Η Σολές Γκόντγουιν αγαπά την Ελλάδα και απαντά για το ‘σου χρειάζεται Χίτλερ’

Θύμα ρατσιστικής λεκτικής βίας, λόγω του μελαψού της επιδερμίδας της. Δυστυχώς, για εκείνη δεν είναι η πρώτη φορά. Ίσως όμως αποτέλεσε το κερασάκι στην ρατσιστική τούρτα της χώρας μας, γεμάτη από δεκάδες ανάλογα απεχθή κρούσματα. Το δεδομένο: Η 29χρονη Σολές Γκόντγουιν από τη Νιγηρία (Solace Godwin Akpevwe) ήρθε αντιμέτωπη με πρωτοφανές ρατσιστικό παραλήρημα 57χρονου ασθενούς εντός του νοσοκομείου που ασκεί την ειδικότητά της στην Παθολογία, στην Κοζάνη. Η επίθεση εναντίον της: “Ξέρω πολύ καλά τι σου χρειάζεται. Χίτλερ και σαπούνι!” , είπε ο ασθενής, σε μία πρώτη αντίδραση στην αναμονή του. Τα αντανακλαστικά της: Άμεσα και δραστικά. Η γιατρός άσκησε επί τόπου ποινική δίωξη εις βάρος του 57χρονου συνταξιούχου.

“Ελπίζω αυτή τη φορά να καταλάβει ο κόσμος πόσο άσχημο είναι να μην υπάρχεις πουθενά. Να μην ζεις σαν τους άλλους, επειδή το χρώμα στην επιδερμίδα σου διαφέρει. Δεν ήθελα να κάνω έναν άνθρωπο να υποφέρει. Ήθελα απλά να σταματήσει αυτή η θλιβερή νοοτροπία και μπει ένα τέλος στις πρωτόγνωρες συμπεριφορές. Η κυβέρνηση οφείλει να μεριμνήσει, ώστε να αλλάξει ο αντιρατσιστικός νόμος. Γιατί οι Έλληνες που γεννιούνται στο εξωτερικό να αποκτούν αμέσως ιθαγένεια και δικαίωματα και εμείς όχι;”, ανέφερε η ίδια σε προσωπική συνομιλία της με το NEWS 247 , αμέσως μετά την δημοσιοποίηση της ρατσιστικής επίθεσης εις βάρος της σε τοπικά μέσα ενημέρωσης.

Από τον Δεκέμβριο του 2013 στην Παθολογική Κλινική του Μαμάτσειου νοσοκομείου Κοζάνης, η 29χρονη Σολές Γκόντγουιν, υποστηρίζει ότι έχει αντιμετωπίσει ουκ ολίγες φορές την ελλιπή ανοχή της κοινωνίας απέναντι στο “διαφορετικό”. Πώς όμως καταλήξαμε αυτή τη φορά να μιλάμε για “σαπουνοποίηση ιατρικού προσωπικού;”.

Η ίδια εξηγεί:

“Ο 57χρονος κύριος ήθελε να εξεταστεί άμεσα στα Επείγοντα του νοσοκομείου. Του εξήγησα ότι στο ιατρείο ήταν μία κυρία ημίγυμνη, η οποία έπρεπε να εμβολιαστεί. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα μπήκε πάλι στο εξεταστήριο και μάς είπε τόσο ο ίδιος, όσο και η γυναίκα του ότι κλείνει ο λαιμός του και δεν μπορεί να περιμένει. Έτσι εγώ μαζί με την νοσηλεύτρια που είχε βάρδια μαζί μου εκείνη τη στιγμή, του είπαμε να περάσει. Η γυναίκα του μάς εξήγησε ότι είχε πάρει κάποια αντιβίωση, η οποία τού παρουσίασε αλλεργική αντίδραση. Μπαίνοντας όμως μέσα στο ιατρείο, προκειμένου να του χορηγήσουμε κορτιζόνη, αδρεναλίνη και αντισταμινικά, δεν φάνηκε να βρίσκονταν σε επείγουσα κατάσταση. Ωστόσο, εγώ επειδή επρόκειτο για αναφυλακτική ή αλλεργική κατάσταση, δεν μπορούσα να του πω να περιμένει. Μπορεί να χαθεί ασθενής με αυτόν τον τρόπο. Μόλις λοιπόν του είπαμε, ξαπλώστε για να βρούμε γρήγορα φλέβα, άρχισε να φωνάζει: Ξέρω πολύ καλά τι σου χρειάζεται. Χίτλερ και σαπούνι! Δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου. Επί τόπου ανακοίνωσα ότι θα τον καταγγείλω, όπως και έγινε, εφόσον βεβαιώθηκα ότι ο ορός τρέχει στο αίμα του και πλέον είχε ξεπεράσει κάθε κίνδυνο. Ήρθε η επιμελήτριά μου. Της εξήγησα. Είχα μάρτυρα και την νοσηλεύτρια της βάρδιας. Οπότε πήγα στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα για να υποβάλλω μήνυση εναντίον του. Σίγουρα δεν περίμενε ότι θα αντιδράσω έτσι”.

