‘Θα γινόμουν ήρωας για μια ημέρα μόνο’

#ThisIsACoup. Το ντοκιμαντέρ του Πολ Μέισον, γνωστού για τον τρόπο που αποτύπωσε την κρίση του 2015 στη χώρα μας, έχει γίνει ένα ντοκουμέντο σύγχρονης ιστορίας. Ο βρετανός δημοσιογράφος κατέγραψε ένα φιλμ “ειδικών συνθηκών” μιας και αρκετό καιρό πριν “επιτρέψει” κάτι ανάλογο ο Κόρμπιν και ο Μακρόν, είχε πρόσβαση στα ενδότερα του Μαξίμου αλλά και των νευραλγικών υπουργείων.

Με την κάμερα του κατέγραψε την πορεία του Τσίπρα από το γραφείο του μέχρι την πλατεία Συντάγματος για την ομιλία του μετά την επικράτηση του ΟΧΙ. Η έκπληξη στο πρόσωπο του πρωθυπουργού καταγράφεται στον φακό, μαζί με το “μούδιασμα” του, όπως και το μειδίαμα του Γιάνη Βαρουφάκη λίγο πριν παραιτηθεί. Την επομένη του δημοψηφίσματος ο Γιάνης Βαρουφάκης αποχώρησε από τη θέση του ως υπουργός Οικονομικών και δήλωνε στον Μέισον ότι αισθάνεται χαρά που φεύγει καθώς “σιχαινόταν αυτό το γραφείο”.

Η έκφραση τότε This Is a Coup (Αυτό είναι πραξικόπημα) έγινε παγκόσμιο σύνθημα για τη στάση των Βρυξελλών προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό μετά τον 17ωρο τελικό γύρο των διαπραγματεύσεων. Όπου “coup” (coup d’état) εννοούμε το “πραξικόπημα” και όχι το “coupe”, δηλαδή το “κούρεμα” που δεν συνέβη ποτέ μέχρι τώρα, ως ονομαστικό κούρεμα χρέους. Κάπως έτσι πήρε και το όνομα του το ντοκιμαντέρ του Πολ Μέισον και της Θεόπης Σκαρλάτου.

Ο εκβιασμός της Ευρώπης

“Ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει ανοιχτά δηλώσει ότι ο Τσίπρας ήθελε να χάσει το δημοψήφισμα. Αυτό μπορώ να το επιβεβαιώσω και εγώ και ο Πολ. Αλλά μόνο η ιστορία μπορεί να κρίνει, όταν μετά από καιρό όλοι οι παράγοντες εκείνης της περιόδου θα έχουν καταθέσει τις απόψεις τους. Στην ταινία μας ο Τσίπρας μας είπε πως τουλάχιστον οι πολίτες απέκτησαν μια κάποια αξιοπρέπεια και τη δυνατότητα να εκφράσουν τη γνώμη τους μέσα από όλο αυτό. Δεν μπορούμε να πούμε και να γνωρίζουμε αν και ο ίδιος ο Τσίπρας ήξερε τι θα επακολουθούσε μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος”, έλεγε η Θεόπη Σκαρλάτου στο News 24/7 με αφορμή την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ.

“Η Ευρωζώνη έχει γίνει ένας μηχανισμός καταστροφής θέσεων εργασίας, όχι μόνο στη νότια Ευρώπη αλλά ακόμα και μέσα στην ίδια τη Γερμανία. Ένα ακόμη βασικότατο πρόβλημα είναι η έλλειψη διαφάνειας σχετικά με τον τρόπο που λαμβάνει τις αποφάσεις της η ΕΚΤ και αναφορικά με το σκεπτικό της το οποίο δεν αιτιολογείται επαρκώς. Κοινώς, φαίνεται πως το δίκαιο το έχει εκείνος που έχει και τη δύναμη”, τόνιζε από τη δική του μεριά ο Πολ Μέισον. Και η αλήθεια είναι πως η παρατήρηση του αυτή “στέκει” ακόμη και σήμερα που ο ίδιος πλέον έχει ταχθεί στο πλευρό του Κόρμπιν μετά το Brexit. Στο ίδιο “στρατόπεδο” συμμαχίας δηλαδή που βρίσκεται και ο Γιάνης Βαρουφάκης.

“Το θεμελιώδες πρόβλημα που διέπει μια Νομισματική Ένωση χωρίς παράλληλη Αρχή, χωρίς δημοκρατία και ενιαίο φορολογικό σύστημα, είναι πως ενδυναμώνονται οι ανισότητες. Το γεγονός που παραμένει είναι πως η Γερμανία απορρίπτει κάθε προσπάθεια οικονομικής τόνωσης. Αντιτίθεται σε φορολογικά αντικίνητρα για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Και θέλει να πετάξει την Ελλάδα εκτός” τόνιζε ο Βρετανός δημοσιογράφος. Η Ελλάδα έμεινε εντός, ωστόσο το στοίχημα της ανάπτυξης και της ενιαίας φορολογίας για την Ευρώπη της Λευκής Βίβλου του Γιούνκερ, είναι και τώρα εδώ. Μαζί με τις διαχρονικές ανισότητες.

Ξεχάσαμε το Grexit

“Ο Τσίπρας έλεγε πως παραμένοντας στην Ευρώπη και παλεύοντας για να αλλάξει τις συντηρητικές δομές, θα μπορούσε να αλλάξει και το “παιχνίδι” συνολικά. Πρακτικά, αυτή είναι μια ιδέα ενίσχυσης της δημοκρατίας στην Ε.Ε. Αλλά γιατί μετέχουμε συνεχώς σε συναντήσεις πίσω από κλειστές πόρτες; Γιατί οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν είναι πραγματικά θεατές, παρατηρητές του τι γίνεται μέσα στην Ευρωζώνη με τα ίδια τους τα μάτια;”, ανέφερε η κ. Σκαρλάτου. Πράγματι, ακόμη κι αν δεν “βγήκε” η συμμαχία του Νότου που επιδίωκε σε στρατηγικό επίπεδο άμεσων λύσεων ο πρωθυπουργός, αυτή τη στιγμή το αίτημα για περισσότερη διαφάνεια στον τρόπο που λειτουργούν οι μηχανισμοί της ΕΕ ακούγεται όλο και περισσότερο στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο και αν μη τι άλλο, οι Ευρωπαίοι έχουν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζαν τον “τεμπέλη” Έλληνα που πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις όπως όλοι οι άλλοι.

Δύο χρόνια μετά, το Grexit έφυγε από το προσκήνιο, το Brexit ήρθε και μας έκατσε στο κεφάλι, ο Μακρόν ανέλαβε τα ηνία στη Γαλλία, ο Ντάισελμπλουμ ηττήθηκε στην Ολλανδία αλλά παραμένει στη θέση του στο Eurogroup, η ακροδεξιά έδειξε να παρουσιάζει μια στασιμότητα στην άνοδο της και η Άγκελα Μέρκελ διατηρεί την εξουσία της Γερμανίας. Δύο χρόνια μετά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε χαλαρώνει τη σκληρή κριτική του προς την Ελλάδα και δείχνει πως μπορεί να επανέλθει σε λίγους μήνες στον θώκο του με μια νέα κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών. Με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει για τα χαλινάρια της λιτότητας…

Αν έφευγα εκείνη τη νύχτα, θα ήμουν ήρωας για μια βραδιά ή δύο, ίσως τρεις, αλλά θα ήταν καταστροφικό για τις επόμενες ημέρες και νύχτες

“Αν έφευγα εκείνη τη νύχτα, θα ήμουν ήρωας για μια βραδιά ή δύο, ίσως τρεις, αλλά θα ήταν καταστροφικό για τις επόμενες ημέρες και νύχτες αυτό. Όχι μόνο για μένα αλλά για την πλειοψηφία των Ελλήνων. Η καρδιά μου είπε “όχι” αλλά το μυαλό μου έλεγε πως έπρεπε να βρούμε μια λύση. Αν έφευγα θα κατέρρεαν οι τράπεζες και η οικονομία”, έλεγε τότε, το 2015 ο κ. Τσίπρας στο εν λόγω ντοκιμαντέρ. Έμεινε, και έμεινε με μια νέα κυβέρνηση, με το ίδιο κόμμα που όμως φαντάζει εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το άρμα στο οποίο επέβαινε και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η οικονομία κλυδωνίστηκε, τα capital controls εγκαθιδρύθηκαν, αλλά ο Αρμαγεδώννας πέρασε ξόφαλτσα. Το πώς θα ήταν αν βγαίναμε τότε από το ευρώ, κανένας δεν το ξέρει και κανείς δεν θα το μάθει ποτέ. Επειδή όμως οι καιροί είναι περίεργοι, καλό είναι τα Plan B να μην δαιμονοποιούνται από εδώ και στο εξής, και στο εγγύς μέλλον. Θα ήταν αυτό τουλάχιστον ένα μάθημα από τις μέρες εκείνες που θα μπορούσε να μας φανεί χρήσιμο στο μέλλον. Γιατί ακόμη κι αν δεν βγούμε εμείς από το ευρώ μετά από μερικά χρόνια, ενδέχεται το ευρώ να βγει από “μόνο του”, από την πραγματικότητα μας.

Παρακάτω, μπορείτε να θυμηθείτε το ντοκιμαντέρ του Πολ Μέισον στα τέσσερα του μέρη. Παρουσιάζονται όλοι οι πρωταγωνιστές της εποχής και το πώς έζησαν τις διαπραγματεύσεις εκ των έσω. Για να θυμόμαστε, να αναλογιζόμαστε και κυρίως, για να μην ξεχνάμε.

Το όχι και η ομιλία του Τσίπρα μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, στο τρίτο μέρος:

Βίντεο: PaulMasonNews