Έλλειψη Οδηγικής Παιδείας στην Ελλάδα

Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν σε ημερίδα στο ΤΕΕ με τίτλο «Οδηγητικά Χαρακτηριστικά Των Ελλήνων Οδηγών» και ομιλητές ήταν οι Ευάγγελος Ματσούκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Πάτρας και ο Άρης Ζωγράφος, Παιδαγωγός Κυκλοφορίας και ερευνητής του Πανεπιστημίου Πατρών. Κάποια χαρακτηριστικά συμπεράσματα είναι τα παρακάτω:



– Από τις 240 πινακίδες κυκλοφορίας γνωρίζουμε καλά τις 12. Παίζουμε man to man με τις 60, υποπτευόμαστε τις 80 και αγνοούμε παντελώς τις υπόλοιπες 88.



– Έχουμε πλήρη άγνοια σε κανόνες οικολογικής οδήγησης αφού το ποσοστό επιτυχίας ήταν κάτω από 46%



– Σπαταλάμε χωρίς λόγο 200.000.000 € το χρόνο σε καύσιμα, επειδή αγνοούμε τις σύγχρονες οδηγητικές τεχνικές.



– Έχουμε γενικά καλά αντανακλαστικά (Καταγεγραμμένος Χρόνος Απάντησης σε simulators 0,7) αλλά λάθος αντιδράσεις σε απροσδόκητους κινδύνους.



– Παίρνουμε εύκολα το ρίσκο να κινηθούμε πιο γρήγορα από ότι οι οδηγητικές συνθήκες το επιτρέπουν.



– Οι γυναίκες υστερούν σε σχέση με τους άνδρες αλλά παίρνουν την εκδίκησή τους σε 3 θεματικά πεδία.



Στο ερώτημα «πως αντιμετωπίζεται αυτή η κατάσταση;» η απάντηση είναι «Εκπαίδευση, Διαπαιδαγώγηση, Συνεργασία». Η πολιτική της πολιτείας να αντιμετωπίζει το πρόβλημα με πρόστιμα προσομοιάζει με το να τιμωρούμε τον ασθενή αντί να του δίνουμε θεραπευτική αγωγή.



Δεν είναι τυχαίο ότι σε χώρες αναμφισβήτητα ανεπτυγμένες, όπως οι ΗΠΑ, το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζεται με ένα σύστημα υποχρεωτικής εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης όλων των παρανομούντων, σε αντίθεση με τα βαριά πρόστιμα που προτείνει σήμερα η πολιτεία.



Η φιλοσοφία αυτού του συστήματος είναι ότι στους παραβάτες οδηγούς επιβάλλεται το πρόστιμο της «παρακράτησης του διπλώματος» και της «υποχρεωτικής μετεκπαίδευσης εντός συγκεκριμένου χρόνου», τιμωρία δημιουργική και όχι κατασταλτική. Η επιστροφή του διπλώματος γίνεται μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της μετεκπαίδευσης.



Στο σύστημα αυτό διασφαλίζεται η εκπαίδευση και ο σωφρονισμός του οδηγού και η βεβαιότητα ότι κατ’ ελάχιστον ο μετεκπαιδευόμενος οδηγός γνωρίζει τον ΚΟΚ σε αντίθεση με τον οδηγό του δικού μας συστήματος, ο οποίος εκείνο που θέλει να γνωρίζει είναι «το πολιτικό μέσον που θα χρησιμοποιήσει για να σβήσει την κλήση και θα αποφύγει την τιμωρία».



Από το βήμα της ημερίδας απευθύνθηκε ανοικτή πρόσκληση στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών να αρχίσει διάλογο για το θέμα της οδηγητικής συμπεριφοράς των Ελλήνων σε μια προσπάθεια να υιοθετηθεί η πρόταση του παραπάνω περιγραφέντος μοντέλου.