Οι δέκα υποθέσεις γυναικοκτονίας που συγκλόνισαν την Ελλάδα

Οικονομικές διαφορές, στιγμή “πάθους”, παθολογική ζήλεια, η “κακιά στιγμή”. Ο κάθε γυναικοκτόνος είχε το δικό του ‘επιχείρημα’. Όλα είχαν κοινή βάση: να εξηγήσουν τα ανεξήγητα, πρώτα στον εαυτό τους και μετά στους άλλους. Η ομολογία του 32χρονου για το στυγερό έγκλημα των Γλυκών Νερών είναι η κορυφή του παγόβουνου των δεκάδων ανθρωποκτονιών με θύμα γυναίκες, που σημειώνονται ετησίως στη χώρα μας μόνο.

Το NEWS 24/7 καταγράφει τις 10 υποθέσεις γυναικοκτονίας που συγκλόνισαν την ελληνική κοινή γνώμη.

✍ Έθιξε τον εγωισμό του και την τεμάχισε

Την Πέμπτη 25 Ιουνίου του 1987, με τα απορριμματοφόρα να απεργούν και να κάνουν την ήδη ασφυκτική ζέστη ανυπόφορη, ρακοσυλλέκτης είχε βρει ακέφαλο κορμό γυναικείου σώματος, διπλωμένο σε σακούλες σκουπιδιών. Σημείωση: αν δεν ήταν η απεργία, δύσκολα θα γινόταν η ανακάλυψη ενός εκ των πλέον φρικιαστικών εγκλημάτων που έχουν γίνει στη χώρα μας.

Κινητοποιήθηκαν αμέσως οι αρχές. Σε μια από τις σακούλες είχε βρεθεί απόδειξη από κρεοπωλείο, το οποίο επισκέφτηκαν αστυνομικοί, με τον ιδιοκτήτη να θυμάται ποιος είχε κάνει την αγορά των 1.210 δραχμών, την Τρίτη 23/6. Πριν γίνει η σύλληψη του υπόπτου και γνωστοποιηθεί η ταυτότητα του θύματος, ο 27χρονος Παναγιώτης Φραντζής είχε εμφανιστεί στις αρχές, για να ομολογήσει το έγκλημα του. Η σορός άνηκε στη σύζυγο του, Ζωή Γαρμανή.

Το ζευγάρι είχε γνωριστεί δύο χρόνια νωρίτερα. Εκείνος ήταν 25, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, γιος αστικής οικογένειας, “ένας ευγενής νέος”. Εκείνη ήταν 16, όμορφη και “χαϊδεμένη” κόρη ευκατάστατης οικογένειας που είχε φτάσει έως το ‘θέλω να περνάω καλά’ σε στόχους ζωής. Ήταν άλλωστε, τόσο νέα.

Μετά την πρώτη τους συνάντηση, ο Φραντζής διέλυσε τη σχέση που είχε και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να κερδίσει τη Ζωή. Παντρεύτηκαν το Δεκέμβριο του 1986 -όταν εκείνη ήταν 17. Έμειναν στο σπίτι του άνδρα, που ήταν κοντά σε εκείνο της οικογενείας του. Από τις πρώτες μέρες η συμβίωση ήταν επεισοδιακή. Ο Φραντζής ζήλευε αφόρητα τη Γαρμανή, η οποία σε κάθε της έξοδο συγκέντρωνε τα βλέμματα των ανδρών. Η νεαρά δεν είχε μάθει ακόμα να ‘φιλτράρει’ τη συμπεριφορά της. Έλεγε και έκανε ό,τι ένιωθε πως ήθελε -σε πλήρη αρμονία με την εφηβεία της.

Το μοιραίο βράδυ της Τετάρτης 24/6 είχε γυρίσει από έξοδο και είχε συνευρεθεί σεξουαλικά, πριν αρχίσει να επιδίδεται στην κλασική ανταλλαγή προσβολών. Μετά το ‘είσαι ανίκανος, φταίω εγώ που σε παντρεύτηκα’,  όπως κατέθεσε ο Φραντζής ‘είχε θιγεί ο εγωισμός μου’. Σύντομα πέρασαν στις χειροδικίες, πριν ο Φραντζής αρπάξει τη Γαρμανή από το λαιμό και την πνίξει (για μήνες επέμενε πως η Ζωή πέθανε όταν πάνω στην πάλη, έπεσε με το πίσω μέρος του κεφαλιού στη γωνία του κρεβατιού). Όταν κατάλαβε πως την είχε σκοτώσει, έκρινε πως ήταν σκόπιμο να την εξαφανίσει. Άρπαξε ένα χασαπομάχαιρο και πέρασε τέσσερις ώρες για να την κόψει σε 16 κομμάτια (το κεφάλι το έκοψε από το λαιμό, για να εξαφανίσει τα ίχνη της πράξης του, ενώ έβγαλε τα μάτια για να μην αναγνωριστεί το θύμα σε περίπτωση που εντοπιζόταν), τα οποία έβαλε σε δέκα πλαστικές σακούλες. Αυτές τις μοίρασε σε τέσσερις σακούλες σκουπιδιών, τις οποίες πέταξε σε κάδο απορριμάτων, λίγα μέτρα από το σπίτι του.

Ο τρόπος που χειρίστηκε το ‘μετά’ απέδειξε πως δεν έδρασε εν βρασμώ. Δεν τον βοήθησε και το ‘ο διαμελισμός δεν είναι κάτι δύσκολο. Αρκεί να σημαδεύεις τις κλειδώσεις’ που είπε στην ομολογία του. Παραπέμφθηκε σε δίκη για ανθρωποκτονία από πρόθεση, ιδιαζόντως ειδεχθή και για περιύβριση νεκρού. Όπως γράφουν στο Crime Times, του οποίου την επιστημονική διεύθυνση έκδοσης έχει το Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος, ο Εισαγγελέας της έδρας Κυριάκος Καρούτσος, στην αγόρευσή του όπου ζήτησε την ενοχή του Φραντζή για ανθρωποκτονία από πρόθεση τελεσθείσα με τρόπο ιδιαζόντως ειδεχθή, είπε μεταξύ άλλων και την εξής φράση, όπως αυτή αναπαράγεται στον τύπο της εποχής: “Κανένα ζώο του ζωικού βασιλείου δεν θα έκανε τέτοιο έγκλημα”.

Την 1η Οκτωβρίου του 1988 κρίθηκε ένοχος. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Στις 20/10 του 2005, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Χανίων του χορηγήθηκε η υφ’ όρων απόλυση.

Σήμερα η ισόβια κάθειρξη ισοδυναμεί κατ’ ανώτερο όριο 19 έτη εγκλεισμού. Μετά την έκτιση τους, ο καταδικασθείς απολύεται υποχρεωτικά.

✍ Την αποκεφάλισε για να μη τη ‘χάσει’

Το Γενάρη του 1999, ο 24χρονος αξιωματικός του εμπορικού Ναυτικού, Γιώργος Σκιαδόπουλος είχε εμφανιστεί στις εκπομπές των Κώστα Χαρδαβέλα και Αγγελικής Νικολούλη, εκλιπαρώντας να τον βοηθήσουν να βρει την αρραβωνιαστικιά του. Η Τζούλι Μαρί Σκάλι είχε εξαφανιστεί, ενώ είχε πάει να αγοράσει φαγητό στην περιοχή της Ομόνοιας -κατά την άφιξη του ζευγαριού στην Αθήνα, από την Καβάλα. Αυτό είπε στις αρχές και στις τηλεοπτικές εκπομπές ο νεαρός άνδρας.

Το ζευγάρι είχε γνωριστεί σε κρουαζιερόπλοιο που έπλεε στην Καραϊβική, δυο χρόνια νωρίτερα. Εκείνος ήταν ο τρίτος μηχανικός του πλοίου. Εκείνη τουρίστρια -παντρεμένη και μητέρα ενός 3χρονου κοριτσιού. Ερωτεύτηκαν και διατήρησαν επαφές, όταν οι δρόμοι τους χώρισαν. Συναντήθηκαν ξανά το Φεβρουαρίου του 1998, σε άλλη κρουαζιέρα και ενώ εκείνη βρισκόταν στη διαδικασία έκδοσης διαζυγίου. Στο τέλος αυτού του ταξιδιού αποφάσισαν να ζήσουν μαζί. Το ταξίδι στην πατρίδα της γυναίκας δεν είχε την εξέλιξη που ήθελε το ζευγάρι, καθώς η μητέρα της Τζούλι δεν αγάπησε ακριβώς τον Έλληνα που είχε παραιτηθεί από το Ναυτικό -προκειμένου να ακολουθήσει τον έρωτα του.

Επέστρεψε στην Καβάλα, όπου ταξίδεψε η Αμερικανίδα, μετά την έκδοση του διαζυγίου της, για να τακτοποιήσουν τα του γάμου τους. Είχε χρήματα, από το διακανονισμό του διαζυγίου. Συνολικά επρόκειτο να πάρει 600.000 δολάρια. Γρήγορα διαπίστωσε πως υπήρχαν δυο πολύ σοβαρά προβλήματα: αφενός ο άνδρας που αγαπούσε έπρεπε να υπηρετήσει υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, αφετέρου αν έμενε μαζί του θα έχανε την επιμέλεια της κόρης της και ενδεχομένως να μην μπορούσε να τη ξαναδεί ποτέ. Του είπε πως έπρεπε να επιστρέψει στις ΗΠΑ για να τακτοποιήσει αυτό το θέμα. Εκείνος φοβήθηκε πως δεν θα ξαναγυρίσει. Το Γενάρη του 1999 το ζευγάρι ήλθε στην Αθήνα για μια σειρά υποχρεώσεων. Καθ’ οδόν διαπληκτίστηκαν και η ένταση ήταν τέτοια που ο Σκιαδόπουλος βγήκε από την Εθνική Οδό, για να σταματήσει σε ένα απόμερο σημείο -κοντά σε λίμνη- το αυτοκίνητο, ώστε να προσπαθήσει να ηρεμήσει τη σύντροφο του –την οποία τελικά έπιασε από το λαιμό και τη στραγγάλισε.

Όταν κατάλαβε τι είχε κάνει, αποφάσισε να εξαφανίσει το πτώμα. Το έβαλε στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου, κατευθύνθηκε προς ένα βενζινάδικο όπου γέμισε ένα μπιτόνι και επέστρεψε στο σημείο του φονικού, για να επιχειρήσει να κάψει τη σορό. Αυτό δεν κατέστη δυνατό (το σώμα καψαλίστηκε, αλλά δεν κάηκε). Στην απόγνωση του την ξαναέβαλε στο πορτμπαγκάζ για να πάει στο σπίτι της γιαγιάς του -όπου θυμόταν πως υπήρχε μια μεγάλη βαλίτσα στην οποία θα χωρούσε η άτυχη γυναίκα. Τελικά, προεξείχε το κεφάλι της. Το έκοψε σιδεροπρίονο. Έβαλε τη βαλίτσα στο αυτοκίνητο, επέστρεψε στη λίμνη και την πέταξε εκεί. Κατά την επιστροφή στο σπίτι του, πέταξε το κεφάλι στη θάλασσα.

Αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει τέσσερις φορές, χωρίς επιτυχία. Για τις επόμενες 18 μέρες έκανε ό,τι μπορούσε για να πείσει πως η Τζούλι εξαφανίστηκε. Δυστυχώς για εκείνον, δεν θυμόταν τα ψέματα του και ως εκ τούτου έδινε διαφορετικές ημερομηνίες και λεπτομέρειες, όπου εμφανιζόταν. Οι αρχές τον υποψιάστηκαν, τον κάλεσαν για ανάκριση και στις 12/1 του 1999 ομολόγησε τα πάντα. Δέκα μήνες μετά καταδικάστηκε σε ισόβια. Το 2002 η ποινή του μειώθηκε σε 23 χρόνια, λόγω καλής διαγωγής. Το 2009 αφέθηκε ελεύθερος.

✍ Δεν δεχόταν το τέλος της σχέσης τους

O Δάνος Μουρατίδης και η Κική Κούσογλου είχαν μεγαλώσει μαζί στη Βέροια. Στην εφηβεία, από φίλοι έγιναν ζευγάρι. Το Μάρτιο του 2005, μετά πέντε χρόνια ήλθε το τέλος της έντονης σχέσης. Ήταν γεμάτη με καυγάδες που συνήθως είχαν στο επίκεντρο τη ζήλια και την καταπίεση του μεν στη δε. Αυτός ήταν 23. Εκείνη 20. Συμφώνησαν να επιστρέψουν στον αρχικό δεσμό: αυτόν της φιλίας. Η Κική είχε αποφασίσει να προχωρήσει. Ο Δάνος πίστευε ότι θα τα ξαναβρούν.

Στις 11 Απριλίου εκείνου του έτους, η Κική εξαφανίστηκε. Δεν εμφανίστηκε στη δουλειά της -σε μια καφετέρια-, χωρίς να ειδοποιήσει. Όταν συμπληρώθηκαν δυο μέρες αδυναμίας εντοπισμού της, η μητέρα της δήλωσε την εξαφάνιση της στην αστυνομία. Οι πρώτες έρευνες οδήγησαν στο ότι ύποπτος ήταν ο Δάνος, καθώς ήταν ο τελευταίος που είχε δει την Κική. Συναντήθηκαν στο καφέ που δούλευε το κορίτσι, έμειναν μαζί έως ότου εκείνη σχόλασε, με τον φίλο της να προσφέρεται να την πάει στο σπίτι της. Τελικά, πήγαν σπίτι του, σε μια ακόμα προσπάθεια του Δάνου να τα ξαναβρούν. Σύμφωνα με όσα είπε ο Μουρατίδης, το ζευγάρι κοιμήθηκε μαζί, με την Κική να φεύγει πριν ξυπνήσει ο νεαρός άνδρας.

“Πίστεψα πως ο χωρισμός μας είναι οριστικός και της έστειλα με γραπτό μήνυμα ‘όπως νομίζεις εσύ. Ελπίζω να είσαι ευτυχισμένη. Καλά να περνάς. Φιλάκια’”. Οι αρχές δεν είχαν βρει αποδεικτικά στοιχεία για την ενοχή του και τον άφησαν να φύγει. Λίγες μέρες μετά ο Μουρατίδης επανέλαβε όσα διαβάσατε, στην εκπομπή ‘Φως στο τούνελ’ της Αγγελικής Νικολούλη, τη βοήθεια της οποίας ζήτησε η οικογένεια της αγνοουμένης. Στη συνέντευξη που έδωσε ο νεαρός άνδρας, έκανε έκκληση στο κοινό της εκπομπής να βοηθήσει να βρεθεί η Κική. Η κοινή γνώμη είχε εστιάσει στο δράμα του νεαρού, όμορφου άνδρα που αναζητούσε την αγαπημένη του.

Μπροστά σε αδιέξοδο, η αστυνομία άρχισε να μελετά όλα τα στοιχεία από την αρχή. Εστίασε στο μήνυμα που ανέφερε ο Μουρατίδης ως το τελευταίο του. Ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με όσα είχαν καταθέσει οι φίλοι του για τη συμπεριφορά του προς την Κική -και το πώς δεν μπορούσε να διαχειριστεί το χωρισμό τους. Τα στοιχεία που έστειλε εταιρία κινητής τηλεφωνίας έδειχναν πως τα τηλέφωνα και των δυο πρωταγωνιστών της ιστορίας έπαιρναν σήμα από την ίδια κεραία -βρίσκονταν δηλαδή, στο ίδιο σημείο, τη στιγμή της αποστολής και της παραλαβής του επίμαχου SMS.: το σημείο αυτό ήταν το σπίτι του Δάνου, ο οποίος ομολόγησε το έγκλημα του τέσσερις μήνες αφότου το διέπραξε.

Είχε σκοτώσει την Κική σε μια κρίση ζήλιας. Μετά υπέδειξε στις αρχές και το σημείο που την είχε θάψει, με τη βοήθεια εξαδέλφου του. Στο δικαστήριο είπε πως το είχε ‘χάσει’ όταν βρήκε στο κινητό της μήνυμα από άλλον άνδρα -είχε ψάξει το τηλέφωνο ενώ εκείνη κοιμόταν. Την ξύπνησε και ζήτησε εξηγήσεις. Άρχισαν να τσακώνονται, πριν την πιάσει από το λαιμό και τη στραγγαλίσει. “Δεν θυμάμαι αν είπε κάτι. Όταν την άφησα, δεν κουνιόταν. Διαπίστωσα πως δεν αναπνέει. Τα έχασα. Πανικοβλήθηκα και αποφάσισα να την εξαφανίσω. Ήταν σαν να μην ήμουν εγώ”. Καταδικάστηκε σε ισόβια, για ανθρωποκτονία με πρόθεση και περιύβριση νεκρού. Δεν του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό ότι βρισκόταν σε κατάσταση βρασμού ψυχικής ορμής.

✍ Έθιξε τον ανδρισμό του και την τσιμέντωσε

“Δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου. Τον μισώ, δεν αντέχω που τον βλέπω στον καθρέφτη”. Αυτά ήταν τα λόγια του Γιάννη Κατσιλάμπρου, του καθηγητή μουσικής που σκότωσε τη σύζυγο του -σολίστ στο πιάνο- Παναγιώτα Μαζαράκη, πριν τη θάψει σε πλατεία της γειτονιάς όπου έμεναν, στη Φιλοθέη.

Δεν έχουν περάσει έξι μήνες από τότε που το Μικτό Ορκωτό Εφετείο τον καταδίκασε σε 20 έτη κάθειρξης, αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου. Ο ίδιος υποστήριξε ενώπιον δικαστών ότι από το φονικό της 24ης Σεπτεμβρίου του 2008, προηγήθηκε έντονος καβγάς, ο οποίος τον έβγαλε εκτός ελέγχου, καθώς -σύμφωνα με τον ίδιο- θίχτηκε ο ανδρισμός του. Κατέθεσε πως η σύζυγος του τον μείωνε και χειροδικούσε εις βάρος του και ενώπιον των παιδιών τους. “Είμαι δυο μέτρα και εκείνη 1.60, αλλά με χτυπούσε και ο μεγαλύτερος πόνος ήταν ο ψυχικός”.

Οι συγγενείς του θύματος ανέφεραν πως ο Κατσιλάμπρου είχε ανταγωνιστικά θέματα με τη σύζυγο του, καθώς ζήλευε την λαμπρή της καριέρα. Αυτός ήταν ο λόγος που διαφωνούσαν όλο και συχνότερα. “Τον τελευταίο καιρό του γάμου, σχεδόν μισούσαν ο ένας τον άλλον”.

Κατά του ιδίου το ρηθέν, ο λόγος της βιαιότητας ήταν η άρνηση του να της μεταβιβάσει την επικαρπία του σπιτιού τους. Το ποτήρι ξεχείλισε όταν ‘”αμφισβήτησε την πατρότητα της κόρης μας. Έθιξε τον ανδρισμό μου. Τώρα καταλαβαίνω ότι το είπε για να με τρελάνει. Μου επιτέθηκε με μαχαίρι, ανέβηκα στο υπνοδωμάτιο, με ακολούθησε, πήρα το ηλεκτρικό σίδερο και τη χτύπησα στο κεφάλι. Αντέδρασε λέγοντας ‘θα σε κλείσω για πάντα στη φυλακή’”.

Όπως είπε, φοβήθηκε και τη χτύπησε με το σίδερο στο στήθος. “Έπεσε και έπαψε να κουνιέται”. Σκέφτηκε να αυτοκτονήσει “αλλά μετά σκέφτηκα πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου” και επέλεξε να κάνει ό,τι μπορεί για να αποκρύψει το έγκλημα. Έκρυψε τη σορό, σε δεύτερο χρόνο τη ξεγύμνωσε και μετά την τσιμέντωσε “χωρίς ίχνος συμπόνοιας” όπως είπε η εισαγγελέας της έδρας, η οποία μίλησε για προμελετημένο δόλο κατά την απόφαση και την ανθρωποκτονία. Είχε σχολιάσει και ότι “δεν έμαθε να στερείται κάτι, ούτε να μοιράζεται, μηδέ να παίρνουν τα πράγματα που θεωρούσε δικά του. Σκότωσε τη μητέρα των παιδιών του, από υπέρμετρο εγωισμό. Αρνούνταν να δεχθεί πως μουσικά ήταν ανώτερη του και τη μισούσε”.

Στοιχεία έδειχναν πως δεν είχε προηγηθεί καβγάς. Το θύμα δέχθηκε επίθεση στον ύπνο της. Μετά το πρώτο χτύπημα ήταν ακόμα ζωντανή και ο σύζυγος της, την άρπαξε, την έσυρε στο μπάνιο και εκεί την έπνιξε. Ακολούθως, δοκίμασε να τη θάψει στο φρεάτιο του ασανσέρ, αλλά απέτυχε. Το αυτό έγινε και όταν προσπάθησε να κρύψει το πτώμα κάτω από το σπιτάκι του σκύλου της οικογενείας. Στην τρίτη απόπειρα εξαφάνισης του, το έβαλε στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου και το πέταξε σε κάδο σκουπιδιών στην Παιανία. Επέστρεψε λίγες ώρες μετά για να πάρει τη σορό και να τη μεταφέρει στο πάρκο Πικιώνη -δίπλα στο σπίτι όπου ζούσε το ζευγάρι. Εκεί αφότου την έθαψε, τη σκέπασε με τσιμέντο και πέτρες. Μετά ειδοποίησε τους γονείς της άτυχης γυναίκας, για να τους ενημερώσει πως η Παναγιώτα είχε εξαφανιστεί. Ότι τον είχε εγκαταλείψει. Είχε προσλάβει και ιδιωτικό ντετέκτιβ προκειμένου να την εντοπίσει.

Ένα τηλεφώνημα γείτονα της σε γνωστό του αστυνομικό αποτέλεσε την άκρη του νήματος για την εξιχνίαση της δολοφονίας. Η πληροφορία που έφτασε στο Τμήμα Δίωξη Ανθρωποκτονιών ανέφερε: “ο άνδρας της κάτι ξέρει, ψάξτε το”.

Επτά χρόνια μετά την καταδίκη του, ο Κατσιλάμπρου ήταν ελεύθερος. To 2014 του αναγνώρισαν το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και η ισόβια κάθειρξη έγινε 20ετης, στο δεύτερο βαθμό.

✍ Η υπόθεση που έχει συμπληρώσει 11 χρόνια στα δικαστήρια

Η Χρυσούλα Βλάχου βρέθηκε νεκρή μέσα στο σπίτι της, στις 23/8 του 2010. Στις 16/1 του 2017 το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Φλώρινας καταδίκασε το σύζυγο της, ως υπεύθυνο του θανάτου της. Είχε προηγηθεί ποινική δίωξη που είχε γίνει το 2013 -τρία χρόνια μετά την απώλεια. Βλέπετε, αρχικά ο θάνατος είχε αποδοθεί σε πτώση, κατά δήλωση του συζύγου της. Στο πιστοποιητικό θανάτου αναφέρθηκε ως αιτία ‘πτώση εξ ύψους’.

Η αλήθεια ήταν διαφορετική, όπως αποδείχθηκε από την αυτοψία που έγινε -γιατί ο ιατροδικαστής συνειδητοποίησε από τις φωτογραφίες πως δεν έβλεπε χώρο ατυχήματος, αλλά εγκλήματος. Αποδείχθηκε ότι το θύμα είχε δεχθεί ‘πλήξεις από αμβλύ όργανο’. Το 2013 άνοιξε ξανά η υπόθεση, το δικαστήριο δεν αναγνώρισε ελαφρυντικά στο θύτη που ήταν ο σύζυγος της Χρυσούλας. Καταδικάστηκε σε 20ετη φυλάκιση, ως ένοχος για ανθρωποκτονία που έκανε σε ψύχραιμη κατάσταση, καθώς του αναγνωρίστηκε ο πρότερος έντιμος βίος. Αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή -με περιοριστικούς όρους- έως την εκδίκαση της έφεσης που είχε ασκήσει.

Σε δεύτερο βαθμό, το Μάρτιο του 2019, ο τέως Διευθυντής Εγκληματολογικού, κ. Ζίγκας κατέθεσε ότι του φαινόταν δύσκολο η μεγάλη ποσότητα και η μεγάλης έκτασης διασπορά του αίματος στο σημείο όπου βρέθηκε η άτυχη γυναίκα, ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος στις σκάλες. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που το παπούτσι της βρέθηκε κάποια σκαλοπάτια πιο πάνω και τα κορδόνια ήταν δεμένα. Οι διασώστες του ΕΚΑΒ που έφτασαν πρώτοι στο σημείο, κατέθεσαν ότι ο θάνατος προήλθε από τρία διαδοχικά χτυπήματα στο ίδιο σημείο -στο μάτι-, τα οποία προσπάθησε να αποφύγει η γυναίκα που πέθανε μια ώρα μετά την παραλαβή της.

Η εκδίκαση της έφεσης τελείωσε με τον σύζυγο να κρίνεται ομόφωνα ένοχος και να καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη, αφού δεν του αναγνωρίστηκε ελαφρυντικό. Εκείνος πήγε την υπόθεση στον Άρειο Πάγο όπου βρίσκεται σήμερα. Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία της, η ψυχή της Χρυσούλας δεν έχει ‘ηρεμήσει’ ακόμα. Αυτό λένε οι συγγενείς της που έχουν καταθέσει ότι η άτυχη γυναίκα “ήταν φυλακισμένη στο ίδιο της το σπίτι και θύμα ενδοοικογενειακής βίας”.

✍ Την έκαψε, γιατί φοβήθηκε

Στις 5 τα ξημερώματα της 27ης Δεκεμβρίου του 2012, η Ζωή Δαλακλίδου επέστρεφε στο πατρικό της, έπειτα από έξοδο. Ζούσε στη Θεσσαλονίκη και είχε πάει στην Ξάνθη για τις γιορτές. Δυο στενά πριν το σπίτι της, ‘χώρισαν’ με τη φίλη που τη συνόδευε. Ένας άνδρας την ακολούθησε και ενώ έψαχνε τα κλειδιά της για να μπει στην πολυκατοικία, της επιτέθηκε. Την ακινητοποίησε, τη βίασε, την κακοποίησε, την περιέλουσε με βενζίνη και την έκαψε ζωντανή. Η ιατροδικαστική εξέταση είχε προκαλέσει φρίκη. Ανέφερε ‘απίστευτης αγριότητας’ έγκλημα, καθώς είχαν διαπιστωθεί βιασμός φύσιν και παρά φύγει και κακοποίηση με αιχμηρό αντικείμενο, πριν λούσει το σώμα της Ζωής με βενζίνη και βάλει φωτιά. Την έσβησαν ο πατέρας με τον αδελφό της που δεν γνώριζαν ποιο είναι το θύμα. Η άτυχη γυναίκα πέθανε από πολλαπλές βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

Στη σύλληψη βοήθησε ένας κάτοικος της περιοχής που άκουσε μια γυναίκα να στριγγλίζει και είχε βγει στο μπαλκόνι του να δει τι συμβαίνει. Ο ύποπτος αρχικά αρνήθηκε τα πάντα. Αυτόπτες μάρτυρες τον είδαν να επισκέπτεται τον τόπο της φρίκης στην οποία υπέβαλε τη γυναίκα, λίγες ώρες μετά την ανθρωποκτονία και να υποκρίνεται τον λυπημένο.

Ο 35χρονος, σήμερα, καταδικασθέντας που διατηρούσε μανάβικο στην Ξάνθη και έγινε γνωστός ως ‘Δράκος της Ξάνθης’ καταδικάστηκε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της πόλης σε ισόβια κάθειρξη, συν 25 χρόνια για βιασμό, κακοποίηση ανθρωποκτονία από πρόθεση και εμπρησμό. Μεταξύ όσων κατέθεσε ήταν πως “δεν ήμουν στα συγκαλά μου. Ήμουν κάποιος άλλος. Δεν ήμουν αυτός που είμαι. Όλοι ξέρουν το χαρακτήρα μου και ποιος είμαι. Ήμουν μεθυσμένος. Την πλησίασα γιατί μου άρεσε. Είχα βρει το θάρρος να της μιλήσω. Την είχα δει και πιο νωρίς, αλλά δεν έδωσα σημαία. Τυχαία την είδα και το ξημέρωμα. Ήταν με μια φίλη της. Δεν με είχαν δει. Κάποια στιγμή η φίλη της έφυγε. Δεν την ακολούθησα. Πήγα να της μιλήσω, γιατί ήμουν σουρωμένος και είχα το θάρρος. Της είπα ότι θέλω να κάνω κάτι μαζί της. Μου είπε πως δεν μπορεί. Επιχείρησα να την ακουμπήσω. Πήγε να με χτυπήσει.

“Τραβήχτηκα, πριν την πιάσω και τη φιλήσω. Από εκεί και πέρα, εξελίχθηκε σαν να το ήθελε. Δεν αμύνθηκε. Ούτε με χτύπησε. Όλα έγιναν με τη θέληση της. Δεν την πίεσα. Κάποια στιγμή κατάλαβα πως αυτό που είχα κάνει δεν ήταν σωστό. Μου είπε θα με κλείσει στη φυλακή. Φοβήθηκα. Θόλωσα. Δεν ήθελα να πάω φυλακή, γιατί ήξερα τι γίνεται εκεί”.

Στις 15/1 του 2020 ο νέος δικηγόρος του κατέθεσε αίτηση αναίρεσης. Ζήτησε να επαναληφθεί η δίκη στο Εφετείο, καθώς όταν εκδικάστηκε η υπόθεση δεν ήταν ο ίδιος παρών -λόγω κωλύματος- και είχε οριστεί άλλος συνήγορος. Ζήτησε και μείωση της ποινής, επικαλούμενος σύννομο βίο. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο επέβαλε, τον Οκτώβριο του 2020 ποινή ισόβιας κάθειρξης και 18 ετών για όσα έκανε, με τον εγκληματία να μην καταφέρνει να ‘σπάσει’ τα ισόβια. Απευθυνόμενος στον εγκληματία ο Εισαγγελέας, είχε πει πως “ούτε ο Ομέρ Βρυώνης δεν συμπεριφέρθηκε στον Αθανάσιο Διάκο, όπως εσύ στη Ζωή”.

✍Δεν συγκράτησε τα νεύρα της και τη χτύπησε μέχρι θανάτου

Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου του 2013, η Φαίη Μπλάχα είχε τηλεφωνήσει στον -επί τέσσερις μήνες- σύντροφο της, Βαγγέλη Στεφανάκη. Η αδελφή της, Μαριαλένα της είχε αποκαλύψει πως μοιράζονταν τον ίδιο άνδρα. “Με πήρε και ούρλιαζε. Της είπα να ηρεμήσει για να μπορέσουμε να μιλήσουμε. Μου τηλεφώνησε 20 λεπτά μετά. Ήταν πιο ήρεμη. Συναντηθήκαμε κάτω από το σπίτι της. Μόλις με είδε άρχισε να φωνάζει και να με χτυπάει. Εγώ προσπαθούσα να την πάρω αγκαλιά. Την έσπρωξα. Συνέχισε να με χτυπάει, ώσπου τη χτύπησα κι εγώ με την παλάμη στο πρόσωπο. Πέφτοντας, χτύπησε το κεφάλι της σε προφυλαχτήρα αυτοκινήτου”.

Αυτά είπε στην κατάθεση και στο δικαστήριο ο 26χρονος. Όταν τον ρώτησαν αν χτύπησε τη Φαίη με τα πόδια, είπε “μπορεί να τις έδωσα και δυο μπουνιές”. Η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε ρανιοεγκεφαλική κακωση, αιμορραγία και εγκεφαλικό οίδημα, αιματώματα στον αριστερό οφθαλμό και στο ζυγωματικό, εκδορά στο δεξί μέτωπο και στο δεξί γλουτό, εκχυμώσεις στο δεξί μηρό και γόνατο και κάκωση στα άκρα του δεξιού χεριού. Πως ο Στεφανάκης είχε χτυπήσει με μανία την άτυχη κοπέλα που έπεσε σε κώμα. Υπέκυψε στα τραύματα της στον ‘Ερυθρό Σταυρό’ όπου την πήγε ο δολοφόνος της, με την αδελφή της. Αποδείχθηκε ότι δεν είχε χτυπήσει ποτέ σε προφυλακτήρα. Ό,τι έπαθε ήταν αποτέλεσμα του ξυλοδαρμού της από τον σύντροφο της.

Μέχρι να ανακρίνει η αστυνομία τον Στεφανάκη, είχε πάει στην αδελφή του θύματος, Μαριαλένα με την οποία διατηρούσε παράλληλη σχέση. Της ζήτησε κάλυψη. Εκείνη την έδωσε (συμφώνησε να πουν ότι βρήκαν χτυπημένη τη Φαίη στο δρόμο) Μετά κατηγορούσαν ο ένας τον άλλον, με τη Μαριαλένα να λέει πως ο Στεφανάκης την εκβίαζε με ένα ‘ροζ’ βίντεο που είχε στη διάθεση του και για αυτό είχε συνταχθεί μαζί του (κάτι που την έκανε κατηγορουμένη για ψευδορκία και υπόθαλψη εγκληματία).

Τον Απρίλιο του 2013 ασχολήθηκε με την υπόθεση το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Στο εδώλιο κάθισε και ο Στεφανάκης και η Μαριαλένα Μπλάχα. Εκείνος καταδικάστηκε σε ισόβια, ως ένοχος της ανθρωποκτονίας, από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση με ενδεχόμενο δόλο. ‘Έσπασαν’ το 2017, στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, λόγω ειλικρινούς μεταμέλειας -και του γεγονότος ότι πήγε τη Φαίη στο νοσοκομείο. Η νέα ποινή ήταν κάθειρξη 20 χρόνων. Η ποινή της Μαριαλένας επίσης άλλαξε και λόγω καλής συμπεριφοράς, έγινε φυλάκιση 2 χρόνων και 6 μηνών, με αναστολή.

✍ Τον έβρισε, θόλωσε και την έθαψε

Στις αρχές του 2016, για τρεις ημέρες το Βελβεντό Κοζάνης ήταν ανάστατο εξαιτίας της εξαφάνισης της 37χρονης Ανθής Λινάρδου. Δέκα ημέρες μετά την Πρωτοχρονιά, ο σύζυγος της ενημέρωσε τις αρχές πως ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που την είδε ζωντανή, πριν εξαφανιστεί. Του είπε πως θα πάει για ένα ποτό. Δεν γύρισε ποτέ. Άνθρωποι του περιβάλλοντος του ζευγαριού κατέθεσαν πως η Ανθή φορούσε νάρθηκα στο δεξί πόδι και δεν μπορούσε να περπατήσει χωρίς πατερίτσες -οι οποίες βρέθηκαν στο σπίτι της οικογενείας.

Η ψυχραιμία που επέδειξε ο Τάσος Τσιουχάρας στις καταθέσεις του και μετά τα κενά που υπήρξαν σε αυτές, συν το φρεσκο-οργωμένο χωράφι ιδιοκτησίας του, οδήγησαν την αστυνομία να τον καταστήσει ύποπτο. Μετά από ώρες συνεχούς προανάκρισης, ‘λύγισε’ και ομολόγησε πως σκότωσε τη γυναίκα του -ενώ στα διπλανά δωμάτια κοιμόντουσαν τα τρία ανήλικα παιδιά τους. Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καστοριάς τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη για την ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και ένα μήνα φυλάκιση για περιύβριση νεκρού.

Στην κατάθεση του είπε πως του είχε ζητήσει να χωρίσουν. “Εγώ δεν το άντεχα, καθώς δεν πίστευα ότι είχε λόγο να με χωρίσει. Τη ρώτησα να μου πει το γιατί. ‘Μήπως είναι τα μηνύματα που ανταλλάσσεις;’ τη ρώτησα. Με έβρισε. Δε θυμάμαι από εκεί και πέρα τι με έπιασε. Θόλωσα, την έπιασα από το λαιμό, στο ενδιάμεσο τη χτύπησα. Δεν είμαι σε θέση να θυμηθώ πώς. Μετά κατάλαβα ότι δεν ανταποκρίνεται αλλά ήταν πλέον αργά. Προσπαθούσε να φωνάξει, αλλά δεν μπορούσε. Αυτό που μου προκάλεσε αυτή την αντίδραση ήταν το ότι μου επιτέθηκε εκείνη” υποστήριξε στην απολογία του, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα.

Πρόσθεσε ότι “κάθισα να σκεφτώ, τι θα κάνω; Προσπαθούσα να βάλω σε μια σειρά τα πράγματα και τις σκέψεις μου στο μυαλό μου. Θυμάμαι ότι έκλαιγα. Δεν ζήτησα βοήθεια γιατί ήταν πλέον αργά. Εγώ φταίω για αυτό που συνέβη και πρέπει να τιμωρηθώ. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν τα παιδιά. Φοβήθηκα ότι θα μου τα πάρουν. Πήρα την απόφαση να εξαφανίσω το πτώμα για να αποφύγω τις συνέπειες”.

✍ Δεν δέχθηκαν το ‘όχι’ για απάντηση, τη βασάνισαν, τη βίασαν και τη σκότωσαν

Ήταν μία δίκη – δικαίωση για τους γονείς της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη, οι οποίοι παρά την ικανοποίηση δήλωσαν “ψυχικά νεκροί”. Το Μάιο του 2020 το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο καταδίκασε ομόφωνα του δύο κατηγορούμενους για ανθρωποκτονία και βιασμό σε ποινή ισόβιας κάθειρξης και ακόμη 15 έτη, απορρίπτοντας κάθε αίτημα χορήγησης ελαφρυντικών.

“Αλήθειες δεν άκουσα. Οι κατηγορούμενοι δεν έδειξαν μεταμέλεια και με τη στάση τους ενέπαιζαν καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης το δικαστήριο και συνεχίζουν να διασύρουν τη μνήμη της Ελένης. Υπήρξε έλλειψη ειλικρινούς θέσης μέχρι το τέλος” ανέφερε κατά την αγόρευση της η εισαγγελέας της έδρας, κάνοντας λόγο για “ηθική διαστροφή του χαρακτήρα των κατηγορουμένων την ώρα που τα στοιχεία της δικογραφίας βοούν”.

Οι δύο κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες, επιρρίπτοντας ευθύνες ο ένας στον άλλο. Ωστόσο, η ελληνική Δικαιοσύνη κατέληξε ότι ήταν και οι δύο υπεύθυνοι για τα όσα έγιναν το βράδυ της 27ης Νοεμβρίου 2018, σε μία εξοχική κατοικία στη Ρόδο. Σε αυτό συνέβαλε και η κατάθεση της βιοχημικού της ΕΛΑΣ, που μίλησε στο δικαστήριο για τα ευρήματα τόσο στο σπίτι, όπου βασανίστηκε και βιάστηκε η Ελένη Τοπαλούδη, όσο και στο αυτοκίνητο που χρησιμοποίησαν οι δύο κατηγορούμενοι το επίμαχο βράδυ.

Η μάρτυρας κατέθεσε στο δικαστήριο ότι είχαν βρεθεί κηλίδες αίματος τής φοιτήτριας σχεδόν σε όλα τα δωμάτια του εξοχικού, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως αίμα είχε ακόμη και το ταβάνι του υπνοδωματίου και του μπάνιου. Είπε επίσης πως και στο αυτοκίνητο του 23χρονου, εντοπίστηκε αίμα της φοιτήτριας, την οποία σύμφωνα με τη δικογραφία οι δύο κατηγορούμενοι είχαν οδηγήσει σε απόκρημνη περιοχή και την είχαν πετάξει ζωντανή στη θάλασσα –στην προσπάθεια τους να εξαφανίσουν τα ίχνη τους.

✍ O 75χρονος που σκότωσε τη σύζυγο του γιατί δεν τα έβρισκαν στο διαζύγιο

Η πιο πρόσφατη περίπτωση γυναικοκτονίας είναι αυτή του 75χρονου που βρέθηκε στις 5/6 στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, καθώς φέρεται να σκότωσε την 64χρονη σύζυγο του. Μετά την ανθρωποκτονία παραδόθηκε και ομολόγησε, ενώ παρέδωσε το πιστόλι με το γεμιστήρα. Τη Δευτέρα 7/6 επρόκειτο να συζητηθεί η αγωγή διαζυγίου του ζευγαριού και σε συζήτηση που είχαν κάνει, τσακώθηκαν για άλλη μια φορά για τα περιουσιακά ζητήματα. Η ένταση έφτασε σε σημείο που όπως είπε ο 75χρονος “βγήκα εκτός εαυτού” Υπάρχουν ενδείξεις πως είχε γενικότερα, κακοποιητική συμπεριφορά.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις