Ντιμπέιτ για την Κομισιόν: Πόσο ανοιχτές είναι οι αγκάλες στην Ακροδεξιά;

Κάτι λιγότερο από δύο ώρες χρειάστηκαν οι πέντε υποψήφιοι των ευρωπαϊκών πολιτικών ομάδων για την προεδρία της Κομισιόν, προκειμένου -να επιχειρήσουν – να πείσουν τους ψηφοφόρους για την ικανότητά τους, ενόψει των Ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου.

Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (ΕΛΚ), Νίκολας Σμιτ (Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές), Τέρι Ρέντκε (Πράσινοι), Σάντρο Γκότζι (Renew Europe) και Βάλτερ Μπάιερ (Ευρωπαϊκή Αριστερά) στην κατάμεστη αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες και υπό τα βλέμματα εκατομμυρίων θεατών ανά την Ευρώπη και 200 επιλεγμένων δημοσιογράφων -μεταξύ αυτών και του NEWS 24/7- “άρπαξαν” την ευκαιρία να αποσαφηνίσουν τις θέσεις τους για τις επερχόμενες Ευρωεκλογές.

Η παρουσία τους ωστόσο, δεν “κλειδώνει” και το γεγονός ότι ένας εξ αυτών θα είναι ο/η επόμενος/η πρόεδρος της Κομισιόν, καθώς από τη διαδικασία απουσίαζαν οι δύο ακροδεξιές παρατάξεις της Ευρωβουλής.

Η απουσία τους αποδόθηκε, σύμφωνα με εκπρόσωπο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο γεγονός ότι δεν είχαν ορίσει κύριο υποψήφιο για την προεδρία της Επιτροπής. Κι αυτό θα το εκμεταλλευτούν στο έπακρο, μόνον προς όφελός τους.

Η διαδικασία της τηλεμαχίας

Το “τιμόνι” του ντιμπείτ κράτησαν επιτυχώς δύο έμπειροι δημοσιογράφοι, η Βελγίδα Ανελίζ Μπεκ και ο Τσέχος Μάρτιν Ρέζνιτσκ.
Η προσεγμένη σκηνοθεσία, σε συνδυασμό με τις στοχευμένες -κάποιες οριακά βατές- ερωτήσεις τόσο των δημοσιογράφων, όσο και των θεατών εντός κι εκτός του Κοινοβουλίου αλλά και το πρωτοποριακό “spotlight” που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δίνοντας μια πιο σύγχρονη “ματιά” στη διαδικασία, συνέθεσαν το σκηνικό της τηλεμαχίας.

Οι κανόνες τηρήθηκαν κατά γράμμα και από τους πέντε υποψήφιους. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν και διαφορετικά άλλωστε, αφού κάθε τους λέξη και κίνηση εξετάζεται -κυρίως από τους ψηφοφόρους- εξονυχιστικά.

Υπήρξε μια στιγμή αποδοκιμασίας από μερίδα του κοινού κατά την είσοδο της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στη σκηνή, με την ίδια ωστόσο να την αντιμετωπίζει με χαμόγελο, θέλοντας έτσι να επιδείξει σιγουριά.

Χωρίς χρονοτριβές, η διαδικασία του ντιμπέιτ ξεκίνησε άμεσα. Οικονομία και θέσεις εργασίες, Άμυνα και ασφάλεια, κλίμα και περιβάλλον, δημοκρατία και ηγεσία, μετανάστευση και συνοριακή και τέλος, καινοτομία και τεχνολογία, ήταν οι έξι θεματικές στις οποίες οι υποψήφιοι κλήθηκαν να τοποθετηθούν.

Από τα λεγόμενά τους φάνηκε πόσο καλά “διαβασμένοι” και προσεκτικοί ήταν. Πιο ένθερμος εμφανίστηκε ο Αυστριακός Βάλτερ Μπάιερ. Πιο “φοβισμένη” η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν η οποία, στην προσπάθειά της να διεκδικήσει μια δεύτερη θητεία, εκθείασε (τον εαυτό της) για όσα έχουν επιτευχθεί από την Κομισιόν τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η ίδια γνωρίζει ωστόσο, ότι έχουν συμβεί σοβαρά λάθη, εξ ου και το “ανοιχτό παράθυρο” συνεργασίας με ακροδεξιά κόμματα, για να μην χαθεί η πλειοψηφία.

Κοινό μέτωπο κατά του Πούτιν και “αγκάλες” για την Ακροδεξιά

Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν το κοινό σημείο και των πέντε υποψηφίων. Μεγαλύτερη έμφαση δόθηκε από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για την υποστήριξη της Ένωσης στο Κίεβο, για την οποία δεσμεύτηκε ότι θα συνεχιστεί.

Μάλιστα, υπογράμμισε τις τρεις κόκκινες γραμμές του ΕΛΚ για να συνεργαστεί με κάποιο κόμμα: “Να είναι υπέρ της Ευρώπης, υπέρ της Ουκρανίας και κατά του Πούτιν και υπέρ του κράτους δικαίου”.

Κι αυτό το σημείο ήταν το πιο (ανησυχητικά) ενδιαφέρον του ντιμπέιτ, αφού όταν η νυν πρόεδρος της Κομισιόν ρωτήθηκε ανοιχτά για το αν είναι διατεθειμένη να συνεργαστεί με το κόμμα της Μελόνι που ανήκει στο ECR, άφησε ένα “ανοιχτό παράθυρο”, λέγοντας ότι η κ. Μελόνι είναι φιλοευρωπαία, σαφώς κατά του Πούτιν και υπέρ του κράτους δικαίου.

Οι συνυποψήφιοι της Φον ντερ Λάιεν εμφανίστηκαν κάθετοι σε οποιαδήποτε συνεργασία με ακροδεξιό κόμμα, με την Ρέιντκε μάλιστα να χαρακτηρίζει την Ακροδεξία ως “τον μεγαλύτερο κίνδυνο”.

Το τι μέλλει γενέσθαι θα φανεί την επόμενη ημέρα των Ευρωεκλογών. Οι οιωνοί ωστόσο, δεν είναι ιδιαίτερα θετικοί. Τα ποσοστά της Ακροδεξιάς σε ευρωπαϊκό επίπεδο -και στην Ελλάδα- παρουσιάζουν ραγδαία αύξηση και το όραμα των κομμάτων της για την Ευρώπη.

Και με τη Γάζα, τι;

Το γεγονός ότι τέθηκαν επί τάπητος πολλά ζητήματα που αφορούν άμεσα τους πολίτες και συζητήθηκαν ανοιχτά οι θέσεις των υποψηφίων, ήταν ενθαρρυντικό.

Όμως, το ότι έγινε μόνο μια αναφορά στην Παλαιστίνη, χωρίς καμία ουσιαστική πρόταση από κανέναν υποψήφιο, είναι το λιγότερο απογοητευτικό.

Η αναφορά αυτή ήρθε από τον Βάλτερ Μπάιερ, ο οποίος απευθύνθηκε ευθέως στην πρόεδρο της Κομισιόν, ρωτώντας την πότε η ΕΕ θα επιβάλει κυρώσεις στο Ισραήλ, για να σταματήσει τη σφαγή στη Γάζα.

Η απάντηση; Αναμενόμενη. Οριακά στο πλαίσιο του αφηγήματος της Δύσης για τον πόλεμο στη Γάζα.

“Γνωρίζουμε ότι η κατάσταση στη Γάζα είναι δραματική. Αλλά να μην ξεχνάμε από πού προήλθε. Την 7η Οκτωβρίου με την βάναυση επίθεση της Χαμάς σε αθώους πολίτες. Είναι φρικτό και πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Όμως, υπήρξα ξεκάθαρη στην ισραηλινή κυβέρνηση, ότι μπορεί να αμυνθεί, χωρίς να παραβιάζονται οι κανόνες του ΟΗΕ”.

Με αυτά τα λόγια η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν υπεραμύνθηκε τις περιορισμένες κινήσεις της Ευρώπης και την επιλογή της να “παρατηρεί” όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, χωρίς καμία ουσιαστική και αποτελεσματική ενέργεια.

Κι όλα αυτά, ενώ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η μια διαμαρτυρία υπέρ του παλαιστινιακού λαού διαδέχεται την άλλη. Όμως κάνουν ότι δεν τις βλέπουν.