Οι άνθρωποι που “έφυγαν” το 2018

Το 2018 αρκετοί διάσημοι εκπρόσωποι του πνεύματος, των τεχνών, του αθλητισμού και της πολιτικής, που έδωσαν το προσωπικό τους στίγμα, άφησαν την τελευταία τους πνοή σκορπίζοντας θλίψη και συγκίνηση. Το News 24/7 κάνει μια αναδρομή στις μεγάλες αυτές προσωπικότητες…

Στίβεν Χόκινγκ

Ήταν ο άνθρωπος που εκλογίκευσε το Σύμπαν και εκλαϊκευσε την επιστήμη της κοσμολογίας. Που διέψευσε τους επιστήμονες και εξύψωσε την Επιστήμη. Ο Στίβεν Χόκινγκ, κοσμολόγος, μαθηματικός, συγγραφέας αλλά, κυρίως, ένας επίμονος οραματιστής, ένα ελεύθερο πνεύμα «φυλακισμένο» σε ένα καθηλωμένο σώμα, έφυγε από τη ζωή στις 17 Μαρτίου σε ηλικία 76 χρόνων – μισό και πλέον αιώνα μετά απ’ ό,τι είχαν προβλέψει κάποτε οι γιατροί.

«Ο Στίβεν Χόκινγκ κατάφερε να αγγίξει τα όρια της ανθρώπινης κατανόησης τόσο σε ό,τι αφορά την αχανή έκταση του διαστήματος, όσο και τον υπό-ατομικό κόσμο, τα οποία, έλεγε ότι μπορούσαν να προβλέψουν τι συμβαίνει στην αρχή και το τέλος του χρόνου.Το θάρρος και η επιμονή του, σε συνδυασμό με το χιούμορ και την ευφυΐα του, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για ανθρώπους σε όλο τον κόσμο» ανέφεραν μεταξύ άλλων τα παιδιά του κοσμολόγου, η Λούσι, ο Ρόμπερτ και ο Τιμ, στην ανακοίνωσή τους για τον θάνατό του.

Η ισχυρή νοημοσύνη του Χόκινγκ ερχόταν σε αντίθεση με το εύθραυστο σώμα του, που χτυπήθηκε από την νόσο του κινητικού νευρώνα σε ηλικία 21 ετών, η οποία και τον καθήλωσε σε καροτσάκι για το υπόλοιπο της ζωής του. Παρέμεινε ως το τέλος ενεργός πολίτης και, μεταξύ άλλων, προειδοποίησε κατ’ επανάληψη για τους κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και της πιθανότητας μιας συνάντησης με τους εξωγήινους, που μπορεί να έχει άσχημη κατάληξη για τους ανθρώπους. Επίσης, ήταν ένθερμος υποστηρικτής της αποίκησης άλλων πλανητών ως διέξοδο σωτηρίας της ανθρωπότητας σε περίπτωση που η Γη καταστραφεί από ένα πόλεμο, πτώση αστεροειδούς ή άλλη αιτία.

Φρανς Γκαλ

To 1965 έκανε όλη την Ευρώπη να μιλάει για εκείνη, τραγουδώντας «Poupée de cire, poupée de son» στη σκηνή της Eurovision για το Λουξεμβούργο, σε στίχους και μουσική του Serge Gainsbourg, κατακτώντας την 1η θέση. Ο δρόμος της επιτυχίας, βέβαια, είχε ανοίξει πολύ νωρίτερα, αφού η φωνή, τα τραγούδια και η ιδιαίτερη παρουσία της, ήταν αρκετά για να την κάνουν να ξεχωρίσει.

Ο λόγος για την Φρανς Γκαλ, τη Γαλλίδα τραγουδίστρια που έφυγε από τη ζωή στις 7 Ιανουαρίου 2018 σε ηλικία 70 ετών, νικημένη από καρκίνο του μαστού. Το πρώτο της single, «Ne sois pas si bête», πούλησε 200.000 αντίτυπα και πρωτοπαίχτηκε στα ραδιόφωνα όταν ήταν 16 ετών. Αργότερα, με το «N’écoute pas les idoles» έφτασε στην κορυφή των γαλλικών charts το 1964. Το 1988 κατέκτησε την πρωτιά στα charts πολλών χωρών με την μεγάλη επιτυχία της, «Ella, elle l’a», που εξυμνεί την Έλλα Φιτζέραλντ.

Σταν Λι

Στις 12 Νοεμβρίου πεθαίνει σε ηλικία 95 ετών ο Σταν Λι, ο άνθρωπος που υπήρξε ο δημιουργός μερικών από τους διασημότερους σούπερ ήρωες στον κόσμο.

Συγγραφέας, παραγωγός και εκδότης, ο Σταν Λι υπήρξε μια πολυσχιδής προσωπικότητα που από τη δεκαετία του 1960 και μετά καθόρισε την ποπ κουλτούρα, δημιουργώντας σούπερ ήρωες προσαρμοσμένους στα δεδομένα της νέας εποχής.

Υπήρξε “πατέρας” ηρώων όπως ο Spider Man, οι Fantastic Four, οι X-Men, ο Hulk, οι Avengers και αμέτρητοι άλλοι χαρακτήρες της Marvel Comics.

O Stan Lee έφερε επανάσταση στο χώρο των comics και ειδικότερα στο είδος των “σουπερηρωϊκών” κόμικς με μια σειρά από τις δημιουργίες του, έχοντας στο πλευρό του πολύτιμους συνεργάτες τους επίσης εξαίσιους οραματιστές Jack Kirby και Steve Ditko. Οι νέοι ήρωες είχαν πιο πολλά ανθρώπινα στοιχεία, τρωτά σημεία και αδυναμίες, ήταν φιγούρες με τις οποίες μπορούσε πιο εύκολα να ταυτιστεί ο αναγνώστης και ιδιαίτερα οι έφηβοι που παραδοσιακά απαρτίζουν και το μεγαλύτερο μέρος του αναγνωστικού κοινού. Οι δημιουργίες τους έμελλε να έχουν παγκόσμιο αντίκτυπο και κυρίως διάρκεια.

Άντονι Μπουρντέν

Σοκ στους θαυμαστές του ανά τον κόσμο προκάλεσε στις 8 Ιουνίου η είδηση ότι ο δημοφιλής και βραβευμένος σεφ, συγγραφέας και παρουσιαστής τηλεοπτικών εκπομπών, Άντονι Μπουρντέν. αυτοκτόνησε σε ηλικία 61 ετών. Την είδηση επιβεβαίωσε το CNN, που αποτελούσε και την τηλεοπτική “στέγη” του τα τελευταία χρόνια.

Ο Μπουρντέν βρέθηκε νεκρός από τον Γάλλο σεφ, Ερίκ Ριπέρ, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στο Παρίσι, καθώς το τελευταίο διάστημα βρισκόταν στην Πόλη του Φωτός για τα γυρίσματα της τηλεοπτικής του εκπομπής.

Στο πλαίσιο των εκπομπών του, ο Μπουρντέν είχε επισκεφθεί και τη χώρα μας, παρουσιάζοντας τον ελληνικό τρόπο ζωής και διατροφής στις εκπομπές του, όπως φαίνεται και στο απόσπασμα που ακολουθεί από τη Νάξο.

Γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1956 στη Νέα Υόρκη. Έχοντας ήδη διακριθεί στις κουζίνες, τις τελευταίες δύο δεκαετίες χάρη στα βιβλία και τις τηλεοπτικές εκπομπές του έδωσε μια διαφορετική διάσταση στην μαγειρική, καθότι αντισυμβατικός και ο ίδιος στην προσωπική του ζωή.

Avicii

Ο Σουηδός καλλιτέχνης, dj και παραγωγός Τιμ Μπέργκλινγκ, πιο γνωστός ως Avicii, έδωσε τέλος στη ζωή του το απόγευμα της Παρασκευής 20 Απριλίου στο Ομάν, σύμφωνα με ανακοίνωση από τον μάνατζέρ του. Ήταν μόλις 28 ετών.

Ο εκλιπών είχε αποσυρθεί από τις live εμφανίσεις το 2016, έχοντας επικαλεστεί λόγους υγείας. Αντιμετώπιζε χρόνια προβλήματα υγείας, μεταξύ των οποίων οξεία παγκρεατίτιδα, η οποία οφειλόταν εν μέρει στην υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Το 2014 είχε προχωρήσει σε αφαίρεση της χοληδόχου κύστης και του τυφλού εντέρου.

O Avicii, κατά τη διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες, όπως την Μαντόνα και τους Coldplay. Στις επιτυχίες του συμπεριλαμβάνονται τα Wake Me Up, Hey Brother και πιο πρόσφατα το Lonely Together με την Ρίτα Όρα.

Ξεκίνησε την καριέρα του συμμετέχοντας σε διαγωνισμό για παραγωγούς, που πραγματοποιήθηκε από τον Πιτ Τονγκ το 2008. Ήταν υποψήφιος για δύο βραβεία Grammy. Τα τραγούδια του ξεπέρασαν τις 11 εκατ. ακροάσεις στο Spotify

Φίλιπ Ροθ

Ο αμερικανός συγγραφέας Φίλιπ Μίλτον Ροθ -ο οποίος είχε εξυμνηθεί αλλά και επικριθεί διότι απογύμνωνε τις νευρώσεις και τις εμμονές των αμερικανών εβραίων και περιέγραφε με διεισδυτική ματιά τόσο την εμπειρία αυτής της κοινότητας όσο και την αμερικανική κοινωνία- πέθανε την Τρίτη 23 Μαΐου σε ηλικία 85 ετών.

Είχε γράψει πάνω από τριάντα λογοτεχνικά έργα–ανάμεσά τους το αυτοβιογραφικό βιβλίο Patrimony (1991· στα ελληνικά Πατρική κληρονομιά, μτφ. Τάκη Κιρκή, εκδόσεις Χατζηνικολή, 1995)–πέθανε στις 22:30 τοπική ώρα από καρδιακή ανεπάρκεια, όπως διευκρίνισε ο Άντριου Γουάιλι.

Ήταν ένας από τους συγγραφείς που αναφερόταν συχνά στις συζητήσεις για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, όμως δεν του απονεμήθηκε ποτέ. Είχε λάβει πάντως το λογοτεχνικό Πούλιτζερ, για το βιβλίο του American Pastoral (1998· στα ελληνικά Αμερικανικό ειδύλλιο, μτφ. Τρισεύγενης Παπαϊωάννου, εκδόσεις Πόλις, 2010).

Τζορτζ και Μπάρμπαρα Μπους

Ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζορτζ Χέρμπερτ Ουόκερ Μπους, ο οποίος ηγήθηκε της χώρας του από το 1989 έως το 1993 στη διάρκεια του τέλους του Ψυχρού Πολέμου, απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών στις 30 Νοεμβρίου.

Ο θάνατος του πρώην Αμερικανού προέδρου ήρθε μερικούς μόλις μήνες μετά τον θάνατο της συζύγου του, της Μπάρμπαρα, με την οποία παρέμεινε παντρεμένος επί 73 χρόνια. Το ζευγάρι είχε πέντε παιδιά και 17 εγγόνια.

Γιος γερουσιαστή, μέλος του Κογκρέσου, διπλωμάτης, αρχηγός της CIA, αντιπρόεδρος, πρόεδρος (1989-1993), πατέρας δύο κυβερνητών, ο μεγαλύτερος από τους οποίους, ο Τζορτζ Ουόκερ Μπους, πέρασε στη συνέχεια οκτώ χρόνια στον Λευκό Οίκο: ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος ενσάρκωνε τον πατρίκιο της Ανατολικής Ακτής, παρά τις ρίζες του στο Τέξας.

Αφού διετέλεσε επί 8 χρόνια αντιπρόεδρος του Ρόναλντ Ρίγκαν, ο Τζορτζ Μπους εισήλθε στον Λευκό Οίκο ως ο 41ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Διεκδίκησε μια δεύτερη θητεία, όμως ηττήθηκε καθαρά στα τέλη του 1992 από τον υποψήφιο των Δημοκρατικών Μπιλ Κλίντον.

Η Μπάρμπαρα Μπους η μοναδική γυναίκα που είδε τον σύζυγό αλλά και τον γιο της να ορκίζονται πρόεδροι της χώρας της, απεβίωσε στις 17 Απριλίου σε ηλικία 92 ετών. Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά της ήταν η αναγνώριση του αλφαβητισμού ως μιας θεμελιώδους οικογενειακής αξίας που χρειάζεται φροντίδα και προστασία

Αρίθα Φράνκλιν

Η μαγική και γεμάτη πάθος φωνή της βασίλισσας της σόουλ μουσικής σιώπησε για πάντα στις 17 Αυγούστου. Η Αρίθα Φράνκλιν άφησε την τελευταία της πνοή στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ, σε ηλικία 76 ετών, έπειτα από σοβαρά προβλήματα υγείας. Μέχρι και την τελευταία στιγμή είχε στο πλευρό της τους δικούς της ανθρώπους, που ζητούσαν από τον Τύπο να σεβαστεί τη κατάσταση της και από τους φανατικούς θαυμαστές της να προσεύχονται για εκείνη.

Η Φράνκλιν είχε ταλαιπωρηθεί, πολλές φορές, με θέματα υγείας τόσο λόγω των έντονων αυξομειώσεων βάρους, όσο και λόγω του αλκοολισμού. Όπως ανακοίνωσε η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της τραγουδίστριας, αιτία θανάτου ήταν ο προχωρημένος καρκίνος στο πάγκρεας.

Μεταξύ των πολύ γνωστών της επιτυχιών ήταν τα: “(You Make Me Feel Like) A Natural Woman”, “Day Dreaming”, “Jump to It”, “Freeway of Love” και το “A Rose Is Still A Rose”.

Το 2005 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους της απένειμε το μετάλλιο της Ελευθερίας, την μεγαλύτερη τιμητική διάκριση για έναν πολίτη στις ΗΠΑ. Τον Ιανουάριο του 2009 είχε τραγουδήσει για την ορκωμοσία του Μπαράκ Ομπάμα, του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου στην ιστορία των ΗΠΑ.

Στη μακροχρόνια πορεία της είχε κερδίσει 20 βραβεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το βραβείο του Ζωντανού Θρύλου και αυτό της Συνολικής Προσφοράς. Στην καριέρα της, έφτασε επίσης είκοσι φορές στο νούμερο 1 του Billboard R&B Singles Chart.

Η ερμηνεία της στο Respect του Ότις Ρέντινγκ έγινε ένας φεμινιστικός ύμνος και ένα τραγούδι που ταυτίστηκε με τα κινήματα για τα πολιτικά δικαιώματα και τα δικαιώματα των γυναικών.

Μπερνάρντο Μπερτολούτσι

Στις 26 Νοεμβρίου έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 77 ετών, ο σπουδαίος σκηνοθέτης και ένας μεγάλος «δάσκαλος» του κινηματογράφου Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.

Είχε βραβευτεί με τον Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών το 2011. Γιος του ποιητή Τζοζέπε Μπερτολούτσι, διακρίθηκε πριν από την κινηματογραφική του καριέρα, με αρκετά βραβεία λογοτεχνίας.

Στον κινηματογράφο εργάσθηκε αρχικά ως βοηθός του Πιέρ Πάολο Παζολίνι και δημιουργός ντοκιμαντέρ . Ανάμεσα στις γνωστότερες ταινίες του είναι ο «Κομφορμίστας» και το «Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι, ταινία με την οποία ξεσήκωσε χιονοστιβάδα καταγγελιών, κατασχέσεων, μηνύσεων, απαγορεύσεων (ενώ έχασε και τα πολιτικά του δικαιώματα για 5 χρόνια). Παράλληλα προκάλεσε έντονες αντιδράσεις με την παραδοχή του για την κινηματογράφηση του βιασμού της Μαρία Σνάιντερ.

Το 1987 ο Μπερτολούτσι καταφέρνει να κερδίσει οκτώ Όσκαρ με τον «Τελευταίο Αυτοκράτορα», ένα έργο που του ανοίγει τις πύλες τις Κίνας και τον επιβάλλει στο διεθνές στερέωμα.

Ακολούθησαν το «Τσάι στη Σαχάρα» και το «Io ballo da sola», ένας ύμνος στην αξία της ζωής. «Πρόκειται για τον κορυφαίο δημιουργώ της ιταλικής Νουβέλ Βάγκ», γράφει σήμερα ο Τύπος.

Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι έζησε, κατά κύριο λόγο, στην Αιώνια Πόλη και στο Λονδίνο. Με έντονη ευαισθησία και ενδιαφέρον για όλη την ευρωπαϊκή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Και για τον λόγο αυτό, ήταν από τους πιο ένθερμους και ειλικρινείς υποστηρικτές των Ελλήνων που βρήκαν καταφύγιο στην Ιταλία αντιστεκόμενοι στην στρατιωτική δικτατορία.

Κόφι Ανάν

Στις 18 Αυγούστου πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών ο πρώην γενικός γραμματέας του ΟΗΕ και νικητής του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης Κόφι Ανάν.

Ο Ανάν ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα του Ο.Η.Ε. σε αντικατάσταση του Αιγυπτίου Μπούτρος Μπούτρος-Γκάλι την 1 Ιανουαρίου 1997. Η θητεία του στη θέση αυτή ανανεώθηκε την 1 Ιανουαρίου 2002 και έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2006. Είναι ο δεύτερος Αφρικανός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ και ο πρώτος διοικητικός υπάλληλος του Οργανισμού που κατόρθωσε να φτάσει μέχρι την υψηλότερη διοικητική και πολιτική βαθμίδα των Ηνωμένων Εθνών.

Ως γενικός γραμματέας του ΟΗΕ προσπάθησε «να φέρει τον Οργανισμό κοντά στον κόσμο». Στα επιτεύγματα της θητείας του συμπεριλαμβάνονται η απομάκρυνση των ινδονησιακών στρατευμάτων κατοχής από το Ανατολικό Τιμόρ (1999), η απομάκρυνση του Ισραηλινού Στρατού από τον Νότιο Λίβανο (2000), καθώς και διάφορες πρωτοβουλίες για την επίλυση πολλών προβλημάτων του πλανήτη (AIDS, φτώχεια, κ.ά.). Το 2001 του απονεμήθηκε από κοινού με τον ΟΗΕ το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Στις αποτυχίες του Κόφι Ανάν συμπεριλαμβάνονται η μη αποτελεσματική επίλυση του πολέμου της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και ο διαμελισμός της χώρας, η ασυντόνιστη συμμετοχή του ΟΗΕ για την ειρήνευση στο Κοσσυφοπέδιο, η επίθεση των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Ιράκ το 2003 χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., καθώς και η αδυναμία επιβολής μίας δίκαιης λύσης στα προβλήματα παράνομης κατοχής στην Παλαιστίνη και την Κύπρο.

Το όνομά του είχε συνδεθεί με την προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Το Σχέδιο Ανάν ήταν σχέδιο που προτάθηκε από τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Το σχέδιο εγκρίθηκε από την τουρκοκυπριακή κοινότητα, αλλά απορρίφθηκε από την Ελληνοκυπριακή σε δυο ξεχωριστά δημοψηφίσματα.

Τζον Μακέιν

Ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Τζον Μακέιν – άλλοτε αιχμάλωτος πολέμου στο Βιετνάμ και ατυχήσας υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ το 2008 – πέθανε σε ηλικία 81 ετών στις 26 Αυγούστου.

Ο Μακέιν καλλιέργησε για χρόνια την εικόνα ενός ανεξάρτητου νου που μίλαγε με ειλικρίνεια και δεν τηρούσε άκριτα την κομματική γραμμή. Αλλά απέτυχε το 2000 να κερδίσει στην εσωκομματική διαδικασία τον Τζορτζ Ου. Μπους και να γίνει ο υποψήφιος του κόμματος στις προεδρικές εκλογές.

Το 2008, έλαβε το χρίσμα του κόμματός του, αλλά υπέστη βαριά ήττα από τον Μπαράκ Ομπάμα. Κατόπιν παρέμεινε στη Γερουσία, δεύτερο σπίτι του για τριάντα πέντε χρόνια. Γνωστός για τον επεμβατισμό που πρέσβευε στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, καθώς θεωρούσε ότι η Αμερική οφείλει να υπερασπίζεται τις αξίες της και τα συμφέροντά της σε όλο τον κόσμο, ήταν από τους πιο ανυποχώρητους υποστηρικτές του πολέμου στο Ιράκ και επέμενε να τάσσεται υπέρ ενός ισχυρού αμερικανικού στρατιωτικού ρόλου στο εξωτερικό.

Μπαρτ Ρέινολντς

O ηθοποιός και σύμβολο του σεξ Mπαρτ Ρέινολντς που για μισό αιώνα έκανε τις καρδιές των γυναικών να χτυπάνε δυνατά με τον machismo που πουλούσε στη μικρή και μεγάλη οθόνη, πέθανε στις 6 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 82 ετών.

Γεννήθηκε το 1936 στην Τζόρτζια και γνώρισε την επιτυχία στα τέλη των 50’s στη μικρή οθόνη προτού τον υποδεχθεί ο κινηματογράφος δύο δεκαετίες μετά.

Ο Ρέινολντς σκανδάλισε με τη γυμνή φωτογράφηση του για το Cosmopolitan το 1972, μια κίνηση που συχνά έλεγε ότι τη μετάνιωσε καθώς τον καθιέρωσε ως σύμβολο του σεξ και μόνο.

Ο Ρέινολντς έχει διακριθεί για τις ερμηνείς του στο Deliverance του 1972 και το The Longest Yard του 1974 αλλά και στα πιο εύπεπτα Cannonball Run και Smokey and the Bandit. Προτάθηκε για Όσκαρ το 1997 για τον ρόλο του στο Boogie Nights.

Μάργκο Κίντερ

Η ηθοποιός Μάργκο Κίντερ, γνωστή για την ερμηνεία της ως δαιμόνια ρεπόρτερ Λόις Λέιν στο πλευρό του Κρίστοφερ Ριβ στην πρώτη σειρά ταινιών του Σούπερμαν, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές του ’80, πέθανε στις 14 Μαΐου σε ηλικία 69 ετών.

Η Κίντερ, που είχε γεννηθεί στον Καναδά, είχε παίξει σε περισσότερες από 70 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Μεταξύ άλλων, είχε εμφανιστεί στην ταινία “The Great Waldo Pepper” και στην παιδική σειρά “R.L. Stine’s The Haunting Hour”, για την οποία κέρδισε βραβείο Έμμι. Το 2004 εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά “Smallville”, θέμα της οποίας ήταν τα παιδικά χρόνια του Σούπερμαν.

Ήταν γνωστή πολιτική και περιβαλλοντική ακτιβίστρια, είχε ταχθεί κατά του Πολέμου στον Κόλπο και της υδραυλικής ρωγμάτωσης ενώ το 2016 υποστήριξε τον Μπέρνι Σάντερς για το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος στις προεδρικές εκλογές.

Μονσερά Καμπαγιέ

Η φωνή της σπουδαίας Ισπανίδας υψίφωνου Μονσερά Καμπαγιέ «σίγησε» στις 6 Οκτωβρίου σε ηλικία 85 ετών στη Βαρκελώνη.

Η Καμπαγιέ, το πλήρες όνομα της οποίας ήταν María de Montserrat Viviana Concepción Caballé i Folch, συγκαταλέγεται ανάμεσα σε εκείνους τους καλλιτέχνες που έφεραν την όπερα κοντά στο ευρύ κοινό, χωρίς ποτέ να φοβηθεί να πειραματιστεί ή να “παντρέψει” την Τέχνη της με άλλα ήδη και τους καλλιτέχνες που τα εκπροσωπούσαν.

Στην πρώτη όπερα που έλαβε μέρος επαγγελματικά, το “La serba padrona” του Περγκολέζι είχε μια τραυματική εμπειρία, καθώς τραγουδούσε με την πλάτη γυρισμένη στο κοινό, αφού ντρεπόταν και δεν ήθελε τίποτα να την αποσπά από το έργο της. Ο φόβος αυτός όμως, ύστερα και από ομηρικούς καυγάδες με τον μαέστρο, ξεπεράστηκε. Έκτοτε, η Καμπαγιέ κυριαρχούσε με τη φωνή και την παρουσία της στη σκηνή και εξελίχθηκε σε μία από τις σημαντικότερες σοπράνο του τελευταίου αιώνα.

Ανεπανάληπτη έχει μείνει η συνεργασία της με τον Φρέντι Μέρκιουρι των Queen στο ντουέτο “Barcelona”. Το τραγούδι, αν και κυκλοφόρησε το 1987 έγινε ένα από τα επίσημα τραγούδια των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης το 1992 και αποτέλεσε μια τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία παγκοσμίως.

Οι ελληνικές απώλειες

Τζίμης Πανούσης

Ο μεγάλος Έλληνας καλλιτέχνης Τζίμης Πανούσης έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι του Σαββάτου 13 Ιανουαρίου μετά από καρδιακό επεισόδιο που υπέστη ενώ βρισκόταν στο σπίτι του.

Γεννήθηκε στις 12 Φλεβάρη του 1954 από μικρασιάτες πρόσφυγες στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χολαργό. Το 1972, δύο χρόνια πριν πέσει η Χούντα, στο Χολαργό λειτουργεί ο ΠΟΜΝΕ (Πολιτιστικός Όμιλος Νέων): Ο Τζίμης Πανούσης και ομάδα καλλιτεχνών στήνουν θεατρική ομάδα και φωνάζουν τον Γιάννη Χουβαρδά να κάνει μαθήματα. Στη συνέχεια ανεβάζουν παραστάσεις. Μετά το κλείσιμο του ΠΟΜΝΕ η ομάδα μετονομάζεται σε Καλλιτεχνική Εταιρεία και μεταφέρεται σε άλλη γειτονιά του Χολαργού.

Το καλοκαίρι του 1973 βρίσκει δουλειά στον περιοδεύοντα Μουσικό Θίασο Κρήτης, ένα μπουλούκι-βαριεττέ. Εκεί ο Τζιμάκος τραγουδάει με τη κιθάρα του και κάνει τον βοηθό ταχυδακτυλουργού και τον κομπέρ του Θιασάρχη Μανωλιού σε περιοδεία σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Όταν δημιουργείται η Θεατρική Συντεχνία (Χουβαράς, Αρμάος, Αδαμάκη κ.α.) ο Τζίμης συμμετέχει ως ηθοποιός, μουσικός και τραγουδιστής. Θα εγκαταλείψει τον θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία θα παραιτηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Μουσικά δηλώνει αυτοδίδακτος και παίζει λίγο απ’ όλα. Στα μέσα με τέλη της δεκαετίας του ’70 σχηματίστηκαν οι «Μουσικές Ταξιαρχίες». Η πρώτη εμφάνιση του Τζιμάκου με τις Μουσικές Ταξιαρχίες σε κοινό έγινε το 1977 στο κλαμπ «Αρχιτεκτονική» επί της Πανεπιστημίου στη «Στοά του Απότσου». Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά είναι ο δίσκος «Μουσικές Ταξιαρχίες» που κυκλοφόρησε από την MINOS-EMI το 1982. Ακολούθησαν οι δίσκοι «Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμάν» (1984) και «Hard Core» (ζωντανή ηχογράφηση, 1985). Το 1983 οι Μουσικές Ταξιαρχίες καμουφλάρονται κάτω από το όνομα Alamana’s Bridge και συμμετέχουν στον δίσκο-συλλογή ελληνικού ροκ» Made in Greece Vol.1», παρά τις αντιρρήσεις της τότε δισκογραφικής τους εταιρείας. Από τον επόμενο δίσκο «Κάγκελα Παντού» (1986) ο Πανούσης αποφασίζει να συνεχίσει μόνος του, παρατάει το όνομα Μουσικές Ταξιαρχίες και αποδείχνει περίτρανα ότι είναι μια ομάδα μόνος του.

Το 1987 κυκλοφορεί ο τελευταίος δίσκος από την MINOS-EMI «Χημεία και Τέρατα». Οι επόμενοι δύο δίσκοι «Δουλειές του Κεφαλιού / The Greatest Kitch Live!» (1990) και «Ο Ρομπέν των Χαζών» (ζωντανή ηχογράφηση, 1992) κυκλοφορούν από την Music Box International, ενώ το Vivere Pericolosamente από την Warner το 1993. Η επόμενη δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε εφτά χρόνια μετά, το 2000, με τίτλο «Με Λένε Πόπη» (ζωντανή ηχογράφηση) και κάτω από την αιγίδα της νεοϊδρυθείσας και ιδιόκτητης δισκογραφικής εταιρίας του Τζίμη ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ Α.Ε..

Πέρα από τη μουσική o Τζίμης Πανούσης έχει ασχοληθεί κατά καιρούς με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και λίγο με τον κινηματογράφο. Έχει μια δεκαπεντάχρονη ιστορία σαν ραδιοφωνικός παραγωγός στους ραδιοσταθμούς Top FM, Κανάλι 15, Ωχ FM, Flash 9.65, 88 μισό Θεσσαλονίκης ΣΚΑΪ 100,3FM, CITY 99,5, Ράδιο Θέμα και Ράδιο 9. Ο Τζίμης έχει χρηματίσει και συγγραφέας. Έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα έξι βιβλία του. Πρώτο ήταν το Η Ζάλη των Τάξεων (Γνώσεις, 1989) που περιέχει 40 ιστορίες ραδιοφωνικής φαντασίας που ακούστηκαν από την εκπομπή «Δούρειος Ήχος» στον Top FM την περίοδο 1988-89, ακολούθησαν τα Πικρέ, Μικρέ Μου Αράπη (Opera, 1990) που είναι μια σαπουνόπερα 22 επεισοδίων που ακούστηκε από τον «Δούρειο Ήχο» το καλοκαίρι του 1989 και Το Κυνήγι της Γκόμενας (Opera, 1992) που αποτελείται από 30 σύντομες γυναικείες βιογραφίες. Τέλος το 1996 κυκλοφορεί το Υγιεινή Διαστροφή (Opera) – για τα 20 χρόνια της παρουσίας του – που συμπεριλαμβάνει την έκδοση σε CD του Disco Tsoutsouni και περιέχει το σύνολο των στίχων των τραγουδιών του μέχρι τότε καθώς και συνεντεύξεις, γκάλοπ κ.α. Το 2005, κυκλοφόρησαν δύο ακόμα βιβλία του με τίτλους Μικροαστική Καταστροφή (το οποίο περιέχει ψηφιακές ζωγραφιές και ποιήματα) και Πούστευε και Μη Ερεύνα.

Η ιδεολογική στάση του Πανούση και η καυστική του σάτιρα τον έφεραν αρκετές φορές αντιμέτωπο με το δικαστήριο.

Χάρρυ Κλυνν

Ο αγαπημένος κωμικός και σατιρικός ηθοποιός Βασίλης Τριανταφυλλίδης, γνωστός και ως Χάρρυ Κλυνν πέθανε τη Δευτέρα 21 Μαΐου σε ηλικία 78 ετών.

Γεννήθηκε στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης στις 7 Μαΐου του 1940 από οικογένεια Πόντιων προσφύγων. Εξαιτίας δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ωθήθηκε στην εργασία από την ηλικία των 5 χρόνων. Παράλληλα φοιτούσε στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο Kαλαμαριάς και αργότερα στο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Η συμμετοχή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη άλλαξε τη ζωή του, καθώς, εκτός από το πρώτο βραβείο, “κερδίζει” την πρόταση του Οικονομίδη να τον ακολουθήσει στην Αθήνα.

Παράλληλα με τις δραματικές του σπουδές στη σχολή του Π. Kατσέλη, εμφανίστηκε περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα, όπως το «Kάστρο», ο «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Άλσος», και το «Γκρην Παρκ» ως πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος. Μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες («Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια») στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου, άρχισε να γίνεται πιο γνωστός.

Το 1964 ταξίδεψε για μερικές εμφανίσεις στο Μόντρεαλ. Αυτή η περίοδος της ζωής του κράτησε 10 χρόνια, κατά την οποία δούλεψε στις HΠA και στον Kαναδά, σε κέντρα τις ελληνικής διασποράς, σε καφεθέατρα ως stand up comedian (νέο τότε είδος, που μετέπειτα το εισήγαγε στην Ελλάδα), ως ηθοποιός σε underground παραστάσεις και παράλληλα ως συγγραφέας σατιρικών κειμένων.

Γύρισε στην Ελλάδα το χειμώνα του 1974 και πρωτοεμφανίστηκε στις μπουάτ της Πλάκας, στον «Aιγόκερω» και μετά στο «Zυγό» και τη «Διαγώνιο». Δούλεψε στα νυχτερινά κέντρα «Διογένης», «Δειλινά» και «Στορκ». Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «Για δέσιμο», που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Columbia το φθινόπωρο του 1978. Αυτός και οι υπόλοιποι δίσκοι του κρατάνε για χρόνια τις πρώτες θέσεις στα δισκογραφικά charts και οι ταινίες του έσπασαν όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων.

Οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χάρισαν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας σύμφωνα με την AGB και οι παραστάσεις του στα θέατρα Ορφέας, Άλσος, Δελφινάριο και Μινώα κ.ά. καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ.

Το 1998 παρουσιάστηκε η πρώτη του ζωγραφική έκθεση στον «Εικαστικό Κύκλο». Από το 2006 ζούσε μόνιμα στη γενέτειρά του Καλαμαριά, έγραφε βιβλία (κυκλοφορούν 12 βιβλία του), έπαιζε θέατρο, ζωγράφισε (8 ατομικές εκθέσεις) και ηγήθηκε της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Καλαμαριάς.

Τάκης Λουκανίδης

Ο Τάκης Λουκανίδης, ο θρύλος της Δόξας Δράμας και του Παναθηναϊκού και ένας από τους κορυφαίους και πιο πολυσύνθετους παίκτες όλων των εποχών στην χώρα μας πέθανε από έμφραγμα στις 11 Ιανουαρίου σε ηλικία 81 ετών.

Είχε 50 συμμετοχές (13 γκολ) με τη Δόξα Δράμας. Σε 142 αγώνες στην Α΄Εθνική με τον Παναθηναϊκό σκόραρε 59 φορές και άλλες 12 στο Κύπελλο. Συμμετείχε σε 11 παιχνίδια στην Ευρώπη επιτυγχάνοντας τρία γκολ. Με τον Παναθηναϊκό κέρδισε τέσσερα πρωταθλήματα (1962, 1964, 1965, 1969) και ένα Κύπελλο (1967).

Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε ως το 1969. Έκλεισε την καριέρα του στον Άρη Θεσσαλονίκης, με τον οποίο έπαιξε σε 45 αγώνες (8 γκολ) και κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1970. Παράλληλα, συμμετείχε σε 23 αγώνες με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, πετυχαίνοντας τρία γκολ.

Χρήστος Σιμαρδάνης

Το βράδυ της Δευτέρας 12 Μαρτίου, λίγες ημέρες πριν συμπληρώσει τα 61 του χρόνια, πεθαίνει ο δημοφιλής και αγαπημένος ηθοποιός Χρήστος Σιμαρδάνης.

Η χαρακτηριστική φωνή του “έντυσε” αμέτρητες παρουσιάσεις του Mega, ενώ είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, ταινίες και θεατρικές παραστάσεις.

Μερικές μόνο από τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες συμμετείχε ήταν οι “Η ζωή του Αττίκ”, τα “Πέτρινα χρόνια”, “Η νταντά”, και οι “Λατρεμένοι μου γείτονες”, από το 1985 έως το 2013. Μεταξύ των ταινιών στις οποίες συμμετείχε ήταν το “Safe Sex”, “Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο” και “Ο Ηλίας του 16ου”.

Γιώργος Κουρής

Μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, ο εκδότης Γιώργος Α. Κουρής πεθαίνει το πρωί της Δευτέρας 30 Απριλίου σε ηλικία 81 ετών.

Γεννήθηκε το 1937 στο Αργοστολι της Κεφαλονιάς και ξεκίνησε να δημοσιογραφεί στην τοπική εφημερίδα «Φωνή της Κεφαλονιάς» που ο ίδιος εξέδωσε μαζί με τον αδελφό του, Μάκη.

Ακολούθησε η δημιουργία του Kouris Media Group και οι εκδόσεις των καθημερινών εφημερίδων «Νέα Εφημερίδα», «Αυριανή», «Ο Φίλαθλος», «Star», «Δημοκρατικός Λόγος», «Η Νίκη» και «Kontra news», ενώ ίδρυσε και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς «Ράδιο Αθήνα», «Ράδιο Θεσσαλονίκη» και «Sprint fm».

Επίσης, είχε ιδρύσει τον τηλεοπτικό σταθμό «Κανάλι 29» και μετά τη μετατροπή του στο σημερινό «Star Channel» το 1993, συνέχισε με την ίδρυση του «Καναλιού 5» που μετεξελίχθηκε σε Alter Channel, του Extra Channel αμέσως μετά, ενώ το 2012 δημιούργησε το Kontra Channel και την ιστοσελίδα Kontranews.gr.

Μαρία Μαρτίκα

Στις 2 Ιουνίου, σε ηλικία 86 ετών, πεθαίνει η ηθοποιός Μαρία Μαρτίκα. Η Ελληνίδα ηθοποιός συνεργάστηκε επί δεκαετίες με τον Γιάννη Δαλιανίδη και έγινε διάσημη για το ρόλο της Θάλειας, της ανακατώστρας μάνας και πεθεράς στην τηλεοπτική σειρά “Ρετιρέ”.

Στις κινηματογραφικές ταινίες που είχε παίξει συγκαταλέγονται οι: «Μια τρελή τρελή οικογένεια» (1965), «Η θεία μου η χίπισσα» (1970), «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» (1971) όπου είχε υποδυθεί μία πελάτισσα στο μέντιουμ που έκανε η Ρένα Βλαχοπούλου, «Το προξενιό της Άννας» (1972) του Παντελή Βούλγαρη, «Πέτρινα χρόνια» (1985) επίσης του Π. Βούλγαρη, «Τα παιδιά της Χελιδόνας» (1987) και «Εφάπαξ» (2001) του Νίκου Ζαπατίνα, όπου ερμήνευσε πλάι στον Πέτρο Φιλιππίδη.

Παύλος Γιαννακόπουλος

Tα ξημερώματα της Κυριακής 10 Ιουνίου έφυγε από τη ζωή ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ο άνθρωπος που αναγέννησε τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, οδηγώντας τον μαζί με τον αδερφό του, Θανάση, στην κατάκτηση έξι ευρωπαϊκών τροπαίων, 13 πρωταθλημάτων και 9 κυπέλλων Ελλάδας.

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν ο ιδιοκτήτης της ΒΙΑΝΕΞ και άρχισε να ασχολείται με τον Παναθηναϊκό από το 1971, όπου υπήρξε πρόεδρος του Ερασιτέχνη επί μία δεκαετία (1987 έως 1997.

Μάνος Ελευθερίου

Στις 22 Ιουλίου πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος Μάνος Ελευθερίου.

Είχε γράψει ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια. Παράλληλα έχει εργαστεί ως αρθρογράφος, επιμελητής εκδόσεων, εικονογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός.

Ειδικότερα, το 1962 σε ηλικία μόλις 24 ετών δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Συνοικισμός», με δικά του χρήματα αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Την ίδια εποχή στα Ιωάννινα γράφει τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και «Το τρένο φεύγει στις 8:00» που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Τον Οκτώβριο του 1963 ξεκινά να εργάζεται στο «Reader’s Digest» όπου και παρέμεινε για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Στο μεταξύ κυκλοφορούν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, «Το διευθυντήριο» (1964) και «Η σφαγή» (1965) για τα οποία γράφτηκαν εξαιρετικές κριτικές.Το 1964 παρουσιάζεται στην ελληνική δισκογραφία.

Συνεργάστηκε με το συνθέτη Χρήστο Λεοντή καθώς και τον Μίκη Θεοδωράκη (1967) με τον οποίο η συνεργασία διακόπηκε λόγω της Δικτατορίας. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο Παρίσι. Συνεργάστηκε στη συνέχεια με τον Δήμο Μούτση («Άγιος Φεβρουάριος», 1971) και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στον δίσκο «Θητεία» του οποίου η ηχογράφηση άρχισε τον Νοέμβριο του 1973, διακόπηκε από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τελικά κυκλοφόρησε το 1974 με την Μεταπολίτευση.

Κατά καιρούς είχε συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες, όπως με τον συνθέτη Σταύρο Κουγιουμτζή και τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα καθώς και με το Θανάση Γκαϊφύλλια στην «Ατέλειωτη Εκδρομή» (1975), τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Αντώνη Βαρδή και πολλούς άλλους. Παράλληλα έγραψε και εικονογράφησε παραμύθια για παιδιά και επιμελήθηκε την έκδοση λευκωμάτων με θέμα τηΣύρο: «Ενθύμιον Σύρας», «Θέατρο στην Ερμούπολη» κ.ά.

Το 1994 εξέδωσε τη πρώτη του νουβέλα με τίτλο «Το άγγιγμα του χρόνου». Το 2004 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα «Ο Καιρός των Χρυσανθέμων» που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2005. Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου, βραβεύθηκε για την συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών.

Ρίκα Βαγιάνη

Στις 7 Αυγούστου πεθαίνει σε ηλικία 56 ετών η Ρίκα Βαγιάνη ύστερα από μια άνιση μάχη με τον καρκίνο. Η Μαρίκα Ζούλα (ή Ρίκα Βαγιάνη, όπως την ήξεραν όλοι), ήταν κόρη του δημοσιογράφου Οδυσσέα Ζούλα και της Βαρβάρας Δράκου.

Αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου το 1982 και ήδη, από το 1979 άρχισε να εργάζεται ως ηθοποιός στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Έπαιξε στο Εθνικό, στο Θεσσαλικό, σε αρκετές ταινίες, αλλά και σε σήριαλ, όπως το Μινόρε της Αυγής. Παράλληλα, είχε ήδη αρχίσει και την δημοσιογραφία σε περιοδικά και εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.

Διετέλεσε αρχικά συντάκτης και στη συνέχεια διευθύντρια σύνταξης στα περιοδικά «Cosmopolitan» και «Colt», ενώ αρθρογραφούσε στα περιοδικά «Ένα» «Και», «Τέταρτο» και από το 1994 με καθημερινή στήλη στην Απογευματινή και από το 2005 στο Έθνος.

Στην τηλεόραση αρχικά δούλεψε σαν ηθοποιός και από το 1986 ως παρουσιάστρια και δημοσιογράφος. Έχει παρουσιάσει αμέτρητες εκπομπές στο Μega, το Star, το Seven Χ, το Κανάλι 5 και από το 1997 άρχισε τη συνεργασία της με την ΕΡΤ στην οποία παρέμεινε μέχρι το 2012.

Ήταν επίσης ιδρυτικό στέλεχος του Protagon, ενώ έχει γράψει και δύο παιδικά βιβλία.

Τζέσυ Παπουτσή

Το απόγευμα της Κυριακής 1 Ιουλίου άφησε την τελευταία της πνοή η δημοφιλής ηθοποιός Τζέσυ Παπουτσή.

Εργάστηκε για περισσότερα από είκοσι χρόνια στο Εθνικό Θέατρο, ενώ η καριέρα της στο θέατρο και την τηλεόραση, ξεπερνούν τα τριάντα. Έγινε γνωστή και αγαπήθηκε για τη συμμετοχή της σε παραγωγές όπως: Η χαρτοπαίχτρα (2010), Τσινετσιτά (2006), Safe sex (2005), Έρωτας με επιδότηση ΟΓΑ (2005), 7 θανάσιμες πεθερές – Ευδοξία (2004), Σόλο καριέρα (2004), Μην περνάς, ανάβει κόκκινο (2003), Βίτσια γυναικών (2000), Ασυνήθεις ύποπτοι (1996), Πάτερ ημών – Κυρία Κόλια (1995), Και οι τέσσερις ήταν υπέροχες (1992), Οι μικρομεσαίοι – Αφροδίτη Πετρίδη (1992), Η σιδηρά κυρία (1983), Ρεπό (1982), Ανατολική περιφέρεια (1979), Οι μεν και οι δεν, Σατυρικόν και Το κόκκινο δωμάτιο.

Γιώργος Παπαζήσης

Στις 25 Σεπτεμβρίου πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών ο ηθοποιός Γιώργος Παπαζήσης, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Ελληνικού Ωδείου» και στη Μουσική Σχολή του Μ. Θεοφανίδη. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1961 με το έργο των Τσιφόρου – Βασιλειάδη «Τα Κοκόρια των Δώδεκα» και γρήγορα καθιερώθηκε και διακρίθηκε στο μουσικό θέατρο. Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1962 με την ταινία «Τέρμα τα Δίφραγκα» και η καριέρα του συνεχίστηκε με συμμετοχές του σε 36 ταινίες, κυρίως κωμωδίες στον ρόλο του καλοκάγαθου Κρητικού.

Νίκος Κούρος

Έφυγε” στις 24 Οκτωβρίου σε ηλικία 90 ετών ο Νίκος Κούρος, ο ταλαντούχος ηθοποιός που έγινε ευρέως γνωστός από τον ρόλο του φαρμακοποιού στη σειρά του Mega, Ρετιρέ.

Ο Νίκος Κούρος σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πιάνο και τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών και θέατρο στη δραματική σχολή του Ελληνικού Ωδείου. Στο θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1957 με το θίασο Άννας Λώρη- Άλκη Παπά (θέατρο “Διονύσια”, Καλλιθέα).

Για αρκετά χρόνια υπήρξε μέλος του Θεάτρου Τέχνης «Καρόλου Κουν». Εκτός από το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, είχε εργαστεί και ως εκφωνητής θεατρικών και λογοτεχνικών εκπομπών στο Ελληνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας.

Μαρία Ζαφειράκη

Στις 4 Νοεμβρίου πεθαίνει η ηθοποιός Μαρία Ζαφειράκη. Δούλεψε παραπάνω από 40 χρόνια στο θέατρο με την πρώτη της εμφάνιση το 1955 στο έργο «Οθέλλος» του Σαίξπηρ με τον θίασο του Καρούσου που ανέβηκε στο θέατρο «Έσπερος» στην Θεσσαλονίκη. Πλούσια ήταν η παρουσία της και στον κινηματογράφο, την τηλεόραση αλλά και στο ραδιόφωνο όπου έλαβε μέρος σε διάφορα θεατρικά έργα αλλά και σε εκπομπές συνέχειας.

Νίκος Χυτάς

Πέθανε στις 8 Ιουνίου σε ηλικία 63 ετών, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο ο ηθοποιός Νίκος Χυτάς.

Υπήρξε πιστός υπηρέτης της θεατρικής τέχνης, με σπουδαίες εμφανίσεις κι ερμηνείες, ενώ πολλοί τον θυμούνται σε μικρούς ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές, όπως «Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα», η «Ποντικοπαγίδα», το «Κόκκινο Δωμάτιο» αλλά και οι «Επτά Θανάσιμες Πεθερές».

Οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται από την ερμηνεία του στη σειρά «Φάκελος Πολκ στον αέρα» (1988). Εκτός από την τέχνη της υποκριτικής, ασχολήθηκε και με τα κοινά ως δημοτικός σύμβουλος Παιανίας.

Γιάννης Τότσικας

Στις 29 Απριλίου «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο ηθοποιός Γιάννης Τότσικας.

Kατέγραψε μεγάλη καλλιτεχνική πορεία με παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο, ενώ είχε πλούσιο βιογραφικό με συμμετοχές σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Ανάμεσα στις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του ήταν ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στην πρώτη ταινία του Θ. Αγγελόπουλου «Αναπαράσταση». Είναι πατέρας του ηθοποιού Απόστολου Τότσικα.