Φιορίνα Κυρίτση: "Οι Έλληνες πολίτες είναι και αυτοί ήρωες γιατί με τη στάση τους προστατεύουν τους γιατρούς"

Μιλήσαμε με την Φιορίνα Κυρίτση, Ελληνίδα ογκολόγο σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, η οποία μας περιέγραψε τις συγκλονιστικές στιγμές, στη μάχη με τον κορονοϊό στις ΗΠΑ.

NEWSROOM
23 Απριλίου 2020 06:24

Η καθημερινότητά όλων μας έχει αλλάξει δραματικά τις τελευταίες εβδομάδες. Η πανδημία του κορονοϊού έκλεισε το μισό πλανήτη στο σπίτι του, προκειμένου να περιοριστεί η εξάπλωσή του. Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να δουλεύουν αδιάκοπα, σώζοντας ζωές. Γιατροί, νοσηλευτές και άτομα που στελεχώνουν το ιατρικό προσωπικό κάθε χώρας αποτελούν τους ήρωες της εποχής που ζούμε.

Στην Ελλάδα ευτυχώς τα πράγματα δεν ξέφυγαν και το σύστημα υγείας άντεξε. Και θα συνεχίζει να αντέχει όσο ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες των ειδικών. Δεν συνέβη, όμως, το ίδιο σε άλλα κράτη, όπως για παράδειγμα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου τα κρούσματα του κορονοϊού έφτασαν ήδη κοντά στις 800.000, ενώ η Νέα Υόρκη μετράει τα περισσότερα θύματα από την Covid-19.

Εκεί μένει και εργάζεται από το 2017 η Φιορίνα Κυρίτση, Ελληνίδα Ογκολόγος σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης, το Mount Sinai Hospital, όπου δίνει το δικό της αγώνα περιθάλποντας τους ασθενείς που μολύνθηκαν από τον κορονοϊό. Η Φιορίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Από το 2010, ζει μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής όπου μετακόμισε μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στην Ιατρική Σχολή Λάρισας για ειδικότητα.

Ολοκλήρωσε την εκπαίδευση της στην ειδικότητα της Παθολογίας στο George Washington University Hospital (Washington, DC) και μετέπειτα έκανε υπο-ειδικότητα στην Ογκολογία-Αιματολογία στο Georgetown University Hospital (Washington,DC). Εκτός από ογκολόγος στο Mount Sinai Hospital (Manhattan, New York), κατέχει και την θέση της Επίκουρου Καθηγήτριας Παθολογίας- Ογκολογίας στο Mount Sinai Icahn School of Medicine.

Πώς είναι η καθημερινότητά σας στη δουλειά πλέον λόγω του κορονοϊού; Με τι ακριβώς ασχολείστε στο νοσοκομείο;

“Η καθημερινότητα της εργασίας μου άλλαξε δραματικά μετά το πρώτο 10ήμερο του Μαρτίου. Λόγω των αυξημένων κρουσμάτων Covid-19, αναγκαστήκαμε να κλείσουμε την κλινική μας (εξωτερικά ιατρεία) για επισκέψεις ρουτίνας και εξυπηρετούσαμε μόνο ασθενείς που χρειαζόντουσαν προγραμματισμένη χημειοθεραπεία. Επείγουσες επισκέψεις αντιμετωπίζονταν τηλεφωνικά και προσπαθούσα να συμβουλεύσω τους ασθενείς μου μέσω τηλεφώνου/τηλεδιάσκεψης. Εάν η κατάσταση τους κρίνονταν αρκετά σοβαρή τους συμβούλευα να επισκεφτούν άμεσα το τμήμα επειγόντων του νοσοκομείου.

Στα τέλη Μαρτίου δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον πρόεδρο του νοσοκομείου Mount Sinai στο οποίο μου ζήτησε να συνδράμω εθελοντικά στις προσπάθειες να αντιμετωπίσουμε την κρίση της πανδημίας και να στελεχώσω την Παθολογική μονάδα του νοσοκομείου η οποία ουσιαστικά μετατράπηκε σε μονάδα Covid-19 ασθενών. Πολλοί συνάδελφοι νοσοκομειακοί γιατροί είχαν είτε εκτεθεί στον ιό και βρισκόντουσαν σε καραντίνα είτε είχαν νοσήσει οι ίδιοι και δεν μπορούσαν να εργαστούν. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ασχολούμαι αποκλειστικά με την φροντίδα Covid-19 ασθενών που χρειάζονται νοσηλεία”.

Πώς είναι η κατάσταση εκεί αυτή τη στιγμή;

“Η κατάσταση παραμένει δύσκολη αλλά είναι πλέον περισσότερο ελέγξιμη. Το σοκ και ο πανικός των πρώτων ημερών έχουν καταλαγιάσει γιατί πλέον υπάρχει πλάνο δράσης μέσα στο νοσοκομείο και ψυχολογικά είμαστε όλοι προετοιμασμένοι για το χειρότερο. Για να είμαι ειλικρινής το έχουμε ήδη ζήσει το χειρότερο. Ο αριθμός των εισαγωγών και των ασθενών που χρειάζονται αναπνευστήρα έχει μειωθεί κατά 15% την τελευταία εβδομάδα αλλά ο αριθμός ασθενών που χάνουμε καθημερινά παραμένει υψηλός”.

Υπάρχουν και Έλληνες ομογενείς στο νοσοκομείο που έχουν νοσήσει από κορονοϊό;

“Υπάρχει μεγάλος αριθμός ομογενών που έχουν μολυνθεί από τον Covid-19 και πολλοί από αυτούς έχουν χρειαστεί νοσηλεία. Δεν αποτελούν την πλειοψηφία των νοσηλευόμενων όμως. Πρόκειται κυρίως για ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας, άνω των 75 ετών, με υποκείμενα νοσήματα”.

Γιατί ξέφυγε η κατάσταση στις ΗΠΑ και τη Νέα Υόρκη; Θεωρείτε πως υποτιμήθηκε η επικινδυνότητα του ιού;

“Υπήρξε ένας συνδυασμός συγκυριών που δυστυχώς μας οδήγησαν σε αυτή την έκρυθμη κατάσταση. Οι πολιτικές αποφάσεις και τα μέτρα καθυστέρησαν να ληφθούν και χάθηκε χρόνος. Στην κρίσιμη αυτή χρονική περίοδο, η πυκνοκατοικημένη Νέα Υόρκη των 10 εκατομμυρίων πολιτών και των τριών διεθνών αεροδρομίων συνέχιζε τους γρήγορους ρυθμούς της ενώ ο ιός κυκλοφορούσε και πολλαπλασιαζόταν μέσα στη κοινότητα”.

Υπάρχει κάποιο περιστατικό που σας συνέβη αυτές τις ημέρες και δε θα μπορέσετε να το ξεχάσετε ποτέ;

“Την περασμένη Κυριακή (Κυριακή των Βαιών) ενώ εφημέρευα στο νοσοκομείο άκουσα την ανακοίνωση από τα μεγάφωνα για “Code Blue” σε έναν από τους ασθενείς μου. Τρέξαμε στο δωμάτιο μαζί με την ομάδα της εντατικής και μετά από προσπάθειες 7 λεπτών καταφέραμε να επαναφέρουμε στην ζωή την ασθενή η οποία φυσικά χρειάστηκε διασωλήνωση.

Όταν καταλάγιασε η κρίση και η ασθενής ήταν πλέον έτοιμη να μεταφερθεί στην εντατική, κοίταξα γύρω μου και αντίκρισα τον τρόμο στα μάτια των υπόλοιπων τριών ασθενών που μοιράζονταν το δωμάτιο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα τους, τις βαθιές ανάσες τους πίσω από τις μάσκες οξυγόνου και την εκκωφαντική ησυχία στο δωμάτιο. Πήγα σε κάθε μία από τις ασθενείς, να τους πω μια κουβέντα στήριξης, να τους πιάσω το χέρι και να τους καθησυχάσω πώς όλα θα πάνε καλά. Μετά από 20 λεπτά μας κάλεσαν για ένα ακόμη “Code Blue” στο ίδιο δωμάτιο οπότε η όλη τρομακτική διαδικασία επαναλήφθηκε. Καμία από αυτές τις δύο ασθενείς δυστυχώς δεν τα κατάφερε”.

Ποια είναι τα συναισθήματα εισπράττετε από τους ανθρώπους μέσα και έξω από το νοσοκομείο;

“Μέσα στο νοσοκομείο εισπράττω ευχαριστίες και ευγνωμοσύνη από όλους τους ασθενείς γιατί καταλαβαίνουν τις προσπάθειες που κάνουμε για να τους βοηθήσουμε και ταυτόχρονα νιώθουν άσχημα που μας εκθέτουν, εμάς τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, σε κίνδυνο. Λαμβάνω την ίδια ζεστασιά και ευγνωμοσύνη και από τις οικογένειες των ασθενών όταν τους ενημερώνω τηλεφωνικά.

Έξω από το νοσοκομείο, ιδίως όταν φοράω ρούχα εφημερίας εισπράττω μηνύματα στήριξης και θαυμασμού ακόμη και από αγνώστους στο δρόμο. Με ευχαριστούν για την προσφορά μου και μου εύχονται υγεία και δύναμη στο έργο μου. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπει κανείς την κοινότητα να έρχεται κοντά και να δείχνει αλληλεγγύη και ανθρωπιά κατά την διάρκεια αυτής της κρίσης.

Την μεγαλύτερη υπερηφάνεια την νιώθω κάθε απόγευμα στις 7 μ.μ όταν η εξάχρονη κόρη μου μού ζητάει να βγούμε στο μπαλκόνι του σπιτιού μας για να χειροκροτήσει και εκείνη για την μαμά της και για όλους τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία“.

Τι είναι αυτό που σας κάνει να ξεπερνάτε κάθε φόβο καθημερινά και να βοηθάτε; Tι σκέφτεστε κάθε πρωί που φεύγετε από το σπίτι και κάθε βράδυ όταν επιστρέφετε;

“Η πίστη μου στο Θεό μού δίνει δύναμη. Κάθε πρωί κάνω το σταυρό μου πριν φύγω από το σπίτι μου και ζητάω φώτιση να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Το πρωί όταν ετοιμάζομαι να πάω στο νοσοκομείο σκέφτομαι τους ασθενείς μου- ανησυχώ εάν έχουν όλοι τους επιβιώσει από την προηγούμενη μέρα. Όταν επιστρέφω το βράδυ σκέφτομαι την οικογένεια μου- αν έχω πάρει όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις ώστε να μην φέρω τον ιό πίσω στο σπίτι”.

Έχετε πληροφορίες για την παρασκευή κάποιου εμβολίου; Πώς αντιμετωπίζετε τον κορονοϊό μέχρι στιγμής;

“Στην ιατρική κοινότητα υπάρχουν πολλά αισιόδοξα μηνύματα για την παρασκευή εμβολίου ενάντια στον Covid-19. Πολλές φαρμακευτικές εταιρείες δουλεύουν ταυτόχρονα σε πρωτόκολλα παραγωγής ασφαλούς και αποτελεσματικού εμβολίου, αλλά το χρονοδιάγραμμα τους προβλέπει 12-18 μήνες προτού υπάρξει εμβόλιο διαθέσιμο για τον γενικό πληθυσμό.

Στις 14 Απριλίου, η Sanofi και η GlaxoSmithKlein ανακοίνωσαν πώς θα ενώσουν τις δυνάμεις και τεχνολογίες τους για να επιταχύνουν την παραγωγή ενός εμβολίου και η φαρμακευτική εταιρεία Moderna ανακοίνωσε πως πιθανόν να έχει διαθέσιμο ασφαλές εμβόλιο για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό μέχρι το φθινόπωρο του 2020. Διαθεσιμότητα για τον γενικό πληθυσμό θα ακολουθήσει αργότερα”.

Είστε αισιόδοξη για την εξέλιξη της κατάστασης; Τι θα έχει αλλάξει όταν τελειώσει όλο αυτό;

“Είμαι αισιόδοξη πως σύντομα τα πράγματα θα ηρεμήσουν και θα μπορέσουμε όλοι να επανέλθουμε σταδιακά σε μία ρουτίνα. Κάθε μέρα αποκτούμε περισσότερη γνώση έναντι του κορονοϊού και βρισκόμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην ανάπτυξη ασφαλών φαρμάκων για θεραπεία αλλά και στην ανάπτυξη ενός εμβολίου για πρόληψη.

Η ζωή μας δεν θα είναι η ίδια, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει- από το πώς θα αντιμετωπίζεται η δημόσια υγεία μέχρι τον τρόπο εργασίας. Ασφαλείς αποστάσεις και χρήση τηλεπικοινωνιών (τηλεδιασκέψεις, τηλεϊατρική) θα αποκτήσουν περισσότερο κεντρικό ρόλο”.

Τι μήνυμα θα στέλνατε στους Έλληνες πολίτες στη χώρα μας που δίνουν κι αυτοί καθημερινά τον δικό τους αγώνα;

“Θα ήθελα να συγχαρώ τους συμπατριώτες μου για την αυτοσυγκράτηση και πειθαρχία που έχουν δείξει κατά την διάρκεια αυτής της κρίσης. Με τις προσπάθειες τους έχουν αναδείξει την χώρα μας σε διεθνές παράδειγμα προς μίμηση. Θέλω να γνωρίζουν πώς είναι και οι ίδιοι ήρωες γιατί με την στάση τους προστατεύουν όχι μόνο τα πιο ευάλωτα μέλη στην οικογένεια τους και της κοινότητας αλλά κυρίως εμάς τους γιατρούς. Εύχομαι Δύναμη και Υγεία σε όλους”.