Επιστροφή Λαλιώτη σε μη εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ

Με αρκετές “πινελιές” παλαιού ΠΑΣΟΚ διαμορφώνεται το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Θέση στο Επικρατείας έχει και ο κ. Κ. Λαλιώτης, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και εκ των στενότατων συνεργατών της κ. Γεννηματά στην προεκλογική περίοδο. Ο κ. Λαλιώτης συμμετέχει στην 12η τιμητική θέση.

Θέση (μη εκλόγιμη) θα κατέχει και ο Θάνος Μωραΐτης, ο οποίος επιστρέφει από το ΚΙΔΗΣΟ στη Χαριλάου Τρικούπη, όπως επίσης και ο Συμεών Κεδίκογλου, δρώντας όμως αυτόνομα και χωρίς να το έχουν συνεννοηθεί με το Κίνημα Δημοκρατικών Σοσιαλιστών.

Εκτός του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, θέση θα έχει και ο πρώην βουλευτής Αχαΐας, Νίκος Τσούκαλης.

Επικεφαλής της λίστας τίθεται ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ενώ στην ίδια λίστα βρίσκεται και ο πρώην βουλευτής, Νίκος Τσούκαλης.

Υποψήφιοι θα είναι, τέλος, ο πρώην βουλευτής Μιχάλης Κατρίνης, ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία, Γιάννης Βαρδακαστάνης, η πολιτική επιστήμων Χαριτίνη Καρακωστάκη, η δημοσιογράφος Μαρία Παπουτσάκη, η πανεπιστημιακός Ευ. Μήτρου και ως εκπρόσωπος της Ομογένειας ο Σπύρος Γαρυφάλης.

Πολιτικά έργα και ημέρες Λαλιώτη

Ο Κ. Λαλιώτης είχε την ευθύνη του σχεδιασμού όλων των εκλογικών αναμετρήσεων του ΠΑΣΟΚ, από το 1974 μέχρι το 2004. Εξελέγη βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1993 και της Β΄ Πειραιά το 1996 και το 2000. Διετέλεσε Υπουργός Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΠΕΧΩΔΕ) τα χρόνια 1993-2001, εξωκοινοβουλευτικός Υφυπουργός Προεδρίας (Νέας Γενιάς και Αθλητισμού) τα χρόνια 1982-1985, Υφυπουργός Τύπου και Πληροφοριών και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κατά το διάστημα 1985-1986, Υφυπουργός άνευ χαρτοφυλακίου (αρμόδιος για την αναμόρφωση των πόλεων) το 1988.

Ήταν ακόμα Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ (2001 έως 2003).

Με την ολοκλήρωση της δεύτερης προεδρίας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1 Ιανουαρίου 2003 μέχρι 30 Ιουνίου 2003) και ύστερα από ξαφνική πρόσκληση και εισήγηση του τότε πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη, το Εκτελεστικό Γραφείο (ΕΓ) αποφάσισε (2 Ιουλίου 2003) το ασυμβίβαστο των ιδιοτήτων μέλους της κυβέρνησης και του ΕΓ ταυτοχρόνως.

Μετά τη συνεδρίαση, ο Κ. Σημίτης ανακοίνωσε στον Τύπο ότι ζήτησε από τον Κ. Λαλιώτη να παραιτηθεί από την θέση του Γραμματέα και να επανέλθει στην κυβέρνηση. Αρνηθείς, ο Κ. Λαλιώτης παραιτήθηκε.

Έκτοτε, ο Κ. Λαλιώτης έχει συμμετάσχει ατύπως σε συνέδρια και προεκλογικές εκστρατείες του ΠΑΣΟΚ, αλλά παραμένει εκτός επίσημης συμμετοχής στα όργανα του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα ασχολείται κυρίως με το Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου.

Επικρίθηκε από τους αντιπάλους του για καθυστερήσεις και κακοδιαχείριση, και για μεταφορά αρμοδιοτήτων του ΥΠΕΧΩΔΕ στον ιδιωτικό τομέα μέσω “ερμαφρόδιτων και ανεξέλεγκτων σχημάτων” και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Σε ό,τι αφορά στα έργα που φέρουν τη σφραγίδα του, έχουν κατά καιρούς καταγραφεί μελέτες με αρνητικά σχόλια. Για το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος θεωρείται υπεύθυνος της εκτόξευσης του κόστους του με αρνητικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία. Ως υπουργός κατηγορήθηκε για αλαζονική άσκηση εξουσίας και για αποφάσεις που έβλαψαν υπουργείο σε επίπεδο κτιριακών εγκαταστάσεων.

Δικαστικές Διαμάχες

Ο Κ. Λαλιώτης ήταν δεινός πολέμιος των πολιτικών του αντιπάλων και έχει εμπλακεί σε δικαστικές διαμάχες. Πολύ γνωστή ήταν η διαμάχη του με τον αθλητικό παράγοντα  και επιχειρηματία νυχτερινών κέντρων Μάκη Ψωμιάδη.

Ο Μ. Ψωμιάδης είχε γίνει εκδότης ένα διάστημα, και στην εφημερίδα “Το Όνομα” που εξέδιδε, κατηγόρησε τον Λαλιώτη ότι είχε δώσει χαριστικά συμβόλαια σε μία γερμανική εταιρία ως Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, βασιζόμενος σε ένα όπως αποδείχθηκε πλαστό έγγραφο.

Ο Λαλιώτης αντέδρασε οργισμένα και η υπόθεση οδηγήθηκε στα δικαστήρια. Ο Λαλιώτης κέρδισε τη δίκη, και ο Μ. Ψωμιάδης οδηγήθηκε στη φυλακή, αλλά δεν εξέτισε την ποινή του, επικαλούμενος αιμόπτυση.

Μετά το τέλος της υπόθεσης, ο Μ. Ψωμιάδης ζήτησε συγγνώμη από τον Λαλιώτη, λέγοντας:

“Για τα δημοσιεύματα εκείνα τιμωρήθηκα. Όταν αντιλήφθηκα το λάθος, ζήτησα συγγνώμη. Συνέχεια ζητάμε συγγνώμη. Τώρα ξαναδικάζομαι, ταλαιπωρούμαι τόσα χρόνια για να βγάλουμε το γινάτι του Υπουργού”.

Ο κ. Λαλιώτης αρνήθηκε να δεχτεί τη συγγνώμη του Ψωμιάδη δηλώνοντας: “Η συγγνώμη του ήρθε το 1998, αφού είχε ήδη καταδικαστεί. Γι’ αυτό δεν τη δέχομαι. Οι λασπολόγοι πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά”.

Το 2003, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών τον καταδίκασε για συκοφαντική δυσφήμηση δύο βουλευτών και ενός Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, για την υπόθεση του Κτηματολογίου, υποχρεώνοντας τον να καταβάλει αποζημίωση ύψους €140.000 σε έκαστο των εναγόντων.

Το 2006 o δημοσιογράφος Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, εκδότης του περιοδικού “01” και μετέπειτα της “Lifo” καταδικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμηση του Κώστα Λαλιώτη και του κατέβαλε το ποσό των €105.000.

Τον Ιούνιο του 2006 τελείωσε πολυετής δικαστική διαμάχη, όπου το Εφετείο Αθηνών καταδίκασε τον Κώστα Λαλιώτη και τον πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη με αμφότερους να δηλώνουν δικαιωμένοι.