Στο μυαλό του Mέριλιν Μάνσον δεν θα άντεχες ούτε ώρα

Στο μυαλό του Mέριλιν Μάνσον δεν θα άντεχες ούτε ώρα
Ο Μarilyn Manson δημιούργησε ένα τέρας, ως τρόπο να εκφράσει τα συναισθήματα που ένιωθε και δεν μπορούσε να διαχειριστεί. Και απορροφήθηκε σε αυτό. Shutterstock

Ο Μέριλιν Μάνσον δημιούργησε μια persona και έναν ψεύτικο κόσμο "γιατί δεν μου άρεσε αυτός στον οποίον ζούσα". Ασχολήθηκε με τη μουσική "για να καλύψω τα κενά που μου είχαν δημιουργηθεί”. Στα 52 γίνεται πιο ξεκάθαρο από ποτέ πως 'χάθηκε' στην πλασματική πραγματικότητα που έφτιαξε για να σωθεί.

Πριν κάθε εμφάνιση, κάθεται μόνος σε ένα καμαρίνι, στο πλήρες σκοτάδι, για τρεις ώρες. Η θερμοκρασία είναι ήδη ρυθμισμένη στους 18 βαθμούς C. Αυτό είναι προαπαιτούμενο, για να δεχθεί να τραγουδήσει οπουδήποτε. Δεν μπορεί να κοιμηθεί αν είναι ‘κλειστή’ η τηλεόραση στο δωμάτιο -ο ήχος είναι πάντα στη διαπασών και στην οθόνη προβάλλεται πάντα κάτι βίαιο.

Ο Marilyn Manson δημιούργησε ένα τέρας, για persona με τον Φρανκενστάιν να είναι η πηγή έμπνευσης. Το 2015 είχε πει σε συνέντευξη στο Rolling Stone πως είναι εξόχως ντροπαλός άνθρωπος. Στην ίδια συζήτηση είχε ενημερώσει ότι κάνει σεξ πέντε φορές τη μέρα, με το μάξιμουμ να είναι οι 10 φορές. Είπε και ότι ‘είχα σχέση με πορνοστάρ που με χώρισε, γιατί ήθελα πολύ σεξ. Είναι σαν να είσαι Ολυμπιονίκης κολυμβητής και να σε παρατούν, γιατί απολαμβάνεις την παραλία‘.

Δεν προβαίνει όπου κι όπου στην πράξη. Προτιμά τα σκοτεινά δωμάτια, τα μαύρα σεντόνια και τα εσώρουχα που δεν αφαιρούνται τελείως -αλλά φτάνουν έως τους αστραγάλους. Έχει διευκρινίσει πως θέλει να είναι όσο περισσότερο ντυμένος γίνεται, για να μη χρειαστεί να εγκαταλείψει εσπευσμένα το χώρο. Αποκάλυψε ότι το τέλος των σχέσεων του συνοδεύεται με κατάθλιψη και σκέψεις για αυτοκτονία, πριν κυριευθεί από την επιθυμία της εκδίκησης. “Ίσως αυτό να ‘χει να κάνει με τα παιδικά μου χρόνια, όταν με έδερναν και κανείς δεν με προστάτευε. Βέβαια, δεν προστάτευα καν ο ίδιος τον εαυτό μου”.

To 2017 είχε δώσει και συμβουλές επί των σχέσεων. “Έμαθα να χρησιμοποιώ τη λογική μου, πριν το συναίσθημα. Όταν ένα ζευγάρι τσακώνεται, είναι σχεδόν επιστημονικά αποδεδειγμένο πως οι άνδρες εγκαταλείπουν έπειτα από 6 λεπτά. Όταν αρχίζει να κλαίει η γυναίκα, της δίνεις 15 λεπτά και σταματά. Αν προσπαθήσεις να γίνεις ευγενικός ή να βρεις άκρη, δεν θα καταλήξεις κάπου“.

Δεν είπε πως κακοποιούσε τις συντρόφους του, όπως πια γνωρίζουν όλοι, με μια από τις συνέπειες να είναι η διακοπή της συνεργασίας που είχε με την Loma Vista Recordings, κατόπιν απόφασης της εταιρίας. Η απάντηση του ήταν πως ό,τι έκανε ήταν συναινετικό. Βέβαια, η επαφή που έχει με την πραγματικότητα είναι περιορισμένη. Κάτι που επίσης έχει παραδεχθεί ο ίδιος στο βιβλίο της ζωής του.

H Guardian είχε γράψει το Γενάρη του 2015 πως ‘γράφει τραγούδια που περιμένεις από ένα νάρκισσο έφηβο, με θέματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Οι πιο φανατικοί φαν του είναι οι μόνοι, οι παρεξηγημένοι και οι απομονωμένοι‘. Δηλαδή, άνθρωποι σαν και εκείνον. “Ζω με έναν κώδικα ηθικών αξιών” είχε γράψει στην αυτοβιογραφία του, “έχω κανόνες για το τι θα κάνω αν κάποιος γ… ό,τι πιστεύω, ό,τι αγαπώ. Πρέπει να είσαι διατεθειμένος να πεθάνεις για αυτό που κάνεις. Θέλω να πεθάνω; Όχι. Μπορούν να με σκοτώσουν εύκολα; Όχι. Θα πληγωθείς αν προσπαθήσεις να με γ…; Πιθανόν. Θα προστατέψω ό,τι με ενδιαφέρει. Οι αρχές μου με προσδιοορίζουν. Όχι κάποια ψεύτικη θρησκεία ή το εγώ ή άνθρωποι που δεν ξέρω“.

O διαγνωσμένος με σύνδρομο Wolff-Parkinson-White (αυξάνει τους χτύπους της καρδιάς -δεν είναι κάτι επικίνδυνο, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα, σε μεγαλύτερες ηλικίες) καλλιτέχνης είχε ομολογήσει ότι δύσκολα μπορεί να ‘βγει’ από το ρόλο του, όταν ολοκληρώνονται οι τουρνέ που κάνει -και τον εξαντλούν σωματικά και ψυχολογικά. “Έλεγα στον πατέρα μου πως οι εμπειρίες μας είχαν κοινά. Δεν εννοούσα πως ήταν το ίδιο οι εμφανίσεις με το να πηγαίνεις στη μάχη. Αλλά υπήρχε ένα είδους ‘δέσιμο’ με τον μπαμπά μου, μέσω της ιδέας ότι ζούσαμε σε διαφορετικό κόσμο από τους άλλους και όταν επιστρέφαμε στον κανονικό, νιώθαμε εκτός τόπου και χρόνου”. Για αυτό αντιγράφει τις γενικότερες συμπεριφορές εκείνου; “Δεν είναι κάτι που κάνω σκόπιμα. Ζω σε έναν κόσμο όπου ζουν λίγοι και όταν επιστρέψω στον κανονικό ξανασυστήνομαι. Γίνομαι ο γιος ενός μαζικού δολοφόνου”.

Ο, γεννημένος στις 5/1 του 1969, Brian Hugh Warner έζησε έως τo τέλος της σχολικής του ζωής (1987) στο Οhio. O γιος της Barbara Warner Wyer και του Hugh Angus Warner είχε αγγλικές, γερμανικές και ιρλανδικές ‘ρίζες’. Κατά τον ίδιο, η μητέρα του είχε και αίμα της φυλής Sioux -από την οποία ‘πήραν’ τη γη οι Αμερικανοί άποικοι, το 1840. Η μητέρα του τον έπαιρνε και στην -Επισκοπική- εκκλησία, κάθε Κυριακή. Ο Καθολικός πατέρας του, δεν ασχολείτο ιδιαίτερα με τη θρησκεία.

Ήταν 7,8 χρόνων “όταν έπαιζα με το Scooby-Doo και τη Daphne και ένιωσα κάτι περίεργο. Ήταν η πρώτη διέγερση. Τώρα όταν βλέπω γυναίκες με κόκκινα μαλλιά, νιώθω πως είναι ο διάβολος“. Στα 7 έκανε και σκοποβολή. “Είχα καλό σημάδι. Φοβόμουν όπως, να πάω στο στρατό γιατί δεν ήθελα να μου κόψουν τα μαλλιά. Η χαίτη μου με κράτησε μακριά από ένα δωρεάν φεστιβάλ δολοφονιών”.

Στο -ιδιωτικό χριστιανικό- γυμνάσιο, όπου φοίτησε σε ένα από τα μαθήματα μουσικής ο καθηγητής παρουσίασε στους μαθητές το είδος που δεν θα έπρεπε να ακούν. Πιθανότατα να έχεις υπ’ όψιν τους δίσκους μουσικής ροκ που ‘έπαιζαν’ ανάποδα (στο πικ απ) εκείνοι που επέμεναν πως ‘κρύβονται’ σε αυτούς σατανιστικά μηνύματα. “Την ερωτεύτηκα”, είχε ομολογήσει ο σημερινός μας πρωταγωνιστής, ο οποίος είχε κάνει τεστ IQ και το αποτέλεσμα έδειξε τον αριθμό 148 (μετά το 130 θεωρείσαι διάνοια). “Όταν άκουσα για πρώτη φορά τους Doors αποφάσισα να γίνω μουσικός”.

Στο σχολείο του Ohio έκανε για πρώτη φορά σεξ, με μια τσιρλίντερ. Και κόλλησε σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα. Ενόσω ζούσε όλα αυτά, είχε αναπτύξει προβληματική σχέση με τη μητέρα του -στην οποία ξεσπούσε το θυμό και το άγχος που του δημιουργούσε ο πατέρας του. Η Barbara ήταν ‘αγκιστρωμένη’ πάνω του “κάτι που πίστευα πως οφείλεται στο ότι ήμουν φιλάσθενος. Είχα έξι φορές πνευμονία, ως παιδί, συν πολλές περίεργες αλλεργίες (για παράδειγμα στο μαλακτικό ρούχων και τα αυγά)”. Μετά έμαθε πως εκείνος δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα. Η μάνα του είχε Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου (κλινική διαταραχή στην οποία ένας φροντιστής προκαλεί τεχνητά μία ασθένεια ή τραυματισμό σε ένα άτομο υπό τη φροντίδα του, όπως ένα παιδί, ένας ηλικιωμένος ενήλικας ή ένα άτομο με αναπηρία). Αυτό είναι κάτι που δεν έγραψε καν στην αυτοβιογραφία του.

Μισούσε το χριστιανικό σχολείο όπου τον είχαν στείλει και όπου τον χτυπούσαν τα άλλα παιδιά, γιατί πίστευαν πως είναι ομοφυλόφιλος. Για αυτό και έγινε δηλωμένος Σατανιστής, όταν ενηλικιώθηκε. Κατά του ιδίου το ρηθέν “είμαι ο superstar Αντίχριστος”. Επιπροσθέτως, είχε ανακαλύψει πως ο παππούς του, Jack διατηρούσε ένα μυστικό δωμάτιο που κρατούσε τις περίεργες συλλογές του. Όπως για παράδειγμα, παλιά προφυλακτικά, περίεργα σεξουαλικά βοηθήματα, πορνογραφία διαφορετικού περιεχομένου και βίντεο με κτηνοβασίες και σαδομαζοχισμό. Ο Manson τα βρήκε όλα αυτά όταν ήταν 12.

Στα 13 κρυβόταν στο υπόγειο, για να δει τον παππού του να φορά γυναικεία εσώρουχα και να αυνανίζεται ενώ έβλεπε τα βίντεο που είδες από πάνω. Ο Jack χρησιμοποιούσε το θόρυβο των παιδικών τρένων, για να καλύπτει τους δικούς του ήχους. Ο εγγονός του έχει εξηγήσει πως αισθανόταν περισσότερο συνεπαρμένος, από ό,τι αηδιασμένος “ενώ έβλεπα τον παππού μου σαν τέρας”, όπως θα έβλεπε αργότερα εκείνον ο κόσμος, όπως τόνισε το Grunge.

Επηρεασμένος από τον παππού του, άρχισε να συλλέγει ό,τι τρελό υπήρχε. Όπως προσθετικά μέλη, το σκελετό ενός 4χρονου κοριτσιού, ενός άνδρα που ήταν πάνω από 2.13, χρησιμοποιημένο αναπηρικό αμαξίδιο, κολεξιόν από μεταλλικά παιδικά lunchboxes, χημικό που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί και την ποδιά του Hannibal Lecter. Αυτή που φορούσε όταν σκότωνε “για να είναι σίγουρος πως δεν θα πέσει το αίμα του θύματος στα ρούχα ή τα παπούτσια του“.

Πήγε σε community college για να σπουδάσει δημοσιογραφία. Έκανε την πρακτική του σε ένα μουσικό περιοδικό με τον τίτλο ’25th Parallel’, όπου σχολίαζε δουλειές άλλων και έπαιρνε συνεντεύξεις. Μεταξύ αυτών που κάθισαν απέναντι του ήταν και ο Trent Reznor, των Nine Inch Nails που έγινε μέντορας του. Ακολουθεί δουλειά του -το video δεν θα ‘ανοίξει’ αμέσως, γιατί θεωρείται ‘ακατάλληλο’ το περιεχόμενο.

Το 1989 δημιούργησε την μπάντα με όνομα ‘Marilyn Manson & the Spooky Kids’. Ήταν ένα τρίο καλλιτεχνών που έπαιζαν metal. Eίχαν ‘κλείσει’ την πρώτη εμφάνιση, πριν ‘γράψουν’ το πρώτο τους τραγούδι. Για να γράψουν το όποιο τραγούδι, έπρεπε να πάρουν μεγάλη ποσότητα κοκαϊνης (“δεν είχα νιώσει τα ρουθούνια μου να γεμίζουν ποτέ άλλοτε, με τόση λευκή πούδρα. Και δεν μπορούσαμε να συγκεντρωθούμε σε τίποτα. Αντιθέτως, γινόμασταν πιο παρανοϊκοί“, έγραψε στο βιβλίο του). Το 1992 διεγράφη το δεύτερο μέρος του ονόματος που είχε το γκρουπ. Γιατί όμως, διάλεξε το Marilyn Manson για stage name.

Συνδύασε τα ονόματα της Marilyn Monroe και του Charles Manson. Την πρώτη τη γνωρίζεις. Ο δεύτερος ήταν εγκληματίας και ηγέτης αίρεσης, γνωστής ως ‘Οικογένειας Manson’, που δολοφόνησε εννέα ανθρώπους σε ένα μήνα, το 1969. Πίστευε στον αποκαλυπτικό φυλετικό πόλεμο (τον είχε ονομάσει Helter Skelter, εμπνευσμένος από τον ομώνυμο τραγούδι των Beatles) και ότι οι δικές του δολοφονίες θα τον επέσπευδαν. Πώς προέκυψε λοιπόν, το ‘ταίριασμα’.

“Ήταν η ερμηνεία της δημιουργίας ενός celebrity που τυλίγεται από την ουρά του, σαν φίδι. Θα προκαλούσε ένα περίεργο φαινόμενο, όταν οι άνθρωποι θα σκέφτονταν πως πέθανα όταν πέθανε και ο Manson. Έτσι κι αλλιώς η αμερικανική κοινωνία είχε βάλει στο ίδιο επίπεδο τη Monroe με τον Manson, όταν το περιοδικό Life έδωσε πρωτοσέλιδα του και στους δύο”.

Όταν άλλαξε το όνομα του, άρχιζε να αλλάζει και την εμφάνιση του. Πρώτα απέκτησε μακριά μαύρα μαλλιά. Μετά άρχισε να ντύνεται μόνο με μαύρα ρούχα και παπούτσια και έπειτα προστέθηκαν οι χρωματικοί φακοί επαφής -διαφορετικό χρώμα για κάθε μάτι. Πριν εξηγήσει το ritual, είχαν κυκλοφορήσει διάφορες θεωρίες. Η μία ήταν πως έκανε ένεση με ηρωίνη στο βολβό. Το όλο concept είχε να κάνει με τον Φρανκενστάιν και τα μάτια ήταν μια ωδή στον David Bowie -που ήταν γνωστός και για το διαφορετικό μέγεθος στις κόρες των ματιών του. Τελικά, έγινε το τέρας που δημιούργησε. “Με ρωτούν αν φοβάμαι να μην επισκιάσει η περσόνα μου τη μουσική μου. Αυτό που φοβάμαι είναι να μην επισκιάσει η μουσική μου την περσόνα μου“, είχε πει. Σημειωτέον, είχε αλλάξει και ουσία. Διαπίστωσε πως η κρυσταλλική μέθη σε συνδυασμό με την αϋπνία, τον βοηθούν να δημιουργεί.

Στις 20/4 του 1999 οι Eric Harris και Dylan Klebond εισέβαλαν στο σχολείο τους, το Columbine High School, με όπλα και βόμβες και σκότωσαν 13 άτομα, ενώ τραυμάτισαν 30 πριν αυτοκτονήσουν. Οι ΗΠΑ συγκλονίστηκαν, πριν ενημερωθούν από θρησκευτικές οργανώσεις πως ήταν η μουσική του Manson αυτή που ‘όπλισε’ τα χέρια των δολοφόνων, οι οποίοι ήταν φαν του και φαν της Goth, παρίες και θύματα bullying. Ο καλλιτέχνης υποχρεώθηκε να ακυρώσει σειρά εμφανίσεων και άκουσε τα εξ αμάξης. Η αστυνομική έρευνα απέδειξε πως οι Harris και Klebond δεν ήταν απομονωμένοι από τους συμμαθητές τους, ούτε οπαδοί του Manson. Δεν βρέθηκε ένα στοιχείο που να δείχνει πως άκουγαν τη μουσική του. Βρέθηκαν πολλά που απέδειξαν πως λάτρευαν τη γερμανική βιομηχανική metal και ότι ο Harris ήταν ψυχοπαθής που ήθελε να σκοτώσει όσους περισσότερους μπορούσε. Έπεισε τον Klebold, ο οποίος έπασχε από κατάθλιψη και αυτοκτονικές τάσεις να τον ακολουθήσει.

Στις 30/7 του 2001 και ενώ ήταν σε εμφάνιση στο Detroit, εστίασε σε έναν σεκιουριτά, ονόματι Joshua Keasler, τον οποίον έφτυσε στο κεφάλι, τύλιξε τα πόδια του γύρω από το κεφάλι του άτυχου άνδρα και άρχισε να τρίβει στην πλάτη του τα γεννητικά του όργανα. Το θύμα του έκανε αγωγή για σεξουαλική παρενόχληση, ο Manson συνελήφθη για σεξουαλική επίθεση τέταρτου βαθμού, δεν δήλωσε ένοχος ή αθώος, πλήρωσε 4.000 δολάρια πρόστιμο και συμβιβάστηκε εξωδικαστικά με τον Keasler, για ποσό που δεν έγινε γνωστό. Στην επιστροφή του στην πόλη, για άλλη εμφάνιση το 2019 είχε πει στο κοινό του ‘σας αγαπώ τόσο που λίγο έλειψε να περάσω τέσσερα χρόνια στη φυλακή σας‘.

Το τέλος του δεύτερου κεφαλαίου της ζωής του

Έχει πει πως από την ημέρα που γεννήθηκε μέχρι σήμερα, η ζωή του είχε τρία κεφάλαια. Το τελευταίο ‘άνοιξε’, όταν πέθανε η μητέρα του, με την οποία είχε κάπως προβληματική σχέση. Αποκαταστάθηκε ένα χρόνο πριν διαγνωστεί εκείνη με Αλζχάιμερ. “Δεν έμαθε ποτέ ποιος ήμουν πραγματικά”, είχε πει. Νιώθω πως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που έχω είναι να είμαι καταλύτης αλλαγής. Όταν πέθανε η μητέρα μου ένιωσα ότι είχε έλθει η ώρα να αλλάξω εγώ. Πώς το κατάλαβα; Ήθελα να αγοράσω ένα σπίτι, όταν ‘πέταξα’ για το Οhio, ώστε να δω τον πατέρα μου μετά το θάνατο της μάνας μου -η οποία πέθανε ανήμερα της Ημέρας της Μητέρας, ευχαριστώ πολύ! Ήταν ο τρόπος που είχε για να μας αφήσει και να φύγει”.

Για την ιστορία, ανήμερα της κηδείας, έγραψε στο Facebook “στη μητέρα μου, τον πρώτο άνθρωπο που πίστεψε σε εμένα. Ελπίζω να σε δω ξανά μια μέρα. Αλλά όχι τώρα, γιατί έχω περισσότερα πράγματα που έχω υποσχεθεί πως θα κάνω. Θα σε κάνω υπερήφανη και ικανοποιημένη, να ξέρεις πως έφτιαξες το γιο που ήθελες”.

Λίγους μήνες μετά το θάνατο της Barbara (το Μάιο του 2014) ένιωσε για πρώτη φορά την ανάγκη να αποκτήσει παιδί. “Είμαι ο τελευταίος άνδρας της οικογένειας μου -δεν έχω αδέλφια. Οπότε είχε τεθεί θέμα κληρονομιάς. Είμαι νονός της κόρης του Johnny Depp και όταν βλέπω τον φίλο μου να είναι τόσο καλός πατέρας, με κάνει να θέλω να ζήσω το ίδιο. Δεν θα ήθελα να αποκτήσω κόρη -γιατί μετά θα έπρεπε να ανησυχώ για όλα τα π… του πλανήτη. Αν αποκτήσω αγόρι, θα ανησυχώ για ένα”.

Μια επίσκεψη του πατέρα του, εντός του 2014, τον λύτρωσε από ένα βάρος. “Οδήγησε από το Οhio έως την California, για να έλθει στο σπίτι που μόλις είχα αγοράσει. Ήθελα να τον κάνω να νιώσει υπερήφανος. Στην κηδεία της μητέρας μου τον άκουσα για πρώτη φορά να κλαίει. Όταν γεννήθηκα ήταν στο Βιετνάμ. Και μετά ήλθε στο σπίτι μου. Όταν μπήκε είδε στον τοίχο απέναντι στον προτζέκτορα το ‘Αποκάλυψη τώρα’, το οποίο παρακολουθούσα. Ήταν κάπως άβολο. Μπήκε λοιπόν, στο σαλόνι, είδε τον τοίχο και μου είπε ‘αυτό μου προκαλεί διάφορα συναισθήματα’. Τον ρώτησα αν ήταν θετικά ή αρνητικά. Μου εξήγησε πως ‘όταν οι άνθρωποι μιλούν για το σύνδρομο μετατραυματικού στρες, δεν νομίζω ότι καταλαβαίνουν πώς είναι να επιστρέφεις στο σπίτι σου, στον φυσιολογικό κόσμο, όταν έχεις σκοτώσει τόσους πολλούς ανθρώπους. Η προσαρμογή είναι πάρα πολύ δύσκολη’. Του πρότεινα να ακούσει ένα τραγούδι που μόλις είχα τελειώσει. Ήταν το Killing Strangers”.

Οι στίχοι ανέφεραν ‘σκοτώνουμε ξένους, αλλά όχι αυτούς που αγαπάμε. Έχουμε όπλα, έχουμε γυναίκες. Σκοτώνουμε ξένους, αλλά όχι αυτούς που αγαπάμε. Έχουμε όπλα, γ…. καλύτερα να το βάλετε στα πόδια’. Ήταν στο γενικότερο πλαίσιο της φαντασίωσης που είχε και τον ήθελε να σκοτώνει -εχθρούς, ξένους, τον εαυτό του. Την ημέρα της επίσκεψης του πατέρα του κατάλαβε πως είχε γράψει για τον Ηugh Angus, αλλά και για τον ίδιο και τη μητέρα του που έζησαν τις συνέπειες.

“Ο πατέρας μου επελέγη για να κάνει μια δουλειά. Μπήκε στην αεροπορία στα 17, μια ηλικία στην οποία δεν γνωρίζεις και πολλά για τη ζωή ή το τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Δεν μου μίλησε ποτέ για τη δουλειά του. Δεν μίλησε πουθενά για αυτήν. Μάλλον μετά το θάνατο της μάνας μου ένιωσε πως ήταν απαραίτητο να μου αποκαλύψει ποιος πραγματικά ήταν. Ότι τον είχαν διαλέξει γιατί ήταν καλός σε αυτό που έκανε και πως αυτό που έκανε ήταν να σκοτώνει ανθρώπους. Δούλευε όλη μέρα και εγώ έγινα ο ακόλουθος της μάνας μου. Η ιστορία έφτασε στο βαθμό που η μητέρα μου με αποκαλούσε με το όνομα του πατέρα μου. Ώσπου πια δεν ήθελα να το κάνω αυτό, γιατί ήμουν γεμάτος τεστοτερόνη και δεν ήθελα να με φωνάζουν με το όνομα του τύπου που δεν ήξερα πού σκατά είναι”.

Όταν γύρισε ο πατέρας του από τον πόλεμο, είχε καθημερινές κρίσεις, οι οποίες -όπως είπε ο Manson- επηρέασαν ό,τι τον αφορούσε. Από τη μουσική που του άρεσε, τις εμμονές που απέκτησε, την αίσθηση της απομόνωσης και της γοητείας της δολοφονίας, όπως και την επιμονή που έδειχνε στο να ζει εκτός αυτών που όριζε η αμερικανική κοινωνία. 

“Ο μπαμπάς μου, μου είχε απαγορεύσει να γράφω. Ως αντίδραση σπούδασα δημοσιογραφία. Το πρώτο μου άρθρο αφορούσε τον Marilyn Manson, για τον οποίο έγραψα ως Brian Warner. Αυτός ήταν και ο λόγος που απέκτησα stage name και persona, με την οποία γίναμε ένα. Ήταν το τέρας του Φρανκενστάιν που είχα φτιάξει.Έφτιαξα έναν ψεύτικο κόσμο, γιατί δεν μου άρεσε αυτός στον οποίον ζούσα. Και εκεί έφτιαξα μουσική, για να καλύψω τα κενά που μου είχαν δημιουργηθεί”.”.

O πατέρας του πέθανε τον Ιούλιο του 2017. Σε post του στο Instagram ο Manson έγραψε πως “μου έμαθε πώς να είμαι άνδρας, μαχητής και επιζήσαντας. Πώς να πυροβολώ. Πώς να οδηγώ. Πώς να ηγούμαι. Θα είναι για πάντα ο καλύτερος πατέρας του κόσμου. Θα κρατήσω την υπόσχεση μου και δεν θα σε απογοητεύσω. Ξέρω πως με κάποιον τρόπο, κάπου είναι ξανά με τη μητέρα μου. Μου λείπεις και σε αγαπώ, μπαμπά“.

Η δημοσιογράφος που του πήρε την συνέντευξη στην Guardian τον ρώτησε αν δημιούργησε ένα τέρας, ως τρόπο να εκφράσει τα δύσκολα συναισθήματα που ένιωθε και δεν μπορούσε να διαχειριστεί. Τη ρώτησε “προσπαθείς να μου γ… το μυαλό; Μπράβο! Τα κατάφερες. Ας συνεχίσουμε με κάτι πιο ευχάριστο”. Δεν υπήρχαν πολλά τέτοια.

Η απάντηση ήταν πάντα το ‘γιατί μπορώ’

Το 1995 ενώ το συγκρότημα του ήταν στη Νέα Ορλεάνη, τα μέλη περνούσαν τον ελεύθερο χρόνο στα μπαρ ή τα νεκροταφεία. Ένα (ο Twiggy Ramirez) άρχισε εκεί τη συλλογή οστών από παραμελημένους τάφους. Ο Manson βρήκε ως καλή ιδέα, να καλύψει τρίμματα οστών, τα οποία έβαλε στην πίπα που είχε για τη μαριχουάνα. Είπε πως η μυρωδιά ήταν αβάσταχτη και ότι μετά είχε πονοκέφαλο. Όταν τον ρωτούσαν γιατί το έκανε, απαντούσε ‘γιατί να μην το κάνω;’.

Έχει καταλήξει στο ότι το LSD και το κάπνισμα ανθρώπινων οστών “βγάζουν στην επιφάνεια όλους τους δαίμονες σου. Όσο μεγαλώνεις, τόσο αυξάνονται οι δαίμονες που σε κυνηγούν και αποκτάς εφιάλτες”.

Είχε αρχίσει ήδη την κατάχρηση αλκοόλ. Σε μια από τις εμφανίσεις και ενώ ήταν υπό την επήρεια, έκοψε το δέρμα του στήθους του on stage. Την πρωτοχρονιά του 1999 ανακάλυψε το αψέντι, που έγινε το αγαπημένο του ποτό. “Αυτά που έμαθα όταν βαριόμουν, όταν ήμουν στη ψυχιατρική κλινική ή στην αποτοξίνωση είναι πως δεν πρέπει να πινεις αλκοόλ όταν έχεις κακή διάθεση. Το crack και η κοκαϊνη θα σε κάνουν φτωχό, ενώ η ηρωίνη θα σε σκοτώσει. Η μεθαδόνη θα σου διαλύσει τα δόντια. Τα δυο τελευταία προκύπτουν από τις παρατηρήσεις μου, γιατί δεν τα δοκίμασα ποτέ -έχασα και πολλούς φίλους εξαιτίας τους”.

Επειδή είχε πιστέψει πως το πέρασμα στο 2000 θα έφερνε το τέλος του κόσμου, πήρε το αεροπλάνο και πήγε στη Γαλλία για να συναντήσει το νέο του φίλο, Johnny Depp. Ο αστικός μύθος τους θέλει να ταξίδεψαν στην Πράγα και να αγόρασαν ένα κουτί με μπουκάλια αψέντι. Το 2007 ο Manson έφτιαξε το δικό του brand και το ονόμασε Mansinthe. Το 2015 εγκατέλειψε το ‘σπορ’ “γιατί όταν καταναλώνεις μεγάλες ποσότητες γίνεσαι φτωχός και τρελός. Και εγώ δεν θέλω να γίνω φτωχός, ούτε τρελός”. Η αξία του εκείνη τη χρονιά εκτιμήθηκε στα 25 εκατομμύρια δολάρια.

Αναγνώρισε ως πρόβλημα της συμπεριφοράς που είχε αναπτύξει το αψέντι. Όχι το αλκοόλ. Για αυτό και το ‘γύρισε’ στη βότκα. Όπως έχει πει ”ο συνδυασμός μαριχουάνας και βότκας είναι νηφαλιότητα για εμένα”. Στην τουρνέ του 2016 προέκυψαν τρία προβλήματα (το ένα ήταν πως έπεσε από τη σκηνή, ενώ τραγουδούσε), κατά τη διάρκεια εμφανίσεων του, τα οποία αποδόθηκαν σε ‘κλασικές συμπεριφορές ροκ σταρ’. Ήταν 47 χρόνων και είχε ‘κλείσει’ 22 χρόνια ως επαγγελματίας μουσικός. Δες λίγο και ένα από τα προβλήματα (λέει στον ηχολήπτη, στο μικρόφωνο ‘δεν θέλω να πέσω στο π… μου με αυτό το καλώδιο, οπότε φτιάξτο. Και μη με κοιτάς με ύφος, γιατί δεν είσαι μαύρος’).

H σχέση του με τις ναρκωτικές ουσίες είναι επίσης, διαχρονική. Σε μια συναυλία, στο Denver είχε πει από τη σκηνή το όνομα του dealer του (Mike), ζητώντας από το κοινό να ‘κρατήσει’ το μυστικό του. “Πειραματίστηκα με πολλές ουσίες, όλων των ειδών. Υπήρξαν φορές που έμπηξα βελόνες κάτω από τα νύχια μου, για να τεστάρω τον πόνο. Αυτό που ήθελα ήταν να ξεχάσω τον συναισθηματικό μου πόνο, ο οποίος με είχε διαλύσει“, ομολόγησε στο βιβλίο του. Είχε γράψει ήδη το τραγούδι με τίτλο “δεν μου αρέσουν τα ναρκωτικά. Εγώ αρέσω στα ναρκωτικά“.

“Ξέρετε γιατί με μισούν τόσο; Με αποκαλούν τζάνκι και σατανιστή. Αλλά είμαι κάτι χειρότερο από αυτά. Είμαι ό,τι φοβούνται. Ό,τι μισούν, ό,τι προσπαθούν να κρύψουν. Λέω ό,τι σκέφτομαι και δείχνω στους ανθρώπους ποια είναι η πραγματικότητα. Με χρησιμοποιούν ως μπαμπούλα, αλλά είμαι η αντανάκλαση τους στον καθρέφτη”.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα