Τα ψέματα των πολιτικών, που κατάπιαμε αμάσητα στην Μεταπολίτευση

Κάποτε είχαν ρωτήσει τον Ρόναλντ Ρήγκαν (Πρόεδρος των ΗΠΑ 1981-1989), αν μπορεί ένας ηθοποιός να είναι Πρόεδρος.

“Πώς μπορεί ένας Πρόεδρος να μην είναι ηθοποιός;” ήταν η απάντησή του.

Το ψέμα είναι συνδεδεμένο με την πολιτική, σε όλες τις χώρες και όλες τις εποχές.

Στην Ελλάδα αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά και σήμερα 1η Απριλίου, κάνουμε μια αναδρομή στα ψέματα, που μας είπαν οι πολιτικοί μας τα 40 χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Ψέματα μεγάλα, υποσχέσεις, που ξεχάστηκαν, αλλά και ψέματα της κατηγορίας “τα μάτια σου θα πιστέψεις ή εμένα;”, από αυτά που αναρωτιέσαι αν αυτός που στα λέει είναι ο βασιλιάς του κυνισμού ή απλώς ανόητος.

Σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός τις περισσότερες φορές, επιβράβευσε τα ψέματα και αυτούς που τα είπαν, χαρίζοντάς τους κυβερνητικές θητείες, θέσεις, εξουσία και χρήματα.

Απόδειξη, η χρεοκοπία της χώρας, η οποία θα μπορούσε να είναι μια ιστορία διαρκούς ψέματος, καθαγιασμένου σε κάλπες, συγκεντρώσεις και μια καθημερινότητα βολέματος και ηθελημένου παραμυθιάσματος.

Το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο” του Ανδρέα Παπανδρέου

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και μετά, εμφανιζόταν ως αντιδυτικός και σφόδρα αντίθετος με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και μετέπειτα ΕΕ.

Αυτή ήταν και η μεγάλη του διαφωνία με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος θεωρούσε ότι ως προς τις αλλαγές στην κοινωνία ο Παπανδρέου είχε δίκιο, όμως δεν θα έπρεπε ποτέ να βγάλει την Ελλάδα από το τρένο της ΕΕ. Και δεν το έκανε.

Παρά τη ρητορική, τα “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο”, τις προειδοποιήσεις για “λήψη των οικονομικών αποφάσεων στις Βρυξέλλες, ερήμην του λαού” και παρά το ότι στο 100σελιδο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 1981, μόλις μία σελίδα ήταν αφιερωμένη στην ΕΟΚ, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, δεν διανοήθηκαν να αμφισβητήσουν την ένταξη.

Κρίθηκε ότι “μια ενδεχόμενη έξοδος, θα ήταν λιγότερο συμφέρουσα από την παραμονή μας” και το θέμα έκλεισε οριστικά.

Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, λίγο πριν το τέλος, είχε εμφανιστεί ανήσυχος για το πού πάει η Ενωμένη Ευρώπη, αλλά γεγονός παραμένει ότι η αντιδυτική ρητορεία, έμεινε στα λόγια.

Η αποκομματικοποίηση του Κράτους του Ανδρέα Παπανδρέου

“Ο συνδικαλισμός, είναι ένα βάθρο της Δημοκρατίας. Θα προχωρήσουμε αποφασιστικά, να θεμελιώσουμε έναν ανεξάρτητο, πολιτικοποιημένο, ακηδεμόνευτο, ακομμάτιστο συνδικαλισμό”.

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Το τι ακολούθησε είναι γνωστό. Τους γαλάζιους, διαδέχθηκαν οι πρασινοφρουροί, η κλαδική ήταν το όχημα για κοινωνική και οικονομική ανέλιξη και ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα, έγινε συνώνυμο της συναλλαγής πίσω από την πλάτη των εργαζομένων.

Η εικόνα από τις συγκεντρώσεις τις ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τα τελευταία χρόνια, είναι αποδεικτικό στοιχείο του τι έκανε το ΠΑΣΟΚ σε αυτόν τον τομέα και τι προσπάθησε να κάνει και η ΝΔ, ακολουθώντας το παράδειγμα του “δήθεν ακηδεμόνευτου” συνδικαλισμού, που υποσχόταν στο ξεκίνημα της Αλλαγής, ο Ανδρέας Παπανδρέου

Η “κάθαρση” άφησε λεκέδες

Μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου Κοσκωτά, Νέα Δημοκρατία και Συνασπισμός ένωσαν τις δυνάμεις τους προκειμένου να έρθει η λεγόμενη “κάθαρση”.

Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989 η Νέα Δημοκρατία  εκλέγεται πρώτο κόμμα με ποσοστό 44,2% χωρίς να συγκεντρώσει αυτοδυναμία.

Ακολουθεί η συνεννόηση με την Αριστερά, ώστε να μην παραγραφούν  τυχόν ποινικές ευθύνες Υπουργών της προηγούμενης Κυβέρνησης Παπανδρέου και σχηματίζεται η κυβέρνηση Τζαννετάκη με κύριο στόχο την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου και Υπουργών της προηγούμενης Κυβέρνησης στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά και το σκάνδαλο του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού.

Τελικά, ο Ανδρέας Παπανδρέου, αθωώνεται για όλες τις κατηγορίες. Είχε προηγηθεί η ανάληψη της πολιτικής (και όχι της ποινικής ευθύνης) από τον ίδιο, η άρνησή του να παραστεί στο δικαστήριο ή να ορίσει δικηγόρους, αλλά και η ιστορική φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι “τους πρωθυπουργούς, δεν τους στέλνεις φυλακή, τους στέλνεις σπίτι τους”.

Η “κάθαρση” δεν ήρθε ποτέ, καθώς η πολιτική ζωή του τόπου συνέχισε να ταλανίζεται από σκάνδαλα και την περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως αυτό της ΑΓΕΤ-Ηρακλής και η Siemens άρχισε να προετοιμάζει το μεγάλο πάρτι που θα ακολουθούσε. Ο ίδιος ο ελληνικός λαός με την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1993, μετέτρεψε την “κάθαρση” σε “βρώμικο 89”.

Ο “εκσυγχρονισμός” του Κώστα Σημίτη

Ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός από το 1996 μέχρι το 2004 και διαδέχθηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, παρουσίασε στον ελληνικό λαό το αφήγημα του “εκσυγχρονισμού”. Εκσυγχρονισμός στις νοοτροπίες, στις δομές στον τρόπο άσκησης πολιτικής.

Ο εκσυγχρονισμός παρουσιάστηκε με την στήριξη των περισσότερων ΜΜΕ της χώρας ως μια “μάχη” κατά του λαϊκισμού, ωστόσο η πραγματικότητα διέψευσε τον επί οκτώ χρόνια πρωθυπουργό.

Ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στον τρόπο λειτουργίας του δημοσίου ή στην πολιτική ζωή δεν έγιναν. Νοοτροπίες δεν άλλαξαν, ενώ κατά τη διάρκεια της 8ετίας Σημίτη ξέσπασαν ή ξεκίνησαν δύο πολύ μεγάλα σκάνδαλα. Οι φούσκες του Χρηματιστηρίου και το πάρτι στα εξοπλιστικά (για το οποίο μάθαμε μόλις πριν δύο χρόνια).

Έργα έγιναν, όπως και Ολυμπιακοί Αγώνες, τους οποίους πληρώσαμε ακριβά, ενώ οι τελευταίοι μήνες Σημίτη στην εξουσία, κάθε άλλο παρά κορύφωση της εκσυγχρονιστικής προσπάθειας μπορούν να χαρακτηριστούν, καθώς ο καθένας προσπαθούσε να αρπάξει ό,τι μπορούσε.

Γ.  Παπαντωνίου: Για τον σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι

Η παραπάνω φράση ειπώθηκε σε συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Πόσοι αγωνίστηκαν και για πόσο για τον σοσιαλισμό, από τα στελέχη του συγκεκριμένου κόμματος, το έχει δείξει η ιστορία.

Ο ίδιος ο Γ. Παπαντωνίου, υπήρξε υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, την περίοδο που τα παπαγαλάκια έλεγαν “παίξε χρηματιστήριο”, για να ακολουθήσει η μεγάλη φούσκα, που είχε ως αποτέλεσμα τη βίαιη ανακατανομή εισοδήματος.

Επίσης, ο “αγώνας για τον σοσιαλισμό” αποδείχθηκε επικερδής, καθώς μόλις πριν λίγες μέρες ο πρώην υπουργός, πήρε προθεσμία να απολογηθεί, καθώς αντιμετωπίζει κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για παράβαση του “πόθεν έσχες”. Ο κ. Παπαντωνίου και η σύζυγός του, κατηγορούνται ότι δεν δήλωσαν ποσό περίπου 2.000.000 ευρώ.

Έτσι, αγωνιζόμαστε όλοι για τον σοσιαλισμό…

Η “θωρακισμένη οικονομία” του Κώστα Καραμανλή

Η φράση, που ειπώθηκε  το 2008 από τον Κώστα Καραμανλή, έμεινε στην ιστορία, όταν η θύελλα έφτασε στην Ελλάδα και έριξε σαν  τραπουλόχαρτο την ελληνική οικονομία.

“Η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη από τις μεταρρυθμίσεις που έχει κάνει η κυβέρνηση και έχει σημαντικές αντοχές. Το έλλειμμα μειώθηκε, οι ρυθμοί ανάπτυξης εξακολουθούν να είναι από τους υψηλότερους στην ευρωζώνη, ενώ η ανεργία μειώνεται”, είχε πει ο τότε πρωθυπουργός μιλώντας στην ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας τον Οκτώβριο του 2008.

Άγνοια στοιχείων, ευχολόγιο ή απλώς ένα τεράστιο ψέμα; Προσπάθησε πάντως να επανορθώσει, κατεβαίνοντας στις εκλογές του 2009 με υποσχέσεις για πόνο, δάκρυα και σκληρά μέτρα για να αντέξει η οικονομία. Η ήττα από το “λεφτά υπάρχουν”, ήταν βέβαιη.

Γιώργος Παπανδρέου: Λεφτά υπάρχουν

Ο άνθρωπος, που κάλεσε το ΔΝΤ στην Ελλάδα το 2010, είχε κερδίσει τις εκλογές του 2009 με το περίφημο “λεφτά υπάρχουν”.

Η φράση θα μπορούσε να γραφτεί στην επιτύμβια στήλη της Μεταπολίτευσης, ως το τελευταίο τεράστιο ψέμα.

Ο ελληνικός λαός πείσθηκε και υπερψήφισε με στόχο να δει τα χρήματα, που φυσικά δεν υπήρχαν.

Άλλωστε και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, αργότερα στη Βουλή, χρησιμοποίησε αόριστο. Λες και είχε ή έχει καμία σημασία. Όταν έπρεπε να εξαπατηθούν οι ψηφοφόροι, εξαπατήθηκαν. Μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Τα αμέτρητα ψέματα του Άκη Τσοχατζόπουλου

Ο “Ωραίος Μπρούμελ”, ο άνθρωπος του προέδρου και παραλίγο πρωθυπουργός, ο υπουργός της μίζας και της χλιδής.

Είναι ο μόνος, από όσους βρίσκονται στο σημερινό αφιέρωμα, που δεν χρειάζεται να απομονώσουμε μια φράση ή μια συγκεκριμένη ενέργεια.

Πρόκειται για τον πολιτικό-σύμβολο της Μεταπολίτευσης.  Το σύμβολο που ταιριάζει σε μια χρεοκοπημένη χώρα με ψηφοφόρους-πελάτες.

Ήταν σύμβολο, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής, όχι μόνο, όταν, νομίζοντας ότι είναι πανίσχυρος, άρχισε να ζει σαν βασιλιάς, αλλά και τη στιγμή της πτώσης, της σύλληψης και της καταδίκης του.

Έστησε  συμμορία για να διαχειρίζεται τα εκατομμύρια από τα εξοπλιστικά, έπαιξε τις Offshore εταιρείες στα δάχτυλα και ακόμα και τώρα ισχυρίζεται ότι είναι “αθώος” και τον “πολεμούν τα συμφέροντα”. Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς, μας είπε εκατομμύρια ψέματα. Όπως αποδείχθηκε, με τα εκατομμύρια τα πάει πολύ καλά.

Α. Σαμαράς: Δεν γυρνάω στη ΝΔ, ούτε αν με καλέσουν για αρχηγό

Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις. Ένα χρόνο μετά την αποχώρησή του από τη Νέα Δημοκρατία, ο Αντώνης Σαμαράς είχε δηλώσει στην “Καθημερινή”, ότι δεν θα επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και αν αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, ακόμα και αν τον καλέσουν για αρχηγό.

“Έχω ήδη χαράξει το δρόμο μου με την «Πολιτική Άνοιξη» και η ΝΔ, όπως και τα άλλα κόμματα, ακολουθούν το δικό τους δρόμο. Δεν θα επιστρέψω, συνεπώς, στη ΝΔ και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω «αρχηγός» της”, είχε πει χαρακτηριστικά.

Και οι πολιτικές συνθήκες άλλαξαν και στη ΝΔ επέστρεψε μετά από το κάλεσμα Καραμανλή το 2007 και πρόεδρος έγινε το 2009. Ήταν μια καλή προπόνηση στο ψέμα για τα όσα θα ακολουθούσαν.

Α. Σαμαράς: Όχι σε μνημόνιο, όχι σε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ

Για αρκετούς μήνες, αφού το ΔΝΤ μπήκε στην Ελλάδα και η Ελλάδα στα Μνημόνια, ο Αντώνης Σαμαράς έκανε λόγο για λάθος πολιτική, παρουσίαζε προγράμματα ανάκαμψης στο Ζάππειο και παρουσιαζόταν ως η εναλλακτική λύση για τον λαό.

Ήρθε όμως η ώρα, που το “επάρατο” ΠΑΣΟΚ, έγινε κυβερνητικός εταίρος και που τα νέα μέτρα ήταν “τα τελευταία” πριν την οριστική ανάκαμψη ή “απολύτως αναγκαία” για να μην πάει η χώρα στον γκρεμό.

Η ρητορική της κυβέρνησης Παπανδρέου, υιοθετήθηκε πλήρως από την κυβέρνηση Σαμαρά. Θα μπορούσε να πει και ένα καραμανλικό “άλλαξαν οι συνθήκες” για να χρυσώσει το χάπι, αλλά ως πολιτικό παιδί του Αβέρωφ, το απέφυγε.

Όταν ο Βενιζέλος, διέψευσε τον Βενιζέλο

“Δεν είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, ο μοχλός για να εισπράττεις τέλη ή φόρους, διότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ένα κοινωνικό αγαθό θεμελιώδες και δεν μπορείς να συνδέεις την εκπλήρωση άλλων υποχρεώσεων, με τους μηχανισμούς αυτούς, οι οποίοι έχουν άλλο σκοπό», αυτά δήλωνε ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον Ιούνιο του 2011.

Δυο μήνες αργότερα και για τη “σωτηρία της πατρίδας”, ο ίδιος άνθρωπος ανακοίνωνε έναν φόρο που θυμίζει τουρκοκρατία. Χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Δεν θα έπρεπε να εκπλαγεί κανείς φυσικά.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα μπορούσε να κάνει συνέδριο ωρών με ερωταπαντήσεις στον εαυτό του. Μια δημόσια διάψευση, δεν είναι τίποτα.

Θα ολοκληρώσουμε αυτή τη μικρή αναδρομή, με δύο ψέματα της κατηγορίας “αγάπη μου εμένα θα πιστέψεις ή τα μάτια σου;”. Υπήρξαν άπειρα τέτοια περιστατικά την περίοδο της Μεταπολίτευσης και σίγουρα στα σχόλια θα μας θυμίσετε πολλά από αυτά, ωστόσο ας δούμε δύο πρόσφατα, με ντοκουμέντα, βίντεο και φωτογραφίες, που φυσικά δεν έχουν καμία σημασία. Όταν η πραγματικότητα, δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν.

Τομπούλογλου: Δωρεά και όχι δωροδοκία 

Στις 24 Δεκεμβρίου 2013 ο πρόεδρος του Παίδων Αγλαΐα Κυριακού και πολιτευτής της Ν.Δ Χάρης Τομπούλογλου, συλλαμβάνεται με τη “γίδα στην πλάτη”. Βίντεο τον απεικονίζει να παίρνει 25.000 ευρώ σε προσημειωμένα χαρτονομίσματα για να συνεχίσει σύμβαση που είχε υπογράψει το νοσοκομείο με ιδιωτική εταιρεία.

Παρά το οπτικό υλικό, ο ίδιος κάνει λόγο για «στημένη υπόθεση» και «σκευωρία»

“Τα χρήματα που πήρα προορίζονταν για δωρεά στο νοσοκομείο. Οι υποχρεώσεις της εταιρείας ήταν πλημμελείς και φοβόταν (σ.σ. η εταιρεία) μήπως κηρυχτεί έκπτωτη” δηλώνει.

Το βίντεο και οι “διάλογοι” διαψεύδουν τον πολιτευτή, ωστόσο η δημοτική του παράταξη, δεν καταλαβαίνει από τέτοια και τον χαρακτηρίζει “ατόφιο”, “χαρισματικό” και με “ακέραιο χαρακτήρα”.

“Χάρη, ήσουν και είσαι ο άνθρωπος της γειτονιάς, ο άνθρωπος που πιστεύει τους ανθρώπους. Αυτό εκμεταλλεύθηκαν  και αυτό πληρώνεις σήμερα. Όμως και πάλι όρθιος εσύ θα οδηγήσεις σε νίκη τον κόσμο που σε πιστεύει”, αναφέρει σε ανακοίνωσή της. Τι να σου κάνει το βίντεο, μπροστά στον άνθρωπο της γειτονιάς;

Εμείς; Ναζιστές;

Από την εκτόξευση της Χρυσής Αυγής και μετά, ο νεοναζιστικός χαρακτήρας του κόμματος, χάλαγε την εθνοπατριωτική σούπα, που σέρβιραν τα στελέχη του, για να απευθυνθούν σε μεγαλύτερες μάζες ανθρώπων.

Το παρελθόν των ναζί στην Ελλάδα και η περίοδος της κατοχής της χώρας μας, ήταν όπως και να το κάνουμε ένα σοβαρό πρόβλημα. Άρχισε λοιπόν η ηγεσία της οργάνωσης, παρά τη στρατιωτική δομή της, τα κείμενα αγάπης για τον Χίτλερ και τους ναζιστικούς χαιρετισμούς, να αρνείται ότι έχει σχέση με το ναζισμό.

Τα αμέτρητα ντοκουμέντα, τα κείμενα, οι φωτογραφίες και τα βίντεο, δεν έχουν καμία σημασία, όπως και στην περίπτωση Τομπούλογλου. Πότε επρόκειτο για αφέλειες της νιότης, πότε για αποκριάτικα πάρτι και πότε για αστεϊσμούς. Και ο πρίγκιπας Χάρι της Βρετανίας, είχε βάλει στολή ναζί κάποτε.

Και μην ξεχνάτε, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, ήταν “εθνάρχες” στις χώρες τους. Να τα λέμε όλα.