“Σαν τον Νεστορίδη κανένας δε θα βγει” – Η μέρα που ο θρύλος της ΑΕΚ έγινε τραγούδι

Γέμισε τα πνευμόνια του με μια υπόσχεση – προειδοποίηση. Σαν ένα μεγάλο γυαλισμένο χάλκινο μουσικό όργανο με τον εμβατηριακό ήχο του έτοιμο να σαλπίσει τη νίκη. Άδειασε όσο αέρα έκρυβε στο πιστόνι του ορμητικά προς τον στόχο του. Για το γκολ! Όπως ακριβώς το είχε σχεδιάσει στο μυαλό του και το είχε περιγράψει μια μέρα πριν.

Έτσι έμοιαζε ο Κώστας Νεστορίδης στις 10 Ιανουαρίου του 1960 στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Με ένα βαρύ χάλκινο που σήκωσε στον αέρα τη Νέα Φιλαδέλφεια. Ειδικά για τους ΑΕΚτζήδες, ο θρυλικός γκολτζής Νέστορας ήταν ολόκληρη ορχήστρα κι όχι απλά ένα δυνατό κόρνο ή ένα σαξόφωνο στα χέρια ενός σπεσιαλίστα. Όμως, έγινε έμπνευση για έγχορδα, για τις πενιές στο μπουζούκι του Βαγγέλη Περπινιάδη.

Όπως γράφει η Μαρία Καούκη στο Oneman, η αυτοπεποίθησή του και η επιθετική δεινότητά του ήταν η αιτία της έμπνευσης και το γκολ απέναντι στους Πειραιώτες η αφορμή για τον στίχο «Και σαν τον Νεστορίδη κανένας δε θα βγει, να λέει πως η μπάλα εκεί θα καρφωθεί». Πίσω από αυτούς τους στίχους υπάρχει μια ολόκληρη ιστορία με πρωταγωνιστές τον αείμνηστο επιθετικό της ΑΕΚ και τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού, Σάββα Θεοδωρίδη.

Ο φορ της Ένωσης, που αναδείχθηκε πέντε φορές πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 1930, στη Δράμα. Ήταν γόνος προσφυγικής οικογένειας. Ήταν ακόμα παιδί, όταν μετακόμισε στην Αθήνα με τους δικούς του κι άρχισε να δουλεύει την αυτοπεποίθησή του με τις κάλτσες τις μάνας του.

Αυτές γέμιζε με χόρτα και πανιά, έφτιαχνε πάνινες μπάλες και έπαιζε ποδόσφαιρο στο χώμα, στην κατοχική Ελλάδα. Αναρωτήθηκε γιατί δεν μπορεί να κάνει τις ίδιες κινήσεις και με το αριστερό πόδι του. Το βελτίωσε και εντυπωσίασε ακόμα και τους Ιταλούς που θέλησαν να τον πάρουν μαζί τους, στην πατρίδα τους.

Τον εντόπισε στις αλάνες ο Γιώργος Μαλεύρης του Ολυμπιακού. Του συστήθηκε με ψεύτικο όνομα. Είπε το παρατσούκλι του αδερφού του: Μπρίτζος. Οι «ερυθρόλευκοι» θεώρησαν ότι ήταν αρκετά μικρός και προτίμησαν να τον δώσουν στην Ελλάδα Μοσχάτου. Ο 14χρονος τότε Νεστορίδης, έγινε γρήγορα πολύτιμος. Ωστόσο, ανακαλύφθηκε η πραγματική ταυτότητά του και έφυγε από την Ελλάδα Μοσχάτου, για να αποφύγει την τιμωρία. Συνέχισε την επαφή του με τους «ερυθρόλευκους».

Τους βοηθούσε στις προπονήσεις. Βέβαια, οι «ξεριζωμένοι» γονείς του ήθελαν να αγωνιστεί σε προσφυγική ομάδα. Σε κάποια από τις προπονήσεις των Πειραιωτών εντοπίστηκε από τον Πανιώνιο, στον οποίο αγωνίστηκε, πριν να φορέσει την κιτρινόμαυρη φανέλα το 1955 κι αρχίσει τη λαμπρή πορεία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Τον εμπιστεύονταν οι συμπαίχτες του και εκείνος ήταν σίγουρος για τον εαυτό του και τις ικανότητές του. Μάρτυρας αυτής της σιγουριάς έγινε ένας άλλος σπουδαίος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Σάββας Θεοδωρίδης.

«Έπαιζε η ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό και μάς είχαν πάει την προηγούμενη μέρα στο γήπεδο, για να βγάλουμε φωτογραφίες. Είπα του Σάββα “κοίτα τη γωνία εκεί ψηλά, εκεί θα σου το στείλω”. Με έπιασε ο φακός να τού δείχνω τη γωνία. Αυτό έγινε. Εκεί έστειλα την μπάλα και βγήκε το τραγούδι, “Σαν τον Νεστορίδη κανένας δεν θα βγει, να λέει πως η μπάλα εκεί θα καρφωθεί”», περιέγραψε σε συνέντευξή του ο βετεράνος άσος της Ένωσης. Η ιστορία της «προφητείας» του Νέστορα είχε μεταφερθεί από την ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ και έπειτα από τον αγώνα ανέλαβε δράση ο Βαγγέλης Περπινιάδης.

Το τραγουδισμένο γκολ μπήκε πολύ γρήγορα. Στην πρώτη επίθεση της ΑΕΚ στο ντέρμπι ο Πολύζος βρήκε τον Άμπο, ο οποίος παρά το έντονο μαρκάρισμα του Ρωσσίδη έβγαλε την ασίστ στον ελεύθερο Νεστορίδη που σκόραρε, πριν να συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό της αναμέτρησης.