Πέθανε ο Γιάννης Ιωαννίδης

Σε ηλικία 78 ετών πέθανε ο μεγάλος προπονητής του ελληνικού μπάσκετ Γιάννης Ιωαννίδης. 

Ο σπουδαίος προπονητής, ο οποίος συνέδεσε το όνομά του με τις μεγάλες επιτυχίες του Άρη και του Ολυμπιακού τη δεκαετία του ’80 και του ’90, άφησε την τελευταία πνοή του έπειτα από μάχη με προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία χρόνια.

Από το 2004 μέχρι και το 2015 υπήρξε βουλευτής στην Εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης με τη Νέα Δημοκρατία και μετά τις εκλογές του 2007 διορίστηκε στη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού.

Μεταξύ άλλων, διετέλεσε μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας, της Υποεπιτροπής για την Παρακολούθηση θεμάτων Αθλητισμού, της Διαρκούς Επιτροπής Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης & Δικαιοσύνης, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της Διακομματικής Επιτροπής για τη Διαμόρφωση Θεσμικού Πλαισίου Εγγυήσεων Διαφάνειας στον Αθλητισμό, καθώς και της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος.

Ο Ιωαννίδης ως παίκτης

Ο Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 26 Φεβρουαρίου 1945 και ασχολήθηκε από μικρός με το μπάσκετ, φτάνοντας στο σημείο να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα του Άρη το 1960.

Η καριέρα του ως παίκτη διήρκεσε 18 χρόνια, όμως από μικρή ηλικία είχε δείξει την τάση του για την προπονητική.

Από τη φοίτησή του στη γεωπονική σχολή είχε φανερώσει την έφεσή του στην οργάνωση ομάδων και μάλιστα υπήρξε προπονητής του Εργοτέλη το 1977, χωρίς να έχει κρεμάσει ακόμη τα παπούτσια του.

Ο θρυλικός προπονητής

Ο Γιάννης Ιωαννίδης, που σημάδεψε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 αποτέλεσε τον «αρχιτέκτονα» τόσο του «αυτοκράτορα» Άρη, όσο και του Ολυμπιακού, κατακτώντας συνολικά 12 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα Ελλάδος.

Έγινε ο πρώτος προπονητής που έστειλε ελληνική ομάδα σε Final-4, αλλά και τελικό Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, σταματώντας τρεις φορές στους «4» και χάνοντας άλλους τόσους τελικούς.

Ο Ιωαννίδης οδήγησε τον  Άρη με τον Νίκο Γκάλη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη και την παρέα τους τρεις σερί χρονιές στην τελική φάση, αφού κάθε βδομάδα καθήλωνε το ελληνικό κοινό στις τηλεοράσεις του και εκεί δεν είχε την ηρεμία, αλλά και την τύχη με το μέρος του, για να ανέβει στην κορυφή του βάθρου.

Επίσης, ήταν εκείνος που κατάφερε να διαχειριστεί καλύτερα από τον καθένα τον Γκάλη και έκανε το «πάντρεμα» με τον Γιαννάκη, που εκείνη την εποχή φάνταζε ανέφικτο, ενώ «αναγέννησε» τον Ολυμπιακό και δημιούργησε μια μίνι δυναστεία, «χτίζοντας» τα πάντα γύρω από το επιθετικό ταλέντο του Ζάρκο Πάσπαλι.

Στη συνέχεια, κατάφερε να χωρέσει εντυπωσιακά τον Τάρπλεϊ και τον Φασούλα, κι αν ο Αμερικανός αστέρας δεν είχε… άλλα θέματα, θα είχε κατακτήσει και το πολυπόθητο ευρωπαϊκό.

Πιο συγκεκριμένα, ο Άρης παρέμεινε η επαγγελματική στέγη του για μία σεζόν, από το 1978 μέχρι το 1979 και ακολούθησαν δύο χρόνια στη Λάρισα. Το 1980 ανέλαβε την Εθνική Ελλάδας και το 1982 άρχισε η δεύτερη και πιο επιτυχημένη θητεία της καριέρας του στον πάγκο των “κιτρίνων”.

Με ηγέτη τον Νίκο Γκάλη και με τον Παναγιώτη Γιαννάκη να προστίθεται στο ρόστερ λίγο αργότερα, η ομάδα που έχτισε ο Ιωαννίδης άλλαξε το μπάσκετ όπως το γνωρίζαμε μέχρι τότε στην Ελλάδα.

Υπό την καθοδήγησή του ο Άρης κατέκτησε τα πρωταθλήματα του 1979, του 1983 και τα πέντε σερί από το 1985 μέχρι το 1990, συνοδεία ακατάρριπτων ρεκόρ, αήττητων σερί και τριών σερί Final Four.

 

Το 1991 ο Ολυμπιακός έκανε την κίνηση ματ και τον κατέβασε από τη Θεσσαλονίκη, με τον Ιωαννίδη να χτίζει μια δεύτερη μπασκετική δυναστεία. Τέσσερα σερί πρωταθλήματα από το 1993 μέχρι το 1996, δύο τελικοί Κυπέλλου Πρωταθλητριών, μέχρι να αποχωρήσει το 1996 για την ΑΕΚ.

Στην Ένωση κατάφερε να φτάσει σε ακόμα έναν τελικό Euroleague, ενώ ακολούθησε η επιστροφή στον Ολυμπιακό για μία σεζόν και η τελευταία θητεία του ως προπονητής, στην Εθνική Ελλάδας το 2002-2003, καθοδηγώντας την στο Eurobasket 2003.

Η «σχολή Ιωαννίδη» κατάφερε να εμπνεύσει μεγάλους προπονητές, δίνοντας έμφαση στην πειθαρχία, αλλά με σωστά όρια και πάνω απ’ όλα πνεύμα νικητή που μεγάλωσε γενιές και γενιές προπονητών, οι οποίοι «ξεζούμιζαν» τα πολλά στοιχεία του Ξανθού.

Η ιστορία έγραψε έναν τεράστιο προπονητή, με μεγάλες επιτυχίες που πάντα άφηνε πίσω του σπουδαίο έργο και, όπως έχει πει και ο αγαπημένος του, Γιώργος Σιγάλας «πουθενά καμμένη γη», με τον θρύλο του να μεταλαμπαδεύεται στις επόμενες γενιές.

Η ζωή στην πολιτική

Το 2004, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το μπάσκετ και κατέβηκε στις βουλευτικές εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία. Εξελέγη βουλευτής, όπως και στις επόμενες εκλογές, του 2007, οπότε και ανέλαβε Υφυπουργός Αθλητισμού, έως τον Οκτώβριο του 2009.

Στη νέα κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του υφυπουργού Αθλητισμού, ως τον Ιούνιο του 2013.

Του έχουν απονεμηθεί πολλές διακρίσεις, από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, από ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, από νομικά και φυσικά πρόσωπα και πλήθος άλλους φορείς. Ανάμεσα στις διακρίσεις του προεξέχουσα θέση κατέχει η βράβευση του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών που φέρει τον τίτλο HOMO HELLENICUS.

Ο τιμητικός αυτός τίτλος απονέμεται σε προσωπικότητες από όλο τον κόσμο που υπηρέτησαν με το έργο και τη ζωή τους τις Αξίες του Ελληνισμού, καθώς και σε υψηλά πολιτικά πρόσωπα και αρχηγούς κρατών, όπως στον Τάσο Παπαδόπουλο, στον Βλαντιμίρ Πούτιν και στον Νικολά Σαρκοζί.