29 Οκτωβρίου 1911: Πεθαίνει ο Τζόζεφ Πούλιτζερ, ο πατέρας της “Κίτρινης Δημοσιογραφίας”
Τζόζεφ Πούλιτζερ. Ο παθιασμένος δημοσιογράφος με μότο: "Ακρίβεια! Λακωνικότητα! Ακρίβεια!" που απέκτησε πολλούς εχθρούς μέσω της αλήθειας του.Η στροφή της καριέρας του στον "κιτρινισμό" και η σχέση του με τα βραβεία Πούλιτζερ.
- 29 Οκτωβρίου 2019 10:04
Ο Τζόζεφ Πούλιτζερ έμεινε στην ιστορία για το “δαιμόνιο” πνεύμα του και την αχόρταγη όρεξή του για δουλειά που τον βοήθησε από νωρίς να πετύχει ως εργάτης, δημοσιογράφος και αργότερα εκδότης, αλλά και να θεωρηθεί ιδρυτής της “κίτρινης δημοσιογραφίας”.
Έκανε τη St. Louis Post-Dispatch και τη New York World δύο διάσημες και κερδοφόρες εφημερίδες. Είναι γνωστός για τη θέσπιση του βραβείου Πούλιτζερ.
Η ζωή του
Ο Τ. Πούλιτζερ γεννήθηκε στις 10 Απριλίου του 1847 στην Ουγγαρία. Ήταν μέλος μίας πολυάριθμης οικογένειας, ωστόσο μόνο ο ίδιος και ο αδερφός του επέζησαν μέχρι την ενηλικίωσή τους.
Όταν ο πατέρας του αποσύρθηκε από τις επιχειρήσεις εμπορίας σιτηρών το 1853, η οικογένεια μετακόμισε στη Βουδαπέστη. Τα παιδιά έλαβαν μόρφωση σε ιδιωτικά σχολεία ενώ έμαθαν να μιλούν γαλλικά και γερμανικά. Ο πατέρας του πέθανε όταν ο Τζόζεφ ήταν έντεκα ετών και η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε έναν επιχειρηματία. Στην ηλικία των δεκαεπτά, αποφάσισε να ζήσει μόνος του.
Επιχείρησε από τα 17 του να ενταχθεί στον Αυστριακό στρατό, στη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων και στο βρετανικό στρατό στην Ινδία διαδοχικά αλλά απορρίφθηκε λόγω εύθραυστης φυσικής κατάστασης αλλά και του νεαρού της ηλικίας του. Εν τέλει κατάφερε να τον δεχθούν στο Ιππικό Λίνκολν, στις ΗΠΑ, σε ηλικία 18 ετών. Η σύντομη στρατιωτική του σταδιοδρομία έληξε στις 5 Ιουνίου του 1865, με μια τιμητική απόλυση.
Το 1867 έγινε Αμερικανός πολίτης και το 1868 η γερμανόφωνη εφημερίδα Westliche Post του πρόσφερε εργασία σε θέση δημοσιογράφου. Αφοσιώθηκε με πάθος στη νέα του εργασία, μάλιστα αναφέρεται ότι δούλευε 16 ώρες ημερησίως.
Έγινε μέλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και προτάθηκε ως υποψήφιος, λόγω έλλειψης άλλου, στο Πολιτειακό Νομοθετικό Σώμα του Μιζούρι το 1869.
Η νίκη του ήταν εντυπωσιακή, αλλά τόσο ο ίδιος όσο και τα άλλα μέλη του κόμματος, είχαν παραβλέψει ότι ο νεαρός Πούλιτζερ ήταν μόλις 22 ετών και άρα νεότερος απ’ ο,τι όριζε ο νόμος για τους υποψήφιους. Πολύ σύντομα ο Πούλιτζερ εγκατέλειψε τους Ρεπουμπλικάνους και τάχθηκε με τους Δημοκρατικούς.
Ο Πούλιτζερ και η Δημοσιογραφία
Ο Πούλιτζερ αγαπούσε την πολιτική αλλά πραγματικό του πάθος ήταν η Δημοσιογραφία. Όταν του προτάχθηκε να γίνει αρχισυντάκτης στη Westliche Post το 1872, εκείνος δέχτηκε δίχως δεύτερη σκέψη.
Το 1878 αγόρασε τη St. Louis Dispatch σε πλειστηριασμό για 2.500 δολάρια. Τότε συμφώνησε με τον συνιδιοκτήτη του στην Post, να συγχωνεύσουν τις δύο εφημερίδες σε μία.
Η St. Louis Post Dispatch γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 1878.
Ο παθιασμένος δημοσιογράφος εργάστηκε αδιάκοπα και δεν δίστασε να επιτεθεί σε ό,τι κακό είχε να επιδείξει το Σεντ Λούις. Τα έβαλε με φοροφυγάδες, τζογαδόρους, αποκάλυψε ασφαλιστικές απάτες, έγραψε για τα μονοπώλια, τους τραπεζίτες και τη διαφθορά.
Απέκτησε πολλούς εχθρούς μέσω της αλήθειας του.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1880 αγόρασε την εφημερίδα New York World και το 1980 έκτισε ένα δεκαεξαόροφο κτίριο για να τη στεγάσει.
Η World ήταν γνωστή για την ερευνητική δημοσιογραφία και το καταγγελτικό ρεπορτάζ ενώ υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής στους αναγνώστες.
“Ακρίβεια! Λακωνικότητα! Ακρίβεια!”
Ο Πούλιτζερ ήταν πιστός στο μότο του “Ακρίβεια! Λακωνικότητα! Ακρίβεια!”, καθώς πίστευε στην απλή παράθεση των γεγονότων ως σωστού τρόπου παρουσίασης μίας είδησης. Ωστόσο, όταν ο Γουίλιαμ Χιρστ αγόρασε μια ανταγωνιστική εφημερίδα, τη New York Journal, το 1895, ο Πούλιτζερ ξέχασε τα πρότυπά του.
Προκειμένου λοιπόν να πουλήσει όσο το δυνατόν περισσότερα φύλλα, τόσο ο Πούλιτζερ, όσο και ο Χιρστ, άρχισαν να γράφουν εξωπραγματικές ιστορίες, να τυπώνουν αιματηρά και ακατάλληλα πρωτοσέλιδα και να χρησιμοποιούν πολλές φωτογραφίες για να προσελκύσουν αναγνώστες.
Με άλλα λόγια, κατέφυγαν στο στυλ δημοσιογραφίας που σήμερα ονομάζουμε “κίτρινη”.
Έπειτα από πολλά χρόνια προσπάθειας να ξεπεράσει τον Χιρστ, ο Πούλιτζερ συνειδητοποίησε τελικά τη ματαιότητα αυτού του είδους της δημοσιογραφίας και προσπάθησε και πάλι να αναφέρει μόνο τα γεγονότα.
Πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια στο κατάστρωμα του γιοτ του στις 29 Οκτωβρίου του 1911, στην ηλικία των 64 ετών. Είναι θαμμένος στο νεκροταφείο Woodlawn στο Bronx.
Βραβεία Πούλιτζερ
Τα βραβεία Πούλιτζερ απονεμήθηκαν το 1917, όπως όριζε ο ίδιος στη διαθήκη του. Σήμερα θεωρούνται η ύψιστη διάκριση για την έντυπη δημοσιογραφία, ενώ σημαντικό θεωρείται και το ομώνυμο λογοτεχνικό βραβείο.
Σύμφωνα με το κληροδότημα προβλέπονται οκτώ βραβεία που απονέμονται σε κατηγορίες που σχετίζονται με τη δημοσιογραφία, (καλύτερου ρεπορτάζ, άρθρου, γελοιογραφίας κ.ά.) καθώς και τέσσερα για τις τέχνες και τα γράμματα.