Δάσκαλος Ρωμανού: “Ένα αποτύπωμα σε μια μεταφερόμενη σακούλα δεν μπορεί να τον φυλακίσει”

Στη σύλληψη του Νίκου Ρωμανού για την υπόθεση της έκρηξης σε διαμέρισμα των Αμπελοκήπων, η οποία έχει προκαλέσει πολλά ερωτήματα, αναφέρεται ο Πέτρος Δαμιανός, δάσκαλος του 31χρονου και διευθυντής του Σχολείου των Φυλακών στο οποίο φοίτησε ο τελευταίος.

Σε ανάρτησή του, εστιάζει στο αποτύπωμα του Νίκου Ρωμανού που -σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ- βρέθηκε σε σακούλα, στο οποίο οι Αρχές βασίστηκαν ούτως ώστε να αποδώσουν βαρύτατες κακουργηματικές κατηγορίες στον 31χρονο.

Σημειώνεται πως, ο 31χρονος αναμένεται να υποστηρίξει κατά την απολογία του, την Παρασκευή (22/11), ότι από την αποφυλάκισή του και έπειτα δεν έχει ασχοληθεί με έκνομες ενέργειες, οπότε το αποτύπωμα που έχει βρεθεί σε κινητή σακούλα στο διαμέρισμα πρέπει να προέρχεται από χρόνο πριν το 2013, οπότε και είχε συλληφθεί πρώτη φορά από τις αρχές.

Ο κ. Δαμιανός αναφέρεται στα δύο βιβλία που του έκανε δώρο -“Ο κόσμος που ονειρεύομαι” και “Εμπιστοσύνη στους Θεσμούς”- τα οποία του τα έδωσε σε μια πλαστική σακούλα.

«Αυτή είναι η μοίρα των βιβλίων… Μεταφέρουν τη γνώση… Κι η μοίρα της σακούλας… Ειδικά της ανθεκτικής σακούλας… μεταφέρει… μέχρι να διαλυθεί…» υπογραμμίζει με νόημα.

Όπως ο ίδιος λέει στη συνέχεια, «ένα αποτύπωμα σε μια μεταφερόμενη σακούλα, που εν δυνάμει μπορεί να αλλάξει δεκάδες χέρια, δεν μπορεί να φυλακίσει έναν άνθρωπο. Και μάλιστα όταν αυτός ο άνθρωπος δεν έχει δώσει την παραμικρή αφορμή για οποιαδήποτε συσχέτισή του με τη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και γενικότερα με τη χρήση βίας».

«Είμαι σίγουρος πως η Δικαιοσύνη θα σταθεί στο ύψος που της αξίζει και την Παρασκευή θα γυρίσει σπίτι του» καταλήγει ο κ. Δαμιανός, επισημαίνοντας πως για τον λόγο αυτό δεν θα ακυρώσει το γεύμα που έχει κανονίσει με τον Νίκο Ρωμανό την επόμενη εβδομάδα.

Η ανάρτηση του Πέτρου Δαμιανού

ΜΕ ΑΦΟΡΜΉ ΈΝΑ ΑΠΟΤΎΠΩΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΑΚΟΎΛΑ

Την τελευταία φορά που δειπνήσαμε, μου μίλησε για τα όνειρά του, για τα επαγγελματικά του σχέδια, για τον εκδοτικό οίκο που σχεδιάζει… για τους τίτλους των βιβλίων που θα ήθελε να εκδώσει…

Φεύγοντας του έκανα δώρο δύο βιβλία…

Δεν θυμάμαι καλά τους τίτλους… νομίζω ότι το πρώτο βιβλίο είχε τίτλο… “Ο κόσμος που ονειρεύομαι” και το δεύτερο… “Εμπιστοσύνη στους Θεσμούς”

Ούτε τους συγγραφείς θυμάμαι…

Θυμάμαι όμως ότι τα βιβλία του τα έδωσα σε μια πλαστική σακούλα…

Όταν τα διάβασε, έδωσε τη σακούλα σ έναν άλλο κι άλλος σε άλλη και αυτή σε άλλους…

Αυτή είναι η μοίρα των βιβλίων…

Μεταφέρουν τη γνώση…

Κι η μοίρα της σακούλας…

Ειδικά της ανθεκτικής σακούλας… μεταφέρει… μέχρι να διαλυθεί…

Έχω εμπιστοσύνη στους Θεσμούς…

Ξέρω ότι πολλές φορές μας απογοητεύουν.

Όμως εγώ τάσσομαι δίπλα σ αυτούς τους λειτουργούς που αγωνίζονται να τους δυναμώσουν…

Ένα αποτύπωμα σε μια μεταφερόμενη σακούλα, που εν δυνάμει μπορεί να αλλάξει δεκάδες χέρια, δεν μπορεί να φυλακίσει έναν άνθρωπο. Και μάλιστα όταν αυτός ο άνθρωπος δεν έχει δώσει την παραμικρή αφορμή για οποιαδήποτε συσχέτισή του με τη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και γενικότερα με τη χρήση βίας.

Άλλωστε, αν υπήρχαν στοιχεία για το αντίθετο προφανώς και θα είχαν διαρρεύσει…

Είμαι σίγουρος πως η Δικαιοσύνη θα σταθεί στο ύψος που της αξίζει και την Παρασκευή θα γυρίσει σπίτι του…

Για το λόγο αυτό δεν θα ακυρώσω το γεύμα που έχουμε την άλλη βδομάδα. Άλλωστε έχω ήδη πάρει το βιβλίο που θα του δώσω με τίτλο…

“Δικαιοσύνη και Δημοκρατία”