Βενιζέλος για Ροδόπη: Αν οι ψήφοι της μειονότητας είχαν πάει στη ΝΔ, θα υπήρχε η ίδια αντίδραση;

Βενιζέλος για Ροδόπη: Αν οι ψήφοι της μειονότητας είχαν πάει στη ΝΔ, θα υπήρχε η ίδια αντίδραση;
O Ευάγγελος Βενιζέλος George Vitsaras / SOOC

Αιχμηρό σχόλιο από τον Ευάγγελο Βενιζέλο για το θέμα των μειονοτικών βουλευτών και την κομματική αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες. Έκανε λόγο για συζήτηση "υποταγμένη στις ανάγκες της προεκλογικής εκστρατείας".

Στο πολιτικό ζήτημα των ημερών, της Ροδόπης, αναφέρθηκε ο πρώην αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος σε συνέντευξη που παραχώρησε χθες, Τρίτη (13/06), στην εκπομπή “Κέντρο” της ΕΡΤ.

Συγκεκριμένα, ο κ. Βενιζέλος αναφερόμενος σε όσα έχουν προκύψει με το θέμα των μειονοτικών βουλευτών και την κομματική αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει, επεσήμανε:

Εάν οι ψήφοι της μειονότητας είχαν κατευθυνθεί στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, θα υπήρχε η ίδια αντίδραση; Γιατί κατά καιρούς έχουμε οργανωμένη, ας το πούμε έτσι, μετάβαση ψήφων, προώθηση ψήφων προς διάφορα κόμματα στην περιοχή. Είναι ζητήματα τα οποία μας απασχολούν δεκαετίες, τα χειριζόμαστε με πολύ μεγάλη λεπτότητα και προσοχή και με βάση το Διεθνές Δίκαιο”.

“Είναι χαρακτηριστικό τις μέρες αυτές που διεξάγεται αυτός ο δημόσιος διάλογος με τόση ένταση, υποτεταγμένο στις ανάγκες της προεκλογικής εκστρατείας και όχι μιας εθνικής πολιτικής, κατά τη γνώμη μου, διεξάγεται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ένα συνέδριο που διοργανώνει το ΕΛΙΑΜΕΠ για τα 100 χρόνια της Συνθήκης της Λωζάνης, ένα διεθνές συνέδριο με τη συμμετοχή και πολλών Τούρκων επιστημόνων”, συμπλήρωσε.

Ο κ. Βενιζέλος συνέχισε, λέγοντας: Και εγώ μίλησα χθες για τη Συνθήκη της Λωζάνης θέτοντας το ερώτημα αν είναι ένας παράγοντας προσέγγισης ή έντασης μεταξύ των δύο χωρών. Εκεί βλέπετε ο διάλογος είναι πάρα πολύ προσεκτικός, πάρα πολύ ήπιος, με ιστορικό βάθος, με τεκμηρίωση νομική. Και βέβαια λαμβάνουμε υπόψη όλες τις παραμέτρους και δεν προσεγγίζουμε τόσο λεπτά και κρίσιμα ζητήματα με την απλούστευση και την επιθετικότητα που συνήθως έχει ο κομματικός λόγος και μάλιστα ο προεκλογικός. Είναι παράκληση μου εθνική να αποφεύγουμε τέτοιου είδους συζητήσεις δημόσια με τέτοιο τρόπο”.

Έχετε ελέγξει τη συμπεριφορά την εκλογική της μειονότητας της Θράκης τα τελευταία 50 χρόνια, σε όλη τη μεταπολίτευση; Στις βουλευτικές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές έχουμε θυμηθεί και έχουμε συνεκτιμήσει τι έχουν ψηφίσει κατά προτίμηση όλα αυτά τα χρόνια; Θα δείτε ότι υπάρχουν πάρα πολλές εναλλαγές, παραλλαγές, ότι υπάρχει ένα πρόβλημα. Και εν πάσει περίπτωση, έχουμε αναρωτηθεί γιατί το ελληνικό κράτος εδώ και πολλές δεκαετίες μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης δέχτηκε να λειτουργεί ένα τουρκικό προξενείο εγκατεστημένο στην Κομοτηνή; Γιατί στην Κομοτηνή το τουρκικό προξενείο;” επεσήμανε ο κ. Βενιζέλος.

Στη συνέχεια, ο πρώην υπουργός εξήγησε:

“Εν πάση περιπτώσει, ας πάρουμε ορισμένες βασικές αρχές για να ξέρουμε πώς πρέπει να χειριζόμαστε τέτοιου είδους λεπτά και μακροχρόνιας εμβέλειας ζητήματα. Πρόκειται για Έλληνες πολίτες οι οποίοι πρέπει να απολαμβάνουν όλων των συνταγματικών τους δικαιωμάτων, όλων των δικαιωμάτων τους κατά το διεθνές δίκαιο προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, πρέπει να είμαστε ευτυχείς όταν υπάρχει οικονομική πρόοδος, ένταξη στην ελληνική πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή, όταν υπάρχει άνοδος του βιοτικού επιπέδου, όταν υπάρχει συμμετοχή της μειονότητας στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, όταν αυξάνεται ο αριθμός ανδρών και γυναικών που λαμβάνουν επιστημονική μόρφωση και ενσωματώνονται στην επαγγελματική ζωή ασκώντας επαγγέλματα τα οποία είναι υψηλής επιρροής και υψηλού κοινωνικού κύρους

Πρέπει να έχουμε ορισμένους άξονες που ακολουθούμε σταθερά. Ένας από αυτούς είναι ότι τα ζητήματα των μειονοτήτων τώρα, εν έτει 2023 δεν αντιμετωπίζονται μόνο με αναφορά στη Συνθήκη της Λωζάνης. Αντιμετωπίζονται μέσα απ’ όλο το πλέγμα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – και ιδίως για χώρες όπως είναι η Ελλάδα που μετέχουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης, συνυπογράφουν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αναγνωρίζουν την ατομική προσφυγή ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Στρασβούργου, η νομολογία του Δικαστηρίου αυτού είναι το βασικό πλαίσιο αναφοράς για όλα τα θέματα. Ας πούμε, έχουμε πράγματα να κάνουμε στη Θράκη που δεν τα έχουμε κάνει. Δεν έχουμε λύσει ένα κολοσσιαίο θέμα που είναι η εφαρμογή του ιερού ισλαμικού νόμου – της Σαρία. Η εφαρμογή της Σαρία, έστω με τον ήπιο τρόπο που τώρα εφαρμόζεται ως επιλογή, ως δυνατότητα, είναι κι αυτή αντίθετη με τη νομολογία του Στρασβούργου. Πρέπει να λύσουμε το θέμα αυτό. Ππρέπει να λύσουμε τα θέματα της εφαρμογής των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τα οποία εκκρεμούν και για τα οποία απολογείται η Ελλάδα κατά καιρούς στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Από την άλλη μεριά βεβαίως, έχουμε μια πραγματικότητα που λέγεται Τουρκία που λέγεται Οικουμενικό Πατριαρχείο, που λέγεται Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου. Εκεί, η υποχρέωση της Τουρκίας να σέβεται το διεθνές δίκαιο είναι απόλυτη. Εκεί υποστηρίζουμε όλες τις ατομικές προσφυγές που ασκούν τα κάθε ιδρύματα, κυρίως της ελληνικής μειονότητας αλλά και του Οικουμενικού Πατριαρχείου ενώπιον του Στρασβούργου. Και βεβαίως χαιρόμαστε πάρα πολύ όταν εκδίδονται αποφάσεις οι οποίες διαπιστώνουν παραβίαση και τις οποίες έχει υποχρέωση η Τουρκία να σεβαστεί.

Ιστορικά πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι εδώ έχουμε δύο βασικά κείμενα. Πρώτον, τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, η οποία επιβάλλει στην Τουρκία μια σειρά από πολύ σημαντικές υποχρεώσεις για τον σεβασμό και την προστασία των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Τουρκία. Όμως, το τελευταίο άρθρο αυτού του κεφαλαίου επιβάλλει τις ίδιες υποχρεώσεις και στην Ελλάδα για τις μουσουλμανικές μειονότητες.

Από την άλλη μεριά, η Σύμβαση της Λωζάνης για την ανταλλαγή των πληθυσμών είναι μια σύμβαση που έχει υπογραφεί την ίδια εποχή μεταξύ της Τουρκίας, της κυβέρνησης της Άγκυρας -γιατί ήταν ακόμη μετάβαση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην κεμαλική Τουρκία- και την ελληνική κυβέρνηση για την ανταλλαγή των πληθυσμών των Ελλήνων πολιτών που είχαν μουσουλμανικό θρήσκευμα -που μετέβησαν στην Τουρκία- και των Τούρκων πολιτών που είχαν ελληνικό ορθόδοξο θρήσκευμα, με την έννοια του ρυθμού. Βεβαίως η αλήθεια είναι -και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό επιχείρημα της ελληνικής πλευράς- ότι στη συνέχεια γίνεται λόγος στο δεύτερο άρθρο αυτής της σύμβασης για τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και τους μουσουλμάνους της Θράκης.

Αλλά υπάρχουν και όλες οι διατάξεις του σύγχρονου δικαίου – διεθνούς δικαίου προστασίας των δικαιωμάτων. Και εδώ δεν χωρεί αμοιβαιότητα. Δηλαδή δεν λέμε εσείς καταπιέζετε κάποιους στη δική σας επικράτεια, άρα εμείς δεν πρέπει να σεβόμαστε τα δικαιώματά τους. Η υποχρέωση είναι αυτοτελής και είναι πλήρης“.

Για τα ελληνοτουρκικά

Σχετικά με τις δυνατότητες περαιτέρω βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μετά από την επανεκλογή του Ερντογάν, επεσήμανε:

“Είχαμε ένα moratorium στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο πολλών εβδομάδων και θα έλεγα σχεδόν απόλυτο. Αυτό είναι μία πολύ θετική ένδειξη την οποία νομίζω ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διακοπή των διερευνητικών επαφών από το 2016 και μετά είναι κάτι που πρέπει να διορθωθεί και η συζήτηση, οι επαφές για τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης επίσης πρέπει να επαναληφθούν και διμερώς, θα έλεγα και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Γιατί πρέπει να σας πω ότι για πάρα πολλά θέματα, μεταξύ των οποίων είναι το περιβόητο ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών που θέτει η Τουρκία με τρόπο πάρα πολύ σκληρό τα τελευταία δύο-τρία χρόνια, πρέπει να αντιμετωπιστούν υπό το πρίσμα μίας πραγματικότητας την οποία δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε, που είναι ότι επί 71 χρόνια οι δύο χώρες μετέχουν από κοινού στο ΝΑΤΟ. Άρα όταν έχεις δύο ΝΑΤΟϊκές χώρες οι οποίες μετέχουν σε ένα ενιαίο σύστημα ασφάλειας, παρά τις αποκλίσεις τις τουρκικές, παρά τους εξαιρετισμούς, παρά το παιχνίδι που παίζει η Τουρκία μεταξύ Ανατολής και Δύσης, είναι χώρα του ΝΑΤΟ και πρέπει να παραμείνει χώρα του ΝΑΤΟ, πρέπει να παραμείνει συνδεδεμένη στρατηγικά με τη Δύση, δεν θα θέλαμε μία Τουρκία η οποία σπάει τους δεσμούς με τη Δύση και γίνεται μία χώρα αποκλίνουσα, μία χώρα μη δυτική, μία χώρα η οποία ανήκει στον λεγόμενο παγκόσμιο νότο χωρίς να έχει υποχρεώσεις που απορρέουν από τη δυτική της, εντός ή εκτός εισαγωγικών, ταυτότητα, δεν θα μας συνέφερε σε τίποτα εμάς αυτό”.

“Υπάρχει και κάτι άλλο, όταν μπορούμε και συζητάμε με άλλες χώρες, όπως είναι η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Αλβανία, πρέπει να μπορέσουμε να συζητήσουμε και με χώρες όπως είναι η Λιβύη και η Τουρκία”, πρόσθεσε και είπε:

“Βεβαίως υπάρχουν διαφορές αντιλήψεων, αλλά οι διαφορές αντιλήψεων αποτυπώνονται με επιχειρήματα κατά το Διεθνές Δίκαιο. Μπορεί να διαφωνούμε, μπορεί να πιστεύουμε ότι έχουμε δίκιο και έχουμε δίκιο, και ότι οι άλλοι λένε πράγματα ατεκμηρίωτα ή υπερβολικά ή απολύτως έωλα, αλλά έχει σημασία η συζήτηση να οριοθετείται και να οργανώνεται εντός του πλαισίου του Διεθνούς Δικαίου, ιδίως όταν πρόκειται, όπως είπα και το ξαναλέω γιατί αυτό έχει μεγάλη σημασία, για χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, για χώρες που επενδύουν σε αυτή τους την ιδιότητα, ανεξαρτήτως του τι ρόλο παίζει η κάθε μία ειδικότερα. Τι εννοώ; Εννοώ ότι η Ελλάδα γεννιέται ως ανεξάρτητο κράτος το 1827, με τη βασική γεωπολιτική αντίληψη ότι ένα νέο ελληνικό κράτος με μία δυναμική, παρά το μικρό μέγεθός του, δίπλα στη μεγάλη αλλά παρακμάζουσα οθωμανική αυτοκρατορία θα ανακόπτει την κάθοδο της Ρωσίας στις θερμές θάλασσες, στη Μεσόγειο. Πάντα αυτό είναι το γεωπολιτικό πλαίσιο, δεν έχει αλλάξει κατά βάθος”.

“Τώρα αποτυπώθηκε αριθμητικά η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ”

Ερωτηθείς πού αποδίδεται το σημερινό πολιτικό σκηνικό με μια ισχυρή ΝΔ δίχως απέναντί της έναν ισχυρό πόλο, ο ίδιος σημείωσε:

“Το 2019 θα με είχατε ίσως ακούσει και εσείς να μιλάω για την στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι αυτή η ήττα, την οποία τότε δεν συνειδητοποίησαν -γιατί το 32% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019 λίγο συσκότισε την εικόνα- ήταν μια πραγματικότητα. Αυτή η στρατηγική ήττα νομίζω ότι τώρα αποτυπώθηκε και αριθμητικά. Δεν υπάρχει αφήγημα το οποίο να μπορεί να αντιταχθεί στο αφήγημα το ρεαλιστικό της διαχείρισης των καταστάσεων που προέβαλε η Νέα Δημοκρατία. Και τώρα πια έχουμε φτάσει σε μία αποδιάρθρωση του κομματικού συστήματος. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε κομματικό σύστημα, έχουμε ένα κομματικό σύστημα ενάμιση κόμματος και μάλιστα αυτό το κόμμα -το μισό, μικρό πια ΣΥΡΙΖΑ του 20% στις εκλογές του Μαΐου, το αμφισβητεί το ΠΑΣΟΚ, το οποίο λέει, γιατί όχι εγώ σε αυτήν τη θέση, ώστε πια ως αξιωματική αντιπολίτευση από ένα σημείο και μετά ή πάντως ως μία ανερχόμενη δύναμη να ξαναπαίξω ένα ρόλο ο οποίος είναι στρατηγικού χαρακτήρα.

“Ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε επειδή το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε μία τεράστια ιστορική ευθύνη”

Ο κ. Βενιζέλος επεσήμανε για τον ΣΥΡΙΖΑ:

Ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε επειδή το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε μία τεράστια ιστορική ευθύνη, μία ευθύνη δυσανάλογη. Εάν το ΠΑΣΟΚ δεν αναλάμβανε το κόστος των αποφάσεων του 2010-2011 και δεν το αναλάμβανε ασύμμετρα, δηλαδή ενώ η Νέα Δημοκρατία δεν είχε αναλάβει τις ευθύνες που της αντιστοιχούσαν, δεν θα υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν στο 3%. Άρα η υπευθυνότητα του ΠΑΣΟΚ, του πολιτικού προσωπικού του ΠΑΣΟΚ, της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ είναι αυτή η οποία επέτρεψε να γιγαντωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την άλλη μεριά μην ξεχνάτε ότι η διάλυση του κομματικού συστήματος του προ μνημονιακού ήταν απόλυτη, περιελάμβανε και τη Νέα Δημοκρατία. Δηλαδή στις εκλογές του Μαΐου του 2012 η Νέα Δημοκρατία πήρε 19%, ο ΣΥΡΙΖΑ 16% και το ΠΑΣΟΚ 13,5%, με την υπόθεση Τσοχατζόπουλου να κυριαρχεί. Θα μπορούσε κάλλιστα το ΠΑΣΟΚ να έχει γεφυρώσει τη διαφορά και να είναι δεύτερο ή ακόμα και πρώτο θα σας έλεγα. Λοιπόν, κάπως τυχαία γράφτηκε η ιστορία, άρα πρέπει η Νέα Δημοκρατία, θα μου επιτρέψετε να πω, να έχει μεγαλύτερη επίγνωση της ιστορίας και να σέβεται το ρόλο του ΠΑΣΟΚ, που προστάτεψε και τη Νέα Δημοκρατία. Προστάτεψε όλο το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της μεταπολίτευσης οι οποίες δεν είναι μόνο ή κυρίως του ΠΑΣΟΚ, πάντως είναι κατανεμημένες, θα έλεγα, κατά τρόπο ισότιμο”.

Αποκτά άλλη δυναμική το 11% του ΠΑΣΟΚ, με τον ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή του 20%

Για την εικόνα του ΠΑΣΟΚ σήμερα, ως προς την εκλογική επίδοση του κόμματος, ο πρώην πρόεδρός του, Ευάγγελος Βενιζέλος, ανέφερε:

Το 11% και το 11,5%, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 32% θα φαινόταν πάρα πολύ λίγο, αλλά ένα 11,5% με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι στην περιοχή του 20%, ενδεχομένως και κάτω από 20%, αποκτά άλλη δυναμική. Εν πάση περιπτώσει, είχα πει στην περίοδο της κρίσης, των πολύ σκοτεινών χρόνων, το ΠΑΣΟΚ θα αρχίσει να ανεβαίνει όταν ανεβαίνει η χώρα. Τώρα ανεβαίνει η χώρα. Θα μου επιτρέψετε να αντιστρέψω λίγο την ιστορική αδικία η οποία συντελείται εις βάρος αυτών που αγωνίσθηκαν, που αγωνισθήκαμε ίσως, εάν μπορώ να χρησιμοποιήσω πρώτο πρόσωπο, την περίοδο εκείνη. Η Νέα Δημοκρατία αυτή τη στιγμή εισπράττει από την άνοδο της χώρας πολύ περισσότερα από όσα της αναλογούσαν λόγω των ευθυνών της για το πρόβλημα της μεταπολίτευσης και λόγω της συμμετοχής της στην αντιμετώπιση της κρίσης. Είχε πολύ μεγαλύτερη ευθύνη στη δημιουργία του προβλήματος που λέγεται μεταπολίτευση και πολύ μικρότερη συμμετοχή στην αντιμετώπιση. Αλλά εδώ βλέπετε, η αξιολόγηση δεν είναι ούτε ιστορική, ούτε αξιοκρατική, ούτε μακροπρόθεσμη. Είναι μία ελεύθερη δημοκρατική εκλογική αξιολόγηση, όπου ο καθένας θέλει να πετύχει το καλύτερο, συγκυριακά όμως. Η δημοκρατία, ευτυχώς για αυτήν, δεν λειτουργεί μόνο συγκυριακά, λειτουργεί και ιστορικά. Εάν δεν μπορούμε να εντάξουμε τη δημοκρατία στο πεδίο και της συγκυρίας και της ιστορίας, τότε δεν την προστατεύουμε”.

Για την δυνατότητα αναθεώρησης του Συντάγματος

Ως προς την δυνατότητα αναθεώρησης του Συντάγματος, υπογράμμισε:

“Καταρχάς το Σύνταγμα επιβάλει συναίνεση. Μπορείς να κάνεις αναθεώρηση χωρίς αυξημένη πλειοψηφία; Δεν μπορείς. Αυτό που πρέπει, είναι να καταλάβουμε τι λέει το Σύνταγμα και τι δυνατότητες έχει. Ποτέ δεν έγινε μία σοβαρή συζήτηση, όχι για την αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά για την ανασκαφή του Συντάγματος, να δούμε τι κανονιστικό περιεχόμενο ανεκμετάλλευτο έχει το Σύνταγμα, που έχει τεράστιο κανονιστικό περιεχόμενο και τι σημαίνει Σύνταγμα τώρα εθνικό υπό συνθήκες πολυεπίπεδου συνταγματισμού, υπεροχής του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπεροχής του Διεθνούς Δικαίου, διεθνούς δικαστικού ελέγχου, όπου ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα ελέγχεται δικαστικά από το Δικαστήριο του Στρασβούργου και το Δικαστήριο του Λουξεμβούργου. Εν πάση περιπτώσει, εγώ έχω προσπαθήσει επιστημονικά όλα αυτά να τα συνθέσω σε μία νέα έννοια που λέγεται επαυξημένο σύνταγμα, augmented constitution, όπου βλέπουμε πώς λειτουργεί αυτή η συνύπαρξη των τριών εννόμων τάξεων”.

(…) Αυτή τη στιγμή οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν στη χώρα είναι μεταρρυθμίσεις που έγιναν την περίοδο του μνημονίου. Αυτή τη στιγμή η χώρα πορεύεται σε τρεις πυλώνες. Ο ένας είναι η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους που έγινε το 2011 – 2012. Με αυτό πορεύεται η χώρα δημοσιονομικά και χρηματοπιστωτικά. Δεύτερο, η χώρα υπάρχει δημοσιονομικά και ως προς το τραπεζικό σύστημα επειδή έγινε η αναδιάρθρωση αυτή. Ο δεύτερος είναι οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν με το πιστόλι στο κρόταφο την περίοδο των μνημονίων: νέο μισθολόγιο, αγορά εργασίας, απελευθέρωση επαγγελμάτων, όλες οι μεγάλες τομές, το νέο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα. Γιατί εκεί ήταν το πρόβλημα – και εκεί είναι σε όλες τις χώρες. Τρίτος λόγος είναι ο πληθωρισμός. Είναι αυτός που δίνει τα μεγάλα δημοσιονομικά έσοδα, τα δημοσιονομικά περιθώρια. Ο πληθωρισμός είναι αυτός που επιτρέπει στο κράτος να εισπράττει πολλούς φόρους.

(…) Η Ελλάδα δεν αρκεί να είναι ο ουραγός των κατατάξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη και να είναι ευάλωτη σε κάθε κρίση. Πρέπει να γίνει πιο ισχυρή, λέει ο κύριος Μητσοτάκης. Εθνικός στόχος η επενδυτική βαθμίδα. Συμφωνώ, υπογραμμίζω, επαυξάνω. Τη χρειαζόμαστε. Τη χρειάζονται οι επιχειρήσεις. Τη δικαιούμαστε, γιατί έχουμε καταβάλει τεράστιο κόπο όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά να θυμόμαστε κάτι: Το 2010, όταν η Ελλάδα βρέθηκε εκτός αγορών και εντός μνημονίου, ενώπιον της χρεοκοπίας, ήμασταν πέντε βαθμίδες πάνω από την επενδυτική…”.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα