Εθνική Πινακοθήκη: Τα ερωτήματα για την “κλοπή του αιώνα” και ο μετανιωμένος “λάτρης της τέχνης”

Την… αγάπη του για την τέχνη και την πλημμελή φύλαξη της Εθνικής Πινακοθήκης, που του επέτρεψε να αντιληφθεί ακόμη και τα διαλείμματα των φρουρών, θα προτάξει στην απολογία του, όπως όλα δείχνουν, ο κατηγορούμενος για την κλοπή τριών συνολικά πινάκων, του Πικάσο, του Μοντριάν και του Moncalvo, ανεκτίμητης αξίας, που σημειώθηκε το 2012.

Η “κλοπή του αιώνα” όπως χαρακτηρίστηκε, φαίνεται πως έγινε κατά τύχη (αφού ο κατηγορούμενος υποστηρίζει ότι δεν είχε καν προαποφασίσει ποιά έργα θα αφαιρούσε), ήταν μοναχική δουλειά (μιας και αρνήθηκε ότι υπήρξε οποιοσδήποτε συνεργός ο οποίος τον βοήθησε), ενώ δεν χρειάστηκε τίποτα περισσότερο από μία παρακολούθηση 6 μηνών μέσα από τα φυτά στον περιβάλλοντα χώρο, για να αντιληφθεί ο 49χρονος όλες τις κινήσεις και τις συνήθειες των φρουρών.

Ο κατηγορούμενος πρώην οικοδόμος πρόκειται την Τετάρτη (29/6) να βρεθεί ενώπιον του τακτικού ανακριτή, αλλά αναμένεται να λάβει προθεσμία προκειμένου να απολογηθεί για το αδίκημα της διακεκριμένης περίπτωσης κλοπής κατά συναυτουργία, τετελεσμένης και σε απόπειρα, πραγμάτων καλλιτεχνικής σημασίας που βρίσκονταν σε συλλογή εκτεθειμένα σε κοινή θέα και σε δημόσιο κτίριο.

Σε κάθε περίπτωση, η υπερασπιστική του γραμμή προκύπτει και μέσα από τις δηλώσεις του συνήγορου του, Σάκη Κεχαγιόγλου, ο οποίος έχει υποστηρίξει: “Είμαι πεπεισμένος ότι είναι λάτρης της τέχνης. Η εξήγηση που μου έδωσε, με έπεισε ότι δεν αποπειράθηκε να πουλήσει τα έργα τέχνης, δεν υπάρχει τέτοια πληροφορία. Κατά λογική συνέπεια δεν υπάρχει και άλλος λόγος για τον οποίο να κρατούσε αυτά τα έργα”.

Ήδη από την προανακριτική του κατάθεση, ο 49χρονος δήλωσε μετανιωμένος, πράγμα το οποίο επέδειξε και με το να δείξει στους αστυνομικούς την περιοχή σε ρεματιά στο Πόρτο Ράφτη, όπου είχε κρύψει τους πίνακες του Πικάσο και του Μοντριάν, πριν από λίγους μήνες, ύστερα από δημοσιεύματα ότι οι αρχές βρίσκονταν στα ίχνη του.

Τα ερωτήματα

Σε κάθε περίπτωση, σειρά είναι τα ζητήματα που καλείται να απαντήσει ο 49χρονος ενώπιον του ανακριτή.

Πού είναι ο τρίτος πίνακας;

Βασικό είναι η τύχη του τρίτου πίνακα, σκίτσο του Guglielmo Caccia (Moncalvo). Ο κατηγορούμενος από την πλευρά του είπε στις αστυνομικές αρχές ότι έχει καταστραφεί. “Έβαλα στο σάκο τους δυο πίνακες και εκείνη την ώρα άκουσα τον φύλακα να έρχεται και να φωνάζει κλέφτης- κλέφτης σταμάτα. Δεν γύρισα να τον κοιτάξω καθόλου. Σηκώθηκα και χωρίς να πως τίποτα κάνοντας τρία τέσσερα βήματα χώθηκα στην τρύπα που είχα ανοίξει ανάμεσα στις γυψοσανίδες. Βγήκα στο ταρατσάκι και πέρασα στο πεζοδρόμιο. Τη στιγμή εκείνη μου φαίνεται ότι κόπηκα από κάποια γυαλιά πήρα ένα χαρτί που είχε επάνω του ένα σχέδιο το οποίο ήταν έκθεμα σκούπισα το χέρι μου και το έβαλα στην τσέπη μου” ήταν η περιγραφή του καταλήγοντας ότι το ματωμένο σχέδιο ήταν μολύβι και το πέταξε στην λεκάνη της τουαλέτας.

Ωστόσο, αναμένεται να γίνουν περαιτέρω έρευνες προκειμένου να αποσαφηνιστεί η “τύχη” του πίνακα και να εξαλειφθεί το ενδεχόμενο να έχει ήδη πωληθεί στη μαύρη αγορά.

Γιατί ο δράστης της κλοπής δεν πήρε τους πρώτους πίνακες που είδε, αφού -όπως ισχυρίζεται- δεν είχε αποφασίσει ποιο έργο θα έπαιρνε, “αλλά μόνο ότι ήθελα να πάρω κάποιο”;

Ο ίδιος στην κατάθεση του αναφέρει ότι αφού κατάφερε να περάσει σε μια αίθουσα, δεν πήρε τους πρώτους μικρούς πίνακες που είχε πάνω της η γυψοσανίδα στην οποία έκανε τρύπα για να μπει, αλλά προτίμησε να μπει μπουσουλώντας στον κυρίως χώρο, παρά τον κίνδυνο να συναντηθεί με κάποιο φύλακα.

“Το μέρος που μπήκα ήταν μια αίθουσα που σχεδόν απέναντι είχε σκάλες. Πήγα περπατώντας μέχρι τις σκάλες και άρχισα να τις ανεβαίνω μπουσουλώντας. Μπήκα μπουσουλώντας στην αίθουσα και άρχισα να κουνάω τα χέρια μου ώστε να καταλάβω αν δουλεύουν τα ραντάρ του συναγερμού. Επειδή δεν άκουσα κανέναν συναγερμό υπέθεσα πως ο φύλακας τον είχε απενεργοποιήσει. Σηκώθηκα όρθιος και βρέθηκα μπροστά στον πίνακα του Πικάσο. Τον ξεκρέμασα με την κορνίζα που ήταν βαριά, τον άφησα στην άκρη της σκάλας και πήρα άλλον έναν πίνακα του Μοντριάν ενώ ξεκρέμασα έναν ακόμη… Χρειάστηκε 5 με 7 λεπτά για να βγάλει τις κορνίζες γιατί δεν χωρούσαν στο σάκο. Δεν θυμάμαι πως τις έβγαλα…” έχει υποστηρίξει προανακριτικά.

Ήταν τόσο “ανοχύρωτη” η Εθνική Πινακοθήκη όσο αφήνεται να εννοηθεί;

Ο ανακριτής δεν αποκλείεται να εξετάσει τα συστήματα ασφαλείας που ήταν εγκατεστημένα το 2012 μέσα στο κτίριο, για να αντιληφθεί πόσο εύκολο ήταν για έναν 49χρονο που αρνείται ότι είχε σχετικές γνώσεις, να αντιληφθεί τον τρόπο φύλαξης της Εθνικής Πινακοθήκης μέσα σε έξι μήνες και στη συνέχεια, δίχως κάποια βοήθεια εσωτερική ή εξωτερική, να μπει στο χώρο των εκθεμάτων και να κλέψει.

Ο ίδιος πάντως, υποστηρίζει: “Λόγω της ενασχόλησης μου με τις οικοδομές γνώριζα τα οικοδομικά υλικά και μπορούσα να καταλάβω που υπήρχε τσιμεντένιος τοίχος και πού γυψοσανίδα. Καθόμουν ώρες στο εσωτερικό παρατηρώντας όχι μόνο τα έργα τέχνης αλλά και τη διαμόρφωση του χώρου τη συμπεριφορά των φυλάκων, πού υπήρχαν παράθυρα, κάμερες… Επίσης το ίδιο έκανα και στον περιβάλλοντα χώρο. Έπαιρνα καφέ και καθόμουν για ώρες γύρω από την πινακοθήκη . Δεν θυμάμαι πόσες βραδιές καθόμουν κρυμμένος στα φυτά και παρατηρούσα τους φύλακες. <Μπορεί να το είχα κάνει και πάνω από 50 φορές μόνο το τελευταίο 6μηνο πριν από την κλοπή. Έτσι κατάφερα και απέκτησα πάρα πολύ καλή γνώση των συστημάτων ασφαλείας. Ήξερα όλες τις συνήθειες των φυλάκων, πότε άλλαζαν βάρδια, ποιος κάπνιζε ποιος έβγαινε στον κήπο... Ήξερα ότι είχαν μειωθεί τον τελευταίο καιρό λόγω της οικονομικής κρίσης, ήξερα ότι υπήρχε και συναγερμός. Έτσι, αποφάσισα να κάνω την κλοπή”.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις