Η Δικαιοσύνη πήρε αναβολή

Είναι ένας από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής Δικαιοσύνης. Ίσως το μόνο που διαχρονικά κάθε υπουργός Δικαιοσύνης αναφέρει στον λόγο του, όταν εξαγγέλλει τις αλλαγές που θα φέρει κατά την ηγεσία του.

Ωστόσο, παρά τα όσα λέγονται, στην πράξη το μόνο που έχει επιτευχθεί, είναι να φτάσει η … χάρη της ελληνικής Δικαιοσύνης και στο εξωτερικό, με την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις, να ζητά από τον πρωθυπουργό ενημέρωση.

Η σύντονη συζήτηση που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της συνάντησής τους στο Μόναχο, επί της ουσίας έφερε στην επιφάνεια τη χρόνια «ασθένεια» των δικαστικών αρχών, τις καθυστερήσεις που συντελούνται σχεδόν σε κάθε έκφανση της Θέμιδος, με βασικό χαμένο τον πολίτη και μαζί του την ίδια την απονομή της Δικαιοσύνης.

Μόλις τις δύο τελευταίες εβδομάδες, χτύπησαν τρία «καμπανάκια»: το πιο πρόσφατο το ενδιαφέρον της Κάμαλα Χάρις για την πορεία της δίκης για το θάνατο του Αμερικανού τουρίστα Χέντερσον Μπακαρί, στο Λαγανά Ζακύνθου το 2017, πιο πριν η αναβολή της δίκης του προπονητή ιστιοπλοΐας την ημέρα που επρόκειτο να καταθέσει κεκλεισμένων των θυρών η αθλήτρια, καθώς για λόγους υγείας ένας δικαστής αποχώρησε, ενώ δεν είχε προβλεφθεί η κλήρωση αναπληρωματικού μέλους, και τέλος το ξέσπασμα της μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη, η οποία κατήγγειλε την υπεράσπιση ότι καθυστερεί με αιτήματα διακοπής, υποχρεώνοντάς τους να ταλαιπωρούνται, ταξιδεύοντας από το Διδυμότειχο στην Αθήνα.

Βέβαια, αυτές οι περιπτώσεις είναι μόνο η άκρη του παγόβουνου. Δεκάδες δικογραφίες παραμένουν σε κάποιο εισαγγελικό ή ανακριτικό γραφείο, δίχως καμία ενέργεια. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι την περασμένη εβδομάδα ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών απέστειλε έγγραφη αναφορά στην πρόεδρο του Αρείου Πάγου Μαρία Γεωργίου, στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασίλη Πλιώτα και στην πρόεδρο του συμβουλίου επιθεώρησης των δικαστηρίων και δικαστικών λειτουργών, αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου Μαρία Νικολακέα, στην οποία αναφέρεται σε καταγγελία δικηγόρου, που επί 34 μήνες περιμένει την έκδοση απόφασης αστικής φύσης από το Πρωτοδικείο, με αποτέλεσμα ο εντολέας του να έχει εγκλωβιστεί και να μην μπορεί να προχωρήσει σε καμία περαιτέρω ενέργεια.

Καταδίκες της Ελλάδας

Αυτό φαίνεται και από τις καταδίκες που έχει η Ελλάδα από το Δικαστήριο των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, σύμφωνα με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από τη σύσταση του -το 1959- έως το έτος 2021, η Ελλάδα έχει καταφέρει να γίνει η τρίτη με τις περισσότερες παραβάσεις για υποθέσεις που αφορούν στην υπερβολικά μεγάλη χρονική διάρκεια των διαδικασιών. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ιταλία και ακολουθεί η Γαλλία.

Φυσικά δεν πρέπει να παραληφθεί το γεγονός η πανδημία έπληξε και την ελληνική Δικαιοσύνη, καθώς για περισσότερο από ένα χρόνο όλες οι διαδικασίες – πλην εξαιρετικών περιπτώσεων- «πάγωσαν» λόγω καραντίνας. Αποτέλεσμα της απόφασης αυτής ήταν να αναβληθούν χιλιάδες υποθέσεις «φορτώνοντας» σε υπερβολικό βαθμό τα πινάκια των επόμενων μηνών και ετών.

Το ζήτημα βέβαια, δεν είναι τόσο απλό. Φυσικά η καραντίνα έφερε σημαντικές καθυστερήσεις στην ήδη προϋπάρχουσα προβληματική κατάσταση. Ωστόσο, μερίδιο ευθύνης έχουν όλες οι πλευρές.

Από τη μία, οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης -εισαγγελείς και δικαστές- εκπρόσωποι των οποίων για ποικίλους λόγους, όπως έλλειψη κατάλληλης υλικοτεχνικής υποδομής, χρονοβόρες διαδικασίες ή ακόμη και εξαιτίας προσωπικών λόγων, διογκώνουν το πρόβλημα.

Από την άλλη, η έλλειψη υποδομών και εξειδικευμένου προσωπικού, τόσο διοικητικού όσο και λειτουργών της Δικαιοσύνης. Συγχρόνως, οι ίδιοι οι δικηγόροι επιβαρύνουν την κατάσταση, άλλοτε για λόγους τακτικής και άλλοτε εξαιτίας του υπαρκτού φόρτου εργασίας τους.

Αρκετοί από τους δικηγόρους επικαλούνται το τεκμήριο αθωότητας και την αδυναμία πραγματικής εφαρμογής του στην Ελλάδα αν και κατοχυρωμένη συνταγματική αρχή. Όπως εξηγούν, η τακτική κατά την οποία ένας ύποπτος θεωρείται και ένοχος, εκτός από αντισυνταγματική, δυσχεραίνει και το έργο της Δικαιοσύνης, αφού εκείνος που κατηγορείται στο στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης θεωρείται ένοχος ενώ από τις ενδείξεις δεν προκύπτει κάτι τέτοιο, με αποτέλεσμα να του ασκείται ποινική δίωξη και στη συνέχεια να ακολουθείται όλη η διαδικασία που προβλέπεται από τη δικονομία. Αυτό έχει ως επακόλουθο -όπως λένε- να επιβαρύνεται η ίδια η Δικαιοσύνη, γιατί δεν εφαρμόστηκε το τεκμήριο αθωότητας.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις