Πέτρος Κόκκαλης: Ευρώπη της σκοταδιστικής ελίτ ή της κοινωνικής συνοχής

Στο διακύβευμα των εκλογών, στην κίνδυνο ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη ενόψει των ευρωεκλογών, στις προτεραιότητες που πρέπει να έχει η χώρα μας τα επόμενα 4-5 χρόνια σε οικονομικό επίπεδο και στην… προίκα που κουβαλάει απαντά ο Πέτρος Κόκκαλης στην συνέντευξη που παραχώρησε στο News 24/7.

O υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει επίσης ότι το διακύβευμα των εκλογών είναι “από τη μία η Ευρώπη του σκότους και της βαθιάς συντήρησης, των λίγων και της σκοταδιστικής ελίτ που συστηματικά συρρικνώνει τις δημοκρατικές εγγυήσεις και υποβαθμίζει θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών και από την άλλη οι δυνάμεις της προόδου που διεκδικούν μια Ευρώπη με μεγαλύτερη πολιτική συμμετοχή και μεγαλύτερη έμφαση στην καινοτομία και κυρίως στην κοινωνική συνοχή”. Όπως προσθέτει χρέος όλων είναι “να διαμορφώσουμε τις συνθήκες που θα ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, είναι χρέος μας να κερδίσουμε τη μάχη απέναντι στο φασισμό, μέσα στο δημοκρατικό στίβο”.

Παράλληλα ξεκαθαρίζει ότι τάσσεται υπέρ των συγκλίσεων με διαφορετικό υπόβαθρο, με την προϋπόθεση πως “όλοι συνεργάζονται για ένα κοινό στόχο. Το ζητούμενο είναι μέσα από το γόνιμο διάλογο να βρίσκουμε κοινό έδαφος για το μέλλον” αναφέρει και προσθέτει ότι “οι σύγχρονες προκλήσεις απαιτούν τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση προοδευτικών δυνάμεων. Το ευρωψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχω είναι μια πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ που φιλοδοξεί, να εκφράσει και να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τη χώρα μας και την Ευρώπη” και καταλήγει υπογραμμίζοντας: “Είναι τρομερά άστοχη η αντίληψη που απαγορεύει σε ανθρώπους με οικονομική ευχέρεια να διέπονται από προοδευτικές ιδέες. Στη μάχη που έρχεται δεν περισσεύει κανένας”.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Πέτρου Κόκκαλη

Εχετε μιλήσει πολλές φορές για τον κίνδυνο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί στην πράξη τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων;

“O τρόπος είναι ένας και απαιτεί περισσότερη δημοκρατία και συσπείρωση των προοδευτικών δυνάμεων, απέναντι στην εδραίωση του κοσμομηδενιστικού, ανορθολογιστικού πόλου διακυβέρνησης που αδιαφορεί για τις προκλήσεις που θέτει η κλιματική κρίση και την ίδια στιγμή προτάσσει ως λύση τις σκληρές πολιτικές λιτότητας, δίχως να λογαριάζει την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και τον αντίκτυπό τους. Αυτό είναι το διακύβευμα στις επερχόμενες εκλογές: από τη μία η Ευρώπη του σκότους και της βαθιάς συντήρησης, των λίγων και της σκοταδιστικής ελίτ που συστηματικά συρρικνώνει τις δημοκρατικές εγγυήσεις και υποβαθμίζει θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών και από την άλλη οι δυνάμεις της προόδου που διεκδικούν μια Ευρώπη με μεγαλύτερη πολιτική συμμετοχή στην Ένωση, λιγότερη γραφειοκρατία και μεγαλύτερη έμφαση στην καινοτομία και κυρίως στην κοινωνική συνοχή. Είναι χρέος μας να διαμορφώσουμε τις συνθήκες που θα ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, είναι χρέος μας να κερδίσουμε τη μάχη απέναντι στο φασισμό, μέσα στο δημοκρατικό στίβο”.

Τι θα απαντούσατε σ’ αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι μάλλον παράταιρο για ένα αριστερό κόμμα να φιλοξενεί στα ψηφοδέλτιά του έναν ισχυρό οικονομικά επιχειρηματία όπως εσείς;

“Προσωπικά, πιστεύω βαθιά στις συγκλίσεις ανθρώπων και φορέων με διαφορετικό υπόβαθρο, με την προϋπόθεση πως όλοι συνεργάζονται για ένα κοινό στόχο. Το ζητούμενο είναι μέσα από το γόνιμο διάλογο να βρίσκουμε κοινό έδαφος για το μέλλον. Οι σύγχρονες προκλήσεις απαιτούν τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση προοδευτικών δυνάμεων, οπότε δεν μου φαίνεται αντιφατικό άνθρωποι από διαφορετικά περιβάλλοντα να συμπορεύονται. Το ευρωψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχω είναι μια πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ που φιλοδοξεί, όπως σας είπα, να εκφράσει και να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τη χώρα μας και την Ευρώπη. Αλλά θα σας πω και κάτι ακόμα, το οποίο επαναλαμβάνω συχνά όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση. Θεωρώ τρομερά άστοχη την αντίληψη που απαγορεύει σε ανθρώπους με οικονομική ευχέρεια να διέπονται από προοδευτικές ιδέες. Στη μάχη που έρχεται δεν περισσεύει κανένας”.

