Μάγκνουσον – Μπράουν για Μπάλντοκ: “Θέλω να παίξω το επόμενο παιχνίδι μόνο για τον Τζορτζ”

Ο Τζορτζ Μπάλντοκ έχασε τη ζωή του σε ηλικία 31 ετών, βυθίζοντας στο πένθος τους οικείους του αλλά και την οικογένεια του Παναθηναϊκού.

Το Athletic έκανε ένα εκτενές ρεπορτάζ για τον αμυντικό του τριφυλλιού SPORT24, για το χρονικό του θανάτου του και μεταξύ άλλων μίλησε με δύο συμπαίκτες του, τον Χόρντουρ Μάγκνουσον και τον Έρικ Πάλμερ Μπράουν, τους δύο παίκτες που τον είχαν ανάμεσά τους στα αποδυτήρια.

Οι δύο παίκτες αναφέρθηκαν σε όσα έζησαν μαζί του από την πρώτη μέρα στην Αυστρία (όπου το τρφύλλι έκανε το βασικό στάδιο προετοιμασίας) μέχρι και τις τελευταίες αναμνήσεις τους γι’ αυτόν.

Ο Πάλμερ Μπράουν μιλώντας για τις πρώτες μέρες του Μπάλντοκ στην Αυστρία: “Ακόμα νιώθω την παρουσία του. Νιώθω ότι με προσέχει. Το ντουλάπι του ήταν ακριβώς δίπλα στο δικό μου. Είναι ακόμα, αλλά απλώς δεν είναι εκεί.

Την ημέρα που ενσωματώθηκε στην προετοιμασία μας στην Αυστρία, κάθισε δίπλα μου στο μεσημεριανό τραπέζι και ένιωσα απλώς την αγγλική του ενέργεια.

Ήμουν στην Αγγλία στο παρελθόν (με τη Μάντσεστερ Σίτι), οπότε ήξερα ότι θα έκανα κλικ με το μπλα μπλα του. Αλλά απλώς έκανε τα πάντα πιο εύκολα — ήταν ένα ανοιχτό βιβλίο, τόσο ειλικρινής με όλους γύρω του. Αν δεν ήσασταν στη συζήτηση, πείτε για παράδειγμα ότι μόλις είχατε μπει στο χώρο, θα έριχνε ένα μικρό αστείο για να σας κάνει να νιώσετε ευπρόσδεκτοι.

Προφανώς, έχουμε ένα σωρό διαφορετικές εθνικότητες στο σύλλογο και το να τον βλέπεις να ανακατεύεται με οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων, ήταν κάτι τόσο ξεχωριστό. Δεν μπορώ καν να το περιγράψω. Τον ζήλευα που μπορούσε να το κάνει αυτό, και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ξέρω ότι όλοι τον αγαπούσαν”.

Για τις τελευταίες αναμνήσεις που είχε από αυτόν: “Ήταν τα γενέθλια του γιου του. Και έχουμε πάντα αυτό το εσωτερικό αστείο στην ομάδα για τον “Πατέρα της Χρονιάς”. Δεν έχω παιδί, αλλά αυτοί (ο Μπάλντοκ και ο Γερεμέγεφ) έχουν. Οπότε είπαμε «Συγχαρητήρια — Πατέρας της Χρονιάς», λόγω των γενεθλίων. Είπε, “Ναι, αλλά είναι μ@@@κία που δεν είμαι εκεί”, και τότε μας είπε ότι είχε πτήση για το σπίτι την επόμενη μέρα μετά την προπόνηση. Αυτή είναι η τελευταία ανάμνηση που έχω από αυτόν”.

Για το πώς ένιωσε όταν έμαθε την τραγική είδηση: “Ξαφνικά δέχθηκα μια κλήση από τον Μάγκνουσον που με ρωτούσε αν ξέρω τον αριθμό της συντρόφου του, επειδή έβγαινα μαζί τους. Ρώτησα γιατί και μου είπε. Τότε είπα. Αποκλείεται, τι εννοείς πνίγηκε; Τι μου λες;

Ήμουν χαμένος, πραγματικά μπερδεμένος. Ο Μάγκνουσον μου είπε ότι θα πήγαινε στο σπίτι, έμεναν κοντά. Ήταν μια από τις πιο σκοτεινές μέρες της ζωής μου που πήγα εκεί και έβλεπα τους πάντες. Δεν υπήρχαν λόγια που θα μπορούσαν να ειπωθούν που θα έκαναν κάποιον να νιώσει διαφορετικά”.

Για το πώς είναι η συνέχεια στον Παναθηναϊκό: “Αυτή είναι μια καλή ερώτηση γιατί είναι δύο μέρες προπονήσεων που απέχουν πολύ από αυτό που ήταν συνήθως. Προφανώς, όλοι θρηνούν για την απώλειά του με τον τρόπο τους, και στην πραγματικότητα το ποδόσφαιρο συνεχίζεται.

Αλλά δεν μου φαίνεται σωστό, τουλάχιστον για μένα. Ξέρω τους συμπαίκτες μου και θα βάλω τα δυνατά μου για να πάω μπροστά. Αλλά, για μένα, δεν βλέπω τον εαυτό μου να προχωράω και να παίζω ξανά ποδόσφαιρο ευτυχισμένος. Δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά έτσι”.

Μάγκνουσον: “Θέλω πολύ να παίξω το επόμενο παιχνίδι μόνο για τον Τζορτζ”

“Όταν επιστρέψαμε από την Αυστρία, πήγα κατευθείαν σε διάφορα καταστήματα μαζί με τον Τζορτζ για να αγοράσουμε τα πάντα για το σπίτι, ώστε η Άναμπελ και ο Μπρόντι να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τις μέρες.

Ξέρω ότι θα έκανε κι αυτός το ίδιο για μένα. Ήταν ο τύπος του παίκτη που κοιμόταν νωρίς και ξυπνούσε νωρίς. Είχε τόση ενέργεια. Στη συνέχεια ο Μάγκνουσον γέλασε για τα τηλεφωνήματα που λάμβανε: Καλημέρα, μάγκα, θέλεις να έρθεις να φάμε κάτι τώρα;” Απαντούσε, “Γιώργη, άσε με να κοιμηθώ λίγο ακόμα και μετά μπορούμε να πάμε”.

Ο Μάγκνουσον ήταν ο πρώτος που έφτασε στο σπίτι του Μπάλντοκ μετά την γνωστοποίηση του θανάτου του: “Πήγα εκεί για να προσπαθήσω να βοηθήσω, δεν πίστευα ότι είναι νεκρός. Πίστευα ότι οι άνθρωποι των πρώτων βοηθήσεων θα μπορούσαν να τον επαναφέρουν στη ζωή. Αλλά όταν έφτασα στο σπίτι και είδα 20 αστυνομικούς, ένα ασθενοφόρο και μέλη του κλαμπ, καθώς και αστυνόμους που έκαναν έρευνες το συνειδητοποίησα. Γαμ@@το. Πέθανε”.

Για την κατάσταση την επόμενη μέρα στην προπόνηση: “Ήρθε ο Γιάννης Παπαδημητρίου και μας είπε όπως ξέρετε, ο Τζορτζ Μπάλντοκ δεν είναι πια μαζί μας. Αυτές είναι οι τελευταίες λέξεις που άκουσα από εκείνον.

Ένιωσα σαν να μπήκε μια πέτρα στο λαιμό μου. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα συναισθήματά μου. Σηκώθηκα από τη θέση μου και απλώς πήγαινα όλο και πιο μακριά, δίπλα στον τοίχο (στο πίσω μέρος του δωματίου), γιατί εκείνη την ώρα δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα από όσα επρόκειτο να πει για τον Γιώργο. Είχα πάει εκεί το προηγούμενο βράδυ και ήξερα περισσότερα από πολλούς άλλους παίκτες”.

Για το τι έζησε εκείνη την ημέρα στην προπόνηση του Παναθηναϊκού: “Ο Τζορτζ κάθισε ανάμεσα σε εμένα και τον Έρικ στα αποδυτήρια. Μπήκα για θεραπεία την επόμενη μέρα μετά τη συνάντηση με τους παίκτες και στις 10 το πρωί είδα το όνομά του (πάνω από το ντουλάπι του), όλα του τα πράγματα – τα παπούτσια του και οι σαγιονάρες του – ήταν ακόμα εκεί δίπλα μου. Στη συνέχεια, στις 12 η ώρα, δεν είδα τίποτα. Όλα είχαν φύγει”.

Δεν έχω παίξει ούτε ένα λεπτό αυτή τη σεζόν (λόγω τραυματισμού) αλλά θέλω πολύ να παίξω το επόμενο παιχνίδι, μόνο για τον Τζορτζ. Είμαι έτοιμος για αυτό. Θέλω να δείξω στον Τζορτζ ότι το κάναμε γι’ αυτόν, και όχι μόνο ένα παιχνίδι, αλλά για το υπόλοιπο της σεζόν και για τα επόμενα χρόνια”.