5 Σεπτεμβρίου 2002: “Είμαι ο Κουφοντίνας και θέλω να παραδοθώ”

Ήταν μεσημέρι Πέμπτης στις 5 Σεπτεμβρίου, 2002.

Ένα ταξί σταμάτησε σχεδόν απ’ έξω από τη Γ.Α.Δ.Α., επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και βγήκε ένας άντρας που κατευθύνθηκε προς το Τμήμα. Πλησίασε τον φρουρό της πύλης και με αυτοπεποίθηση παρουσιάστηκε: “Είμαι ο Δημήτρης Κουφοντίνας και θέλω να παραδοθώ”.

Πρόκειται για τον πλέον καταζητούμενο άνθρωπο στην Ελλάδα εκείνης της περιόδου που κατηγορούταν για συμμετοχή με την οργάνωση 17Ν σε τρομοκρατικές ενέργειες. Και αποφάσισε να παραδοθεί οικειοθελώς στις Αρχές.

Ο Κουφοντίνας, γνωστός και ως “Λουκάς”, καταζητούταν από τις 4 Ιουλίου του ίδιου έτους, όταν είχε αναγνωριστεί ως ο ενοικιαστής γιάφκας στην οδό Δαμάρεως.

“Θα μπορούσα αν ήθελα να έχω διαφύγει και να οικοδομήσω μια άλλη ζωή, μακριά από πράγματα που θα μπορούσαν να με προδίδουν. Όμως κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με την επαναστατική ηθική, τις ιδέες και τη στάση μου ως σήμερα.

Δεν μπορούσα να αφήσω συντρόφους (τον ένα μάλιστα βαριά πληγωμένο) που μαζί αγωνιστήκαμε και μοιραστήκαμε οράματα και διαψεύσεις, ελπίδες και απογοητεύσεις, να είναι όμηροι στα χέρια του εκδικητικού κράτους, ενώ εγώ θα απολάμβανα μια ανέντιμη ελευθερία.

Δεν μπορούσα να αφήσω να κατηγορούνται άδικα άνθρωποι που είτε δεν είχαν σχέση, είτε πέρασαν κοντά από την οργάνωση χωρίς να το γνωρίζουν.

Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω τη συντρόφισσά μου να υφίσταται τα όσα υφίστατο εξ αιτίας των δικών μου επιλογών και να χρησιμοποιείται σαν μέσο πίεσης εναντίον μου.

Αντί για τη σιγουριά της φυγής και της σιωπής, επέλεξα να εμφανιστώ, να αναλάβω τις πολιτικές ευθύνες των επιλογών μου, και να τις υπερασπίσω με όποιο κόστος”, είχε δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξή του.

Από εκείνη την ημέρα ο κύκλος της 17Ν έκλεισε. Ο ίδιος ο Κουφοντίνας μάλιστα σε κείμενο του στην Εφημερίδα των Συντακτών είχε γράψει ότι “η 17Ν έχει τελειώσει , κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το όνομα και την ιστορία της, πολύ περισσότερο να δηλώνει συνεχιστής της”.