To διακύβευμα των εκλογών για τον μεσαίο χώρο

Κοινό άρθρο των: Αρη Σπηλιωτοπούλου, τ.Υπουργού, Σάββα Τσιτουρίδη, τ.Υπουργού, Κρινιώ Κανελλοπουλου, τ. Προέδρου Κοινοβουλευτικής Επιτροπής

Η πολιτική αναμέτρηση της 21ης Μαΐου, με το σύστημα της απλής αναλογικής, δεν προσφέρεται για μετωπικές συγκρούσεις και διχαστικές πολιτικές αντιπαραθέσεις.

Η για πρώτη φορά, ανόθευτη αποτύπωση της βούλησης των πολιτών, που διασφαλίζει την πλήρη ισοτιμία της ψήφου όλων, παραδόξως,αντιμετωπίζεται σχεδόν δαιμονολογικα από τη σημερινή Νέα Δημοκρατία. Καθημερινά, εξαπολύει επιθέσεις στο σύστημα της απλής αναλογικής,για δήθεν αδυναμία συγκρότησης σταθερών κυβερνήσεων και συνεπώς, ακολουθούμενης περιπέτειας ακυβερνησίας.

Αποσιωπά το πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν της, με την συγκυβέρνηση της αρχικά με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη ΔΗΜΑΡ και μετέπειτα μόνο με το ΠΑΣΟΚ. Λησμονεί την πρόσφατη πολιτική της φυσιογνωμία, μετά το άνοιγμα στο μεσαίο χώρο, της σύνθεσης, της συναίνεσης και της σύγκλισης των ιδεών και απόψεων για αποτελεσματικό τρόπο δημοκρατικής διακυβέρνησης. Αγνοεί ότι ο πυρήνας αυτής της φυσιογνωμίας είναι ο πολιτικός ρεαλισμός ως ζητούμενο πολιτικής.

Εμμένει, ιδεοληπτικά, στην ανάγκη μόνο -κομματικής κυβερνησιμότητας με σχεδόν δογματικές αγκυλώσεις, που υποδηλώνουν πρόταξη της ιδεολογικής καθαρότητας. Κάτι που μόνο αναχρονιστική εμμονή με τις ατυχείς στιγμές της πρόσφατης ιστορίας, αποτυπώνει.

Αποκόπτεται έτσι, συνεχώς, με τον μεσαίο χώρο. Γιατί ο μεσαίος χώρος δεν είναι στατικός αλλά εξελικτικός. Κινείται δυναμικά και είναι άρρηκτα συνυφασμένος με την έννοια της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής προόδου. Η ιδεολογική καθαρότητα και η αποφασιστικότητα,στόχοι και των επιχειρήσεων, μπορεί να αποτελούν ζητούμενο του συντηρητικού χώρου, η αποτελεσματικότητα και η συναίνεση στα μείζονα και σημαντικά, όμως, το ζητούμενο του μεσαίου χώρου.

Πίσω -γυρίζει έτσι στον επίπεδο άξονα διάκρισης των κομμάτων με παρελθοντικό πρόσημο , μεταξύ δεξιάς και αριστεράς. Ο μεσαίος χώρος ,αντίθετα, εξελικτικά, στέκεται πάνω και πέρα από αυτόν. Στον χώρο της σύνθεσης των ιδεών για αποτελεσματική και δίκαιη διακυβέρνηση προς όφελος των πολλών. Άλλωστε η μόνη διάκριση που κ σήμερα ανθίσταται βρίσκεται μόνο στο πολιτισμικό σύστημα αξιών και ιδιαίτερα μεταξύ πολιτισμικά προοδευτικών και προοδευτικά συντηρητικών δυνάμεων.

Εκεί η Νέα Δημοκρατία, μετά την περίοδο διείσδυσης στο μεσαίο χώρο, σταδιακά, επέστρεψε στη συντηρητική της αφετηρία ώστε σήμερα να έχει σημαντική απόσταση από τον πολιτισμικά προοδευτικό μεσαίο χώρο σε σειρά κοινωνικών ζητημάτων αλλά και της θεσμικής λειτουργίας μιας δημοκρατικής πολιτείας, ιδιαίτερα μετά το ακόμη κ σήμερα, ανεξιχνίαστο, μείζων σκάνδαλο των υποκλοπών. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι η σημερινή Νέα Δημοκρατία, σχεδόν βίαια μετατρέπεται στην δομή, στην οργάνωση αλλά και στην πολιτική της, από παράταξη σε κλειστό,συντηρητικό κόμμα,έκφρασης συγκεκριμένης ομάδας, με άλλου τύπου «σχέσεων» μεταξύ τους.

Παράλληλα ο δογματισμός της για ελεύθερη και χωρίς περιορισμούς, λειτουργία της αγοράς, εντείνει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, την αδικία και συμπιέζει την μεσαία τάξη. Σε τέτοιες συνθήκες οι στόχοι του μεσαίου χώρου για Υγεία κ Ασφάλεια και ελεύθερη Παιδεία για όλους, απομακρύνονται.

Η σημερινή Νέα Δημοκρατία, απρόθυμη να αντιληφθεί την παγκόσμια χρεοκοπία του νεοφιλελευθερισμού, την ανάγκη για θεσμική θωράκιση των δημοκρατικών ελευθεριών όπως αυτή της επικοινωνίας, διολισθαίνει σε παλαιό -συντηρητικές αντιλήψεις και αντί -δημοκρατικές πρακτικές.

Ο μεσαίος χώρος που συνεχίζει να επιζητά μια κοινωνία της αγοράς με ανθρώπινο πρόσωπο, ένα ασφαλές δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης, ένα πλέγμα προστασίας για τους αδύναμους, την κοινωνική ένταξη όλων, χωρίς διακρίσεις, παραμένει μακριά από τη σημερινή Νέα Δημοκρατία,στον πολιτικά και πολιτισμικά προοδευτικό χώρο.Στον ρεαλιστικό χώρο της αναζήτησης πολιτικής έκφρασης.

Δυστυχώς για τη σημερινή Νέα Δημοκρατία, αυτή απομακρύνθηκε και καθημερινά αποξενώνεται από αυτόν Συνεπώς,η σημερινή Νέα Δημοκρατία είτε εξέλθει ποσοστιαία, πρώτη είτε όχι στις εθνικές εκλογές της 21 Μαΐου, δεν σχηματίζει κυβέρνηση αφού παραμένει ανάδελφο κόμμα και θα είναι στρατηγικά, η ηττημένη των εκλογών: Πρώτη, ίσως, αλλά νικήτρια πάντως οχι.