Ποιο είναι το προφίλ του σύγχρονου επαγγελματία ασφαλιστή

Και αν κάποιοι έχουμε στο μυαλό μας πως ένας ασφαλιστής πρόκειται απλά για ένα πωλητή που θα καλεί τηλεφωνικά για να μας πουλήσει ένα πρόγραμμα ή θα μας υπενθυμίσει απλά πότε πρέπει να ανανεώσουμε το ασφαλιστήριο του αυτοκινήτου, αυτό ανήκει σιγά σιγά στο παρελθόν.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός δημιουργεί νέες δυνατότητες επικοινωνίας, πώλησης και εξυπηρέτησης ενώ ο ίδιος καλείται με τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία να προσεγγίζει – και – τις νεότερες γενιές. Την ίδια ώρα, οι νέες καταναλωτικές συνήθειες επαναπροσδιορίζουν τον ρόλο του.

Ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής μετατρέπεται σ’ έναν πραγματικό προσωπικό – οικογενειακό σύμβουλο, ο οποίος με μια ολιστική προσέγγιση πρέπει να βρίσκεται δίπλα στις ανάγκες του ασφαλισμένου για κάθε ανάγκη, να προλαμβάνει και να μεριμνά άμεσα για τις αποζημιώσεις ενός πελάτη. Να προτείνει τις κατάλληλες ασφαλιστικές λύσεις και να «τροχοδρομεί» σε σωστές βάσεις το μέλλον και την ασφάλεια του πελάτη του σε κάθε στάδιο της ζωής του.

Πέραν αυτών η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας IDD τα τελευταία χρόνια έθεσε τον ασφαλιστικό διαμεσολαβητή σε ακόμη πιο επαγγελματικές βάσεις.

Συνοπτικά, σκοπός της IDD είναι η αναβάθμιση του κλάδου της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης με τον καθορισμό υψηλών επαγγελματικών προτύπων για τους επαγγελματίες του κλάδου και η αναβάθμιση γενικότερα του θεσμού της ιδιωτικής ασφάλισης, ο καθορισμός ίδιου επιπέδου προστασίας καταναλωτών ανεξάρτητα από το κανάλι διανομής – πάντα με γνώμονα της καλύτερη, την πληρέστερη και την ορθότερη ενημέρωση του πελάτη.

Την ίδια ώρα σημαντικός είναι και ο ρόλος της Τραπέζας της Ελλάδος (ΤτΕ) πως ως θεματοφύλακας ασκεί την απαιτούμενη Εποπτεία στον κλάδο.

Ασφαλιστική διαμεσολάβηση: Η «ραχοκοκαλιά» της ιδιωτικής ασφάλισης

Παρά τις νέα τάσεις στον τομέα της ασφάλισης ο ρόλος της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης παραμένει κομβικός, καθώς παραμένει το μεγαλύτερο κανάλι διανομής ασφαλιστικών προϊόντων στην αγορά.

Αυτό που αξίζει να τονισθεί είναι η ειδοποιός διαφορά πολλές φορές σε σχέση με άλλα κανάλια διανομής: Ο «διττός ρόλος» που έχουν οι ασφαλιστές, καθώς από τη μια πλευρά αφουγκράζονται και μεταφέρουν το παλμό της αγοράς, της κοινωνίας προς τις ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ παράλληλα μπορούν να προσφέρουν τα κατάλληλα προϊόντα για τις ξεχωριστές ανάγκες του κάθε υποψήφιου ασφαλισμένου. Ποιοι είναι όμως όλοι αυτοί άνθρωποι;

Πολλά και χρήσιμα είναι τα συμπεράσματα που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά ίσως σε σχετική κλαδική μελέτη που έλαβε χώρα από το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών και την ICAP. Στα βασικά συμπεράσματα:

– Περίπου 13,500 υπολογίζονται πως ασκούν το επάγγελμα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή (αν δηλαδή υπολογισθεί το γεγονός των Κοινών Μητρώων ή των ποσοστών διαγραφής την τελευταία 3ετία)

– Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα στοιχεία που φανερώνουν τα εισοδήματα ανά κατηγορία διαμεσολάβησης και νομικού προσώπου. Το 49,3% των φυσικών προσώπων δηλώνει ακαθάριστα έσοδα ως 15.000 ευρώ, ενώ ως 100,000 ευρώ δηλώνει το 61,3% των Νομικών Προσώπων.

– Αν και αρκετοί εκτιμούσαν πως ο μέσος όρος ηλικίας ήταν θα ήταν κάπως υψηλότερος, εντούτοις σχεδόν 1 στους 2 διαμεσολαβητές βρίσκεται στο ηλικιακό γκρουπ 30-45 ετών

– Σχεδόν οι μισοί (46%) γνώρισε το επάγγελμα μέσω ενός άλλου διαμεσολαβητή

– Πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν οι ασφαλιστικοί πράκτορες με ποσοστό 84%, ακολουθούν οι συντονιστές με 11,1% και οι μεσίτες ασφαλίσεων με 4,9%. Όσον αφορά την μορφή συνεργασίας με τις ασφαλιστικές εταιρείες: 50,1% έχουν αποκλειστική και 49,9% μη αποκλειστική.

– Ενδιαφέρον είναι επίσης και το εύρημα σε ερώτημα «αν είστε σήμερα διαμεσολαβητής part time, τι πιθανότητες θα δίνατε να γίνεται fulltime», καθώς σχεδόν μοιρασμένες είναι οι απόψεις: Το 44,7% αναφέρει πως είναι ελάχιστες, ενώ 41,3% μεγάλες.

-Θετικό είναι επίσης το στοιχείο πως οι άνθρωποι της ασφάλισης τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται πιο καταρτισμένοι με υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης σε σχέση με παλαιότερες δεκαετίες. Με ανώτερες σπουδές εμφανίζεται το 25,7% με ανώτατες το 31,6% ή με μεταπτυχιακό το 15%.

SWOTAnalysis: Τι πιστεύουν οι ασφαλιστές για το επάγγελμα

Σκιαγραφώντας περαιτέρω την εικόνα της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, ενδιαφέρον είναι να δούμε τι πιστεύουν τα ίδια τα στελέχη για τα δυνατά και αδύναμα σημεία, τις ευκαιρίες και τις απειλές για τον κλάδο και άλλους παράγοντες που τον επηρεάζουν άμεσα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα:

Δυνατά Σημεία

– Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές ελέγχουν σημαντικό μερίδιο της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς

– Στον κλάδο της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης δραστηριοποιούνται οργανωμένες και καταξιωμένες επιχειρήσεις με μακροχρόνια εμπειρία και γνώση της ασφαλιστικής αγοράς

Αδύναμα Σημεία

– Η χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση του πληθυσμού

– Η εξάρτηση των διαμεσολαβούντων από τις ασφαλιστικές εταιρείες και την πολιτική πωλήσεων που ακολουθούν

– Η γραφειοκρατία και το υψηλό κόστος συμμόρφωσης στις νέες κανονιστικές ρυθμίσεις

– Η έλλειψη νομοθετικού πλαισίου προκειμένου να εισέλθουν στην αγορά νέα στελέχη («δόκιμοι» ασφαλιστικοί πράκτορες)

– Η έλλειψη ισχυρών φορολογικών κινήτρων για τις ασφάλειες ζωής

– Ο μεγάλος αριθμός των ανασφάλιστων οχημάτων

– Η υψηλή φορολόγηση των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών

Ευκαιρίες

– Οι νέες τεχνολογίες (διαδίκτυο κλπ)

– Τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα του εθνικού συστήματος υγειονομικής και ασφαλιστικής περίθαλψης

– Η σύναψη στρατηγικών συνεργασιών με ασφαλιστικές εταιρείες

– Η σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης

– Η συνεχής εκπαίδευση, πιστοποίηση, κατάρτιση και απόκτηση εξειδικευμένων γνώσεων των ασφαλιστικών συμβούλων

– Η δημιουργία ισχυρών δικτύων ασφαλιστικών διαμεσολαβητών

– Η δημιουργία νέων ασφαλιστικών προϊόντων προσαρμοσμένων στις ανάγκες των καιρών (ασφάλιση πιστώσεων, cyberinsurance κ.α)

– Η νέα ευρωπαϊκή οδηγία για την ασφαλιστική διαμεσολάβηση η οποία «θωρακίζει» το επάγγελμα

– Η ενίσχυση της εποπτείας από μέρους της ΤτΕ

Απειλές

– Οι συνθήκες πανδημίας λόγω του COVID-19 και τα επακόλουθα της, όπως η μείωση ρευστότητα των επιχειρήσεων και η αύξηση των επισφαλειών

– Η συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών

– Η ενδεχόμενη μείωση των τιμών ορισμένων ασφαλιστικών προϊόντων και κατ’ επέκταση των εσόδων του κλάδου