Ο καύσωνας του 1952, ο Στέλιος Καζαντζίδης και η άγνωστη ιστορία για το πρώτο του τραγούδι

Ήταν Σάββατο 5 Ιουλίου του 1952 όταν ένας νέος καλλιτέχνης εκείνης της εποχής, ηλικίας 21 ετών, έμπαινε στα στούντιο της Κολούμπια να ηχογραφήσει ένα τραγούδι που έγραψε γι αυτόν ο Απόστολος Καλδάρας και αφορούσε τον καύσωνα που είχε προηγηθεί πριν από μια βδομάδα στη χώρα μας, αλλά και σε όλη τη Νότια Ευρώπη. Στη γειτονική Ιταλία είχε αφήσει πίσω του 18 νεκρούς. Η εφημερίδα της 5ης Ιουλίου 1952 “Εμπρός” ενημέρωνε τους αναγνώστες της για τον θλιβερό απολογισμό με ανταπόκριση από το Λονδίνο.

Ο Απόστολος Καλδάρας, όπως και όλοι οι καλλιτέχνες της εποχής εκείνης, έγραφαν τραγούδια βασιζόμενοι σε πραγματικά γεγονότα. Εμπνεύστηκε από αυτό το έντονο κύμα ζέστης και παίρνει την απόφαση να δώσει αυτό το τραγούδι σε εκείνον τον νεαρό που είχε πολλά κοινά φωνητικά χαρακτηριστικά με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη αλλά και το ίδιο περίπου στυλ με αυτόν (το κλασσικό μουστάκι της εποχής εκείνης). Στο συγκεκριμένο τραγούδι, τα φωνητικά τα έκανε ο ίδιος ο Καλδάρας με τον Γεράσιμο Κλουβάτο, ενώ υπήρχε και μια μικρή χορωδία. Ο νεαρός τραγουδιστής έως τότε δούλευε στο εργοστάσιο της Λανατέξ, λίγο αργότερα στην ταβέρνα του Βουτσά στην Καλογρέζα και σε άλλες ταβέρνες μέχρι το πέρασμα του στη δισκογραφία – κατόπιν της βοήθειας του μπουζουξή Σπύρου Καλφόπουλου, του μαέστρου Στέλιου Χρυσίνη και του ακορντεονίστα Αλέκου Παπαγεωργίου.

Αυτός ο τραγουδιστής – με το εν λόγω πρώτο του κομμάτι – ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης και το τραγούδι είχε τον τίτλο “Για μπάνιο πάω”.

Βρε τι ’ναι τούτο το κακό,

τι φλόγα, τι καμίνι.

Λες κι η Αθήνα άναψε

και φούρνος έχει γίνει.

Καλέ κοπέλα, καλέ κοπέλα

για μπάνιο πάω, κι αν θέλεις έλα.

Αν δε γουστάρεις Φάληρο

τραβάμε για Γλυφάδα.

Δικά μου όλα τα έξοδα

και γλέντι και βαρκάδα.

Καλέ κοπέλα, αν θέλεις τσάρκα

πάρ’ το μαγιό σου κι έμπα στη βάρκα.

Θα πάρεις τη δροσίτσα σου

κι ό,τι ποθεί η ψυχή σου

κι όταν χορτάσεις μια και δυο

γυρνάς για το τσαρδί σου.

Καλέ κοπέλα, καλέ κοπέλα

για μπάνιο πάω, κι αν θέλεις έλα.

Το τραγούδι απέτυχε πλήρως δισκογραφικά. Ο ελαφρύς στίχος “για μπάνιο πάω κι αν θέλεις έλα, καλέ κοπέλα, καλέ κοπέλα”, μπορεί να ήταν αιτία της αποτυχίας. Μπορεί πάλι ο νέος τραγουδιστής με την κιθάρα και το παχύ μουστάκι να έμοιαζε φωνητικά στον ήδη φτασμένο λαϊκό βάρδο Πρόδρομο Τσαουσάκη και αυτό το γεγονός δεν γινόταν αποδεκτό από το κοινό. Η επιμονή του Γιάννη Παπαϊωάννου να ξαναδοκιμαστεί ο Καζαντζίδης στη συνέχεια, ήταν καθοριστική για το μέλλον του τραγουδιστή, ενώ ο Μανώλης Χιώτης λίγο μετά τον συμβούλευσε να ξυρίσει το μουστάκι, αφού όπως του είπε, “έμοιαζε με βούρτσα”. Μετά από πολλά χρόνια ο Στέλιος Καζαντζίδης αναφέρθηκε σ’ αυτό το τραγούδι του σε συνέντευξή του στον Παύλο Τσίμα στην εκπομπή “Μετρό” του Σκάι (προς το τέλος της συνέντευξης).

Για μπάνιο πήγε και ο… Τσιτσάνης!

Λίγα χρόνια μετά και συγκεκριμένα το 1955, ο Βασίλης Τσιτσάνης μαζί με τον Βασίλη Βλάχο γράφουν ένα παρόμοιο τραγούδι που το ερμήνευσε ο Στέλιος Σουγιουλτζής με τη Βούλα Γκίκα. Ο τίτλος ήταν “Πάμε για μπάνιο”.

Φουντώσαμε, Φουντώσαμε, Καήκαμε Κι Ιδρώσαμε,

Από Τη Ζέστη Κούκλα Μου, Εγίναμε Καμίνι,

……………………Πάμε, Αν Θέλεις Για Δροσιές,

Ω !, Ω !, Ω !, Σε Όμορφες Ακρογιαλιές ,

Πάμε Για Μπάνιο, Πάμε Για Βουτιές,

Η Ζέστη Κι Η Αγάπη, Μας Άναψαν Φωτιές,

Με Το Μαγιό, Μοστράρισες,

Κι Αμέσως, Με (Ε)’τουμπάρισες,

Στη Θάλασσα Φρεγάδα Μου, Μπουκάρισε Με Φούρια,

…………………………….Και Θα (Έ)’ρθω, Με Δυο Απλωτές,

Ω !, Ω !, Ω !, Να (Ε)’ξηγηθούμε, Πατητές,

Πάμε Για Μπάνιο, Πάμε Για Βουτιές,

Η Ζέστη Κι Η Αγάπη, Μας Άναψαν Φωτιές,

Η αγάπη για τα “καυτά” καιρικά τραγούδια φτάνει μέχρι τις μέρες μας, με χαρακτηριστικό το τραγούδι του Ορφέα Περίδη με τίτλο “Το Καμίνι”.

Έξω είναι φωτιά και λαύρα

το μυαλό μου είναι χάβρα

κι ο έρωτάς σου το καμίνι

που ανάβει και δε σβήνει

Έξω είναι φωτιά και λαύρα

έφυγες δε σε ξανάδα

φλόγα μου κρυφή και ζάλη

λιώνω σίδερο κι ατσάλι

Έξω είναι φωτιά και λαύρα

όλα γύρω μου είναι μαύρα

κάψε, κάψε τι θα μείνει

του Ασπρόπυργου καμίνι.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις