Άρης Σπηλιωτόπουλος: Είμαστε δύο κόσμοι…

Στη διαδρομή μας, υπάρχουν στιγμές που οι επιλογές που έχεις σε βαραίνουν. Στέκεσαι μπροστά σε κρίσιμα διλήμματα. Να μιλήσεις η να σιωπήσεις; Πρώτα είναι η συνείδηση; Ή ο χώρος από τον οποίο προέρχεσαι; Γιατί καθαρή συνείδηση δεν έχεις όταν προστατεύεις την αφετηρία σου. Ούτε αν προστατεύεις το παρελθόν σου. Ασφαλώς και ούτε αν διαφυλάσσει την υστεροφημία σου. Καθαρή συνείδηση σημαίνει να θέτεις όρια ώστε να προστατέψεις την ευημερία των πολλών. Του κοινωνικού συνόλου. Με τη σιωπή σου είσαι αρεστός στους λίγους, στον οργανισμό ή στην ομάδα από την οποία προέρχεσαι ή ανήκεις. Χρήσιμος, όμως, είσαι όταν σπάσεις τη σιωπή σου και πεις τις αλήθειες σου. Με το ψυχικό κόστος που αυτό έχει.

Οι παλιοί γνώριμοι, οι παλιοί γείτονες δεν αντέχουν να σε δουν έξω από το δικό τους κάδρο, από το δικό τους περιεχόμενο των προσδοκιών. Δεν αντέχουν να μην επιλέγεις την ομάδα και την επιβίωση αλλά την προσφορά σε κάτι που εσύ νομίζεις γνήσιο και αληθινό αλλά οι ίδιοι ως κυβίστηση.

Πάντα έτοιμοι να σε κατηγορήσουν, να σε λοιδορήσουν, να σε υποτιμήσουν, γιατί προσπαθούν να σε κρατήσουν πίσω. Όμως, εσύ ξέρεις ότι η σιωπή είναι συνένοχη.

Όλα αυτά τα διλήμματα με απασχόλησαν επειδή προέρχομαι από μία παράταξη που διαρκώς μεταλλάσσεται τόσο όσο να αισθάνομαι ότι έχει απομακρυνθεί και απομακρύνεται συνεχώς από τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Αποξενώνεται από το μεσαίο χώρο. Αποστασιοποιείται από τους πολιτιστικά και κοινωνικά προοδευτικούς.

Πήρα τις αποστάσεις μου, άσκησα την δημιουργική κριτική μου ως όφειλα ως ενεργός πολίτης αλλά μέχρι εκεί. Ένα γεγονός όμως, ήταν αυτό που άγγιξε την κόκκινη διαχωριστική γραμμή μεταξύ σιωπής και θέσης:

Ο εορτασμός από τη Νέα Δημοκρατία της Ημέρας της Ευρώπης στο Ζάππειο. Σύσσωμη η ιστορική ηγεσία της νέας Δημοκρατίας ήταν παρούσα. Δύο πρώην πρωθυπουργοί και ένας νυν! Η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά ήταν αυτή που ξεχώρισε:

Πλούσια σε ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο, απόλυτα στοχευμένη και συγκεκριμένη. Ένα πολιτικό μανιφέστο της ελληνικής alternative δεξιάς. Σέβομαι ειλικρινά την δύσκολη πολιτική διαδρομή και τα πέτρινα χρόνια του Α. Σαμαρά. Αλλά η πολιτική δεν είναι θέμα συμπάθειας ή αντιπάθειας πολύ περισσότερο όταν μιλούμε για ζητήματα συνείδησης. Διαφωνώ πλήρως μαζί με την Alt-δεξιά. Ιδεολογικά, πολιτικά αλλά και πολιτισμικά. Διαφωνώ και με τον ίδιο. Πολύ περισσότερο όταν αρνήθηκε το μεσαίο χώρο και στράφηκε σε συντηρητικά ακροατήρια. Ενίοτε προχώρησε ακόμη και σε συνεργασία με λούμπεν επιλογές για να στελεχώσει την κυβέρνηση του. Μαζί του, πολιτικά, ψήλωσαν ορισμένοι νάνοι του ακροδεξιού φάσματος.

Καταλαβαίνω την πολυσυλλεκτικότητα ενός κόμματος ως ρεαλιστική ανάγκη για την διεκδίκηση της εξουσίας. Όμως, δεν κατανοώ την συνύπαρξη δυο εκ διαμέτρου αντίθετους πολιτισμικά, πολιτικά, ιδεολογικά, κοινωνικά κόσμους. Δεν αρνούμαι ότι η ομιλία του έκανε μια υπέρβαση. Έδωσε ένα άλλο εννοιολογικό περιεχόμενο στην alternative δεξιά. Τράβηξε μια διαχωριστική γραμμή με το ιστορικό παρελθόν της Νέας Δημοκρατίας, μία διαχωριστική γραμμή με την πρόσφατη πολιτική της φυσιογνωμία.

Με απόλυτο και ακριβή τρόπο, κατάφερε πλήγμα στην αποδόμηση της Ευρώπης του δικαιώματος και της κοινωνικής συνοχής. Αποδοκίμασε την Ευρώπη που δήθεν αμφισβητεί αρχές και αξίες όπως αυτή της παραδοσιακής οικογένειας προς όφελος της πλήρους ισότητας και της αναγνώρισης των δικαιωμάτων όλων.Γιατί ονόμασε ακρότητα της Ευρώπης όταν αναγνωρίζει το δικαίωμα όλων να ζουν τη ζωή που θα επιλέξουν όπως οι διεθνείς συμβάσεις, η συνθήκη της ευρωπαικής ένωσης και οι αποφάσεις των θεσμικών οργάνων της, αναγνωρίζουν.

Γιατί επέφερε ευθεία βολή στην πεμπτουσία του κοινωνικού φιλελευθερισμού και της κοινωνικής συνοχής που είναι η ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία. Η κοινωνία, δηλαδή, της προστασίας των δικαιωμάτων όλων, χωρίς διακρίσεις φύλου, χρώματος, καταγωγής, θρησκείας, αναπηρίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού.

Γιατί η ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την κοινωνική δικαιοσύνη. Προφανώς προστατεύει την παραδοσιακή οικογένεια αλλά συνάμα προστατεύει και την διαφορετικότητα. Αγκαλιάζει την μονογονεϊκή ή την ομόφυλη οικογένεια, αναγνωρίζει τον γάμο για όλους και την τεκνοθεσία χωρίς αποκλεισμούς.

Διαφορετικά, αμφισβητείται η μακρά παράδοση της ευρωπαϊκής κουλτούρας του ανθρωπισμού και του πολιτικού πολιτισμού. Και εδώ δεν υπάρχει χώρος για διαφωνία. Στα ζητήματα συνείδησης υπάρχουν μόνο κόκκινες γραμμές. Και αυτές χαράκτηκαν όταν η σημερινή ηγεσία αρκέστηκε στο χειροκρότημα. Δεν αποδοκίμασε η δεν αποστασιοποιήθηκε. Ουδείς εκπρόσωπος της επίσημης ηγεσίας δεν είπε το αναμενόμενο: είναι προσωπικές απόψεις. Και ακόμα χειρότερα στις επόμενες ημέρες η πολιτική αφωνία της σημερινής νέας Δημοκρατίας έγινε εκκωφαντική!

Η προφανής εξήγηση της σιωπής της λόγω παραταξιακής συνείδησης καλύπτει ίσως ορισμένους δογματικούς η φανατικούς όχι όμως του σκεπτόμενους πολίτες. Δεν υπάρχει ρεαλιστική πολυσυλλεκτικότητα ως ανάγκη εκεί που τίθενται ζητήματα συνείδησης και που ο καθένας έχει την υποχρέωση της ελευθερίας έκφρασης .

Αναγνωρίζω θάρρος και ειλικρίνεια στον πρώην πρωθυπουργό. Όμως ο νυν, επιδοκιμάζει ή όχι τα όσα είπε ο πρώην;

Η άγρα ψήφων έναντι κάθε τιμήματος αποτυπώνει συνειδησιακή έκπτωση και είναι ενδεικτική ενός λανθάνοντα πολιτικού αμοραλισμού με στόχο την διατήρηση της εξουσίας ακόμα και με την αρωγή ακροδεξιών και παλαιό- συντηρητικών ακροατηρίων.

Η σιωπή εμπεριέχει θέση. Έστω και αμφίσημη. Γιατί είτε την επιδοκιμάζει είτε ανέχεται την στροφή προς την Alter νέο-δεξιά. Σε κάθε περίπτωση μετατοπίζεται η Νέα Δημοκρατία διαρκώς και δεξιότερα στον άξονα της σύγχρονης διάκρισης μεταξύ πολιτισμικά προοδευτικού και πολιτισμικά συντηρητικού χώρου. Ο μεσαίος χώρος είναι, όμως, δυναμικά εξελικτικός. Κινείται στον προοδευτικά πολιτισμικό και κοινωνικό χώρο. Επιζητεί την συναίνεση, την σύνθεση, την σύγκλιση και την σύνεση. Είναι ένας διαφορετικός κόσμος, ένας άλλος κόσμος . Συνεπώς και εμείς δεν μπορούμε να σιωπούμε.

Έχουμε χρέος να σπάσουμε την σιωπή μας γιατί αλλιώς θα είμαστε συνένοχοι. Γιατί θέλουμε να κοιτάμε στα μάτια όσες και όσους έχουν δημιουργήσει οικογένειες με την όποια δομή. Όσες και όσους έχουν τολμήσει να υιοθετήσουν παιδιά παρά τις απίστευτες δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν. Θέλουμε να μπορούμε να τους κοιτάμε στα μάτια, να αναγνωρίζουμε αυτούς τους μικρούς ήρωες και τις μικρές ηρωίδες της ζωής μας και να τους πούμε ότι εμείς κάναμε το χρέος και προς αυτούς και προς τα παιδιά τους.

Η απλή λογική λέει Αλλά και η ΝΔ συνομολογεί ότι στις 21 Μαΐου δεν βγαίνει κυβέρνηση με απλή αναλογική.

Όμως στέλνουμε μήνυμα ότι όλοι μαζί, χωρίς διακρίσεις, χωρίς φοβίες, χωρίς ρατσισμό, χτίζουμε μια αγκαλιά για όλες και όλους, μεγάλους ή παιδιά. Με όποιο χρώμα επιδερμίδας και όποιο φύλο.

Δυστυχώς για τη σημερινή ΝΔ εδώ ο Α. Τσιπρας είναι πιο σαφής και ξεκάθαρος. Και εμείς τώρα, χτίζουμε το μέλλον, χωρίς παιδιά ενός κατώτερου θεού.

Εκλογές 2023: Όλες οι εξελίξεις, για την εκλογική αναμέτρηση

Πού Ψηφίζω: Μάθε πού ψηφίζεις, βρες το εκλογικό σου διαμέρισμα

Αποτελέσματα Εκλογών 2023: Αναλυτικά τα αποτελέσματα με χάρτη επικράτειας και περιφερειών για τις εθνικές εκλογές 2023

Pollitics – Όλες οι δημοσκοπήσεις σε μία σελίδα με αναλυτικά γραφήματα

Live Εκπομπή εκλογών 2023: Δες τις εκλογές αλλιώς

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις