Δαφνί: Οι ελλείψεις απειλούν τους εργαζομένους – “Παίζουμε κάθε μέρα κορώνα – γράμματα”

Διαβάζεται σε 7'
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Δαφνί
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Δαφνί INTIME

Το άγριο έγκλημα στο Δαφνί γεννά ανησυχίες για την ασφάλεια νοσηλευόμενων και ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής. Οι εργαζόμενοι “παλεύουν” με τραγικές ελλείψεις.

Αντιμέτωποι με τραγικές ελλείψεις βρίσκονται καθημερινά οι γιατροί και οι νοσηλευτές στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής στο Δαφνί, όπου τα ξημερώματα της Τετάρτης (19/02) σημειώθηκε, στο 10ο ψυχιατρικό τμήμα οξέων περιστατικών, το άγριο φονικό μίας 44χρονης νοσηλευόμενης από 47χρονο τρόφιμο του νοσοκομείου.

Υπενθυμίζεται πως ο 47χρονος επιτέθηκε με σπασμένο γυαλί στη 44χρονη γυναίκα που νοσηλευόταν στο ψυχιατρικό νοσοκομείο και την τραυμάτισε θανάσιμα. Στη συνέχεια, όπως λέει στο NEWS 24/7 o πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων Ψ.Ν.Α. (ΔΑΦΝΙ), Θωμάς Δημουλάς, ο 47χρονος απείλησε δύο νοσηλευτές προκειμένου να του ανοίξουν και να διαφύγει εκβιάζοντάς τους πως, αν δεν το πράξουν, θα βλάψει και άλλους ασθενείς.

“Ο 47χρονος απείλησε δύο νοσηλευτές στοχευμένα προς τις ασθενείς. Απείλησε δηλαδή πως ‘αν δεν μου ανοίξετε θα προβώ σε συνέχιση του κακού’ απευθυνόμενος προς τις ασθενείς και όχι προς το προσωπικό. Εκείνη τη στιγμή οι νοσηλευτές έπρεπε να διαφυλάξουν να μην χαθεί άλλη ανθρώπινη ζωή και αφού άνοιξαν έτρεξαν για να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες: να γίνει προσπάθεια ανάνηψης, να ειδοποιήσουν τους γιατρούς κλπ.”, σημειώνει ο κ. Δημουλάς. O 47χρονος έφυγε από το τμήμα και έκτοτε αναζητείται από τις Αρχές.

Ο 47χρονος διεκομίσθη στο ΨΝΑ στο Δαφνί τον Νοέμβριο υπό το άρθρο 69 του ποινικού κώδικα. Διευκρινίζεται ότι οι ασθενείς του άρθρου 69 έχουν τελέσει αξιόποινη πράξη, για την οποία απαλλάχθηκαν από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής. Εν προκειμένω, ο 47χρονος είχε διαπράξει δολοφονία άλλης γυναίκας στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου Κέρκυρας και μεταφέρθηκε στο Δαφνί.

Από τη στιγμή που έγινε γνωστή η είδηση, ανέκυψαν -για άλλη μία φορά – ερωτήματα σχετικά με τα μέτρα προστασίας και την ασφάλεια των νοσηλευόμενων και των εργαζόμενων στο Ψ.Ν.Α..

“Όλοι οι άνθρωποι έχουν το ίδιο δικαίωμα στην περίθαλψη και χρειάζονται μία δεύτερη ευκαιρία. Όμως το ζήτημα είναι ότι δεν έχουν προβλευθεί οι διαδικασίες σχετικά με το ποιοι θα παρακαλοθούν αυτούς τους ανθρώπους, τι πρόγραμμα θεραπείας θα ακολουθήσουν κλπ. Όταν μιλάμε για θεραπεία δεν μιλάμε για φαρμακευτική αγωγή. Κάποιοι πιστεύουν πως όταν ένας άνρθωπος νοσηλεύεται σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο ή κλινική θα του κάνουν ένα ενέσιμο και θα αντιμετωπιστεί η ψυχική νόσος ενώ δεν είναι έτσι. Για να αντιμετωπιστεί η ψυχική νόσος θέλει ειδικότητες οι οποίες να χαρακτηρίζονται μέσα από την επαγγελματική τους δουλειά, να παρακολουθούν το περιστατικό και να έχουν υπόψιν τους πότε μπορεί να ακολουθήσει κάτι. Γιατί όντως υπάρχουν επαγγελματίες που επιβλέπουν αυτή τη διαδικασία”, απαντά ο κ. Δημουλάς.

“Μπορεί ανά πάσα στιγμή να συμβεί οτιδήποτε”

Περιγράφοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες καλούνται να ανταπεξέλθουν στα εξαιρετικά απαιτητικά καθήκοντά τους γιατροί και νοσηλευτές, ο πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων Ψ.Ν.Α. (ΔΑΦΝΙ) κάνει λόγο για υποστελέχωση, με τους εργαζόμενους να ανησυχούν καθημερινά για περιστατικά που μπορεί να προκύψουν και να απειλήσουν την ασφάλεια των νοσηλευόμενων αλλά και των ίδιων. 

“Αν σκεφτεί κανείς ότι έχεις 9 θαλάμους σε μία κλινική με έναν μεγάλο διάδρομο, για να κάνεις τον έλεγχο με ένα άτομο και το άλλο να βλέπει μέσα ό,τι χρειάζεται, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι εύκολο. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να έχουμε κι άλλο γεγονός. Μπορεί κάποιος που περνά βαρύ καταθλιπτικό επεισόδιο να προβεί σε αυτοχειρία. Εμείς αυτό το παίζουμε κάθε μέρα κορώνα – γράμματα και παρακαλάμε μην γίνει τίποτα, αναφέρει ο κ. Δημουλάς.

Ελάχιστο προσωπικό ανά βάρδια, εξαθλιωμένοι γιατροί και νοσηλευτές αλλά και ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες όπως εκείνη του ψυχολόγου σε κλινική είναι μόνο μερικά από όσα συνθέτουν το εργασιακή δυστοπία την οποία αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι του Ψ.Ν.Α..

“Σαν κλινική δουλεύαμε τα τελευταία χρόνια με μία διευθύντρια και έναν επιμελητή και τώρα τελευταία ήρθε μία επιμελήτρια και γίναν τρεις για 31 ανθρώπους. Παράλληλα, στο 10ο ψυχιατρικό τμήμα οξέων περιστατικών δεν υπάρχει ψυχολόγος. Εδώ και ένα χρόνο σχεδόν έχει συνταξιοδοτηθεί μία ψυχολόγος και μία ακόμα έχει διοριστεί αλλού και δεν έχουν αναπληρωθεί αυτές οι θέσεις. Επίσης, από αυτούς που είμαστε νοσηλευτικό προσωπικό, μόνο τέσσερα άτομα έχουν παρακολουθήσει ψυχιατρική ειδικότητα. Οι υπόλοιποι δεν έχουν ψυχιατρική ειδικότητα.

Στελεχώνουμε τις βάρδιες 14 άτομα μαζί με την προϊσταμένη. Σε βάρδιες είναι ένας άνδρας και μία γυναίκα νοσηλευτές. Δεν είμαστε σοφρωνιστικό κατάστημα όπως θέλουν να το παρουσιάσουν. Είμαστε ψυχιατρικές κλινικές που θέλουν να προσεγγίσουν τον άνθρωπο όμως όταν έχουν κλείσει όλα τα ψηχογηριατρικά τμήματα και έχουμε μόνο ένα, και όλα τα άλλα βρίσκονται στις κλινικές μέσα στο νοσοκομείο, όταν νοσηλεύουμε ανθρώπους από 16 ετών έως 90, με διαφορετικές ψυχικές νόσους και τελικά όταν δεν υπάρχουν οι προδιαγραφές στη δουλειά, στον θεαραπευτή που πρέπει να προσεγγίσει τον θεραπευόμενο ώστε να υπάρχει και κοινωνική επανένταξη – γιατί θα πρέπει να έρθουν κοινωνικοί λειτουργοί, εργοθεραπευτές κλπ που θα πρέπει να δουλεύουν με αυτά τα περιστατικά και να τους ανοίγουν δρόμους – τότε η συνέπεια είναι αυτό που είχαμε χθες σαν γεγονός.

Η φαρμακευτική αγωγή σε έναν ασθενή είναι το τελευταίο και κανείς δεν θέλει να το καταλάβει. Νομίζουν ότι τους δίνουμε φάρμακα και τους κοιμίζουμε. Δεν είναι έτσι. Φυσικά και τα παίρνει τα φάρμακά του, κάνουμε εξετάσεις και φαίνεται στα επίπεδα αίματος αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι”, εξηγεί ο κ. Δημουλάς και συμπληρώνει πως “δεν υπάρχουν οι ειδικότητες που πρέπει να δουλέψουν με τέτοιους ασθενείς. Εδώ δεν είχαμε  ψυχολόγο. Οι γιατροί που έχουμε είναι ελάχιστοι και πρέπει να κάνουν εξωτερικά ιατρεία, να εφημερεύσουν, να πάρουν ρεπό, να πάνε στις έξω δομές, να δούνε και τους ασθενείς, τι να πρωτοκάνουν; Τελειώνουν την εφημερία και παραμένουν μέσα να συνεχίσουν τη δουλειά”.

Δεν είναι το πρώτο περιστατικό με επίθεση από νοσηλευόμενο

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν ενώ οι εισαγωγές ολοένα και αυξάνονται. “Η προσέλευση έχει εκτοξευχθεί και παλαιότερα ήμασταν ακόμα χειρότερα. Το 2024 είχαμε 4.500 προσελεύσεις, 2.500 χιλιλάδες εισαγωγές μέσα σε έναν χρόνο και 9 κλινικές. Υπάρχει κλινική που δουλεύει με την προϊσταμένη της με 12 άτομα και κλινική που δουλεύει με τον προϊστάμενό του με 15 άτομα. Αυτές είναι οι καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Οι προσλήψεις που κάνουνε – πέρα από το ότι γίνονται με το σταγονόμετρο – περιλαμβάνουν ανθρώπους που δουλεύουν με το πρόγραμμα 55 – 67 του ΟΑΕΔ και είναι Υ.Ε..Τι να κάνουν οι άνθρωποι αυτοί που τους έχουν φέρει σε εμάς; Εννοείται να έρθουν να βοηθήσουν και να έχουν ευκαιρία στη δουλειά αλλά είναι ηλικίας από 60 χρονών και πάνω και έρχονται για βοηθοί θαλάμου για να λύσουμε το πρόβλημα με ένα προσωπικό σακατεμένο, με κόπωση“.

Τέλος, ο κ. Δημουλάς αναφέρει πως στο παρελθόν έχει σημειωθεί κι άλλο περιστατικό με νοσηλευόμενο, αυτή τη φορά με τραυματισμό νοσηλευτή.Έχει υπάρξει περιστατικό τραυματισμού υπαλλήλου από νοσηλευόμενο. Τη στιγμή που πήγε ο εργαζόμενος να ελέγξει αν οι ασθενείς ήταν καλά το βράδυ, ο νοσηλευόμενος τού επιτέθηκε και τον χτύπησε στο κεφάλι με ένα τασάκι. Είναι πολύ εύκολο να το βρει κάποιος, ό,τι έλεγχο και να κάνουμε”.

Ο πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων Ψ.Ν.Α. (ΔΑΦΝΙ)  καταλήγει λέγοντας πως “όλο αυτό θα συνεχιστεί. Δεν θέλουν και ούτε θα επιδιώξουν να μας ενισχύσουν μετά το περιστατικό“. 

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα