6 υποψήφιοι του Κινήματος απαντούν: Γιατί με τον Γιώργο Παπανδρέου

Για ποιον λόγο αποφάσισαν να κατέβουν στην πολιτική και δη στις κρίσιμες εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Κι εκτός αυτού, γιατί μεταξύ των κομμάτων, διάλεξαν να βάλουν υποψηφιότητα με το Κίνημα Δημοκρατών και Σοσιαλιστών του Γιώργου Παπανδρέου. Έξι νέοι σε ηλικία υποψήφιοι του κόμματος απαντούν σε 4 κοινές ερωτήσεις του NEWS 247.

Οι Δημήτρης Διαμαντίδης, Δημήτρης Οικονόμου, Μαργαρίτα Δήμα, Χρήστος Λιακόπουλος, Νικολέτα Ζενέτου και Σπύρος Καρανικόλας εξηγούν την απόφασή τους να στηρίξουν το νέο ξεκίνημα του τέως πρωθυπουργού και απαντούν στη δριμεία σε βάρος του κριτική.

Διαβάστε όσα δηλώνουν στο NEWS 247…

Τους ρωτήσαμε:

1. Ένας νέος άνθρωπος αποφασίζει να ασχοληθεί με την πολιτική και βάζειυποψηφιότητα για βουλευτής. Γιατί με τον Γιώργο Παπανδρέου, που έχει δοκιμαστεί κι όχι με ένα άλλο κόμμα; Γιατί στηρίζετε τον πρώην πρωθυπουργό και τι πιστεύετε ότι θα κάνει διαφορετικά, αυτή τη φορά;

2. Τι χρειάζεται να αλλάξει στην Ελλάδα και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα έρθει η αλλαγή στη χώρα; Πώς μπορεί το Κίνημα να συμβάλει στην αλλαγή αυτή;

3. Τι απαντάτε σε όσους ασκούν δριμεία κριτική στον τέως πρωθυπουργό, για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε την κατάσταση από την αρχή της κρίσης μέχρι την παραίτησή του και σε όσους τον κατηγορούν για διάσπαση του ΠΑΣΟΚ με τη δημιουργία του Κινήματος;

4. Πώς ονειρεύεστε – οραματίζεστε την Ελλάδα σε μερικά χρόνια από σήμερα;

Μας απάντησαν:

Δημήτρης Διαμαντίδης: Οικονομολόγος, υποψήφιος στη Β’ Πειραιώς

1. Είναι η πρώτη φορά που θέτω υποψηφιότητα στις Εθνικές Εκλογές αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με τα κοινά. Το 2004 εκλέχτηκα  γραμματέας της ΠΑΣΠ του Πανεπιστημίου Πειραιά. Το 2007 εκλέχτηκα πανελλαδικά δεύτερος σε σταυρούς στο Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Και το 2008 συμμετείχα  στο Πολιτικό Συμβούλιο Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Τώρα ως προς το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, ως νέος άνθρωπος νιώθω την ανάγκη σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας, να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις, στην προσπάθεια για εθνική αναγέννηση, να αγωνιστώ για τα δίκαια αιτήματα των μη προνομιούχων συμπολιτών μας, να διεκδικήσω με όραμα και σχέδιο ευημερία και προοπτική για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Πιστεύω ακράδαντα ότι το κίνημά μας μπορεί να εκφράσει με τον πλέον γνήσιο τρόπο τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατικής Αριστεράς. Να υπερβεί τις παλαιοκομματικές λογικές, τις διαβρωμένες κομματικές δομές, τα κατ’ επάγγελμα κομματικά κατεστημένα, τον ξύλινο πολιτικό λόγο. Το κίνημά μας φιλοδοξεί να γίνει κίνημα ανατροπής των πολιτικών και κομματικών συσχετίσεων όπως διαμορφώθηκαν κατά τη μεταπολίτευση. Αναδεικνύοντας νέο πολιτικό πρόσωπο και αντιλήψεις, εκφράζοντας με γνήσιο τρόπο τα προβλήματα αλλά και τις ελπίδες της κοινωνίας μας.

2. Το ελπιδοφόρο είναι ότι η νέα γενιά, η γενιά μου, μετά από πολύ γρήγορο και γερό «οικονομικό χαστούκι» που έφαγε, συνήλθε γρήγορα, έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι η εποχή της προχειρότητας και του «αέρα» έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ήδη η νέα γενιά έχει στραφεί στην επιχειρηματικότητα, στην εξωστρέφεια, έχει στραφεί στην εκμετάλλευση της γης και των φυσικών πόρων. Έχει στραφεί ξανά στη Ναυτιλία, στις καινοτόμες επιχειρηματικές λύσεις. Έχει επωμισθεί το δύσκολο έργο της δημιουργίας μιας νέας «μαγιάς». Τώρα, στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, το ΚΙΝΗΜΑ αποτελείται στην πλειοψηφία του απο νέος  ανθρώπους. Είμαστε νέοι επιστήμονες, χωρίς προσωπικά συμφέροντα, που αποφασίσαμε να σταματήσουμε επιτέλους τα σενάρια εκφοβισμού και δημαγωγίας που υποθηκεύουν το μέλλον μας. Στη γενιά μας, η οξυδέρκεια, η τόλμη και η αποφασιστικότητα είναι οι παράγοντες που θα προσδιορίσουν δυναμικά τις εξελίξεις.

3. Το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ δημιουργήθηκε όχι για να καλύψει προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά για να καλύψει το πολιτικό κενό στο Κεντρο-Αριστερό χώρο. Τα μηνύματα που λάβαμε τους τελευταίους μήνες από αρκετούς συμπολίτες μας ήταν ο θεμέλιος λίθος της οικοδόμησης του συγκεκριμένου πολιτικού φορέα. Ξέρετε, τα πολιτικά πιστεύω, οι πεποιθήσεις και οι αγώνες ετών δεν είναι «double-face» μπουφάν, που του αλλάζεις χρωματισμό ανάλογα με το γενικό σύνολο που φοράς, την μία μέρα πράσινο και την άλλη μπλε. Σκοπός μας είναι να πούμε την αλήθεια στους συμπολίτες μας και να μην κρυβόμαστε πίσω απο κινδυνολογίες και τον εκφοβισμό.

4. Η Χώρα μας πρέπει να αντιμετωπίσει «ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ», να τις κοιτάξει κατάματα και να βρει σύμπνοια να τις ξεπεράσει.

Δημήτρης Οικονόμου: Οικονομολόγος, υποψήφιος στην Α’ Αθήνας

1. Από τα παλιά κόμματα ούτε είδα, ούτε βλέπω φως. Τσιμουδιά για περισσότερες δουλειές, για καλύτερες συνθήκες ζωής, για περισσότερες επιλογές μπροστά μας. Μόνο καυγάδες μεταξύ τους που δεν με αφορούν. Έχουμε ανάγκη από λίγη ελπίδα και αξίζει να προσπαθήσουμε να τη δημιουργήσουμε. Ο Γιώργος Παπανδρέου, στη συνέχεια της προσωπικής του διαδρομής, άνοιξε ένα παράθυρο ώστε να μπει, επί τέλους, κάποιο φως στο δημόσιο χώρο μας. Αυτό είναι όχι μόνο κάτι διαφορετικό από όσα μας κρατάνε πίσω, αλλά και πολύ χρήσιμο.   

2. Να τελειώνουμε με το μνημόνιο. Να χαράξουμε ένα δικό μας δρόμο μπροστά ώστε να αποκαταστήσουμε αδικίες – παλιές και νέες –.  Να προχωρήσουμε σταθερά, δημιουργώντας, πριν απ’ όλα, δουλειές. Με περισσότερη ελευθερία και ασφάλεια. Με όλο και καλύτερες συνθήκες ζωής. Το Κίνημα- αν και νεογέννητο – έδωσε μια ρεαλιστική και συγκεκριμένη πρόταση ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους μας. Ούτε μονομερή «κουρέματα», ούτε παραγραφή όσων κέρδισε ο ελληνικός λαός με θυσίες τα τελευταία χρόνια και δικαιούται να «εισπράξει». Αλλά και στο αίτημα της πολιτικής σταθερότητας ανταποκρινόμαστε θετικά : δεν προτείνουμε ούτε επανάληψη των εκλογών, ούτε ανέφικτες συνεργασίες. Στηρίζουμε το σχηματισμό κυβέρνησης ευρείας στήριξης ώστε να γυρίσουμε, επί τέλους, σελίδα. Το Κίνημα Δημοκρατών και Σοσιαλιστών αξίζει να ενισχυθεί ώστε όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα.   

3. Η κριτική ασφαλώς είναι δικαίωμα του πολίτη. Εάν είναι και εύστοχη, τόσο το καλύτερο. Ας χρεώσουμε λοιπόν στον Γιώργο Παπανδρέου όσα πράγματι του αναλογούν και όχι όσα βαρύνουν άλλους, πριν από αυτόν και μετά από αυτόν. Ας υπενθυμίσω πάντως ότι ο ίδιος έχει κάνει δημοσίως αυτοκριτική – δεν θυμάμαι άλλον να έχει ακολουθήσει το παράδειγμά του – η οποία έχει ίσως ενδιαφέρον σε όσους τον έχουν επιλέξει ως εύκολο στόχο : «πάταξον μεν, άκουσον δε». Η «διάσπαση» εξ άλλου, η διανομή μιας εκλογικής επιρροής της τάξης του 8% με απλά λόγια, προσωπικά πολύ λίγο με ενδιαφέρει. Αυτό που έχει ενδιαφέρον – μιας και συνδέεται άμεσα με το δημόσιο συμφέρον – είναι η ανασύνταξη του δημοκρατικού χώρου που διατηρεί πάντα μια πολιτική απήχηση της τάξης του 50% του ελληνικού λαού.

4. Οραματίζομαι μια Ελλάδα με επίγνωση όσων ξεπεράσαμε, αλλά σταθερό προσανατολισμό μπροστά. Με τα οικονομικά να μην είναι το πρόβλημά μας, όπως είναι σήμερα. Με κοινό τόπο να μην αδικεί όποιος μπορεί, όποιον μπορεί. Να έχουμε, επί τέλους, αίσθηση της κοινής μας μοίρας και συναίσθηση της δυνατότητας μας να ζούμε καλά στη πατρίδα μας.

Μαργαρίτα Δήμα: Γεωπόνος, υποψήφια στην Περιφέρεια Αττικής

1. Γιατί όσοι ασχολήθηκαν με την πολιτική γενικότερα δεν έχασαν. Τουναντίον κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο ωφελήθηκαν και αυτοί και το κράτος. Και αυτό γιατί μπαίνοντας μέσα στο σύστημα λειτουργίας του κράτους διεύρυναν τις γνώσεις τους, απέκτησαν εμπειρίες με αποτέλεσμα να τους ανοίγονται νέοι δρόμοι προς όφελος και των ίδιων, αλλά και του κράτους,  που εμπλουτίζεται με νέα στελέχη, κατά κανόνα ιδεολόγους που πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα στην κοινωνία που ζουν. Με τον Γιώργο Παπανδρέου γιατί στην μεγάλη διαδρομή που έχει διανύσει μέχρι σήμερα στην πολιτική ζωή του τόπου άμεσα ή έμμεσα, έχει αποκτήσει μεγάλες εμπειρίες , μέσα από τυχόν λάθη και παραλήψεις που έχει βιώσει όλο αυτό το διάστημα, γεγονός που τον καθιστά κατάλληλο για το χειρισμό των διαφόρων εθνικών θεμάτων.

2. Να αλλάξει η κουλτούρα του πολιτικού συστήματος και να γίνει αντιληπτό από όλους ότι οι πολίτες δεν έχουν στην δημοκρατία μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Αυτό σημαίνει ότι διοικούμενοι και διοικούντες πρέπει να συνεννοούνται και να συνεργάζονται τουλάχιστον σε βασικά θέματα λειτουργίας του κράτους και να μην θεωρούν εαυτούς, στην θέση που βρίσκονται κάθε φορά, παντογνώστες, διεκδικώντας το αλάθητο.

3. Για να διαχειριστεί κανείς μια κρίση πρέπει να γνωρίζει τις γενεσιουργίες αιτίες αυτής της κρίσης. Οφείλεται δηλαδή αυτή στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο λειτουργίας, ή στα πρόσωπα που καλούνται να το εφαρμόσουν. Εν προκειμένω όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων, η ευθύνη είναι ευρύτερη. Δεδομένου ότι στο χρονικό διάστημα διοίκησης του, που συνέπεσε με την κορύφωση της κρίσης, όχι την γέννηση της, απαιτούντο ιδιαίτεροι και προσεκτικοί χειρισμοί σε συνεννόηση και συνεργασία με όλο το πολιτικό σύστημα και όχι ευκαιρία για εκμετάλλευση τυχόν σφαλμάτων ή παραλήψεων από οποιανδήποτε πλευρά κι αν προέρχονταν προς ίδιο όφελος, γιατί τέτοιες πρακτικές δυστυχώς τις έχει πληρώσει πολλές φορές η χώρα. Η απόφαση για τη δημιουργία του Κινήματος δεν μπορεί να κριθεί τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Οποιαδήποτε κριτική είναι Πρόωρη και Ανώριμη. Οι αποφάσεις αυτές δεν κρίνονται εν θερμώ. Η Ιστορία θα τον δικαιώσει ή θα τον απαξιώσει για αυτήν του την απόφαση όπως έγινε και με τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου.

4. Να έχει επέλθει μια ωρίμανση όλων των πολιτών από όλες τις κοινωνικές τάξεις γιατί η πορεία προς τα εμπρός και ειδικότερα σε οικονομικές κρίσεις όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, θέλει προσπάθειες συντονισμένες και κατανόηση από όλες τις κοινωνικές τάξεις γιατί διαφορετικά δημιουργούνται εντάσεις και συγκρούσεις μεταξύ τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την οικονομία και για την κοινωνία.

Χρήστος Λιακόπουλος: Οικονομολόγος-Ιδιωτικός υπάλληλος, υποφήφιος στην Περιφέρεια Αττικής

1. Η γενιά μου, η γενιά των τριαντάρηδων έχει μάθει να γκρινιάζει και να παραπονιέται, πολλές φορές με το δίκιο της αδιαμφισβήτητα. Τώρα που με την πρωτοβουλία Παπανδρέου, μας δίνεται η δυνατότητα να ακουστεί η φωνή μας, θα ήταν οξύμωρο να μην συμμετέχουμε ενεργά. Δεν είναι τυχαίο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοδελτίων μας αποτελούνται από νέους ανθρώπους. Γιατί με το Κίνημα όμως; Το Κίνημα δεν πρόκειται για ένα ακόμα προσωποπαγές κόμμα το οποίο ιδρύεται για να συμμετέχει στους υπάρχοντες συσχετισμούς δυνάμεων με ισχύ διαπραγμάτευσης τη Κοινοβουλευτική Ομάδα του. Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών αποτελεί ένα πρωτοφανές κύμα αυτοοργάνωσης πάρα πολλών προοδευτικών, δημοκρατικών αλλά κυρίως αποφασισμένων πολιτών οι οποίοι είπαν το μεγάλο ΟΧΙ στο υπάρχον σάπιο πελατειακό σύστημα. Ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο μόνος που μπορεί να εγγυηθεί και να διασφαλίσει με την διαδρομή του και την στάση του όλα αυτά που μας εμπνέουν και μας καθοδηγούν. Οι συνθήκες είναι πλέον ώριμες όπως και ο ελληνικός λαός, μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος και να οδηγήσουμε τη χώρα σε ασφαλές λιμάνι.

2. Στο Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών αγωνιζόμαστε για την μεταπελατειακή Ελλάδα. Την Ελλάδα της διαφάνειας, της αξιοκρατίας, της δικαιοσύνης. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο την πολιτική. Δυστυχώς, και αυτό με ευθύνη των δεξιών και αριστερών λαϊκιστών, τα τελευταία χρόνια ζήσαμε τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας. Σε αυτόν τον εκτροχιασμό, εμείς οι Δημοκράτες Σοσιαλιστές απαντάμε με το όραμα μας για τον τόπο. Για να μπορέσει ο νέος να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, για να μπορέσει ο ελληνικός λαός να ζήσει μία νέα κοινωνική απελευθέρωση, μία νέα Αλλαγή.

3. Θα πρέπει ο καθένας μας να απαντήσει στο ερώτημα για το αν η κρίση έφερε το μνημόνιο ή το μνημόνιο την κρίση και αν τελικά φταίνε τα 2 χρόνια διακυβέρνησης Παπανδρέου ή όλα όσα είχαν προηγηθεί τα προηγούμενα 35 χρόνια. Δημιουργεί εντύπωση το γεγονός ότι κανένας πλέον δεν μιλάει για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η ελληνική οικονομία στο τέλος του 2009 και ποιοι μας οδήγησαν εκεί. Ο σχεδόν διπλασιασμός του δημόσιου χρέους στη πενταετία 2004-2009 καθώς και ο καλπασμός του ελλείμματος, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις της τότε διακυβέρνησης ακόμα και 3 μέρες πριν τις εκλογές, δημιούργησε τον άμεσο κίνδυνο άτακτης χρεωκοπίας της χώρας με απρόβλεπτες συνέπειες. Η κρίση έχει ονοματεπώνυμο, Κώστας Καραμανλής. Ο Γιώργος Παπανδρέου, ως γνήσιος πατριώτης, αλλά και στο σύνολο της η παράταξη, ανέλαβε το δύσκολο χρέος της σωτηρίας της χώρας. Αυτό έγινε με επίπονες αποφάσεις και με πόνο ψυχής απέναντι στα πιστεύω μας. Ήταν αναγκαίο κακό. Από την άλλη όλες οι κορυφαίες μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν εκείνη την περίοδο όπως η Διαύγεια, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, το μάζεμα των διαδικασιών προμηθειών, ο Καλλικράτης κ.α πολλά, απαξιώθηκαν από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ο μόνος λόγος ήταν γιατί αυτές οι αλλαγές χτύπησαν στο κέντρο των συμφερόντων που έκαναν πάρτυ με το δημόσιο χρήμα στον χώρο της υγείας και των δημοσίων διαγωνισμών.

Αξίζει όμως να θυμηθούμε και τα γεγονότα εκείνης της εποχής όπου στη συνέχεια και ενώ προσπάθησε ο Παπανδρέου να φέρει το ζήτημα της έγκρισης του Μεσοπροθέσμου Σχεδίου και των επίπονων μέτρων που έπρεπε να παρθούν, στον ελληνικό λαό με την πρόταση του για δημοψήφισμα, ανατράπηκε σχεδόν πραξικοπηματικά από αυτούς που σήμερα τον κατηγορούν ως διασπαστή.

Αλήθεια σε ποια χώρα ξαναϋπήρξε Πρωθυπουργός που λαμβάνει ψήφο εμπιστοσύνης και στη συνέχεια εξαναγκάζεται σε παραίτηση εκβιαζόμενος από μερίδα της Κ.Ο. του που έπαιζαν στοίχημα τις τύχες της χώρας; Αυτοί που πρέπει να απολογούνται είναι τα εξαπτέρυγα της Δεξιάς που κουρέλιασαν την Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη. Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών δεν φιλοδοξεί να γίνει δεύτερο ΠΑΣΟΚ. Είμαστε εδώ για να λυτρωθούμε και να απαλλαγούμε από όλα αυτά που μας πλήγωσαν, απαλλαγμένοι από βαρίδια.

4. Ως νέος άνθρωπος θέλω να ζω σε μία χώρα που θα μου δίνει την ευκαιρία να αναπτύσσω τις ιδέες μου και να κάνω πράξη τα όνειρα μου. Σχηματικά, κάποιοι μας κατατάσσουν στη γενιά των 700 ευρώ ή και των 500 ευρώ. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Η γενιά μου πρέπει να διώξει από πάνω της αυτόν τον χαρακτηρισμό και να σπάσει τα δεσμά που την κρατούν όμηρη. Ας δικαιώσουμε τους αγώνες των γονιών μας κρατώντας πάντα μία κριτική ματιά στη γενιά του Πολυτεχνείου. Κάποια στιγμή η ευημερία θα επανέλθει. Οφείλουμε όμως να μην υποπέσουμε στα ίδια λάθη, μαθαίνοντας από την ιστορία. Ας γίνουμε η γενιά της αναγέννησης, της ελπίδας και της νέας Αλλαγής με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και τον Γιώργο Παπανδρέου. Ας κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου, πράξη!

Ζενέτου Νικολέττα – Σταυρούλα: Μουσειοπαιδαγωγός, υποψήφια στη Β’ Αθήνας

1. Με το Γιώργο A. Παπανδρέου, για πολλούς λόγους. Πρώτα απ’ όλα, γιατί δεν πιστεύω ότι έχει δοκιμαστεί. Ανέλαβε τη διακυβέρνηση μιας χρεωκοπημένης χώρας από τον «κουρασμένο» κ.Καραμανλή και έβαλε πάνω από το προσωπικό και το παραταξιακό συμφέρον, τη σωτηρία της χώρας. Δεν επέτρεψε να πτωχεύσουμε, την ώρα που κανείς άλλος δε θα θυσίαζε το προσωπικό του μέλλον. Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου είναι για μένα, ίσως ο μόνος σύγχρονος δρων στη σημερινή πολιτική ζωή, με νεωτεριστικές αντιλήψεις και καινοτόμες επιλογές. Ξεκίνησε να χτίζει πάνω σε ένα όραμα για τη χώρα, χωρίς να παρεκκλίνει από αυτό. Με σταθερά βήματα και με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα βασισμένο σε ιδανικά και αρχές μιας δίκαιης και ισότιμης κοινωνίας. Συμμετέχω στο ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών γιατί πιστεύω ότι ο προοδευτικός κόσμος πρέπει να διαμορφώσει τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο από την αρχή. Ξεκινάμε όλοι από την ίδια αφετηρία, χωρίς αξιωματούχους και «βαρόνους». Αυτό θα μας επιτρέψει να εκφράσουμε με γνήσιο τρόπο τις αξίες και τα πιστεύω μας.

2. Στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξουμε όλοι και σε πολλά επίπεδα. Πρέπει να αλλάξουμε τη νοοτροπία του βολέματος, τη νοοτροπία της πελατειακής αντιμετώπισης των πάντων. Να γίνουμε περισσότερο συλλογικοί και να προχωρήσουμε με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη. Φυσικά, εκτός από εμάς πρέπει να αλλάξει και το κράτος. Πρέπει να θεμελιώσουμε την αξιοκρατία και τη διαφάνεια παντού, πρέπει κάθε ένας από εμάς να έχει τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή, στη μάθηση, στην εργασία, παντού! Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών είναι το μόνο που μπορεί να συμβάλει σε αυτή την αλλαγή, μέσα από την θεσμοθέτηση νέων δομών και την δημιουργία μηχανισμών που θα προστατεύουν τις όλες τις κοινωνικές ομάδες, χωρίς χρωματισμούς και κατηγοριοποιήσεις. Θα είμαστε η δύναμη που θα έχει ένα ευρύ διάλογο με όλους τους πολίτες. Οι αποφάσεις πρέπει να προέρχονται από την ίδια την κοινωνία, και όχι από κλειστές ομάδες που αποφασίζουν πριν από μας για μας. Είμαι σίγουρη για το πρόγραμμα μας, για αυτά που πρεσβεύουμε και αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε.

3. Όποιος πιστεύει ότι διασπάται το 4%, ζει σε άλλη χώρα. Δε θέλω να πω τίποτε άλλο για αυτό, γιατί θα μπορούσε να ισχυριστεί ο καθένας μας ότι η συμπεριφορά του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ έσπρωχνε καιρό τώρα σε αποχώρηση χιλιάδες ανθρώπων από αυτό το κόμμα. Εμείς τολμήσαμε και προχωράμε. Δεν θεωρούμε το ΚΙΝΗΜΑ μας ως μια διάσπαση του ΠΑΣΟΚ, ούτε πρόκειται να μπούμε σε αντιπαράθεση με τους παλιούς συντρόφους μας. Είμαστε ένας νέος πολιτικός οργανισμός, που θέλει να προωθήσει ένα κύμα μεγάλων τομών και μεταρρυθμίσεων στην ελληνική κοινωνία. Αλλά και να συνεισφέρουμε στη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σκηνικού στη χώρα, που θα εκφράζει τις νέες ανάγκες και προσδοκίες της κοινωνίας στη μετά- Μνημόνιο εποχή. Όσον αφορά την κρίση, αυτή δεν ξεκίνησε το 2009. Την κρίση δεν την έφερε το Μνημόνιο, αλλά φτάσαμε στο Μνημόνιο λόγω της κρίσης που προϋπήρχε. Και μία από τις βασικές αιτίες της ήταν η διαχείριση της χώρας από την τραγική Δεξιά του κ. Καραμανλή! Μέσα σε 5 μόλις χρόνια τριπλασιάστηκε το δημόσιο χρέος, χωρίς κανένα μεγάλο έργο, χωρίς Ολυμπιακούς αγώνες, χωρίς μεγάλες δημόσιες επενδύσεις. Μόνο για εκατοντάδες χιλιάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις! την ίδια στιγμή που τα έσοδα πάτωναν και ο διοικητικός και διαχειριστικός μηχανισμός της χώρας ισοπεδωνότα καθημερινά. Ο Γιώρος Α. Παπανδρέου προσπάθησε και πέτυχε να σώσει τη χώρα από σίγουρη άτακτη χρεωκοπία, της οποίας οι συνέπειες θα ήταν απείρως βαρύτερες από τη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Την ίδια στιγμή, προώθησε και πέρασε σημαντικών και αναγκαίων για τη χώρα μεταρρυθμίσεων που θα δημιουργούσαν τις συνθήκες για δημιουργική πορεία στο μέλλον. Και επιτρέψτε μου να σας πω ότι, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου αφενός ανατράπηκε υπόγεια, και αφετέρου, παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία με μοναδικό γνώμονα τη σωτηρία του τόπου, μέσα από την δημιουργία ευρύτερων συναινέσεων! Φυσικά η σημερινή κυβέρνηση που λυσσαλέα και διακαώς ήθελε την διακυβέρνηση της χώρας, οι λόγοι εμφανείς με την πολιτική που άσκησε και προωθεί ακόμα και σήμερα, φρόντισε να παραγνωνίσει, να υποβαθμίσει ή και πολλές φορές να ξεχάσει αυτές τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Αναρωτιέμαι γιατί άραγε…

4. Δε θέλω μόνο να σχεδιάζω για το μέλλον, θέλω το μέλλον να είναι το παρόν μας. Η ζωή μας είναι τώρα, όχι αύριο, ούτε σε 10 χρόνια. Θέλω η χώρα μου να είναι ένας τόπος που δημιουργεί καθημερινά. Αγωνίζομαι λοιπόν, για μια χώρα που οι πολίτες της θα προσπαθούν επί ίσοις όροις να δημιουργούν. Αγωνίζομαι για μια χώρα με αξιοκρατία και δικαιοσύνη, που σέβεται όλους τους πολίτες της και αγκαλιάζει κάθε δημιουργική φωνή. Για μένα αυτό που μας λείπει είναι ένα σοβαρό και αξιόπιστο κράτος. Γι αυτό πιστεύω ότι η μεταρρύθμιση της Διοίκησης είναι η μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων! Έτσι θα αποκτήσουμε ένα αξιόπιστο εργαλείο για να προωθήσουμε σύγχρονες πολιτικές στην Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Πολιτική, τη Φορολογία. Από εκεί και πέρα, αν εργαστούμε με λογική, σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα, χωρίς γκρίνια και μεμψιμοιρία, θα μπορέσουμε να πετύχουμε πολλά. Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου αυτό προσπάθησε και προώθησε το 2009 και αυτό συνεχίζει σήμερα το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών. Μια Ελλάδα Αξιών, Δικαιοσύνης, Δημιουργίας!!!

Σπύρος Καρανικόλας: Δικηγόρος, υποψήφιος στη Β’ Αθήνας

1. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο άνθρωπος που προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις και παρά το βαρύ πολιτικό και προσωπικό κόστος να διορθώσει μία κατάσταση, την οποία κληροδότησαν άλλοι στη χώρα μας. Αν κάποιος προσπεράσει τη φθηνή προπαγάνδα και το υβρεολόγιο εναντίων του θα καταλάβει ότι έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να ξεπεραστεί το βαθύτατο δημοσιονομικό κενό που διογκώθηκε κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τον Κώστα Καραμανλή και τη ΝΔ. Την ίδια στιγμή φρόντισε ώστε να προωθηθούν μέτρα εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης, ενίσχυσης της διαφάνειας, προστασίας των πολιτών μέσα σε συνθήκες δύσκολες και τη στιγμή που οι επικριτές του έλεγαν ότι δεν είναι ώρα για όλα αυτά. Για αυτούς, βέβαια, ποτέ δεν είναι ώρα για αυτά. Στηρίζω τον Γιώργο Παπανδρέου, επειδή αντιλαμβάνομαι ότι αν όλοι αυτοί που σήμερα, με περισσό θράσος μιλούν για εθνική ενότητα, δεν υπονόμευαν τότε την εθνική προσπάθεια, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Επίσης, τον στηρίζω διότι επέδειξε μία σταθερή και συνεπή στάση, σε αντίθεση με τους πολιτικούς του αντιπάλους που αλλάζουν άποψη για τις συμφωνίες της Ελλάδας με τους εταίρους της, ανάλογα με την τρέχουσα σχέση τους με την εξουσία. Με ρωτάτε τι θα κάνει διαφορετικά αυτή τη φορά. Σας απαντάω ότι το βασικότερο το έχει ήδη κάνει: δεν δέχθηκε να συνεχίσει να συνυπάρχει στην ίδια κομματική στέγη με αυτούς που πρόδωσαν τις προσπάθειες όλων μας, θέτοντας πρώτη την προσωπική τους υστεροβουλία και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, αν και πολλοί από αυτούς, άσχετα με το τι λένε τώρα, έσπευσαν να του ζητήσουν να τους συμπεριλάβει στο νέο ξεκίνημά.

2. H απάντηση στο ερώτημα αυτό,δυστυχώς, δεν είναι ούτε εύκολη ούτε μονοδιάστατη. Το προφανές είναι ότι πρέπει να υπάρξει, επιτέλους ανάπτυξη. Και μιλάμε για ουσιαστική και σφαιρική ανάπτυξη, όχι την προσχηματική μεγέθυνση που λένε οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος ότι θα αρχίσουμε να βλέπουμε στα επόμενα χρόνια. Διότι όταν η παραγωγική βάση μίας χώρας είναι αποδομημένη και το βιωτικό επίπεδο της πλειονότητας των πολιτών έχει υποβιβαστεί τραγικά, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη. Η “διόρθωση” των οικονομικών μεγεθών με μόνο μέσο τα μέτρα λιτότητας και την φορολογική επιβάρυνση των χαμηλότερων εισοδηματικών τάξεων είναι ψευδεπίγραφη και βραχυχρόνια. Πρέπει επιτέλους να εφαρμοστεί στη χώρα μας ένα αποδοτικό και πρωτίστως δίκαιο φορολογικό σύστημα, με σεβασμό στις αρχές του Συντάγματος. Πρέπει, επίσης, να σταματήσει η στοχοποίηση των μισθωτών, των ελεύθερων επαγγελματιών και των συνταξιούχων και να αξιοποιηθούν όλα τα μέσα που θα μας επιτρέψουν την δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών. Ταυτόχρονα θα πρέπει να υπάρξει επανεκκίνηση της ρευστότητας στην αγορά και στήριξη παραγωγικών επενδύσεων. Και, βέβαια, να σταματήσει το κράτος να λειτουργεί ως το παραμάγαζο συγκεκριμένων επιχειρηματιών. Η οικονομία, όμως, δεν είναι ο μόνος τομέας που χρίζει αλλαγών. Κρίνεται αναγκαία η συνέχιση των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων που ξεκίνησαν επί πρωθυπουργίας του Γιώργου Παπανδρέου και ανακόπηκαν κατόπιν, στους τομείς της διαφάνειας, της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και της αποδοτικότητας της δημόσιας διοίκησης. Η λύση δεν είναι η διάλυση του κράτους, αλλά η αναβάθμιση των δυνατοτήτων του. Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην προσπάθεια αυτή βασιζόμενο στο ανθρώπινο δυναμικό του. Ένα σύνολο, δηλαδή, από υποψήφιους και στελέχη στο οποίο συνδυάζεται η πείρα με την όρεξη για δουλειά. Πρόκειται ίσως για τον μοναδικό κομματικό φορέα που δίνει το βήμα σε νέους ανθρώπους, διότι μπορούν και θέλουν να προσφέρουν και όχι λόγω της όποιας κομματικής τους ταυτότητας. Τέλος, στο Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών τα πιστεύω και τα ιδανικά τίθενται πάνω από το μικροπολιτικό και το ατομικό συμφέρον.

3. Η κριτική προς το πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου προέρχεται από δύο κυρίως ομάδες ανθρώπων, από αυτούς που προσπαθούν να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες ή των οποίων τα συμφέροντα θα θίγονταν από τις αλλαγές που προωθούσε ως πρωθυπουργός και από αυτούς που είναι οργισμένοι από τις συνέπειες της ασκηθείσας πολιτικής και γίνονται καθημερινοί δέκτες της προπαγάνδας εναντίων του. Στους πρώτους δεν έχω να πω τίποτα, διότι δεν υπάρχει καμία ουσία. Είναι κατ’ επιλογή και κατ’ επάγγελμα συκοφάντες και θα κριθούν γι’ αυτό. Θα καλέσω, όμως, τους υπόλοιπους συμπολίτες μας να αναζητήσουν ποιος πραγματικά οδήγησε την χώρα στην οικονομική κατάρρευση του 2009 και ποιοι ήταν αυτοί που αντί να βοηθούν την χώρα και την παράταξή τους υπονόμευαν τον Γιώργο Παπανδρέου, με σκοπό να τον αντικαταστήσουν. Θα τους αναφέρω επίσης ότι όταν οι επικριτές του ήλθαν στην εξουσία εφήρμοσαν πολιτική ακραίας λιτότητας και εκμεταλλεύτηκαν την οικονομική κρίση ως πρόσχημα για να ξεπουλήσουν δημόσια περιουσία στους δικούς τους ανθρώπους έναντι πενιχρού τιμήματος. Προσπάθησαν, επίσης, να καταργήσουν κάθε έννοια διαφάνειας και αξιοκρατίας για να αποκρύψουν την πραγματικότητα. Ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε δύσκολες αποφάσεις και πιθανώς να έκανε και λάθη, αλλά υπήρξε ο πυροσβέστης και όχι ο εμπρηστής. Θα πρότεινα λοιπόν να στρέψουμε την κριτική μας προς τους πραγματικούς εμπρηστές που μέχρι και σήμερα μας εμπαίζουν και έχουν το θράσος να παρουσιάζονται ως σωτήρες της χώρας.

Ως προς το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, θεωρώ ότι είναι αστείο να μιλάνε για διάσπαση του ΠΑΣΟΚ τα εναπομείναντα στελέχη του, τα οποία ενσυνείδητα το συρρίκνωσαν ώστε να μπορέσουν να το ελέγξουν. Εμείς δεν φύγαμε ποτέ από τις αρχές της 3ης Σεπτεμβρίου, αντίθετα η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το απομάκρυνε από αυτές και το μετέτρεψε σε ένα ακραία νέο-φιλελεύθερο δεκανίκι της Νέας Δημοκρατίας. Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη που συντάσσονται με αυτόν είναι αυτοί που προκάλεσαν την διάσπαση της παράταξης, καθώς εδώ και καιρό με την στάση τους οδήγησαν την πλειοψηφία των στελεχών και των ψηφοφόρων εκτός του ΠΑΣΟΚ. Και ύστερα είχαν το θράσος να λένε ότι αυτοί που έφυγαν ήταν διασπαστές και διεφθαρμένοι. Να σας θυμίσω δε ότι δεν δημιουργήσαμε εμείς την Ελιά, δεν δημιουργήσαμε εμείς την ΔΗΠΑΡ, αλλά ούτε και θυμηθήκαμε τα σύμβολα και το όνομα του ΠΑΣΟΚ ξαφνικά όταν αυτό δημοσκοπικά κατέρρεε. Για εμάς η αξιοπρέπεια, η συνέπεια και ο σεβασμός στις αρχές και τις αξίες μας έχουν μεγαλύτερη σημασία από μία κομματική ταμπέλα. Δεν θα μπορούσαμε άλλωστε να παραμείνουμε σε ένα κόμμα που ταυτίζεται με τις ακροδεξιές απόψεις του κυρίου Σαμαρά και του οποίου ο αρχηγός και τα στελέχη κατηγορούν και εξυβρίζουν τους πάντες μέσα στον πανικό της συρρίκνωσης που προκάλεσαν μόνοι τους. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι και ο ίδιος ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Παπανδρέου, είχε επιλέξει να φύγει από το κόμμα του πατέρα του, προκειμένου να υπηρετήσει τα ιδανικά του με αυθεντικό τρόπο.

4. Η Ελλάδα θα πρέπει επιτέλους να γίνει ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος το οποίο θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Με τις σωστές επιλογές από όλους μας, μπορούμε να δημιουργήσουμε μία βιώσιμη παραγωγική βάση, η οποία θα αποτελέσει τον κορμό της ανάπτυξης για την χώρα μας. Οραματίζομαι μία Ελλάδα που θα αξιοποιεί τους τομείς στους οποίους έχει συγκριτικό πλεονέκτημα, όπως ο αγροτικός τομέας, ο τουρισμός, η παραγωγή ενέργειας (είτε από ΑΠΕ είτε από την εκμετάλλευση κοιτασμάτων), η ναυτιλία και οι υπηρεσίες γενικότερα. Επίσης θα δίνει πνοή στην ανάπτυξη μίας βιομηχανικής βάσης που δεν θα βασίζεται στην εργασιακή εξαθλίωση και στην καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά στην ενσωμάτωση υψηλής τεχνολογίας και στην ανάπτυξη ποιοτικών και ανταγωνιστικών προϊόντων. Σε αυτή την Ελλάδα τα βάρη θα κατανέμονται με δίκαιο τρόπο, ώστε να είναι δυνατή η στήριξη όλων των πολιτών με δομές Κοινωνικού Κράτους. Η απασχόληση θα είναι σε υψηλά επίπεδα και θα μπορεί να εγγυηθεί στους πολίτες την επίτευξη ενός αξιοπρεπέστατου βιοτικού επιπέδου. Αυτή η Ελλάδα που θα βασίζεται στις δυνάμεις της θα μπορεί να κοιτάζει τους εταίρους της στα μάτια και να διεκδικεί την θέση που της αρμόζει και τα δικαιώματά της στην διεθνή σκηνή. Οραματίζομαι μία Ελλάδα, όπου τα σχολεία θα παρέχουν σφαιρική παιδεία και όχι ελλειπή γνώση και θα μετατρέπουν τα παιδιά μας σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες που με όπλο τους την ουσιαστική γνώση και την αντίληψη θα μπορούν να προστατευτούν από τους υπέρμαχους του μίσους και της μισαλλοδοξίας. Σε αυτό το πλαίσιο, τα πανεπιστήμιά μας θα αποτελέσουν προμαχώνες της ελεύθερης σκέψης και της επιστημονικής έρευνας. Οι κρατικές δομές θα είναι ορθολογικές και αποδοτικές, αξιοποιώντας τους άξιους και διαμορφώνοντας μία νέα δημόσια διοίκηση, η οποία θα μπορεί να σταθεί και να λειτουργήσει αποτελεσματικά, ανεξαρτήτως πολιτικής ηγεσίας. Ονειρεύομαι πολλά περισσότερα για την χώρα μας, αλλά ας αναρωτηθούμε πόσο καλύτερα θα ήμασταν και τι προοπτικές θα διανοίγονταν μπροστά μας αν γίνονταν έστω αυτά που ανέφερα. Για όλα αυτά αγωνιζόμαστε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε στο Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και αν σε κάποιους αυτό φαίνεται ρομαντικό ή άπιαστο, είναι ίσως επειδή δεν πιστεύουν αρκετά στις δυνάμεις τους και στις δυνάμεις όλων μας. Ας ξεκινήσουμε αλλάζοντας αυτή μας τη στάση…ΠΑΜΕ!