Αμφίβια οχήματα. Μια κληρονομιά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου

Μια παρακαταθήκη, σε ότι αφορά την κατασκευή οχημάτων, που άφησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, αφορά στα αμφίβια οχήματα. Αν και ο μεγαλύτερος αριθμός αμφιβίων επιβατικών αυτοκινήτων παρουσιάσθηκε  στη δεκαετία του 1960, η προοπτική ενός αυτοκινήτου που μπορεί να κινηθεί τόσο στη στεριά, όσο και στο νερό, είναι κάτι που εξακολουθεί να προσελκύει τους εφευρέτες.

Μερικές από τις πιό σημαντικές κατασκευές που έχουμε συναντήσει.

Ακόμα και αν και λιγότερο από 5000 τα γερμανικής κατασκευής Amphicar εν τούτοις τα περισσότερα ταξιδεψαν στις ΗΠΑ και πολλά εξακολουθούν να είναι σε χρήση.

Η παραγωγή του Amphicar διήρκεσε για πέντε χρόνια, με αφετηρία το 1961. Χρησιμοποιούσε έναν 1,2-λίτρων τετρακύλινδρο κινητήρα Triumph τοποθετημένο στο πίσω μέρος, που μετέφερε την κίνηση στους πίσω τροχούς μέσω ενός κιβωτίου ταχυτήτων Porsche.

Όταν το όχημα έμπαινε στο νερό, η κίνηση μεταφερόταν σε  σε δύο 12-ιντσών έλικες. Το όχημα μπορούσε να μπει και να βγεί έυκολα σε ένα ποτάμι ή μια λίμνη, η εμπρόσθιοι τροχοί είχαν τον ρόλο και πηδαλίου, ενώ η τελική ταχύτητά του έφθανε τα 110 χλμ./ώρα.

Για να γνωρισει το αυτοκίνητο το κοινό, η κατασκευάστρια εταιρία έκανε με αυτό τον διάπλου της Μάγχης ενώ στους επώνυμους κατόχους του περιλαμβανόταν και ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον.

Ένας Νεοζηλανδός, ο Αλαν Γκίμπς, ανέθεσε το 1996 στη βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία Lotus  να κατασκευάσει ενα  αμφίβιο αυτοκίνητο. Ο Neil Jenkins, ο οποίος ασχολήθηκε με την κατασκευή της Jaguar XJ220, συνέβαλε στον σχεδιασμό, του πλαισίου, του αμαξώματος και του κύτους.

Το Gibbs Aquada θα έχει με αναδιπλούμενους τροχούς, κινητήρα 2.5 λίτρων με 165 ίππους, κίνηση στους πίσω τρχούς και μια μονάδα αντλιών για την εκτόξευση του νερού όταν το όχημα κινείται στο νερό. Το Aquada θα μπορεί να κινείται 160 χλμ./ώρα στη στεριά και με 50 χλμ./ώρα στο νερό.

Ένα πρωτότυπο διέσχισε τη Μάγχη σε 40 λεπτά το 2004.

Ο δημιουργός του VW Beetle Φέρντιναντ Πόρσε παρήγαγε το τετρακίνητο KUBELWAGEN για το γερμανικό στρατό στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια έκανε την αμφίβια έκδοσή του το 1941,  που ονομάζεται αμφίβιο Schwimmwagen.

Αυτό ήταν εξοπλισμένο με έναν 1.2 λίτρων αερόψυκτο κινητήρα που κινούσε τόσο τους τροχούς όσο και τον έλικα. Το αμφίβιο αυτοκίνητο χρησιμοποιούσε τους εμπρός τροχούς,σαν πηδάλια, όταν ήταν στο νερό.

Το Schwimmwagen ήταν βαριά και αργή κατασκευή,  αλλά είχε καλή πρόσφυση εκτός δρόμου.

Η GM κατασκεύασε το DUKW, -είχε το παρατσούκλι  πάπια –  για τον αμερικανικό στρατό το 1942. Ήταν προσαρμοσμένο από ένα φορτηγό μεταφοράς στρατευμάτων.

Η ικανότητα της DUKW ήταν για μεταφορά  25 στρατιωτών, μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα μέχρι 80 χλμ./ώρα στη στεριά ενώ στο νερό ήταν μόλις 8 χλμ./ώρα.

Ο στρατηγός Πάτον έκανε διάσημο το όχημα με την χρήση 1000 DUKWs στη Σικελία το 1943 και 2.000 από αυτά συμμετείχαν στην D-Day στη Γαλλία το 1944.

Παρουσιάσθηκε τον Σεπτέμβριο του 2004, ήταν 42 μέτρα, κόστισε 1.2 εκατομμύρια δολάρια και ήταν 42 μέτρα μήκος. Τροφοδοτείται από έναν κινητήρα  330 ίππων ντίζελ και είναι κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από αλουμίνιο. Είναι ένα  σπίτι με ρόδες και  χρησιμοποιεί δύο έλικες  

Χρησιμοποιώντας μια διπλού τοιχώματος δεξαμενή γάλακτος (από ανοξείδωτο χάλυβα) από το πίσω μέρος ενός φορτηγού, ο Ρικ Ντόπερντνιν  κατασκεύασε ένα αμφίβιο όχημα που πλοήγησε από τη Φλώριδα στη Νότια Αμερική μέσω του Κόλπου του Μεξικού, και πίσω στις ΗΠΑ από την στεριά, το 1995. Του πήρε τεσσεράμισι χρόνια για την κατασκευή του σκάφους, το οποίο είναι μήκους 32 μέτρων και κινείται από έναν  V-8 κινητήρα 250 ίππων και  έξι τροχούς.

Πωλήθηκε σε δημοπρασία το 1999 για $ 200.000.

Η γνωστή ελβετική εταιρεία Rinspeed κατασκεύασε αυτό το αμφίβιο όχημα το 2003. Μπορούσε να κινηθεί με 190 χλμ./ώρα στη στεριά και 70 χλμ./ώρα στο νερό.

Η ισχύς προέρχεται από ένα 140 ίππων  δικύλινδρο κινητήρα 750 κ.ε. ο οποίος τροφοδοτείται με  φυσικό αέριο. 

Το οχημα κατασκευάσθηκε από τον Άγγλο Μάικ Ράϊαν, ο οποίος είχε σχεδιάσει το πρώτο Land Rover. Η κατασκευή του έγινε στη δεκαετία του 1980. 

Το SeaRoader πωλήθηκε προς 42.000 δολλάρια. Στην στεριά χρησιμοποιούσε ένα  1,7-λίτρων turbodiesel κινητήρα της Land Rover ενώ στο νερό είχε έναν ξεχωριστό τζετ κινητήρα.

Ακόμη ένα αμφίβιο όχημα για μεταφορές υλικού και προσωπικού, το οποίο κατασκευάσθηκε το 1952 για λογαριασμό του στρατού των ΗΠΑ.