Η ειδικευόμενη γιατρός ομολογεί ότι στα Επείγοντα, οι συμπεριφορές ασθενών είναι σχεδόν πάντα ακραίες. “Πρόσφατα συνάδελφος απειλήθηκε με μαχαίρι. Τις προάλλες ήρθε ένας κύριος και ζητούσε να τον εξυπηρετήσουμε με την συνταγογράφηση. Όταν τον πλησίασα για να του εξηγήσω ποια η υποχρεωτική διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει, μού απάντησε: Εγώ δεν μιλάω με εσένα! Εσύ να γυρίσεις στην πατρίδα σου!”.

Παρά τις δυσκολίες ωστόσο, η 29χρονη Σολές δεν βλέπει τη χώρα μας με σκεπτικισμό και ποτέ δεν αποπειράθηκε να εγκαταλείψει την προσπάθεια για ένα αξιοπρεπέστερο επίπεδο διαβίωσης, με πρόσβαση στην ισότητα και την ισονομία. “Η ζωή μου είναι εδώ. Εδώ έχω τους φίλους μου και τον άντρα μου. Αγαπώ τη χώρα αυτή. Και μπορεί να υπάρχουν συμπεριφορές που με πληγώνουν, αλλά δεν σκέφτηκα ποτέ να φύγω”.

Τι στερείται ωστόσο καθημερινά; ” Είμαι 29 χρονών. Δεν έχω ψηφίσει ποτέ στη ζωή μου. Έχω ψηφίσει μόνο στις εκλογές του Πανεπιστημίου. Ούτε καν στον Ιατρικό Σύλλογο. Ενώ πληρώνω εισφορές στο ΙΚΑ, φόρους και όλα όσα απαιτούνται από τον κάθε Έλληνα πολίτη, ζω καθημερινά σαν να μην υπάρχω . Με ενοχλεί που είμαστε σαν ένα “τίποτα””.

Απολογείται σήμερα ο 57χρονος ασθενής

Να σημειωθεί ότι ο 57χρονος νοσηλεύτηκε για κάποιες ώρες στη μονάδα βραχείας νοσηλείας, του δόθηκε ορός και όταν βγήκε, συνελήφθη με τη διαδικασία του αυτόφωρου. Την Τετάρτη οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Κοζάνης, ο οποίος άσκησε εναντίον του ποινική δίωξη μόνο για εξύβριση και όχι για ρατσιστική λεκτική βία εις βάρος της νεαρής γιατρού. Ο ίδιος πήρε αναβολή και απολογήθηκε σήμερα Πέμπτη.

Ο ασθενής είναι συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος, διαμένει σε χωριό της Κοζάνης και σύμφωνα με την Σολές Γκόντγουιν, εμφανίστηκε μετανιωμένος, ενώ ισχυρίστηκε ότι η φράση που εκστόμισε δεν είχε στόχο την ίδια, αλλά στράφηκε ενάντια του συστήματος υγείας που δεν παρέχει καλές υπηρεσίες περίθαλψης με αποτέλεσμα δεκάδες ασθενείς καθημερινά να ταλαιπωρούνται στις ουρές της απόγνωσης και οργής.

Τελικά το δικαστήριο (το οποίο ξεκίνησε το πρωί και τελείωσε στις 15.30) έκρινε ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος. Στον ίδιο επιβλήθηκε ποινή έξι μηνών φυλάκισης με τριετή αναστολή, ενώ αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.

Ο άνδρας ζήτησε εντός της δικαστικής αιθούσης ταπεινά συγνώμη, τόσο από την ίδια τη γιατρό, όσο και από το νοσηλευτικό προσωπικό, καταδικάζοντας ρητά τέτοιες ενέργειες.

Αν και η Νιγηριανή γιατρός έκανε δεκτή τη συγγνώμη του, η Εισαγγελέας έκρινε ότι ο κατηγορούμενος είχε καθαρότητα και διαύγεια στη σκέψη, η οποία δείχνει ρατσιστικό μένος, προτείνοντας την ενοχή του για την πράξη της εξύβρισης.

Στο πλευρό πάντως της ειδικευόμενης γιατρού βρίσκεται από την πρώτη στιγμή σύσσωμο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Μαμάτσειου Νοσοκομείου Κοζάνης, καθώς και τα μέλη του Ιατρικού Συλλόγου της περιοχής.

Ο διοικητής του Γενικού Νοσοκομείου Κοζάνης Γιώργος Παύλου καταδίκασε το περιστατικό, εκδίδοντας την ακόλουθη ανακοίνωση:

“Η Διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Μαμάτσειο – Μποδοσάκειο καταδικάζει τη χθεσινοβραδινή, ρατσιστική επίθεση που εδέχθη η ιατρός μας Godwin Solace Akpevwe. Τέτοιες πράξεις μας παραπέμπουν σε σκοτεινές περιόδους και δεν αρμόζουν στην εποχή μας και ιδιαίτερα στο χώρο του Νοσοκομείου, όπου όλο το προσωπικό, ιατρικό και νοσηλευτικό υπερβάλλει εαυτόν για το καλό και την ασφάλεια των συνανθρώπων μας.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΥ”

Στο περιθώριο της Ελλάδας που σπούδασε και μεγάλωσε

Με ελληνική παιδεία και μόρφωση, παραμένει ακόμη στην αφάνεια, στο περιθώριο μιας καθημερινότητας γεμάτη από “τρύπες” και “κενά” σε νομικά πλαίσια, διατάξεις και τροπολογίες.

Η Σολές Γκόντγουιν γεννήθηκε στη Νιγηρία και μετανάστευσε στην Ελλάδα, σε ηλικία μόλις 14 ετών, λόγω της καριέρας του πατέρα της που ήταν ποδοσφαιριστής. “Λίγο μετά την Κύπρο, ήρθε Ελλάδα, οπότε μάς τράβηξε κοντά του. Και εμένα και την μητέρα μου και τα αδέρφια μας”.

Φοίτησε σε ελληνικό σχολείο στην Αθήνα και σπούδασε Ιατρική στην Αλεξανδρούπολη, από την οποία αποφοίτησε το 2011. “Ακριβώς στα 6,5 χρόνια”.

Είναι παντρεμένη με Έλληνα και από το Δεκέμβριο του 2013 ζει στην Κοζάνη, προκειμένου να εξασκήσει την ειδικότητα της Παθολογίας. “Δυσκολεύτηκα να ξεκινήσω. Αντιμετώπισα εμπόδια από το κράτος, πάλι με την ίδια αιτιολογία. Ότι δεν έχω ελληνική ιθαγένεια”.

Η 29χρονη συμμετέχει ενεργά σε κινήματα αρωγής μεταναστών και δεν διστάζει συχνά να διαμαρτύρεται δημόσια για τα κακώς κείμενα της ελληνικής νομοθεσίας που περιορίζουν στο ελάχιστο τα δικαιώματα μεταναστών στη χώρα μας.

Τον Φεβρουάριο του 2012 συμμετείχε σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στην ΕΣΗΕΑ μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων και συλλόγων και διαμαρτυρήθηκε ανοιχτά για την κυβερνητική πρόθεση αυστηροποίησης του νόμου Ραγκούση περί ιθαγένειας, έπειτα από απόφαση του ΣτΕ που τον έκρινε αντισυνταγματικό. “Είμαι πολίτης αυτής της χώρας και δεν βρίσκω το λόγο να ζω στον πάτο της κοινωνίας”, ανέφερε τότε χαρακτηριστικά, σύμφωνα με το “Έθνος”.

“Αλλεργία” προκαλεί ο αποκλεισμός της από τον Ιατρικό Σύλλογο

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ειδικευόμενη γιατρός δεν είναι η πρώτη φορά που τραβάει την προσοχή των ΜΜΕ. Στις εκλογές του ιατρικού συλλόγου το 2014, αποκλείστηκε “διά ροπάλου” από το δικαίωμα συμμετοχής στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του νέου ΔΣ. Η ίδια δεν το έβαλε κάτω ούτε τότε και εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία εξέφραζε την πικρία της και το παράπονο της. Ακόμη και σήμερα ωστόσο, περιμένει την αντίδραση του Συνηγόρου του Πολίτη.

Αναλυτικά την ανακοίνωση:

“Λέγομαι Solace Akpevwe Godwin και είμαι Νιγηριανής καταγωγής. Ζω στην Ελλάδα τα τελευταία 14 χρόνια. Φοίτησα σε ελληνικό σχολείο και ύστερα στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τμήμα Ιατρικής. Αποφοίτησα στις 9/3/2011 και επί του παρόντος είμαι ειδικευόμενη Παθολογίας στο Γ.Ν Κοζάνης (ΜΑΜΑΤΣΕΙΟ).

Αποστέλλω αυτό το κείμενο διότι αν και νόμιμος κάτοικος της χώρας, πτυχιούχος της Ιατρικής και εγγεγραμμένο μέλος του Ιατρικού συλλόγου, ανακάλυψα προσφάτως ότι δεν μου δίδεται η δυνατότητα να ψηφίσω στις εκλογές του συλλόγου στις 12/10/2014.

Στην προσπάθεια  επιβεβαίωσης της εγκυρότητας αυτής της πληροφορίας, έλαβα γνώση από τον Ιατρικό σύλλογο της Κοζάνης αλλά και της Αθήνας, ενός νόμου από το 1957 που τονίζει ότι οι αλλοδαποί γιατροί δεν έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεστε.

Πως είναι δυνατόν να είμαι νόμιμο μέλος ενός συλλόγου, να πληρώνω εισφορές, να καλούμαι σε συναντήσεις και στις εκλογές να είμαι ανύπαρκτη;

Πως γίνεται να είμαι αποδεκτή σαν γιατρός αλλά όχι σαν ψηφοφόρος; Άρα ποιο είναι το νόημα της εγγραφής σε ένα σύλλογο;

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω τη ειρωνεία της κατάστασης, διότι πρόσφατα ψηφίστηκε ο πολυσυζητημένος αντιρατσιστικός νόμος και αναρωτιέμαι, ρατσισμός είναι μόνο όταν κάποιος με βρίζει λόγω χρώματος, όταν με ξυλοκοπά επειδή δεν έχουμε την ίδια θρησκεία ακόμα και να με σκοτώσει επειδή τόλμησα να έρθω στη χώρα του; Ο ρατσισμός είναι όλα αυτά αλλά είναι ΚΑΙ να μου στερείς το δικαίωμα να έχω φωνή στον επαγγελματικό μου χώρο, είναι να δημιουργείς εσκεμμένα ένα κενό ανάμεσα σε κατά τα άλλα ίσους συναδέλφους ευελπιστώντας να με βάλεις στη θέση μου (που θεωρείς ότι είναι κάτω, με σκυμμένο το κεφάλι και χωρίς φωνή).

Αντί λοιπόν να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας και να λέμε ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ότι είμαστε όλοι ίσοι, μήπως ήρθε ο καιρός να το πράξουμε κιόλας. Είμαστε όλοι ίσοι και καλώ τους συλλόγους, σωματεία και ενώσεις να το δείξουν έμπρακτα. 

Σαν γιατρός έδωσα έναν όρκο, να φέρομαι σε κάθε άνθρωπο ως ίσο και να ζω σύμφωνα με αυτόν εντός και εκτός εργασίας. Γι’ αυτό καλώ όσους συμφωνούν με αυτό να μεριμνήσουν στην κατάργηση αυτού του άδικου νόμου όχι μόνο για μένα αλλά για να δώσουμε το αληθινό του νόημα στον όρκο του Ιπποκράτη”.