Δίκη Χρυσής Αυγής: Διετάχθη η βίαιη προσαγωγή της Χρύσας Τοσλούκου στις 3 Φεβρουαρίου

«Κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε» είπε η αστυνομικός της ΔΙΑΣ Αγγελική Λεγάτου που με άλλους τρεις συναδέλφους της με τέσσερις μηχανές πήγαν είχαν έξω από την καφετέρια Κοράλλι λίγο πριν δολοφονηθεί ο Παύλος Φύσσας.

Στο δικαστήριο το πρωί της Παρασκευής (20/1) εκφωνήθηκε το όνομα της Χρύσας Τοσλούκου, σύντροφος του Παύλου Φύσσα, η οποία ήταν απούσα. Έτσι στο τέλος της συνεδρίασης μετά από αίτημα της υπεράσπισης,στο οποίο συναίνεσε και η Εισαγγελέας, το δικαστήριο διέταξε τη βίαιη προσαγωγή της μάρτυρα στην δικάσιμο της 3ης Φεβρουαρίου. Πριν λάβει απόφαση το Δικαστήριο η κα. Μαρίνα Δαλιάνη, δικηγόρος της οικογένειας Φύσσα, ζήτησε από το δικαστήριο πριν λάβει απόφαση για βίαιη προσαγωγή να εξετάσει ότι έχουν εξαντληθεί όλοι οι άλλοι τρόποι πχ η τηλεφωνική ανεύρεση για το ανθρώπινο όπως είπε χαρακτηριστικά με την πρόεδρο να επισημαίνει ότι η μάρτυρας έχει εντοπιστεί σε επαρχιακή πόλη και έχει κλητευθεί.

Η αστυνομικός κατέθεσε στο δικαστήριο ότι τα πληρώματα των μηχανών της ΔΙΑΣ έλαβαν σήμα από το κέντρο τους να μεταβούν έξω από την καφετέρια στο Κερατσίνι. Το κέντρο ενημέρωσε ότι έξω από το Κοράλλι ήταν συγκεντρωμένα άτομα με ρόπαλα, κατέθεσε η μάρτυρας.

«Όταν φθάσαμε είδαμε περίπου 40 με 50 άτομα» είπε η αστυνομικός η οποία συμπλήρωσε πως ένας πολίτης που τους δήλωσε συνάδελφός τους (σ.σ.: εννοεί τον Δημήτρη Χατζησταματη ειδικό φρουρό στις φυλακές) τους είπε πως διαπληκτίστηκαν «κάτι χρυσαυγιτες με αναρχικούς».

Η αστυνομικός, η οποία απαντώντας σε ερώτηση της Προέδρου δήλωσε πως οι ίδιοι «δεν αντιληφθηκαμε τι άτομα ήταν αυτά», κατέθεσε πως «είδαμε περίπου 15 με 20 άτομα να τρέχουν προς την Τσαλδάρη και τα ακολουθήσαμε πεζή. Είδαμε πέντε άτομα να τσακώνονται. Μπήκαμε ανάμεσα και τραβήξαμε τυχαία έναν από αυτούς. Ήταν ο Φύσσας, ο οποίος μας φώναξε “εμένα ρε;”. Σήκωσε την μπλούζα του και μας έδειξε την πληγή από το μαχαίρι και τον Ρουπακιά, ο οποίος είχε ανοίξει την πόρτα και ετοιμαζόταν να μπει στο αυτοκίνητο να φύγει. Τον συλλάβαμε και βρήκαμε και το μαχαιράκι» κατέθεσε η αστυνομικός.

Η μάρτυρας ρωτήθηκε από την πρόεδρο γιατί «τράβηξε τον Φύσσα από αυτούς που τσακώνονταν» και η κα. Λεγάτου είπε πως τον τράβηξε γιατί «ήταν έξαλλος. Ήταν ο μόνος που φώναζε».

Η Πρόεδρος ρώτησε επίσης την αστυνομικό αν κατάλαβαν ή όχι ότι στο σημείο που «τσακώνονταν οι 4-5» μόλις είχε μαχαιρωθεί ένας άνθρωπος. Η μάρτυρας απάντησε πως δεν θα είχαν καταλάβει αν δεν σήκωνε την μπλούζα και φώναζε ο Φύσσας, υποδεικνύοντας τον δράστη.

Πρόεδρος: «Αν δε σας έλεγε ο Φύσσας ότι “αυτός με μαχαιρώσε”, θα καταλαβαίνετε κάτι;»

Μάρτυρας: «Όχι εάν δε μας σήκωνε την μπλούζα και μας έδειχνε, δε θα καταλαβαίναμε κάτι. Εμείς είδαμε δύο άτομα να τσακώνονται. Να ρίχνουν κλωτσιές, μπουνιές…»

Πρόεδρος: «Τον κρατούσαν τον Φύσσα, λέτε στην ανακρίτρια; Σήμερα τι λέτε;»

Μάρτυρας: «Ήταν Φύσσας με Ρουπακιά απέναντι και οι άλλοι δεξιά και αριστερά. Δεν ξέρω πότε τον μαχαίρωσε.»

Πρόεδρος: «Είστε δύο μέτρα κοπέλα, γιατί λέτε δε σας άκουσαν όταν τους είπατε να σταματήσουν; Γιατί δε σας υπάκουσαν;»

Μάρτυρας: «Δεν ξέρω.»

Πρόεδρος: «Ο Ρουπακιάς σάς έδωσε κάποια απάντηση στο λόγο που μαχαίρωσε τον Φύσσα;»

Μάρτυρας: «Δεν θυμάμαι.»

Πρόεδρος: «Ο Ρουπακιάς δηλαδή θα είχε φύγει;»

Μάρτυρας: «Κανονικά. Είχε ανοίξει την πόρτα κι ετοιμαζόταν να μπει στο αυτοκίνητο»

Πρόεδρος: «Έχετε πει πως ο Ρουπακιάς σάς φάνηκε ήρεμος, ψύχραιμος. Πώς το ερμηνεύετε;»

Μάρτυρας: «Δεν ξέρω…»

Πρόεδρος: «Μήπως δεν περίμενε πως θα επέμβετε εσείς κυρία μου; Τρια δευτερόλεπτα μετά, θα είχε φύγει. Τι λέτε;»

Μάρτυρας: «Κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε; Φωνάζαμε “Αστυνομία” και μας αγνοούσαν.»

Πρόεδρος: «Βλέπατε τα γεγονότα! Πήρατε και έπαινο διαβάσαμε… Γιατί πήρατε έπαινο;»

Μάρτυρας: «Δεν ξέρω και δε με νοιάζει.»

Πρόεδρος: «Μας νοιάζει εμάς.»

Μάρτυρας: «Ναι πήραμε.»

Πρόεδρος: «Για τη σύλληψη του Ρουπακιά;»

Μάρτυρας: «Μάλιστα.»

Πρόεδρος: «Μάλιστα.»

Η Εισαγγελέας ρώτησε την αστυνομικό αν η φίλη του Παύλου Φύσσα κα. Χρύσα Τοσλούκου ζήτησε την βοήθειά τους και η κ. Λεγάτου απάντησε πως τους ζήτησε να επέμβουν, λέγοντας «χτυπάνε την παρέα μου».

Σε ερωτήσεις από την πλευρά της Υποστήριξης της κατηγορίας, η αστυνομικός επιβεβαίωσε προηγούμενες καταθέσεις της ότι τα άτομα που ήταν συγκεντρωμένα στο Κοράλλι αλλά και εκείνοι που ήταν γύρω από τον Φύσσα «ήταν μαυροφορεμένοι και κοντοκουρεμένοι». Είπε επίσης πως στο Τμήμα πλέον, μετά το έγκλημα, κατάλαβε ότι τα άτομα αυτά ήταν χρυσαυγίτες. Ρωτήθηκε επίσης γιατί χαρακτήρισε «μαχαιράκι» το μαχαίρι του Ρουπακιά και απάντησε πως ήταν σα σουγιαδάκι διευκρινίζοντας πως « δεν το μάζεψα εγώ».

Από την πλευρά των θυμάτων η μάρτυρας δέχθηκε την εξής ερώτηση:«Δέκα χρόνια μετά βλέποντας την υπόθεση, πιστεύετε πως η Αστυνομία έκανε καλά την δουλειά της;» Η αστυνομικός απάντησε μονολεκτικά «Ναι».

Ο καταδικασμένος για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Γιάννης Λαγός είπε στη μάρτυρα πως η ίδια και άλλοι δύο αστυνομικοί στις πρώτες καταθέσεις τους «αναφέρουν για συμπλοκή μεταξύ δύο αντρών» και της ζήτησε να διευκρινίσει το θέμα: «Ήταν τέσσερις- πέντε άντρες που είδαμε» του είπε η μάρτυρας.

Ο κατηγορούμενος της είπε πως «του φαίνεται περίεργο» πως εκείνο το βράδυ «υπήρξαν συγκεντρωμένοι, υπήρξε συμπλοκή, υπήρξε νεκρός και τελικά εσείς βραβευτήκατε» με την πρόεδρο να παρεμβαίνει «βραβεύτηκαν για τη σύλληψη!».

Απαντώντας σε ερώτηση από την πλευρά της υπεράσπισης, η μάρτυρας επιβεβαίωσε τον ισχυρισμό από κατάθεσή της, πως η ομάδα των μαυροφορεμένων άρχισε να τρέχει όταν κάποια φωνή φώναξε «νατοι νατοι», χωρίς να ξέρει ποιοί ήταν αυτοί που κυνηγούσαν…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις