Ενίσχυση και προστασία του κράτους δικαίου και των δημοκρατικών θεσμών

Η νέα χρονιά που έρχεται, αναδεικνύει ένα σύνθετο τοπίο προκλήσεων, για την αντιμετώπιση των μεγάλων, αλληλένδετων προβλημάτων που δημιουργήθηκαν μετά το ξέσπασμα του συνεχιζόμενου ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία. Προβλήματα που έρχονται, φυσικά, να προστεθούν στις ανοιχτές πληγές που μας άφησε η πανδημία και οι συνέπειές της. Το σίγουρο είναι ότι το 2022 μας έβαλε σε ένα από τα κρισιμότερα μονοπάτια της σύγχρονης ιστορίας.

Στην εξωτερική πολιτική, την άμυνα, την ασφάλεια, την οικονομία τα πάντα ανατρέπονται, δημιουργώντας αλυσιδωτές κρίσεις.

Τα προβλήματα στις διαδικασίες παραγωγής και στις εφοδιαστικές αλυσίδες, ο καλπάζων πληθωρισμός, η τεράστια ενεργειακή κρίση, η κοινωνική αναταραχή που υποβόσκει, προκαλούν τη σοβαρή ανησυχία και δημιουργούν την ανάγκη να ενεργήσουμε καίρια, δίνοντας απαντήσεις σε πολιτικό και φυσικά θεσμικό επίπεδο.

Οι κλυδωνισμοί της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της αγοράς είναι τεράστιοι, και η απειλή  για έναν νέο κύκλο ύφεσης στους κόλπους της ΕΕ είναι ορατή.  Σ’ αυτή την κρίσιμη ιστορική καμπή, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κληθεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να προχωρήσει άμεσα, με θάρρος και γενναιότητα, σε αποφάσεις για το μέλλον της. Δείχνοντας περισσότερα δημοκρατικά αντανακλαστικά σε έναν κόσμο που εισέρχεται ξανά σε επικίνδυνες ατραπούς και καλείται να αναμετρηθεί πάλι ανάμεσα στο δίπολο απολυταρχία και αυταρχισμός, ή φιλελεύθερη δημοκρατία και κράτος δικαίου.

Μέσα σ’ αυτό το πολύπλοκο και επικίνδυνο πλαίσιο ανόδου των αντιδημοκρατικών και αναθεωρητικών δυνάμεων, η Τουρκία διαδραματίζει έναν πιο σύνθετο αλλά εξίσου απειλητικό και αποσταθεροποιητικό ρόλο, για την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Επιλέγει να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία των τεράστιων γεωπολιτικών ανακατατάξεων, προωθώντας τη δική της παράνομη ατζέντα. Απειλώντας ευθέως την εδαφική ακεραιότητα της Χώρας, και εκβιάζοντας ΗΠΑ και ΕΕ, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι στη Ρωσία. Εντείνει την αναθεωρητική της ρητορική και τακτική, ξεπερνώντας κάθε όριο καταστρατήγησης του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.

Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα σε αυτό το πλέγμα ανακατατάξεων, αντιμετωπίζει μία μεγάλη εθνική πρόκληση. Να συνεχίζει να χτίζει μία σταθερή εθνική στρατηγική, υιοθετώντας τις σωστές επιλογές σε όλα τα πεδία. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι, ο εθνικός προσανατολισμός της χώρας σε επίπεδο εθνικής θωράκισης και ασφάλειας, οικονομίας και κοινωνικής πολιτικής δεν μπορεί σ’ αυτή την κρίσιμη, μεταβατική περίοδο, να είναι μια συγκυριακή πολιτική, αλλά μία συνειδητή επιλογή – προϊόν σύνθεσης, διαλόγου και ενότητας φυσικά, ειδικά για τα ζητήματα εθνικής ασφάλειας.

Είναι σαφές ότι η ελληνική κοινωνία, 3,5 χρόνια μετά και βαδίζοντας προς τις εκλογές του 2023, εξακολουθεί να δείχνει μεγάλη εμπιστοσύνη στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας, της οικονομίας της αγοράς, της μείωσης φόρων και εισφορών, με σκοπό την ανάπτυξη των επενδύσεων, της επιχειρηματικότητας, της αγοράς, που με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν περισσότερες και καλύτερες δουλειές για όλους.

Με ένα κράτος, βέβαια που κατέχει στρατηγικό ρόλο, που μπορεί να στηρίζει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, την οικονομία, και, φυσικά, την ελληνική οικογένεια. Και που σε τελική ανάλυση αξιοποιεί την αναπτυξιακή πορεία της χώρας ανταποδοτικά, ενισχύοντας την προνοιακή και κοινωνική πολιτική, ισότιμα, προς όφελος όλων, και κυρίως εκείνων που το έχουν περισσότερο ανάγκη. Και αυτό είναι μία σημαντική πρόκληση, που δημιουργεί χώρο για ισχυρές θεσμικές παρεμβάσεις.

Στον δρόμο αυτόν της πολιτικής ανάπτυξης και προόδου, θεμελιώδης προϋπόθεση, είναι η προστασία και η ενίσχυση της λειτουργίας του κράτους δικαίου και των δημοκρατικών θεσμών. Η υπόθεση των παρακολουθήσεων υπήρξε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, που ανέδειξε σοβαρές θεσμικές αδυναμίες στη λειτουργία του ελληνικού κράτους.

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση προώθησε νομοθετικές παρεμβάσεις που κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, ενώ η Δικαιοσύνη καλείται τώρα να ενεργήσει άμεσα σε ένα θέμα που πρέπει να διαλευκανθεί άμεσα, ώστε να υποχωρήσει κάθε σκιά που πλήττει τη Δημοκρατία. Η ενίσχυση των θεσμών ελέγχου, διαφάνειας και λογοδοσίας αποτελούν βασικές συνιστώσες για την προστασία του ίδιου του πολιτεύματος.

Γιατί η ίδια η Δημοκρατία είναι ο εγγυητής για την πρόοδο και την ευημερία του τόπου. Η ίδια η Δημοκρατία είναι η κρισιμότερη προϋπόθεση που κάνει το πολιτικό όραμα για ένα καλύτερο μέλλον ρεαλιστικό. Και η προστασία της είναι η ύψιστη θεσμική πρόκληση για την Ελλάδα.

*Η Όλγα Κεφαλογιάννη, ειναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Αθηνών.

Άρθρα σημαντικών προσωπικοτήτων που μοιράζονται σκέψεις και απόψεις για την Ελλάδα και τη θέση της στο μέλλον. Ανακαλύψτε περισσότερα στο αφιέρωμα “2023: Η Ελλάδα Στο Μέλλον”