Είναι προίκα ή πρόβλημα τελικά το όνομα που κουβαλάτε (και το οποίο φυσικά δεν ήταν επιλογή σας);

“Ούτε προίκα, ούτε πρόβλημα, είναι απλώς ένα επίθετο. Τώρα, τι σημειολογία φέρει για τον καθέναν, αυτό αφορά τον ίδιο, όχι εμένα. Προσωπικά, είμαι περήφανος για την οικογένειά μου, τόσο για τον παππού μου, Πέτρο Κόκκαλη όσο και για τους γονείς μου. Ξέρετε, η προσφορά των ανθρώπων δεν σχετίζεται με την καταγωγή τους, αλλά με το τι κάνουν, πόσο συμβάλλουν με τη δική τους δράση. Γι’ αυτό, όπως λέω συχνά, δεν ζητώ μερτικό από την ιστορία κανενός, ούτε του παππού μου, ούτε του πατέρα μου. Υπάρχουν μεγάλες και δύσκολες μάχες μπροστά μας και το σημαντικότερο όλων είναι να είμαστε συνεπείς απέναντι στις ιδέες μας και τον κόσμο που μας εμπιστεύεται”.

Ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες για την Ελλάδα τα επόμενα 4-5 χρόνια σε καθαρά οικονομικό επίπεδο; Ποιο είναι το κατάλληλο μοντέλο;

“Εμείς, ως κίνηση πολιτών ΚΟΣΜΟΣ, εκτιμούμε πως η μετάβαση στην πράσινη οικονομία είναι μια τεράστια επιχειρηματική και οικονομική ευκαιρία για τη χώρα μας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ενισχύσουμε την πολιτική που προάγει τη μετακίνηση των κεφαλαιακών ροών στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να προσελκύσουμε ιδιώτες συν-επενδυτές σε start ups και στην κλιματική τεχνολογία. Με αυτό τον τρόπο, το κράτος δεν είναι ο δανειστής της τελευταίας ευκαιρίας αλλά ο επενδυτής της πολιτικής κατεύθυνσης. Στόχος μας είναι μια οικονομία ικανή να φέρει τη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη στον κόσμο και να ακολουθήσει τις νόρμες των Ηνωμένων Εθνών και το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την Επιχειρηματικότητα υιοθετώντας τη μέθοδο του τριπλού αποτελέσματος, δηλαδή πέρα από οικονομική να παράγει περιβαλλοντική και κοινωνική αξία. Τα εργαλεία υπάρχουν. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προχωρήσουμε δυναμικά προς αυτή την κατεύθυνση. Για παράδειγμα, το Ταμείο Επιχειρηματικών Συμμετοχών (Equifund) αποτελεί μια επενδυτική πλατφόρμα με πολλαπλασιαστικό αντίκτυπο στην οικονομία και στην κοινωνία, είναι ένα καινοτόμο προϊόν που συνδυάζει τη χρηματοδότηση και την εμπειρία από σημαντικούς θεσμικούς φορείς, ενώ διαθέτει και την απαραίτητη ευελιξία για τη δημιουργία επιτυχημένων επενδύσεων. Εξίσου σημαντικό θεωρώ ότι είναι να ληφθούν ακόμη μεγαλύτερες πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής μέσα από πρωτοβουλίες κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και ενεργειακών κοινοτήτων. Αυτός είναι για εμάς ο σύγχρονος δρόμος της οικονομίας”.

Ήταν πιο δύσκολη και πιο επίπονη για σας η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο σε σχέση με την ενασχόληση με την πολιτική;

“Προσπαθούμε να συγκρίνουμε παρόμοια αλλά και βαθιά ανόμοια πράγματα. Στο ποδόσφαιρο, σε κάθε ομάδα υπάρχει ένας κόσμος που έχει κοινό στόχο και προσπαθεί να τον πετύχει μέσα από τη συνεργασία. Το ίδιο ισχύει και στην πολιτική. Για μένα είχαν πάντα σημασία τα υψηλά ιδανικά, η πλατιά συνεργασία και οι υποδομές που επιτρέπουν την πρόοδο. Φυσικά, το ποδόσφαιρο είναι ένας σπουδαίος στίβος εκπολιτισμού και άμιλλας. Αλλά η πολιτική και ειδικά η ανάγκη για δικαιοσύνη και ο αγώνας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης έχει πολύ βαρύτερο αποτύπωμα στην προσωπικότητα του καθενός”.

Μία καθαρά αθλητική ερώτηση. Πρόσφατα πέρασε η κυβερνητική τροπολογία για μείωση των ομάδων στην πρώτη εθνική. Σας βρίσκει σύμφωνο; Μέχρι πόσες ομάδες αντέχει η Superleague για της οποίας την ίδρυση πρωτοστατήσατε;

“Δεν παρακολουθώ αρκετά στενά το τελευταίο διάστημα την αγορά του επαγγελματικού ποδοσφαίρου αλλά ο συνεταιρισμός στου οποίου την ίδρυση συνέβαλα είχε και έχει σκοπό τη μεγιστοποίηση και τον εκσυγχρονισμό της κοινής περιουσίας των μελών του. Είμαι βέβαιος ότι εκείνοι ξέρουν καλύτερα”.