Δέκα απίστευτοι τρόποι για να ξεγελάσουμε τον εγκέφαλό μας

Ξέρουμε πως το αφεντικό όσον αφορά τη λειτουργία του οργανισμού μας δεν είμαστε ούτε κατά διάνοια εμείς, αλλά ο εγκέφαλός μας, παρόλο που θέλουμε να πιστεύομε πως έχουμε τον απόλυτο έλεγχο. Ποιοι, όμως, είναι οι τρόποι που θα μπορούσαμε να γελάσουμε το μυαλό μας

10. Το φαινόμενο της ζέστης και του κρύου

Ο εγκέφαλός μας προσαρμόζει την συμπεριφορά μας ανάλογα με τη θερμοκρασία. Σύμφωνα με μια επιστημονική έρευνα, ζητήθηκε σε ανθρώπους να πουν τη γνώμη τους για έναν εγκληματία σε ένα ζεστό και σε ένα κρύο δωμάτιο αντίστοιχα. Όταν ο εγκληματίας βρισκόταν στο ζεστό δωμάτιο χαρακτηρίστηκε ως ευέξαπτος και οξύθυμος. Ενώ, όταν ο ίδιος εγκληματίας βρισκόταν στο κρύο δωμάτιο χαρακτηρίστηκε αδίστακτος και απόμακρος, ακοινώνητος.

Την ίδια στιγμή, άλλη έρευνα έχει δείξει ότι το κρύο κάνει τους ανθρώπους πιο απόμακρους και βλάπτει την εμπιστοσύνη τους απέναντι σε άλλους ανθρώπους. Σε αυτή τη μελέτη δόθηκε στους συμμετέχοντες στην έρευνα να κρατούν μια σακούλα με πάγο και μια θερμοφόρα. όσοι κρατούσαν τον πάγο ήταν πιο απόμακροι και δύσκολα εμπιστεύονταν τους υπόλοιπους συμμετέχοντες. Αντίθετα όσοι κρατούσαν τις θερμοφόρες ήταν περισσότερο κοινωνικοί και πιο “ανοιχτοί” με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες.

Επομένως, η κρίση μας μπορεί να επηρεαστεί από τις συνθήκες που επικρατούν στο περιβάλλον.

9. Ο αποκωδικοποιητής του εγκεφάλου

Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως τα τμήματα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για το σιωπηλό διάβασμα είναι τα ίδια με αυτά που ενεργοποιούνται όταν ακούμε κάποιον να μιλά ή όταν σκεφτόμαστε κάτι.

Οι επιστήμονες προσπάθησαν να δημιουργήσουν έναν αλγόριθμό που θα μεταφράζει τις σκέψεις και θα αποκωδικοποιεί όλες τις εργασίες που κάνουμε συνειδητά στο εσωτερικό του εγκεφάλου. Έτσι, τοποθέτησαν ειδικά ηλεκτρόδια σε ανθρώπους που πάσχουν από επιληψία και τους ζήτησαν να διαβάσουν φωναχτά ένα κείμενο, προκειμένου να δημιουργήσουν έναν αποκωδικοποιητή. Τους ζήτησαν να διαβάσουν το ίδιο κείμενο φωναχτά προκειμένου να εντοπίσουν τις διαφορές στη λειτουργία του εγκεφάλου κατά την ανάγνωση.

Η συγκεκριμένες μελέτες έχουν στόχο να προσφέρουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους που βρίσκονται σε κώμα να επικοινωνούν, αλλά ακόμη και σε αυτούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την ομιλία τους.

8. Η ψευδαίσθηση του μαρμάρινου χεριού

Οι ερευνητές έχουν πραγματοποιήσει πολλά πειράματα που σχετίζονται με τον τρόπο που το μυαλό μας αντιλαμβάνεται το σώμα και τη θέση του στο χώρο. Σε ένα ασυνήθιστο πείραμα εξέτασαν την επίδραση του ήχου και της αφής για την αντίληψή μας σχετικά με το υλικό που συνθέτει το σώμα μας.

Στο πείραμα οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να τοποθετήσουν τα χέρια τους σε ένα τραπέζι και το ένα από αυτά είχε συνδεθεί με ένα σφυρί που το χτυπούσε ελαφρά. Κάθε φορά που το σφυρί χτυπούσε του χέρι το άτομο άκουγε τον ήχο που κάνει το σφυρί όταν χτυπά το μάρμαρο. Έτσι, μετά από λίγο άρχισε να αισθάνεται το χέρι του βαρύ και να μην το αισθάνεται. Κάτι που αποδείχθηκε και από το γεγονός ότι όταν ο ερευνητής έστρεψε μια βελόνα προς το χέρι η αντίδραση ήταν ανύπαρκτη.

Πάντως, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες το υλικό που είναι φτιαγμένο το σώμα μας είναι αδύνατό αν αλλάξει, ωστόσο μπορούμε να αλλάξουμε την αντίληψη του εγκεφάλου μας για αυτά.

7. Το χάπι της συμπόνιας

Τείνουμε να αναζητάμε τη λύση για τα προβλήματα υγείας μας στα χάπια και τα φάρμακα. Ωστόσο, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια διαπίστωσαν ότι είναι δυνατό να χειραγωγήσουν τη συμπόνια ενός ανθρώπου μεταβάλλοντας τη χημική σύνθεση του εγκεφάλου. Αυτό υποδηλώνει ότι η κοινωνική συμπεριφορά μπορεί να επηρεαστεί από τη βιολογία περισσότερο από ό, τι πιστεύαμε.

Σε αυτό το πείραμα, οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία και τους χορηγήθηκε ένα χάπι που υποτίθεται ότι θα τους έκανε πιο συμπονετικούς, ωστόσο το φάρμακο δεν ήταν πραγματικό.

Παρόλα αυτά, μετά το πείραμα οι συμμετέχοντες αποφάσισαν να συγκεντρώσουν τα χρήματά τους και να τα δωρίσουν σε αγνώστους. Γεγονός που απέδειξε ότι η ψευδαίσθηση και η θέληση του ανθρώπου μπορούν να χειραγωγήσουν τον εγκέφαλο ώστε να λάβει συγκεκριμένες αποφάσεις.

6. Υπερβολική απομόνωση

Η απομόνωση και η μοναξιά μπορεί να να προκαλέσει σοβαρές σωματικές επιπτώσεις. Μπορεί να προκαλέσει υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης, αυξημένη πίεση αίματος, Alzheimer και άνοια.

Η απομόνωση μπορεί να προκαλέσει την ψευδαίσθηση της επιβράδυνσης του χρόνου και να οδηγήσει σε ψευδαισθήσεις για γεγονότα τα οποία το άτομο δεν βίωσε ποτέ.

Μάλιστα, έχει αναφερθεί πως όσοι άνθρωποι περνούν μεγάλα διαστήματα αποκομμένοι από τη κοινωνική ζωή αρχίζουν να βλέπουν ανύπαρκτα πρόσωπα και να ακούνε φωνές, που τις περισσότερες φορές είναι δικές τους.

Οι ψυχολόγοι αναφέρουν πως είναι λίγες οι περιπτώσεις των ανθρώπων που καταφέρουν να αντεπεξέλθουν σε κάτι τέτοιο και καταφέρνουν να μην χάσουν τον έλεγχο.

5. Το φαινόμενο McGurk

Επειδή χρησιμοποιούμε την όραση για να καταλάβουμε καλύτερα τι ακούμε, αν κλείσουμε τα μάτια μας και ακούσουμε έναν ήχο δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ακούσαμε σωστά.

Παράλληλα, κλείνοντας τα μάτια δεν μπορούμε να αντιληφθούμε από πού προέρχεται ο ήχος, αλλά ούτε και από ποια απόσταση, αυτό γιατί χωρίς χάνουμε σημαντικές πληροφορίες για το περιβάλλον γύρω μας. Παρόλα αυτά μπορούμε εμείς να καθορίσουμε μια συγκεκριμένη απόσταση ακόμη και αν αυτή δεν είναι η σωστή ή να καταλήξουμε σ’ έναν συγκεκριμένο ήχο ακόμη και αν αυτός δεν είναι ο πραγματικός.

Το φαινόμενο είναι δυνατό να συμβεί σε όλες τις γλώσσες και να έχει τα ίδια αποτελέσματα.

4. Το δημιουργικό τράνταγμα

Ερευνητές του πανεπιστημίου της Καρολίνα προσπάθησαν να αφυπνίσουν το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τη δημιουργικότητα και τις νέες ιδέες. Το συγκεκριμένο τμήμα ενεργοποιείται μόνο όταν ο εγκέφαλος ξεκουράζεται, με αποτέλεσμα εκείνη η στιγμή να θεωρείται η πιο παραγωγική για τον άνθρωπο.

Έτσι, οι ερευνητές προκάλεσαν ηλεκτρικές διεγέρσεις στους συμμετέχοντες σε κάποιους τις σωστές, ενώ σε άλλους ψεύτικες. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά καθώς οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες ακόμη και αυτοί με τις ψευδείς διεγέρσεις παρουσίασαν δημιουργικότητα.

Παράλληλα, άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου μπορεί να ενεργοποιηθεί ακόμη και εξαιτίας των έντονων χρωμάτων, όπως το μπλε και το πράσινο.

3. Τηλεμεταφορά

Σε αυτό το πείραμα οι ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν τη ψευδαίσθηση της μεταφοράς στον χώρο, ενώ στην πραγματικότητα το άτομο βρισκόταν σε ιατρικό σαρωτή.

Για να προσδιοριστεί ο τόπος που βρίσκεται το σώμα μας, το μυαλό μας αξιολογεί συνεχώς πληροφορίες από τις αισθήσεις μας. Έτσι κατά τη διάρκεια του πειράματος το άτομο φορούσε ειδικά ακουστικά και έβλεπε εικόνες από διαφορετικά μέρη του δωματίου ή άλλων δωματίων.

Έτσι, σύντομα δημιουργήθηκε στον εγκέφαλο η ψευδαίσθηση ότι το άτομο μετακινούνταν συνεχώς σε αυτά τα μέρη, ενώ στη πραγματικότητα βρισκόταν στον ιστορικό σαρωτή. Ωστόσο, το παράξενο ήταν πως το άτομο αισθανόταν ότι άγγιζε τα σημεία που προβάλλονταν στο βίντεο, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ακινητοποιημένο.

2. Ο “εγγραφέας μυαλού”

Ο “εγγραφέας μυαλού” έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει στα άτομα με ειδικές ανάγκες να γράφουν χωρίς να κλείνουν τα μάτια τους.

Έτσι, χρησιμοποιώντας ένα ακουστικό με ηλεκτρόδια για την καταγραφή της εγκεφαλικής δραστηριότητας και την τεχνολογία για να παρακολουθούν τις κινήσεις των ματιών, το άτομο μπορεί να σκεφτεί μια ιδέα και να τη βλέπει να αποτυπώνεται στον υπολογιστή του, χωρίς να χρησιμοποιεί το τμήμα του εγκεφάλου που είναι αποθηκευμένη η γνώση της γραφής και των λέξεων.

Με τη συγκεκριμένη μέθοδο στην πραγματικότητα ενεργοποιείται ένα διαφορετικό τμήμα του εγκεφάλου, αυτό που σχετίζεται με την εικόνα.

1. Η ψευδαίσθηση του αόρατου σώματος

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, το μυαλό μας μπορεί να ξεγελαστεί μέσω των ψευδαισθήσεων, ωστόσο δεν γνωρίζουμε πως είναι δυνατό να δημιουργήσουμε την ψευδαίσθηση του αόρατου σώματος.

Παρόλα αυτά ένας ερευνητής υποστηρίζει πως βρήκε τη λύση. Φαίνεται πως φορώντας ακουστικά που συνδέονται με τις κάμερες που δείχνουν στο κενό, ο εγκέφαλος μπορεί να ξεγελαστεί και να πειστεί πως είμαστε αόρατοι. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αυταπάτη, που γίνεται πιο έντονη όταν ένας άνθρωπος που ήταν ξαπλωμένος κοίταζε επίμονα ανθρώπους που βρίσκονταν από πάνω του. Αυτοί οι άνθρωποι κοίταζαν προς τα κάτω χωρίς να αντιδρούν με αποτέλεσμα το μυαλό να πειστεί ότι ο ξαπλωμένος άνθρωπος ήταν αόρατος.

(Πηγή: Listverse)