Το “θαύμα” του Κανάκη στην Ελλάδα της γκρίνιας και της μιζέριας
Το ντοκιμαντέρ του Α. Κανάκη για τα παιδιά της Αφρικής, προκάλεσε ποικίλα σχόλια. Ποιο ήταν όμως το πραγματικό αποτέλεσμα, όσον αφορά το έργο της ActionAid;
- 18 Μαΐου 2013 07:35
Πριν λίγες εβδομάδες προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ Immersion: Βουτιά σε μια άλλη πραγματικότητα του Αντώνη Κανάκη στον τηλεοπτικό σταθμό ANT1, με στόχο την ενίσχυση της ActionAid.
Ακολούθησε μια πολύ έντονη συζήτηση, σχετικά με το αν ο κ. Κανάκης, προσέγγισε το θέμα επιφανειακά, αν προέβαλε τον εαυτό του και αν το ντοκιμαντέρ του ήταν πράγματι ντοκιμαντέρ.
Έχει όμως σημασία; Ίσως τα στοιχεία σχετικά με το πόσο βοήθησε το ντοκιμαντέρ, να είναι η καλύτερη απάντηση στους κριτές των πάντων.
Ακόμα και αν κάποιοι έχουν ενστάσεις και αντιρρήσεις, η ώθηση που έδωσε το ντοκιμαντέρ του κ. Κανάκη στην προσπάθεια της ActionAid ήταν πολύ μεγάλη.
Πώς μπορείς και εσύ να υποστηρίξεις την ActionAid
Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ, χιλιάδες αποφάσισαν να γίνουν Ανάδοχοι Παιδιού και να στηρίξουν συγκεκριμένες φτωχές κοινότητες σε Αφρική και Ασία. Εξίσου συγκινητική είναι και η πρόθεση εκατοντάδων ανθρώπων που ζήτησαν να βοηθήσουν εθελοντικά.
Το NEWS 247 επικοινώνησε με την Άννα Μπότσογλου, υπεύθυνη Τύπου της ActionAid Hellas, σχετικά με το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ όσον αφορά το έργο της οργάνωσης. αλλά και τις αντιδράσεις που ακολούθησαν.
Σύμφωνα με την κα Μπότσογλου, μετά το ντοκιμαντέρ του Α. Κανάκη, η ActionAid είχε 4.500 αναδόχους μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες.
Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, σε μια καλή χρόνια, πριν την κρίση, η οργάνωση είχε περίπου 3300 νέους αναδόχους μέσα σε ένα μήνα μετά από διαφήμιση στην τηλεόραση τα Χριστούγεννα.
“Η ανταπόκριση του κόσμου μετά το ντοκιμαντέρ, ήταν πολύ μεγάλη, ήταν κάτι μη αναμενόμενο. Δεν πιστεύαμε ότι θα είχε τόσο καλό αποτέλεσμα. Αυτό που καταλάβαμε, είναι ότι η κρίση μας κάνει περισσότερο αλληλέγγυους” δήλωσε η κα Μπότσογλου και πρόσθεσε ότι το “αποτέλεσμα τα λέει όλα”.
Όσον αφορά τις επικρίσεις που δέχθηκε ο Α. Κανάκης για τον τρόπο που παρουσίασε το ντοκιμαντέρ, η κα Μπότσογλου σημειώνει ότι αφενός το αποτέλεσμα είναι τέτοιο, που η κριτική χάνει το νόημά της, αφετέρου ο κ. Κανάκης προσέγγισε το θέμα με ειλικρίνεια και σεβασμό.
“Ο τρόπος που προσέγγισε το ζήτημα ήταν ειλικρινής. Σεβάστηκε τους ανθρώπους εκεί και ήταν ο εαυτός του. Παρουσίασε την Αφρική που γνωρίζουμε και η φοβερή ενέργεια που είδαμε στο βίντεο, είναι αυτή που έχουν οι άνθρωποι εκεί στον καθημερινό τους αγώνα για επιβίωση”, πρόσθεσε η κα Μπότσογλου.
Ίσως λοιπόν στην Ελλάδα, σε τόσο σημαντικά ζητήματα, σε θέματα ζωής ή θανάτου να πρέπει μερικές φορές να βλέπουμε την ουσία και το αποτέλεσμα. Καθένας έχει δικαίωμα να μην του αρέσει το ντοκιμαντέρ του Α. Κανάκη ή και ο ίδιος ο Α. Κανάκης.
Όταν όμως αυτό έχει ως αποτέλεσμα 4.500 αναδόχους παιδιών, που έχουν ανάγκη, μέσα σε δύο εβδομάδες, το να αναγνωρίσεις ότι το αποτέλεσμα είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις.