Σβεν Γκόραν Έρικσον: Πέθανε ο θρυλικός προπονητής μετά από μάχη με τον καρκίνο

Θλίψη σκόρπισε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο η είδηση του θανάτου του Σβεν-Γκόραν Έρικσον.

Ο Σουηδός πρώην ομοσπονδιακός Τεχνικός της εθνικής Αγγλίας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών, ύστερα από μεγάλη μάχη με τον καρκίνο.

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή η οικογένειά του με μία λιτή ανακοίνωση: “Ο Σβεν-Γκόραν Έρικσον απεβίωσε. Μετά από μακρά ασθένεια, ο SGE πέθανε κατά τη διάρκεια του πρωινού στο σπίτι του περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του”.

Τον περασμένο Ιανουάριο, όπως αναφέρει το SPORT 24, ο Έρικσον είχε αποκαλύψει πως πάσχει από καρκίνο στο πάγκρεας και έχει έναν χρόνο ζωής στην καλύτερη περίπτωση.

“Όλοι καταλαβαίνουν ότι έχω μια ασθένεια που δεν είναι ιάσιμη. Όλοι μαντεύουν ότι πρόκειται για καρκίνο και έτσι είναι. Αλλά πρέπει να παλέψω όσο περισσότερο μπορώ“, ανέφερε για την υγεία του.

Ο Έρικσον, ο οποίος στο παρελθόν είχε καθίσει μεταξύ άλλων στους πάγκους των Λάτσιο, Ρόμα και εθνικής Αγγλίας, είχε ανακοινώσει πριν από περίπου ένα χρόνο ότι σταματάει την καριέρα του ως προπονητής για λόγους υγείας.

Πριν από λίγες ημέρες, ο Έρικσον μιλώντας σε ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, μοιράστηκε ένα συγκλονιστικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα, αισθανόμενος ότι χρόνος του πάνω στη Γη ολοκληρώνεται.

Σε ένα αναμφίβολα συγκινητικό ντοκιμαντέρ του Amazon Prime με τίτλο “Sven“, ο Σβεν-Γκόραν Έρικσον αναλογίζεται τη ζωή του και τη γεμάτη ποδοσφαιρική του καριέρα, που του έδωσε τη δυνατότητα να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, ενώ δεν ξεχνάει ότι εκπλήρωσε το όνειρό του να κάτσει στον πάγκο της Λίβερπουλ, σε ένα παιχνίδι legends απέναντι στον Άγιαξ, τον περασμένο Μάρτιο.

“Είχα μία καλή ζωή. Νομίζω ότι όλοι φοβόμαστε τη μέρα που θα πεθάνουμε, αλλά η ζωή είναι και θάνατος. Πρέπει να μάθεις να το αποδέχεσαι όπως είναι. Ας ελπίσουμε ότι στο τέλος οι άνθρωποι θα πουν, ναι, ήταν καλός άνθρωπος, αλλά δεν θα το πουν όλοι αυτό.

Ελπίζω να με θυμάστε ως έναν θετικό τύπο που προσπαθούσε να κάνει ό,τι μπορούσε. Μη λυπάστε, να χαμογελάτε. Σας ευχαριστώ για όλα, προπονητές, παίκτες, κόσμο, ήταν φανταστικό. Φροντίστε τον εαυτό σας και φρόντιστε τη ζωή σας. Και ζήστε το. Αντίο“.

 

Μετά από το τέλος της ποδοσφαιρικής της καριέρας στα γήπεδα της Σουηδίας ως δεξιός μπακ, ξεκίνησε την πορεία του στην προπονητική από την τοπική Ντέκεφορς. Ακολούθησε η θητεία του στην Γκέτεμποργκ, για να προσθέσει στο βιογραφικό του μερικές από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες.

Το 1982 κάθισε στον πάγκο της Μπενφίκα, κατακτώντας back-to-back το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και τη 2η θέση στο Κύπελλο UEFA. Εξαργυρώντας την επιτυχημένη θητεία του στην Πορτογαλία, το 1984 μεταπήδησε στη Ρόμα. Στέφθηκε Κυπελλούχος Ιταλίας το 1986 και έναν χρόνο αργότερα φόρεσε τη μοβ γραβάτα της Φιορεντίνα.

Το 1989 επέστρεψε στην Μπενφίκα για να κατακτήσει ακόμα ένα πρωτάθλημα Πορτογαλίας, ενώ από το 1992 μέχρι το 1997 αποτέλεσε προπονητή της Σαμπντόρια. Με την ομάδα της Γένοβας εισήγαγε την αμυντική προσέγγιση σε “ζώνη”, ξεφεύγοντας από το καθιερωμένο man-to-man.

Τον Ιούλιο του 1997 προπόνησε τη Λάτσιο και κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Ιταλίας (2000), δύο Κυπέλλα Ιταλίας (1998, 2000), δύο Σούπερ Καπ (1998, 2000) και το τελευταίο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (1999).

Τον Οκτώβριο του 2000 υπέγραψε με την αγγλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου και ανέλαβε την εθνική Αγγλίας το 2001. Ήταν, μάλιστα, ο προπονητής των “λιονταριών” στην αναμέτρηση με την εθνική Ελλάδος (2001) και στο 2-2 του Όλντ Τράφορντ, που χάρισε την απευθείας πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002.

Καθοδήγησε την Αγγλία στο Μουντιάλ της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας, όπως και στο Euro 2004 και Μουντιάλ 2006. Τότε αποχώρησε από την θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού και ανέλαβε την Μάντσεστερ Σίτι (2007-2008).

Ακολούθησαν οι θητείες σε εθνική Μεξικού (2008-2009), Ακτή Ελεφαντοστού (2010), Λέστερ (2010-2011), Γκουανγκζού (2013-2014), Σανγκάι (2014-2016) και Σένγχεν (2016-2017), πριν αναλάβει την εθνική Φιλιππίνων, ως η προτελευταία ομάδα που προπόνησε στη ζωή του, καθώς η αγαπημένη του Λίβερπουλ τού έδωσε τη δυνατότητα να καθοδηγήσει την ομάδα των Legends τον Μάρτιο του 2024.