Άννα Ελεφάντη: Οι καλλιτέχνες αφύπνισαν την κοινωνία κι άνοιξαν τον δρόμο- Είναι ώρα η Αριστερά να τον διαβεί

Η υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ, Άννα Ελεφάντη, γράφει στο NEWS 24/7 τις θέσεις της για τον Πολιτισμό.

NEWSROOM
19 Μαΐου 2023 10:59

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, τέσσερα χρόνια τώρα απόλυτα συνεπής στη νεοφιλελεύθερη της πολιτική, απαξιώνει συστηματικά τον Πολιτισμό και τους ανθρώπους του. Οι επιθέσεις που δέχτηκαν δεν ήταν διόλου τυχαίες. Το επιτελείο της πιο επικίνδυνης Δεξιάς που έχει βιώσει ο τόπος από τη μεταπολίτευση και μετά γνωρίζει πολύ καλά ότι ο χώρος του Πολιτισμού είναι μια «μηχανή» η οποία εκτός από καλλιτεχνικό έργο, παράγει κι ανήσυχα, ασυμβίβαστα πνεύματα άρα επικίνδυνα πολιτικά ζώα. Σε όλο αυτό το διάστημα με τους support art workers, τις μαχητικές κινητοποιήσεις των συλλογικών τους οργάνων, το Ελληνικό metoo, τις καταλήψεις των σπουδαστών και τις παραιτήσεις του διδακτικού προσωπικού των κρατικών σχολών θεάτρου και χορού, οι καλλιτέχνες άνοιξαν το δρόμο, βγήκαν στο δρόμο για να φωνάξουν όχι μόνο για μια σειρά απαξιωτικών για τον κλάδο αποφάσεων αλλά για την κυβερνητική αυθαιρεσία στο σύνολό της.

Τι να πρωτοαναφερθεί; Το σκάνδαλο Λιγνάδη; – θυμίζω ότι επιλέχθηκε για τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου με απευθείας ανάθεση για «λόγους δημοσίου συμφέροντος» – ο οποίος λίγους μήνες μετά παραιτείται καθώς έρχονται στη δημοσιότητα βαρύτατες κατηγορίες εις βάρος του. Στο διάστημα που ακολουθεί και παρά τις ανατριχιαστικές αποκαλύψεις που διαδέχονται η μία την άλλη, η Υπουργός Πολιτισμού επιδίδεται σε ένα μαραθώνιο ξεπλύματος του ενώ την ίδια στιγμή χαρακτηρίζει ως τοξική και σκόπιμη κάθε απόπειρα να φωτιστεί η αλήθεια. Η υπόθεση παραμένει στην επικαιρότητα με νέες καταγγελίες και την κοινωνία σε οργή.

Η κα Μενδώνη όταν προφανώς καταλαβαίνει ότι τα περιθώρια προστασίας του εκλεκτού της στενεύουν, αναγκάζεται να παραχωρήσει στις 19 Φεβρουαρίου 2021 συνέντευξη τύπου. Για την προσωπική της ευθύνη να τοποθετήσει απευθείας επικεφαλής της πρώτης σκηνής της χώρας ένα άτομο το οποίο στη συνέχεια προφυλακίστηκε ως επικίνδυνο, καταδικάστηκε πρωτοδίκως ένοχο για τους βιασμούς εις βάρος δύο ανηλίκων και έπειτα με μια σκανδαλώδη μεροληπτική απόφαση, αφέθηκε με αναστολή μέχρι το Εφετείο, ουδείς ο λόγος. Τί μας είπε όμως η κα Μενδώνη; Ότι υπήρξε και η ίδια θύμα αυτού του επικίνδυνου ανθρώπου ο οποίος με την υποκριτική του τέχνη, την εξαπάτησε!

Κι ακολουθούν: το τσιμέντωμα της Ακρόπολης, η απόσπαση των αρχαιοτήτων από το σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης και η καταστροφή τους, η νομιμοποίηση της αρχαιοκαπηλικής συλλογής Στερν, το νομοσχέδιο για τη μετατροπή πέντε δημόσιων μουσείων σε ΝΠΔΔ ώστε η τύχη τους να παραδίδεται σε κυβερνητικά διορισμένα ΔΣ, ο κίνδυνος με λουκέτο των ιστορικών κινηματογράφων Ιντεάλ, Άστορ, Ίριδα, το ΠΔ 85/22 με το οποίο όχι μόνο απαξιώθηκαν οι πολυετείς σπουδές των καλλιτεχνών αλλά από την επόμενη κιόλας ημέρα άνοιξε το δρόμο στη λειτουργία τμημάτων παραστατικών τεχνών σε γνωστά κολέγια.

Στον αντίποδα αυτού του ξεπουλήματος, ο Πολιτισμός για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ κατέχει ξεχωριστό κεφάλαιο στο κυβερνητικό πρόγραμμα που κατέθεσε (άρθρο 9) ώστε για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται ως μέρος της εθνικής στρατηγικής καταλαμβάνοντας ξεκάθαρο προσανατολισμό: η θωράκιση του δημόσιου χαρακτήρα του. Αυτή ακριβώς η αρχή είναι αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής αλλαγής για την οποία δεσμεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ με το συμβόλαιό του και που τον διαφοροποιεί δομικά από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την κα Μενδώνη προσωπικά, αμφότεροι και οι δύο εφαρμοστές μιας εκ διαμέτρου αντίθετης πολιτικής πλήρως εναρμονισμένης με την ιδεολογική τους αφετηρία: τη μονοπωλιακή εκμετάλλευση του Πολιτισμού ως ένα προνόμιο της ολιγαρχικής ελίτ και συνάμα τον πολιτικό διωγμό των ανθρώπων του Πολιτισμού οι οποίοι/-ες 4 χρόνια τώρα διεκδικούν το αυτονόητο, την ίδια τους δηλαδή την καλλιτεχνική ύπαρξη.

Η άμεση κατάργηση του ΠΔ 85/22 και η ένταξη των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων στη βαθμίδα ΤΕ, η ίδρυση Ανώτατης Σχολής παραστατικών τεχνών, η δημιουργία τμημάτων υποστηρικτικών επαγγελμάτων των παραστατικών τεχνών, η χάραξη εθνικής πολιτικής για τον Κινηματογράφο, η σύσταση του «Οργανισμού́ Βιβλίου και Πολιτισμού́» στον οποίο θα ενταχθούν όλες οι δράσεις και αρμοδιότητες του πρώην ΕΚΕΒΙ, η αντιμετώπιση της εργασιακής επισφάλειας, η περιφερειακή πολιτιστική πολιτική και αποκέντρωση σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η δημιουργία νέου θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των δημόσιων καλλιτεχνικών οργανισμών, οι αδιάβλητες προκηρύξεις διευθυντικών θέσεων, είναι μερικές από τις προγραμματικές δεσμεύσεις.

Για εμάς τους καλλιτέχνες, ήταν βροντερή η απουσία προγραμματικής αντιπαράθεσης για θέματα Πολιτισμού στο debate των πολιτικών αρχηγών. Όχι γιατί προσδοκούμε η Δεξιά να έχει ειλικρινή διάθεση να αντιπαρατεθεί σε επίπεδο κυβερνητικού σχεδιασμού για φλέγοντα ζητήματα που μας απασχολούν αλλά γιατί επιτέλους ο Πολιτισμός θα καταλάμβανε τη θέση που του αξίζει, ενός δηλαδή νευραλγικού κλάδου που εκτός από το σπουδαίο πνευματικό του λειτούργημα, συμβάλει στον ΑΕΠ κι απασχολεί εργαζόμενους κι εργαζόμενες οι οποίοι/-ες στην πλειοψηφία τους ζουν χρόνια τώρα την ακραία εργασιακή επισφάλεια.

Όταν μιλάμε για τον Πολιτισμό που ονειρευόμαστε, μιλάμε για ποια κοινωνία οραματιζόμαστε. Ο Πολιτισμός αποτελεί το συμβολικό κεφάλαιο της κοινωνίας, ταυτόχρονα όμως μπορεί να γίνει το εργαλείο του «εφικτού», μιας κοινωνίας δηλαδή πιο δίκαιης, συμπεριληπτικής, πλουραλιστικής, είναι επομένως εξαιρετικής σημασίας ότι για πρώτη φορά ο Πολιτισμός στο Συμβόλαιο Αλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αντιμετωπίζεται όχι απλώς διαχειριστικά, αλλά σε επίπεδο πλέον εθνικού σχεδιασμού.

Σε αυτές τις εκλογές έρχονται αντιμέτωποι δύο κόσμοι: των πολλών και των λίγων, των ίσων ευκαιριών και της ευνοιοκρατίας, της αξιοκρατίας και της αυθαιρεσίας. Οι καλλιτέχνες τα 4 αυτά χρόνια με το κίνημά τους αφύπνισαν την κοινωνία κι άνοιξαν το δρόμο. Είναι ώρα η Αριστερά να τον διαβεί.

Άννα Ελεφάντη- Ηθοποιός/Καλλιτεχνική Διευθύντρια «Από Μηχανής» Θεάτρου
Υποψήφια βουλεύτρια Ά Αθηνών