Τσιτσιπάς: “Έχασα την αξία του πατέρα που θέλω στην καθημερινότητά μου”

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς μιλώντας στο Tennis Insider Club Podcast έκανε λόγο για τη χειρότερη χρονιά της ζωής του στον ψυχολογικό τομέα.

Επιπλέον, όπως γράφει το SPORT24, αναφέρθηκε στη σχέση με τον πατέρα του, τις δυσκολίες που πέρασαν, αλλά και την απόφασή του να αλλάξει προπονητή.

Όσα είπε σχετικά με τον πατέρα του και την απόφασή του να αλλάξει προπονητή: “Νομίζω ότι πολλά πράγματα αλλάζουν έξω από το τένις μου κι αυτό επηρέασε πραγματικά το τένις μου. Έτσι, σκέφτομαι αυτή την αλλαγή που είχα με τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν εκεί μαζί μου από την αρχή.

Προφανώς είχαμε πολλές εντάσεις σε αυτόν τον δρόμο. Είναι νομίζω φυσιολογικό. Ήταν ένα μεγάλο στήριγμα για μένα κι είναι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος.

Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει. Είναι ένας πολύ συναισθηματικός πατέρας. Κι είναι κάποιος που μου έχει δείξει τον δρόμο τόσα χρόνια για το πώς να πάω και πώς να προσπαθήσω να το κάνω. Δεν είχε πάντα άδικο, αλλά είναι επίσης τίμιος. Έχει παραδεχτεί πολλές φορές ότι, ξέρετε, έκανα λάθος. Έκανα λάθος κι αποδέχομαι τα λάθη μου.

Επέλεξα να σταματήσω να συνεργάζομαι με τον πατέρα μου φέτος, επειδή είδα πολλά πράγματα που τον κούραζαν. Δεν ήταν πια στα ίδια ενεργειακά επίπεδα όπως παλιά.

Ίσως έκανε λάθη πιο συχνά από ό,τι συνήθως. Και σκεφτόμουν όλα εκείνα τα χρόνια. Στην πραγματικότητα ήθελα να χαράξω τη δική μου διαδρομή ήδη εδώ και χρόνια, αλλά ήταν απλά δύσκολο να αποσυνδεθώ και να αφήσω τον πατέρα μου που έχει κάνει τόσα πολλά για μένα, γιατί στο τέλος της ημέρα σκέφτομαι όλα τα καλά και όλα τα θετικά πράγματα που έχει φέρει στη ζωή μου και του το κάνω αυτό, αφήνοντάς τον μακριά.

Έτσι απότομα, το οποίο είναι κάτι που θα τον πληγώσει τόσο πολύ. Και είναι σαν μία σχέση αυτό που είχαμε. Απλώς είναι δύσκολο να το κόψεις ξαφνικά. Πρέπει να γίνει με πιο απαλό τρόπο. Και με τον μπαμπά μου, από τη στιγμή που σταματήσαμε, ο Σεπτέμβριος, ήταν στην πραγματικότητα η στιγμή που αποφάσισα να τον αφήσω να φύγει.

Είμαι σε επαφή μαζί του και μιλάμε και θέλω πολύ να γίνει ο πατέρας μου, γιατί νιώθω ότι μέσα από τη σχέση μας στο τένις, τα πράγματα έχουν μπερδευτεί.

Και έχασα αυτή την αξία του πατέρα που θέλω να έχω στην προσωπική μου καθημερινότητα. Έχει γίνει περισσότερο ένα επιχειρηματικό συναίσθημα που έχω, συναλλακτικό συναίσθημα που είχα με τον μπαμπά μου.

Και τι εννοώ συναλλακτικό; Νιώθω ότι αισθάνομαι περισσότερο ότι έχει ενσωματωθεί στο τένις μου παρά ότι έχει ενσωματωθεί ως πατέρας για μένα. Κι αυτό είναι κάτι που επίσης, με έχει στεναχωρήσει τα τελευταία χρόνια, γιατί πάντα ήθελα να έχω έναν μπαμπά δίπλα μου.

Και το να τον βλέπω να αγχώνεται γύρω μου, να τον βλέπω να υποφέρει τόσο πολύ, με πληγώνει και μένα. Κι η προσωπικότητά του δεν θα παραδεχθεί ποτέ ότι υποφέρει ή ότι βρίσκεται σε κακή κατάσταση.

Κι αν δεν το κάνει, πρέπει να το κάνω εγώ για εκείνον. Είναι για το καλό του και για τη δική του προστασία στο τέλος της ημέρας. Δεν είναι πάντα για μένα”.

Για το τι περιμένει από τη νέα χρονιά είπε: “Ελπίζω να μην είναι τόσο άσχημο όσο το 2024. Όλα όσα πέρασα το 2024 ήταν δύσκολα. Το 2024 ήταν πιθανότατα η χειρότερη χρονιά μου συναισθηματικά και πνευματικά, με όλα όσα έπρεπε να υπομείνω.

Ας ξεχάσουμε τα αποτελέσματα, το 2025 θέλω απλά να είμαι καλά, αυτός είναι ο βασικός μου στόχος. Δεν θέλω ούτε να είμαι ευτυχισμένος, απλά να νιώθω καλά με το ποιος είμαι, με το τι κάνω και με το τι θέλω να πετύχω.

Δεν θέλω να έχω στιγμές που να μην θέλω να βγω έξω στο γήπεδο, γιατί είναι απαίσιο συναίσθημα και είναι κάτι που συνέβη πολλές φορές το 2024. Είναι κάτι που δεν είχα βιώσει ξανά στο παρελθόν, δεν ήξερα καν ότι υπήρχε, οπότε ήταν περίεργο.

Ακόμα δεν ξέρω το πως και το γιατί, αλλά η θεωρία μου μετά και από μια συζήτηση που είχα με έναν φίλο μου, είναι πως είχα ένα παρατεταμένο burnout”.

Για το ότι παρέμεινε στο ύψος του, παρότι δεν μπορούσε να βρει κίνητρο ούτε για να προπονηθεί: “Με εξέπληξε το πως κατάφερα την άνοιξη στα hardcourt τουρνουά να βγω και να παίξω, γιατί κάθε πρωί που σηκωνόμουν ένιωθα ότι δεν ήμουν καλά και ότι δεν θα μπορούσα να προπονηθώ.

Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι, αλλά δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, κάτι που επηρεάζει σε μεγάλο ποσοστό το τένις μου. Ήμουν κάθε μέρα εκεί έξω χωρίς συγκέντρωση, σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και χωρίς κίνητρο. Έπρεπε να τα διαχειριστώ όλα αυτά και δεν μου έδιναν τη διαύγεια που χρειαζόμουν για να παίξω.”

Για το Monte-Carlo, όπου λίγο μετά από εκείνη την περίοδο ανέλπιστα κατέκτησε τον τίτλο: “Η πιο συναισθηματική στιγμή μου πέρσι ήταν το Monte-Carlo, όπου πήγα με μηδενικές προσδοκίες και ήρθε από το πουθενά ο τίτλος.

Ήξερα πως είχα κερδίσει τον τίτλο 2 φορές, αλλά δεν σημαίνει τίποτα αυτό, δεν ένιωθα όπως τότε. Το ότι κατέληξα να είμαι νικητής, μου έφερε και ένα κύμα συναισθημάτων. Σκέφτηκα ότι ίσως δεν ήταν τόσο άσχημα όσο νόμιζα και μου έδωσα μια μικρή χαρά σε μια πολύ σκοτεινή περίοδο”.