Παναγιώτης Μανούρης: Μια άλλη προσέγγιση της κοινωνικής πολιτικής ενός Δήμου – Δημιουργία Τοπικού Κοινωνικού Κράτους

Ο Δήμος πρέπει σήμερα να αποδεχτεί τον νέο του ρόλο, που του επιβάλλει τόσο η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών όσο και η αδυναμία της κεντρικής διοίκησης να σταθεί δίπλα στα προβλήματα των πολιτών, δίνοντάς τους πρακτικές λύσεις. Στις φετινές εκλογές, το ζήτημα της κοινωνικής αλληλεγγύης έχει δικαίως αναχθεί σε κορυφαίο θέμα για τα εκλογικά προγράμματα. Το πρόβλημα, όπως πολλά προβλήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, αφορά στη δημιουργία ενός σταθερού πλαισίου που θα εγγυάται μια αποτελεσματική λειτουργία και μια συνέχεια.

Η δημιουργία κοινωνικών δομών είναι και πρέπει να είναι σε κάθε Δήμο, η βασική κατεύθυνση για τα κοινωνικά ζητήματα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να κάνουμε ουσιαστική δουλειά για την αλληλεγγύη στην πόλη.

Τι γίνεται σήμερα;

Αναγάγουμε τον περιστασιακό έρανο ή την προσφορά τροφίμων ή ρούχων προς συμπολίτες μας σε κοινωνική πολιτική. Και αυτά χρειάζονται και είναι πολύ σημαντικά. Είναι πράξεις ουσίας αλλά και συμβολίζουν και την αλληλεγγύη. Δεν είναι όμως κοινωνική πολιτική. Κοινωνική πολιτική είναι σταθερές, συμπαγείς, λειτουργικές δομές. Και εδώ πραγματικά δεν πρέπει να επανεφεύρουμε τον τροχό. Πολλές πόλεις ανά την Ελλάδα έχουν κάνει σημαντική δουλειά, την οποία θέλουμε να εφαρμόσουμε στην Νέα Ιωνία.

Για να λειτουργήσουν όμως αυτές οι δομές πρέπει να αλλάξουμε την λογική που υπάρχει σήμερα. Η σημερινή μορφή ουσιαστικά περιμένει το πρόβλημα να έρθει στο γραφείο του Δήμου για να δει μετά τους τρόπους επίλυσής τους. Αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει. Η δομές πρέπει να βγαίνουν έξω. Να βρίσκουν αυτές το πρόβλημα και να το επιλύουν.

Γι’ αυτό τον λόγο έχουμε προτείνει τη δημιουργία ενός τοπικού κοινωνικού κράτους. Τη δημιουργία με απλά λόγια ενός συνεκτικού ιστού δομών που θα βρίσκουν το πρόβλημα και θα το επιλύουν.

Κατά τη διαδικασία διαμόρφωσης των προτάσεών μας, πήγαμε σε πολλούς δήμους ανά την Ελλάδα. Πήραμε τα καλύτερα προγράμματα, τα επεξεργαστήκαμε, τα ενσωματώσαμε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Νέας Ιωνίας και τέλος τα μετατρέψαμε σε πρόγραμμα προς υλοποίηση.

Ξεκινήσαμε από την ανάλυση των σημερινών δομών κοινωνικού έργου της Νέας Ιωνίας. Η διαπίστωσή μας είναι ότι οι υπάρχουσες δομές –Κοινωνική Υπηρεσία, Μονάδα «Βοήθεια στο σπίτι», Κέντρο πρόληψης «ΙΡΙΔΑ»- είναι ελλιπείς, δυσλειτουργικές, παθητικοί αποδέκτες των αιτημάτων της κοινωνίας. Και μάλιστα με δεδομένη την πραγματική αυταπάρνηση των υπαλλήλων που εργάζονται σε αυτές. Η σημερινή διοίκηση του Δήμου, ανεξάρτητα από το πολιτικό της πρόσημο, τις διακηρύξεις και τις προθέσεις της, αποτελεί «κομμάτι» της κρίσης και όχι παράγοντας υπέρβασής της.

Αποτέλεσμα;

Οι επιπτώσεις της κρίσης να εντείνονται και να φαίνονται όλο και περισσότερο στην κοινωνία της Νέας Ιωνίας. Όλες μας οι προτάσεις έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι ότι πρόκειται για θεσμούς, για δομές που θα παραμείνουν και θα αποτελούν σημείο αναφοράς και για άλλους Δήμους. Για την επίτευξη της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν αρκούν μεμονωμένες ενέργειες. Χρειάζονται σταθερές, λειτουργικές δομές. Το δεύτερο είναι ότι προσπαθούμε να δώσουμε λύση σε υπαρκτά προβλήματα τα οποία μέχρι σήμερα δεν αντιμετωπίζονταν. Και δεν είναι όλα αρμοδιότητα του Δήμου. Αλλά πως θα μπορούσαμε να τα αγνοούμε. Να σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και να λέμε δεν είναι δικιά μας δουλειά.

Το πρόγραμμά μας είναι συγκεκριμένο και μελετημένο. Η πρόθεσή μας είναι δεδομένη. Ξέρουμε τι έχουμε να κάνουμε και θα το κάνουμε.