Μουντιάλ 2018: Ο Μοχάμεντ Σαλάχ έχει καταφέρει να ενώσει όλους τους Αιγύπτιους

Τον αποκαλούν “Βασιλιά της Αιγύπτου”, “Άγγελο του Νείλου”, το λόγο που ‘χουν οι Αιγύπτιοι για να αισθάνονται υπερήφανοι, το μόνο λόγο που έχουν για να χαίρονται. “Το ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό στη χώρα μου” εξηγεί ο ίδιος ο Mohamed Salah, “το λατρεύουμε. Μας συναρπάζει Αρκεί να δείτε τι συμβαίνει κάθε φορά που παίζει η εθνική. Όλη η Μέση Ανατολή είναι έτσι”.

Εκατό εκατομμύρια Αιγύπτιοι (για την ακρίβεια 99.295.469 σύμφωνα με την τελευταία απογραφή) έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι τους, στις πλάτες του. Toν τύπο που έχει καταφέρει να ενώσει τους όλους τους πολίτες της χώρας του. Αυτόν που τους έστειλε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, για πρώτη φορά μετά το 1990. Μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Δεν μπορεί. Θα νιώθει ένα άγχος, γνωρίζοντας πως η διάθεση μιας ολόκληρης χώρας εξαρτάται από εκείνον. Χαμογελάει, με τον τρόπο που χαμογελάει κάθε φορά που πατά το πόδι του εντός των τεσσάρων γραμμών -όπως κάθε παιδί που κάνει αυτό που αγαπά η ψυχή του- και λέει “πιστέψτε με: δεν νιώθω πιεσμένος”. Μπορείς να δεις στα μάτια του, πως το εννοεί, γιατί ο 26χρονος επιθετικός έχει καταφέρει να επικεντρωθεί στα σημαντικά. Στα ουσιαστικά.

Είναι πολύ σημαντικός για εμάς. Ένα σύμβολο σαν τη Σφίγγα, τον Τουταγχαμών και τις Πυραμίδες

Ο Mohamed Farag Amer, επικεφαλής της επιτροπής νεολαίας και άθλησης της Αιγύπτου, εξήγησε πολύ γλαφυρά τι σημαίνει το όνομα “Mohamed Salah” για τον μέσο Αιγύπτιο. Το βράδυ που ο σταρ έστειλε τη χώρα του στο Μουντιάλ της Ρωσίας, εκατομμύρια κόσμου ξεχύθηκαν στην Tahrir Square, στο κέντρο του Cairo. Εκεί όπου ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις του 2011, με αίτημα την ανατροπή του Hosni Mubarak. Εκεί όπου ξανασυναντήθηκαν τα πλήθη το 2013, για να ανατρέψουν τον -δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο- Mohamed Morsi της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Και εκεί όπου κατεβαίνουν έκτοτε, για να διαμαρτυρηθούν για τις πολιτικές λιτότητας (και όχι μόνο) του Abdel Fatah al-Sisi, πρώην ηγέτης των ενόπλων δυνάμεων και γνωστού για τα μέσα καταστολής των διαφωνούντων.

Το βράδυ της 8ης Οκτωβρίου του 2017, εκατομμύρια Αιγύπτιοι συναντήθηκαν στο κεντρικό σημείο του Cairo όχι για να εκφράσουν την οργή ή τη διαφωνία τους ή το τέλος της υπομονής τους, αλλά για να πανηγυρίσουν, να χαρούν. “Ήταν η πρώτη στιγμή, μετά την εξέγερση, που οι Αιγύπτιοι ένιωσαν ευτυχισμένοι” πρόσθεσε ο Amer, στην Guardian.

Στο παιχνίδι που κρίθηκε η πρόκριση της χώρας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, εναντίον του Κονγκό (8/10του 2017), ανέλαβε να εκτελέσει το πέναλτι που κέρδισε η παρέα του, στις καθυστερήσεις και ενώ το σκορ ήταν 1-1. Παρεμπιπτόντως, αυτός είχε σκοράρει και το… 1 των Αιγυπτίων. Πήρε που λες, την μπάλα, την πήγε στην άσπρη βούλα “και επικεντρώθηκα σε εκείνη. Δεν σκεφτόμουν τίποτα άλλο. Ούτε τα 28 χρόνια που δεν είχε εμφανιστεί η Αίγυπτος στο Μουντιάλ, ούτε τα 100 εκατομμύρια ζευγάρια μάτια που ήταν κολλημένα πάνω μου, εκείνη την ώρα. Το μυαλό μου είχε αδειάσει”, είχε αποκαλύψει στο CNN. Ξεκάθαρα γνώριζε ότι από το πόδι του θα κριθεί το ποδοσφαιρικό μέλλον του έθνους του. “Και ναι, η κατάσταση γενικά ήταν εξόχως αγχωτική. Μόνο που είμαι από τους ανθρώπους που λειτουργούν πολύ καλύτερα, υπό καθεστώς άγχος”, κατέληξε.

Προφανώς και κατάλαβες αν βρήκε στόχο από τα έντεκα βήματα ή όχι. Και προφανώς καταλαβαίνεις τι έγινε στην Αίγυπτο. Μια στιγμή όμως, να σου πω και ένα από αυτά που συνέβησαν στην Αγγλία,όπως έδειχνε στη Liverpool το δρόμο για τον τελικό του UEFA Champions League: το Βρετανικό Μουσείο πήρε τα παπούτσια του και τα έβαλε δίπλα στα πιο πολύτιμα και διάσημα τεχνουργήματα της Αιγύπτου.

Δεν μπορεί το παλικάρι

To 2011, στη δεύτερη χρονιά του Salah στην Egyptian Premier League, με τη El Mokawloon, πρωταθλήτρια του ’83, προτάθηκε στην Zamalek και στην Al Ahly. Η πρώτη ήταν εκ των κορυφαίων ομάδωντης χώρας. Τότε λοιπόν, ο Mamdouh Abbas, ζάμπλουτος επιχειρηματίας της Αιγύπτου που έκανε περιουσία μέσω της ενασχόλησης του με τα κτηματομεσιτικά και το πετρέλαιο και πρόεδρος της Zamalek, είχε πει σε τηλεοπτική συνέντευξη πως “ο Salah χρειάζεται πολλή δουλειά”.

Για την ιστορία, η σεζόν 2011-12 δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Σε αγώνα της 1ης Φλεβάρη, μεταξύ της Al-Masry και της Al-Ahly, επικράτησε χάος, έπειτα από την είσοδο οπαδών της γηπεδούχου ομάδος στον αγωνιστικό χώρο. Μπουκάλια, πυροτεχνήματα, πέτρες εκτοξεύθηκαν, βγήκαν μαχαίρια, οι πύλες -με εντολή της αστυνομίας- παρέμειναν κλειδωμένες και ως εκ τούτου οι άμαχοι δεν μπορούσαν να σωθούν, με αποτέλεσμα να δολοφονηθούν 74 άνθρωποι και να τραυματιστούν 500. Για την ιστορία, 73 συνελήφθησαν, 9 ήταν αστυνομικοί, 2 μέλη της διοίκησης της Al-Masry και εξ αυτών 10 καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη, ενώ 37 καταδικάστηκαν σε φυλάκιση από 5 έως 15 χρόνια.

Η απόφαση να διακοπεί το πρωτάθλημα για δυο χρόνια, είχε αντίκτυπο και στην εθνική -δεν μετείχε στις διεθνείς διοργανώσεις. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας δεν επηρεάστηκε, καθώς πήγε στην Ελβετία, για τη Βασιλεία -μετά στην Chelsea, τη Fiorentina, τη Roma και πέρυσι στη Liverpool, για 42.2 εκατ. ευρώ. Μέτρησε 43 γκολ και ήταν ο λόγος που οι “Κόκκινοι” βρέθηκαν σε τελικό του Champions League, για πρώτη φορά έπειτα από μια δεκαετία.

Πίσω στον Abbas, μια μέρα μετά την ανάδειξη του Salah σε “καλύτερο παίκτη της σεζόν” από το σύνδεσμο των επαγγελματιών παικτών της Αγγλίας, στις 22/4 του 2018 -και σε “Βασιλιά της Αιγύπτου” από τους συμπατριώτες του- είπε στην Guardian πως “η απόφαση δεν ήταν δική μου, αλλά του διοικητικού συμβουλίου της ομάδας”. Πρότεινε δε, να δοθεί στον Salah ένα μπόνους, για το ζωτικής σημασίας ρόλο που έπαιξε στην πρόκριση της Αιγύπτου στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο παίκτης αντιπρότεινε να δοθούν αυτά τα χρήματα, για την αγορά ιατρικού εξοπλισμού στο χωριό του.

Το Nagrig ανήκει στην επαρχία Gharbia καιβρίσκεται 94 χιλιόμετρα μακριά από την Αλεξάνδρεια, 131 χιλιόμετρα από το Κάιρο και 3.374 χιλιόμετρα από το Λονδίνο. Εντοπίζεται στα κατάβαθα του Δέλτα του Νείλου και έχει 15.000 κατοίκους. Ο κόσμος εκεί, ασχολείται με την κτηνοτροφία. Δεν υπάρχει άσφαλτος, μόνο χώμα, κυκλοφορούν ακόμα άμαξες με άλογα, τα παιδιά παίζουν ξυπόλητα στους δρόμους και οι εξώπορτες των σπιτιών είναι ανοιχτές. Πριν πέντε, έξι χρόνια να ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα οι κάτοικοι που ασχολούνταν με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Πλέον ενδιαφέρει τους πάντες. Πηγαίνουν στα καφέ, που έχουν δορυφορικά “πιάτα” δυο ώρες πριν την σέντρα του όποιου αγώνα, στον οποίον μετέχει ο Salah και ζουν στο ρυθμό που ορίζει εκείνος το υπόλοιπο της ημέρας. Εκείνος, στα 26 του –και ενώ “βγάζει” 103.000 ευρώ την εβδομάδα- έχει φροντίσει να αλλάξει άρδην το τοπίο της γενέτειρας του.

Έχει αναλάβει τα έξοδα για τη δημιουργία

*σχολείου για κορίτσια -που τώρα πρέπει να διασχίζουν χιλιόμετρα έως την πόλη όπου υπάρχει σχετικό σχολείο,

*γηπέδου ποδοσφαίρου-με χόρτο παντός καιρού- και γυμναστηρίου, σε αυτό των αγοριών, στο οποίο φοίτησε και ο ίδιος

*τζαμιού,

*κέντρου νεότητας,

*νοσοκομείου

και αγοράς

*ασθενοφόρου -του πρώτου της περιοχής,

*ιατρικών μηχανημάτων υπάρχον νοσοκομείο -ένα αφορά την έγκαιρη διάγνωση ρευματοειδούς αρθρίτιδας και εξυπηρετεί περισσότερους από 50 ασθενείς κάθε μέρα, ενώ πρόσφερε και δυο θερμοκοιτίδες για πρόωρα μωρά.

Σε κάθε γάμο που γίνεται στο Nagrig, είναι αυτός που αγοράζει τον ηλεκτρικό εξοπλισμό.

Ένας κλέφτης μπήκε στο σπίτι της οικογενείας και τον συνέλαβε η αστυνομία. Ο πατέρας του Salah ήθελε να καταθέσει μήνυση. Ο παίκτης τον έπεισε να μην το κάνει, να επιστρέψει στο ληστή τα χρήματα και να τον βοηθήσει να βρει δουλειά.

Παράλληλα, στηρίζει τις φτωχές οικογένειες, με το ποσό των 4000 ευρώ, κάθε μήνα. Δεν το λέει αυτός, αλλά όσοι τα λαμβάνουν, μέσω του Mohamed Salah Charity Foundation που ίδρυσε. “Έχει κάνει τόσα που ουδείς ξέρει πόσα είναι ακριβώς, γιατί δεν τα διαφημίζει και δεν τα αποδέχεται” είχε πει στο Associated Press κάτοικος του χωριού, πριν προσθέσει “η οικογένεια του δεν έχει αλλάξει ούτε στο ελάχιστο, από τότε που ο Salah, το δεύτερο από τα τρία παιδιά κρατικών υπαλλήλων, έγινε διάσημος”. Ο πατέρας του ασχολείται και με τα γιασεμιά, τα οποία υπάρχουν εν αφθονία έξω από το χωριό. Παρεμπιπτόντως, η σύζυγος του, Magi είναι από το Nagrig. Έχουν αποκτήσει τη Μakka.

Κοντά στα δυο εκατομμύρια ψηφοφόροι έγραψαν, τον Μάρτη, το όνομα του στα ψηφοδέλτια

Είναι το απόλυτο είδωλο στην πόλη του (“ο άνθρωπος που μας προσφέρει χαρά”) και ο λόγος που οι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους σε ακαδημίες ποδοσφαίρου. Έγινε ο λόγος που εκτοξεύθηκε ο αριθμός των τηλεφωνημάτων που δέχθηκε η γραμμή επικοινωνίας για τους εξαρτημένους, όταν πρωταγωνίστησε στο σποτ της σχετικής καμπάνιας της κυβέρνησης. Έγινε και… υποψήφιος για αντιπολίτευση στη χώρα του, χωρίς να το ξέρει, όταν τον Μάρτιο περί τους 1.76 εκατ. αποφάσισαν να γράψουν το όνομα τους, στα ψηφοδέλτια.

Ο αριθμός αυτός ήταν μεγαλύτερος από τις ψήφους του φιναλίστ (νίκησε ο El Sissi, με ποσοστό Κιμ Γιονγκ Ουν -97%). Τον Απρίλιο, όταν η ομοσπονδία ποδοσφαίρου χρησιμοποίησε την εικόνα του, όπως προσπαθούσε να διατρανώσει τη στήριξη στην κυβέρνηση, εκείνος αντέδρασε. Δίπλα του στάθηκαν εκατομμύρια Αιγύπτιοι που τον στήριξαν στους δρόμους και στα social media.

“Είναι το σύμβολο της αποτελεσματικότης, της πληρότητας, του σεβασμού, της εκμάθησης, του ήθους και της διαχειριζόμενης θρησκείας”, έγραψε ο Ιmad Hussein, δημοσιογράφος της Al-Shorouk, “απεικονίζει μια λαμπερή εκδοχή των Αιγυπτίων, των Αράβων και των Μουσουλμάνων. Κάτι που οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να προσφέρουμε”.

Ένας άλλος πολίτης, ο Shereef Suliman είπε στο ΑP ότι “ο Salah έχει εξελιχθεί στο μόνο πράγμα που μας δίνει ελπίδα και υπερηφάνεια, που είμαστε Αιγύπτιοι”.

Μικρός χρειαζόταν τέσσερις ώρες για να πάει στην προπόνηση -και άλλες τόσες να γυρίσει.

Το χωριό του ήταν πολλά χιλιόμετρα μακριά από τη Nasr City, προάστιο στο Cairo, όπου εδρεύει η El Mokawloon. Κάποιες ημέρες τον πήγαινε ο πατέρας του. Τις περισσότερες, ξυπνούσε στις 7 το πρωί, περπατούσε ένα χιλιόμετρο, έπαιρνε ποδήλατο για το Basyoun (7.4 χιλιόμετρα), από εκεί λεωφορείο για τη Tanta (3.792 χιλ.), από εκεί έπαιρνε για το Cairo (92.2 χιλ.)και από εκεί για τη Nasr City (20.1 χιλ.). Δεν παραπονέθηκε ποτέ. Στα 12 έγινε μέλος του συγκεκριμένου club. Από τότε είχε ως σήμα κατατεθέν το δυνατό αριστερό πόδι. Σύντομα του έδωσαν συμβόλαιο, για 5700 ευρώ το χρόνο και μετακόμισε σε ξενοδοχείο, κοντά στο γήπεδο.

Στα 13 ζούσε μόνος, σε ξενοδοχείο

“Αυτή η απόφαση τον βοήθησε να ωριμάσει γρήγορα. Ήταν μακριά από την οικογένεια του και έκανε 2 προπονήσεις την ημέρα” εξηγεί ο Hamdi Noor. Ήταν ο πρώτος προπονητής “Βασιλιά της Αιγύπτου”. Τον προσέγγισε το CNN, τον Μάιο. Είχε να διηγηθεί μια ιστορία: “Μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο μου, το σήκωσα και άκουσα κάποιον να με ρωτά “κύριε πώς είστε; Πώς είστε, captain;”. Ρώτησα ποιος είναι. Νόμισα πως ήταν ο γιος μου. Μου απάντησε “Ο Mohamed Salah”. Σχολίασα “ο πολύ πολύ γνωστός διεθνής παίκτης;” και μου είπε “Captain Hambi σας παρακαλώ, μη με αποκαλείτε έτσι. Είστε ο αρχηγός μου, ο προπονητής μου και σας χρωστώ πολλά”. Τόσα που ακόμα τον αποκαλεί “δεύτερο πατέρα”. “

“Από πολύ μικρός είχε διαγράψει, στο μυαλό του, ήδη την πορεία που θα ακολουθούσε. Προσαρμόστηκε πολύ εύκολα στη ζωή του επαγγελματία, στα τρία χρόνια που έζησε στο ξενοδοχείο. Από νωρίς ανακάλυψε τα βασικά του επαγγελματισμού”. Ήταν ένα παιδί που ζητούσε συμβουλές από τους προπονητές του, που άκουγε προσεχτικά τις απαντήσεις και τα σχόλια για το πώς θα γινόταν καλύτερος. Ήταν ευγενής, θρήσκος και βοηθούσε τους πάντες. “Βλέπει πάντα το γκολ, είναι πάντα συγκεντρωμένος. Μας κάνει υπερήφανους, ως έθνος”.

Έγινε θέμα σε εξετάσεις νομικής

Μπορείς τώρα, να φανταστείς πώς αντέδρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι όταν είδαν τον Sergio Ramos να ανατρέπει το ίνδαλμα τους, στον τελικό του Champions League και να δημιουργεί αμφιβολίες, ως προς τη συμμετοχή του στο Μουντιάλ. Για μέρες ήταν trends στα social media κατάρες και ύβρεις για τον Ramos, ενώ δικηγόρος κατέθεσε μήνυση κατά του Ισπανού, ζητώντας 1 δισεκατομμύριο ευρώ “ως αποζημίωση για τη ψυχική και σωματική οδύνη των Αιγυπτίων”. Λίγες ημέρες μετά, έγινε γνωστό πως η Νομική στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού έθεσε το θέμα του… στις εξετάσεις των πρωτοετών. Οι φοιτητές ήλθαν αντιμέτωποι με αυτό: “Ο Σέρχιο Ράμος τραυμάτισε τον Μοχάμεντ Σαλάχ στον τελικό του Champions League. Φυσικά, η πράξη του Ράμος δεν μπορεί να θεωρηθεί ως παράπτωμα ποινικού δικαίου, λόγω τεσσάρων συνθηκών που δικαιολογούν τέτοιου είδους βίαια περιστατικά στο ποδόσφαιρο. Να τα αναλύσετε”.

Ξεκάθαρα όλοι οι Αιγύπτιοι είχαν εστιάσει πάνω του, πριν την πρεμιέρα της χώρας στο Παγκόσμιο Κύπελλο και το ματς με την Ουρουγουάη. Περί τα 100 εκατομμύρια ψυχές χτυπούσαν μαζί με τη δική του, για το αν οι γιατροί θα δώσουν το ΟΚ να αγωνιστεί -μετά το πρόβλημα στους συνδέσμους του ώμου, το βράδυ της 26ς Μαΐου και την αποχή. Οι γιατροί λοιπόν, του είπαν πως μπορεί να επιλέξει ο ίδιος τι θα κάνει, γνωρίζοντας πως υπάρχει και ένα ρίσκο στη μέση. Ψύχραιμα, όλοι μαζί αποφάσισαν να μην ξεκινήσει το παιχνίδι -και πως αν παραστεί ανάγκη, θα κινηθούν αναλόγως. Εκείνος φυσικά και είπε να παίξει. Αλλά είπαμε: είναι ο μόνος λόγος που έχουν οι Αιγύπτιοι να χαμογελούν και οφείλουν να τον προφυλάξουν.