Σκάνδαλο VW: Οι ιδιοκτήτες στις ΗΠΑ θα αποζημιωθούν, στην Ευρώπη θα αλλάξουν σωληνάκι

Την προβληματική ευρωπαϊκή νομοθεσία έφερε στο προσκήνιο το σκάνδαλο της αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen, καθώς για την ίδια ακριβώς υπόθεση παρατηρείται το εξής παράδοξο: Οι ιδιοκτήτες των οχημάτων με το επίμαχο λογισμικό αλλοίωσης των τιμών εκπομπής ρύπων στις ΗΠΑ θα λάβουν αποζημιώσει περίπου 18.000 ευρώ έκαστος από την εταιρία ενώ σε αυτούς στην Ευρώπη θα γίνει απλά μια αναβάθμιση του λογισμικού και τοποθέτηση ενός μικρού μήκους σωλήνα.

Η διαφορά στην αντιμετώπιση των εξαπατημένων πολιτών, σύμφωνα με τους New York Times, έγκειται στους ευρωπαϊκούς νόμους, οι οποίοι λειτουργούν ως ασπίδα προστασίας των επιχειρήσεων κατά δυσαρεστημένων καταναλωτών.

Την κατάσταση όμως αυτή ευελπιστεί να αλλάξουν δικηγόροι από το Βερολίνο, το Παρίσι και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, οι οποίοι έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους και επιχειρούν μέσω διαδικτυακών εταιριών να συγκεντρώσουν τους ιδιοκτήτες των προβληματικών οχημάτων της Volkswagen, προκειμένου να κατατεθεί μια μαζική αγωγή “χωρίς σύνορα”, κατά της εταιρίας.

Οι ομάδες των νομικών ευελπιστούν η κίνηση αυτή να οδηγήσει σε αλλαγή στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, ανοίγοντας δρόμο σε αδικημένους πολίτες να ενώσουν τις δυνάμεις τους ανεξαρτήτως χώρας, και να μηνύουν μεγάλες εταιρίες.

Οι εκπρόσωποι των ιδιοκτητών των προβληματικών VW της Ευρώπης, διεκδικούν ως αποζημίωση 5.000 ευρώ ως αποζημίωση, ποσό που είναι πάντως πολύ μικρότερο από αυτό που θα δοθεί στις αντίστοιχες περιπτώσεις στις ΗΠΑ και το οποίο αγγίζει συνολικά τα περίπου 14 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι στην Ευρώπη υπάρχουν 8,5 εκατ. πετρελαιοκίνητα οχήματα με το επίμαχο λογισμικό ενώ στις ΗΠΑ μόλις 500.000. Μέχρι στιγμής πάντως, λίγοι είναι οι ιδιοκτήτες στην Ευρώπη που έχουν ενταχθεί στην προαναφερόμενη ενέργεια.

Πώς οι διαδικτυακές εταιρίες μπορεί να αλλάξουν το τοπίο

Η διαδικασία που ακολουθείτε στην περίπτωση της VW και σε παρόμοιες υποθέσεις, είναι η Κομισιόν να συντονίζει τις προσπάθειες των εθνικών ενώσεων καταναλωτών για αποζημίωση.

Αν και οι νόμοι διαφέρουν από χώρα σε χώρα, οι περισσότερες στην Ευρώπη δεν επιτρέπουν μαζικές αγωγές ενώ σε πολλές, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, δεν επιτρέπεται στους δικηγόρους να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αντί προμήθειας. Κάτι που σημαίνει ότι αν ο μηνυτής εταιρίας χάσει την υπόθεση, τότε κινδυνεύει όχι μόνο να πληρώσει τα δικά του νομικά έξοδα αλλά και της άλλης πλευράς. Στον αντίποδα, στις ΗΠΑ, είναι συνήθης πρακτική οι δικηγόροι να λαμβάνουν ένα μεγάλο ποσοστό από την αποζημίωση που θα επιδικαστεί.

Οι νεοσύστατες εταιρίες επωφελούνται από ένα “παραθυράκι” στη νομοθεσία, που επιτρέπει στους Ευρωπαίους καταναλωτές να “παραχωρήσουν” τις νομικές τους αξιώσεις σε τρίτους παρόχους υπηρεσιών, οι οποίοι στη συνέχεια θα προσπαθήσουν να κερδίσουν την αποζημίωση. Οι εν λόγω εταιρίες δέχονται μέσω διαδικτύου τις αιτήσεις και βρίσκουν επενδυτές για τη χρηματοδότηση των δικαστικών εξόδων, δίνοντας ως αντάλλαγμα μερίδιο από την ενδεχομένως θετική απόφαση.

Να τονιστεί ότι οι start-ups θεωρούνται εταιρίες εισπράξεως και όχι δικηγορικά γραφεία, κάτι που τους επιτρέπει να εργαστούν με προμήθεια. Οι ιδιοκτήτες VW που υπογράφουν μαζί τους, συμφωνούν να καταβάλλουν περίπου το 1/3 των χρημάτων που θα κερδίσουν ενώ αν δεν τους επιδικαστεί αποζημίωση, δεν θα πληρώσουν τίποτα.