Μίμης Δομάζος: Το Γουέμπλεϊ με τα μάτια του Στρατηγού

Ο Μίμης Δομάζος είχε αφηγηθεί στο SPORT24 τις αναμνήσεις του από τον δρόμο της “φωτιάς” και της ανεπανάληπτης επιτυχίας του Παναθηναϊκού, ως τον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών του 1971 στο Γουέμπλεϊ.

“Εμείς ακούγαμε Πούσκας και καθόμασταν προσοχή”, έλεγε για τον προπονητή της ομάδας. “Τότε ήμασταν όλα ελληνόπουλα και κάναμε τις καλύτερες πλάκες”, θυμάται μεταξύ άλλων. Για το ματς με την Έβερτον θυμόταν ότι είχαν και την τύχη με το μέρος τους. “Ήξεραν ότι όταν θα έρθουν στη Λεωφόρο, καταλάβαιναν πως δεν είχαν καμία τύχη”.

“Είχαμε καλή ομάδα, παίξαμε με θηρία τότε. Είχαμε μεγάλη ομάδα για να φτάσουμε εκεί. Τότε δεν είχαμε τα μέσα που είχαν οι άλλοι, εμείς ήμασταν ερασιτέχνες, κάναμε και άλλες δουλειές για να ζήσουμε. Εμείς όμως είχαμε την ψυχή, είχαμε και το ταλέντο και έναν τεράστιο προπονητή”, ενώ προσθέτει πως στην Αγγλία η Έβερτον είχε αρνηθεί αν δώσει το γήπεδό της για προπόνηση και το είχε παραχωρήσει η Λίβερπουλ.

“Το τρίτο γκολ θα το βάλει ο κόσμος”

Για το Βελιγράδι θυμάται πως “όταν χάσαμε 4-1 δεν νευρίασε κανείς. Γεμίσαμε εδώ, κάναμε προπόνηση με γεμάτο γήπεδο και ξέραμε πως θα τους κερδίσουμε. Όταν φτάσαμε στο παιχνίδι, πιστεύαμε πως θα περάσουμε. Ο Πούσκας μας είπε μόνο πως αν βάλετε ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο και δεν φάμε, και βγούμε και βάλουμε ένα γρήγορο στο δεύτερο ημίχρονο, το τρίτο γκολ θα το βάλει ο κόσμος”.

Για τον τελικό ανέφερε πως “είχε 40.000 Έλληνες. Μπαίνοντας στο γήπεδο σκεφτόμασταν να τους κερδίσουμε. Ο Άγιαξ ήταν μια απίθανη ομάδα αλλά μας φοβούνταν. Εκείνη την εποχή δεν αισθανόμασταν ότι κάναμε κάτι, το βλέπαμε σαν παραμύθι. Ήταν μια μεγάλη ιστορία, κάθε παιχνίδι ήταν κάτι άλλο. Γενικά στα ματς δεν έβλεπα τους φιλάθλους, κοίταγα μόνο να βρω τον Αντωνιάδη, να φτιάξω το παιχνίδι. Αλλά στον τελικό τους βλέπαμε”.

Ανέφερε ακόμη πως με δική του επιμονή ο Αντωνιάδης παρέμεινε στην ομάδα, παρότι την πρώτη χρονιά του δεν είχε πάει καλά. “Πολλές πάσες που του έδινα δεν ήταν καλές, αλλά είχε το σώμα για να σκοράρει”. 

Δείτε όλη τη συνέντευξη του Μίμη Δομάζου εδώ:

Για την ιστορία, το τέλος της διαδρομής, ο τελικός στο θρυλικό Γουέμπλεϊ, δεν είχε happy end για τον Παναθηναϊκό, καθότι ο Άγιαξ έδειξε πιο έτοιμος απ’ την αρχή ως το τέλος του αγώνα, ξεκινώντας την τριετή κυριαρχία του στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Οι Ολλανδοί πήραν κεφάλι στο σκορ με τον Φαν Ντάικ στο 5’, ο Παναθηναϊκός είχε τρεις μεγάλες στιγμές με τον Αντωνιάδη (19’, 65’), Καμάρα (41’), αλλά το αυτογκόλ του Καψή στο 87’ (κόντρα από γύρισμα του Χάαν) τελείωσε κάθε πράσινη ελπίδα.

Σκόρερ: 5’ Φαν Nτάικ, 87’ αυτ. Kαψής

Γήπεδο: Γουέμπλεϊ, Εισιτήρια: 83.179, Διαιτητής: Τζακ Τέιλορ (Αγγλία), Επόπτες: Κιθ Χόοθλι, Πατ Πάρτριτζ (Αγγλία).

ΑΓΙΑΞ: Στούι, Bάσοβιτς, Σουρμπίρ, Xούλσοφ, Pάιντερς (46’ Mπλάνγκεμπουργκ), T. Mιούρεν, Nέεσκενς, Σβαρτ (46’ Xάαν), Φαν Nτάικ, Kρόιφ, Kάιζερ.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Oικονομόπουλος, Tομαράς, Bλάχος, Eλευθεράκης, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαψής.