Η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει μεγάλες οικονομικές ευκαιρίες

Του Ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Γιώργου Κύρτσου

Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου παρακολουθήσαμε μία ενδιαφέρουσα μονομαχία μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση θέσεων που μπορεί να έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.

Θα υπάρξουν μέτρα

Οι εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας έδιναν σε κάθε ευκαιρία εγγυήσεις ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα μέτρα και πως δεν πρόκειται να θιγούν μισθοί, συντάξεις, παροχές, δημόσιες δαπάνες κλπ. Κατά την άποψή μου απαιτούνται ορισμένα πρόσθετα μέτρα για να περάσουμε την αξιολόγηση της Τρόικας και να εξασφαλίσουμε τη χρηματοδότηση που απαιτείται για τη μετάβαση από το μνημόνιο στην οργανωμένη έξοδο του ελληνικού δημοσίου στις αγορές.

Εάν δεν υπήρχε ανάγκη για νέα μέτρα θα είχε ήδη ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της Τρόικας και θα είχαν κλείσει οι εκκρεμότητες στις σχέσεις με τους ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές που απασχόλησαν την κυβέρνηση Σαμαρά στη διάρκεια του τελευταίου εξαμήνου.

Η συνέχεια του προγράμματος

Οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκαν σε ακόμη μεγαλύτερη απόσταση από την οικονομική και την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Δημιούργησαν εκλογική δυναμική υποσχόμενοι το «κούρεμα» του χρέους και τώρα που θεωρούν ότι έχουν ασφαλές δημοσκοπικό προβάδισμα αναφέρονται απλά στην αναδιάρθρωσή του. Δεσμεύτηκαν επίσης υπέρ της άμεσης κατάργησης των μνημονιακών νόμων και της σχετικής λιτότητας αλλά τώρα δέχονται ότι χρειάζεται η «τεχνική επέκταση» του μνημονίου για να υπάρξει μια νέα συνεννόηση για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού της περιόδου 2015 – 2016 και την αναδιάρθρωση του χρέους έναντι συγκεκριμένων δεσμεύσεων που θα αποτελούν ουσιαστικά ένα νέο πρόγραμμα προσαρμογής.

Μπορούμε να πούμε ότι στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου συγκρούστηκε η μισή αλήθεια της Νέας Δημοκρατίας με το γοητευτικό ψέμα του ΣΥΡΙΖΑ με το επικοινωνιακό πλεονέκτημα να ανήκει στη ριζοσπαστική αριστερά.

Η μεγάλη ευκαιρία

Το βασικό λάθος των κομματικών επιτελείων είναι ότι μετράνε το κόστος προσαρμογής και καλλιεργούν φοβίες στους συμπολίτες μας αλλά δεν υπολογίζουν την προγραμματισμένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση επιβράβευση.

Σε απλά ελληνικά εάν προχωρήσουμε στην αναγκαία προσαρμογή που θα έχει τη μορφή πρόσθετων μέτρων ύψους 2 – 4 δις ευρώ θα εξασφαλίσουμε πολλαπλάσια οφέλη. Τα οφέλη θα προκύψουν από την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού δημοσίου ώστε να εξοφληθεί σε μία περίοδο 50 ετών έναντι των προγραμματισμένων 30 ετών. Υπάρχει ήδη η πολιτική συμφωνία για αυτή τη θετική εξέλιξη από τα τέλη του 2012 υπό την προϋπόθεση ότι θα εξασφαλίσουμε αυξανόμενο πρωτογενές πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό και θα προχωρήσουμε στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές.

Μεγάλα κέρδη για την Ελλάδα εξασφαλίζουν και οι πρωτοβουλίες του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Ντράγκι. Με τη μέθοδο Ντράγκι πέφτει συνεχώς το κόστος δανεισμού των «περιφερειακών» χωρών της Ευρωζώνης στις διεθνείς αγορές. Εάν προχωρήσουμε στην ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής και εξασφαλίσουμε έτσι την έξοδο του ελληνικού δημοσίου στις διεθνείς αγορές θα πέσει κατακόρυφα το κόστος δανεισμού και μαζί με αυτό το ετήσιο κόστος διαχείρισης του χρέους του ελληνικού δημοσίου.

Το διεθνές οικονομικό περιβάλλον ευνοεί τη γρήγορη και αποτελεσματική προσαρμογή. Η διολίσθηση του ευρώ – και αυτή με υπογραφή Ντράγκι – δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τον ελληνικό τουρισμό και τις ελληνικές εξαγωγές που μέχρι σήμερα δεν έχουν ακολουθήσει την ανοδική πορεία των ιρλανδικών και πορτογαλικών εξαγωγών. Τη θετική εικόνα συμπληρώνει η πτώση κατά 60% της διεθνούς τιμής του πετρελαίου, σε διάστημα μερικών μηνών, η οποία ενισχύει το εξωτερικό ισοζύγιο της χώρας μας και τα οικονομικά πολλών νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι αν ο νικητής των εκλογών της Κυριακής προχωρήσει στην αναγκαία προσαρμογή –με ένα μείγμα που θα αναδεικνύει τις πολιτικές του προτεραιότητες χωρίς να καταργεί την οικονομική πραγματικότητα – η επιβράβευση θα είναι εξαιρετικά σημαντική και θα φανεί σε διάστημα μερικών μηνών με το πέρασμα της ελληνικής οικονομίας σε φάση δυναμικής ανάπτυξης και σταδιακής υποχώρησης της ανεργίας.