Δίκη Πισπιρίγκου: “Ειδοποιηθήκαμε αργά” υποστήριξε παιδίατρος εντατικολόγος

Την πεποίθηση του πως δεν ειδοποιήθηκε εγκαίρως, προκειμένου να επιχειρήσει να επαναφέρει στη ζωή τη Μαλένα Δασκαλάκη, εξέφρασε ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου ο παιδίατρος – εντατικολόγος, Κων. Τζιούβας, ο οποίος επεσήμανε ότι «πρέπει να είχε χαθεί κι άλλος πολύτιμος χρόνος» εκτός από τα δέκα λεπτά που χρειάστηκαν για να φτάσει ο ίδιος στο παιδί.

Ο μάρτυρας υποστήριξε δε, ότι χάθηκε χρόνος περίπου 5-10 λεπτά γιατί “το κορμί δεν ήταν τελείως ψυχρό, αλλά την απέκτησε γρήγορα την εικόνα”. Όπως κατέθεσε, “ακόμα και τα 10 λεπτά που κάναμε να πάμε στο παιδί, εγώ πάντα πίστευα ότι έχει χαθεί κι άλλος χρόνος, πολύτιμος χρόνος. Στην ανάνηψη έχει σημασία ο χρόνος”.

Ο γιατρός περιέγραψε πως ο ίδιος δέχθηκε κλήση από το ογκολογικό τμήμα για σπασμούς σε ένα παιδί, ακολουθώντας τη συνήθη διαδικασία προετοιμασίας ώστε να πάει στον ασθενή. «Στο 1,5 λεπτό περίπου όταν φεύγαμε έγινε δεύτερη κλήση ότι είχαμε ανακοπή. Μας είπαν «ανακοπή τρέξτε!»» ανέφερε, περιγράφοντας στη συνέχεια πως όταν μπήκε στο δωμάτιο είδε τη μητέρα του παιδιού, τη γιατρό και δυο νοσηλευτές.

«Το παιδί ήταν ξαπλωμένο, λίγο χαμηλότερα από το προσκέφαλο και δίπλα η γιατρός με την ΑΜΠΟΥ. Ήταν όλοι συναισθηματικά φορτισμένοι. Η μητέρα έκλαιγε νομίζω» κατέθεσε, ενώ σχολίασε για τη Μαλένα: «είδα ένα παιδί κυανό, ξαπλωμένο στο κρεβάτι, ήταν ένα παιδί σε ανακοπή. Άτονο, είχε ψυχρά άκρα, όλο το κορμί ήταν ψυχρό».

Πρόεδρος: Τι αίσθηση σας έδωσε δηλαδή;
Μάρτυρας: Γρήγορα μπορώ να αντιληφθώ αν έχει κάποιος σφίξεις. Το παιδί ήταν ψυχρό.
Πρόεδρος: Άρα ήταν ένα παιδί νεκρό όταν πήγατε εσείς;
Μάρτυρας: Ναι ήταν νεκρό όταν πήγα εγώ το παιδί. Δεν είχα ζωτικά, δεν είχε σφίξεις, είχε μυδριασμένες κόρες.
Πρόεδρος: Ποτέ αρχίζει η θερμοκρασία να πέφτει και γίνεται ψυχρό το κορμί;
Μάρτυρας: Στα πέντε με δέκα λεπτά τα άκρα ενός παιδιού είναι ψυχρά. Στα 15-20 λεπτά παγώνει όλο το σώμα.
Πρόεδρος: Η εικόνα που είχατε για τη Μαλένα ποια είναι;
Μάρτυρας: Χάσαμε χρόνο. Είχα την αίσθηση πάντα ότι ήταν μεγαλύτερος ο χρόνος που ήταν χωρίς κυκλοφορία το παιδί. Εμείς κάναμε 10 λεπτά, αλλά είχα πάντα την αίσθηση ότι χάθηκε χρόνος νωρίτερα. Με είχε πειράξει. Δεν ήταν ταλαιπωρημένο παιδί. Πίστευα τότε ότι κάτι έγινε στον ύπνο, ότι έφυγε και δεν το πήραμε χαμπάρι. Ότι βρεθήκαμε προ τετελεσμένου γεγονότος. Μου θύμισε παιδί που το φέρνουν από το σπίτι.
Πρόεδρος: Συνυπολογίζετε και τον χρόνο ανάνηψης της παιδιάτρου;
Μάρτυρας: Θεωρώ ότι ως γιατρός γνώριζε τι πρέπει να κάνει, εμείς έχουμε μεγαλύτερη εμπειρία και περισσότερες δυνατότητες.