Ματίας Ρουστ: Η αλλοπρόσαλλη ζωή του μετά την προσγείωση στην Κόκκινη Πλατεία
Μία απόπειρα ανθρωποκτονίας, μία καταδίκη στο Κασμίρ για κλοπή και μία ακόμη για απάτη είναι μερικά από τα κομμάτια που παζλ της ζωής του παράτολμου Ματίας Ρουστ. Που βρίσκεται σήμερα το Τσέσνα που προσγειώθηκε στην Κόκκινη Πλατεία
- 29 Μαΐου 2017 18:21
Για αρκετούς η προσγείωση του 18χρόνου τότε Δυτικογερμανού Ματίας Ρουστ στην Κόκκινη Πλατεία, πριν από ακριβώς 30 χρόνια, ήταν το πρώτο ορατό κομμάτι στο ντόμινο κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης.
Έχοντας αποκτήσει δίπλωμα ερασιτέχνη πιλότου πρόσφατα ο Ρουστ ξήλωσε τα επιπλέον καθίσματα σε ένα Τσέσνα και τα αντικατέστησε με έξτρα δεξαμενές καυσίμων και ξεκίνησε ένα ταξίδι που ξεκίνησε από το Αμβούργο για περάσει από Ισλανδία και Σκανδιναβία πριν καταλήξει να προσγειωθεί στην καρδιά της πρωτεύουσας της Σοβιετικής Ένωσης, την Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.
Το πρωί της 28ης Μαΐου του 1987 ενημέρωσε τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου του Ελσίνκι ότι ο επόμενος προορισμός του θα ήταν η Στοκχόλμη. Όπως δήλωσε ο ίδιος ακόμη και εκείνη την στιγμή δεν ήταν σίγουρος για το που ήθελε να πετάξει. ” Πήρα την τελική μου απόφαση μισή ώρα μετά την απογείωση. Έστριψα κατά 170 μοίρες κατευθυνόμενος πλέον προς την Μόσχα“. Σε λίγη ώρα είχε χαθεί από τα ραντάρ ενώ είχε χαθεί και η δυνατότητα επικοινωνίας με το Ελσίνκι.
Έχοντας περάσει στον σοβιετικό εναέριο χώρο, εκεί που σήμερα βρίσκεται η Εσθονία, ο Ρουστ ήρθε αντιμέτωπος με δύο MiG του Κόκκινου Στρατού. ” Πέρασαν τόσο κοντά μου που μπόρεσαν να δω το πρόσωπο των πιλότων και φυσικά το κόκκινο αστέρι στο φτερό“. Ο τρόμος που ένιωσε αρχικά ότι θα κατέρριπταν το τσέσνα έδωσε την θέση του στην έκπληξη όταν είδε τα πολεμικά να αναπτύσσουν ταχύτητα και να χάνονται στον ουρανό.
Λίγη ώρα αργότερα το μικρό λευκό αεροπλάνο θα έκανε κύκλους πάνω από την Κόκκινη Πλατεία, υπό τα έκπληκτα βλέμματα των πολιτών (σ.σ. στην Σοβιετική Ένωση δεν υπήρχαν ιδιωτικά αεροσκάφη). Βρίσκοντας ένα κενό κοντά στην γέφυρα που βρίσκονταν στον καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου.
Για δύο ώρες κυκλοφορούσε ελεύθερος καθώς οι αστυνομικοί που βρίσκονταν στην Πλατεία αδυνατούσαν να καταλάβουν τι είχε συμβεί. Καθώς δεν γνώριζαν αγγλικά για να συνεννοηθούν και στο διαβατήριο του δεν υπήρχε σφραγίδα εισόδου στην χώρα θεωρούσαν ότι η προσγείωση του ήταν αποτέλεσμα εσωτερικής πτήσης. Όταν η KGB ανέλαβε δράση όλα ήρθαν στο φως και η γύμνια της Σοβιετικής Ένωσης έκανε τον γύρω του κόσμου.
Πίσω στην πατρίδα αν και πολιορκήθηκε από δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο δεν παραχώρησε συνέντευξη σε κανέναν πέρα από τους δημοσιογράφους του περιοδικού Stern καθώς η οικογένεια του είχε ήδη πουλήσει τα αποκλειστικά δικαιώματα για την περίοδο του στην Σοβιετική Ένωση στο μέσο για 100 χιλ. μάρκα.
Το 1994 ο Ρουστ θα επιστρέψει στον τόπο του “εγκλήματος”, στην Ρωσία πλέον, και θα επιδιώξει ξανά συνάντηση με τον Γκορματσώφ (σ.σ. η πρώτη λίγο μετά την προσγείωση του). Η συνάντηση δεν έγινε ποτέ αλλά ο Ρουστ παρέμεινε για μικρό διάστημα στην Μόσχα όπου εργάστηκε ως υπάλληλος σε κατάστημα υποδημάτων.
Το 1996 θα ασπαστεί τον Ινδουισμό και θα παντρευτεί την κόρη ενός πλούσιου εμπόρου τσαγιού από την Ινδία. Το φως της δημοσιότητας θα πέσει ξανά επάνω του το 2001 όταν δικαστήριο του επέβαλε πρόστιμο 10.000 μάρκων (σ.σ. τελικά το πρόστιμο μειώθηκε στα 600 μάρκα) για την κλοπή ενός κασμίρ πουλόβερ. Μπλεξίματα με την δικαιοσύνη είχε και το 2005 όταν καταδικάστηκε σε πρόστιμο 1.500 ευρώ για κλεμμένα αγαθά.
Το 2009 αυτοπροσδιορίζονταν ως επαγγελματίας παίκτης πόκερ, ενώ πιο πρόσφατα, το 2012, ανέφερε ότι ότι απασχολούνταν ως αναλυτής επενδυτικής τράπεζας με έδρα της Ζυρίχη.
Μετά από χρόνια είπε για την περιπέτεια του στην Σοβιετική Ένωση: “Μπορεί να τους γελοιοποίησα σε όλο τον κόσμο αλλά βοήθησα κατά κάποιο τρόπο τον Γκορμπατσόφ“. Η αλήθεια είναι ότι μετά το γεγονός ο Γκορμπατσώφ προχώρησε σε ευρείες εκκαθαρίσεις στον Σοβιετικό Στρατό, και όχι μόνο.
Σε ότι αφορά το περίφημο, και ιστορικό πλέον Cessna F172P D-ECJB, αρχικά πουλήθηκε σε έκθεση στην Ιαπωνία για να επιστρέψει τελικά στην Γερμανία και να φιλοξενηθεί στο Deutsches Techikmuseum στο Βερολίνο.
Φωτογραφίες: AP Images