Δεν μπορείς να είσαι προοδευτικός, σεβόμενος “τα ιερά και τα όσια” του συστήματος

Το 2023, είναι μια χρονιά κατά την οποία θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που δημιουργήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, με αποκορύφωμα το 2022.

Είναι μια χρονιά, που ο λαός μας θα αναμετρηθεί με τις συνέπειες του πολέμου, των ανατιμήσεων στην ενέργεια, της συνολικής ακρίβειας και της επίθεσης στα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα. Όμως, το 2023, μπορεί να είναι και η χρονιά που θα σημάνει αποφασιστικά την ανάπτυξη αγώνων, που θα δώσει το στίγμα πως ο λαός μας σταμάτησε να περιμένει «σωτήρες», όποια πολιτική «απόχρωση» κι αν έχουν αυτοί.

Μπροστά σ’ αυτό το «σταυροδρόμι», βρίσκονται και όσοι αιρετοί της λεγόμενης Τοπικής Αυτοδιοίκησης θέλουν να είναι δίπλα στο λαό. Πρέπει να διαλέξουν μετερίζι, αν δηλαδή είναι μ’ αυτούς που οικοδομούν την κοινωνία μας ή μ’ αυτούς που καρπώνονται τον κόπο της πλειοψηφίας.

Καταρχάς, αποτελεί κομβικό ζήτημα το γεγονός ότι οι Δήμοι, μόνο κατ’ όνομα είναι μορφή Αυτοδιοίκησης. Ανέκαθεν αποτελούσαν οργανικό τμήμα του κράτους, όμως, ειδικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς περνούσε ο ένας νόμος μετά τον άλλο και πηγαίναμε από τον «Καποδίστρια» στον «Καλλικράτη» κοκ, οι Δήμοι μεγάλωναν συνεχώς σε μέγεθος, περνούσαν σ’ αυτούς όλο και περισσότερες αρμοδιότητες.

Αυτή η εξέλιξη, λογικά, απαιτούσε και απαιτεί χρηματοδότηση, προσλήψεις για τη στελέχωση των Υπηρεσιών που καλούνται να φέρουν σε πέρας αυτές τις αρμοδιότητες. Αυτό δεν έγινε. Το σύστημα, οι κυβερνήσεις, προώθησαν τη λειτουργία των Δήμων ως φοροεισπρακτικό μηχανισμό διαχείρισης και διανομής κονδυλίων σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Συνεπώς, οι Δήμοι, ως αναπόσπαστο τμήμα του αστικού κράτους, καλούνται να προωθούν σε τοπικό επίπεδο, τα συμφέροντα του κεφαλαίου, να εμπορευματοποιούν τις Υπηρεσίες τους, να αξιοποιούν τα εθνικά και ευρωπαϊκά κονδύλια με κριτήριο τα κέρδη ορισμένων και όχι με βάση τις ανάγκες του συνόλου των δημοτών τους. Μάλιστα, αυτή η τάση ενισχύεται με τις κρατικές παρεμβάσεις περί «επιτελικού» και «ψηφιακού» κράτους, σε συνδυασμό με τη σχεδιασμένη απογύμνωση των Δήμων από εργαζόμενους και οικονομικούς πόρους.

Το όραμά τους είναι οι Δήμοι να λειτουργούν ως ελεγκτικός μηχανισμός, που θα επιβλέπει τους εργολάβους, τους επιχειρηματικούς ομίλους που θα “αξιοποιούν” κάθε Υπηρεσία και έργο. Και όπως είναι εύκολα κατανοητό, ο επιχειρηματίας που επιλέγει να δραστηριοποιηθεί κάπου, το κάνει γιατί έχει τη δυνατότητα να αποκομίσει το αντίστοιχο κέρδος.

Άρα, μιλάμε για υπηρεσίες που θα λειτουργούν με ανταπόδοση, δηλαδή με δεύτερη και τρίτη φορολόγηση των δημοτών, καθώς επίσης θα μείνουν εκτός του «κάδρου» οι κοινωνικές υπηρεσίες, η στήριξη των πιο ευάλωτων τμημάτων του λαού μας.

Σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, είναι ένας καθημερινός αγώνας μετ’ εμποδίων, να καταφέρεις ως Δημοτική Αρχή να κάνεις φιλολαϊκές παρεμβάσεις, να στηρίζεις τον λαό της πόλης σου χωρίς να αυξάνεις τη δημοτική φορολόγηση. Είναι αγώνας, να αξιοποιείς τα χρηματοδοτικά προγράμματα για έργα που καλύπτουν λαϊκές ανάγκες, παλεύοντας ενάντια στα κριτήρια επιλεξιμότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ελληνικών Κυβερνήσεων. Και πολλές φορές, να καλείσαι με το πολύ μικρό ταμείο του Δήμου, να συμπληρώσεις τα κενά της κρατικής χρηματοδότησης, για να είναι τα σχολεία καθαρά, για να στηρίξεις τους εργαζόμενους, για να λειτουργεί η πόλη καθημερινά.

Συνεπώς, για να απαντήσουμε στο ερώτημα τι είναι σήμερα προοδευτική στάση, ειδικά για μια Δημοτική Αρχή, εμείς στην Πάτρα απαντάμε ότι, σε ένα σύστημα που είναι φτιαγμένο απ’ την κορφή ως τα νύχια για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ακόμα και όντας στη Δημοτική Αρχή, πρέπει να είσαι αντιπολίτευση. Και όταν λέμε αντιπολίτευση, δεν εννοούμε να εξυπηρετείς την κυβερνητική εναλλαγή, δηλαδή να στηρίζεις έναν «καλύτερο» διαχειριστή του αντιλαϊκού οικοδομήματος.

Θεωρούμε πως πρέπει να είσαι συνεχώς, στο πλευρό του λαού της πόλης σου κι αυτό, προϋποθέτει τη σύγκρουση με τις κεντρικές κατευθύνσεις, στην ουσία προϋποθέτει την αμφισβήτηση του ίδιου του συστήματος.

Η εμπειρία μας στη Δημοτική Αρχή της Πάτρας, τα τελευταία εννέα χρόνια, μας έχει δείξει ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να έχεις κατακτήσεις, για να υπερασπιστείς επιτυχώς την πόλη σου και το λαό σου.

Στην Πάτρα, έχουμε τραβήξει διαφορετικό δρόμο απ’ την πλειοψηφία των Δημοτικών Αρχών της χώρας. Έχουμε κινητοποιηθεί μαζί με το λαό μας για πολλά ζητήματα, έχουμε φτάσει με τα πόδια μέχρι και την Αθήνα, βρεθήκαμε στα δικαστήρια γιατί διαμορφώσαμε ελεύθερους χώρους, καθώς επίσης και γιατί δεν επιτρέψαμε την ελεύθερη δράση των φασιστών στην πόλη.

Με τη δύναμη που αντλήσαμε απ’ αυτή την κοινή δράση κι απ’ το γεγονός ότι ο πατραϊκός λαός ύψωσε γύρω μας τείχος προστασίας, κατορθώσαμε πράγματα που φαίνονταν ακατόρθωτα και που λοιδορούνταν ως «μαξιμαλιστικά», από διάφορους «πρόθυμους» του συστήματος.

Το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας αποδόθηκε στο Δήμο μας και σιγά – σιγά διαμορφώνεται. Δεν ακολούθησε τη μοίρα του Ελληνικού, καθώς και άλλων πόλεων, όπου η παραλία κόβεται σε «φιλέτα» και παραδίδεται σε διάφορους ομίλους.

Έχουμε παραδώσει και διαμορφώνουμε σειρά ελεύθερων χώρων σε όλη την πόλη. Δεν ακολουθούμε το παράδειγμα άλλων πόλεων, που κατευθύνουν υπέρογκα κονδύλια για αναπλάσεις, κατά παραγγελία των διάφορων ΠΑΕ.

Κερδίσαμε 5,1 χιλιόμετρα υπογειοποίησης της νέας διπλής σιδηροδρομικής γραμμής. Συνεχίζουμε τον αγώνα και για το υπόλοιπο τμήμα, όμως ήδη αποτελεί σημαντική κατάκτηση, ότι δεν θα υψωθούν «τείχη» στο κέντρο της πόλης μας, στο όνομα του να φτάσει γρήγορα το τρένο, για να μην εμποδιστεί η ανάπτυξη.

Αυτά είναι κάποια μόνο παραδείγματα, που δείχνουν ότι χρειάζεται ανυποχώρητη στάση και σύγκρουση, για να έχεις κατακτήσεις ακόμα και στα αυτονόητα.

Προοδευτική διακυβέρνηση, με το λαό στον «πάγκο» και την εξουσία στους επιχειρηματικούς ομίλους, δεν μπορεί να υπάρξει. Ούτε μπορείς να είσαι προοδευτικός, σεβόμενος «τα ιερά και τα όσια» του συστήματος, τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις «δεσμεύσεις» της χώρας, το κριτήριο του κόστους – οφέλους για τα έργα και τις υπηρεσίες που πρέπει να προσφέρει ο Δήμος.

Σ’ αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε και ευελπιστούμε να πολλαπλασιαστούν οι αιρετοί της Τοπικής Διοίκησης, ακόμα και οι Δήμαρχοι, που θα θελήσουν να πορευτούν στην ίδια κατεύθυνση μ’ εμάς.

Ο Κώστας Πελετίδης είναι Δήμαρχος Πατρέων

Άρθρα σημαντικών προσωπικοτήτων που μοιράζονται σκέψεις και απόψεις για την Ελλάδα και τη θέση της στο μέλλον. Ανακαλύψτε περισσότερα στο αφιέρωμα “2023: Η Ελλάδα Στο Μέλλον”