Η χρονιά των καλύτερών μας φίλων
Τα κατοικίδια βρέθηκαν πολλές φορές στην επικαιρότητα του έτους που βαδίζει στη λήξη του. Ο ρόλος των ζώων στην πανδημία, η τροποποίηση της νομοθεσίας σχετικά με την κακομεταχείρισή τους και η σύνδεση της κακοποίησης των ζώων με την ενδοοικογενειακή βία. Οι ειδικοί μιλούν.
- 23 Δεκεμβρίου 2020 15:02
Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα κατοικίδια πρωταγωνίστησαν στην επικαιρότητα, αλλά και δοκιμάστηκαν σε αυτή την “καταραμένη” χρονιά, η οποία, όπως μπορείτε να διαβάσετε στην ανασκόπηση 2020, έφερε πλήθος εκπλήξεων. Οι τετράποδοι φίλοι μας απασχόλησαν τα μέσα ενημέρωσης με το ξέσπασμα της πανδημίας, με το ερώτημα αν ο κορονοϊός μεταδίδεται από τα κατοικίδια στον άνθρωπο. Αργότερα, βρέθηκαν ξανά στο επίκεντρο με το νόμο περί κακοποίησης που ψηφίστηκε πρόσφατα. Κατά τη διάρκεια του έτους που βαδίζει προς το τέλος του αντικρύσαμε εικόνες κακοποιημένων σκυλιών με την οργή για όσους τα βασάνισαν ή τα σκότωσαν να ξεχειλίζει. “Είμαστε τόσο ‘καλοί’ άνθρωποι που ακόμα και στο lockdown κάποιοι πετούσαν φόλες” είχε πει στο News 24/7 η πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου stray.gr Σοφία Τζονίκη, με αφορμή την Ημέρα των Ζώων, αποτυπώνοντας με τον πιο σκληρό τρόπο την πραγματικότητα που βιώνουν αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα.
Τα ζώα και ο κορονοϊός
Η αρχή του 2020 συνέπεσε με το ξέσπασμα της πανδημίας, μιας πρωτοφανούς κατάστασης που μαζί της έφερε χιλιάδες ερωτήματα και ανασφάλειες. Μία από αυτές ήταν ο φόβος ότι τα κατοικίδια μεταδίδουν τον ιό στον άνθρωπο. Τον Μάρτιο η είδηση ότι ένας σκύλος στο Χονγκ Κονγκ πέθανε από κορονοϊό τρόμαξε τους κηδεμόνες κατοικίδιων. Η 60χρονη γυναίκα που ζούσε μαζί με το Πομεράνιαν ήταν φορέας του ιού και η σύνδεση των δύο γεγονότων – της ασθένειας της γυναίκας και του θανάτου του σκύλου- ήταν αναπόφευκτη αλλά, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, βιαστική.
Το σκυλάκι πέθανε 17 χρόνων (τα Πομεράνιαν ζουν απο 12 έως 16 χρόνια) και ποτέ δεν βρέθηκε θετικό στον κορονοϊό.
“H πανδημία που βιώνουμε προκάλεσε, μεταξύ άλλων, έναν πρωτοφανή (και δικαιολογημένο) πανικό στην ανθρωπότητα. Καθώς οι επιστήμονες άρχισαν να συλλέγουν δεδομένα για την προέλευση του ιού και για το πώς μπορεί να προήλθε από τα ζώα, κάποιες ειδήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας (και στη συνέχεια ανακλήθηκαν ως ψευδείς) ανέφεραν ότι μπορεί ο ιός να διαδίδεται από τα ζώα συντροφιάς” αναφέρει στο News 24/7 o Σπύρος Γκέλης, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας ΑΠΘ.
Κάτι τέτοιο όμως δεν αποδεικνύεται από πουθενά. Όπως εξηγεί ο ίδιος ”σύμφωνα με όλα τα επιστημονικά δεδομένα που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι σήμερα και δίνονται από το Αμερικάνικο CDC (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων):
- Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ζώα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διάδοση του SARS-CoV-2, του ιού που προκαλεί τη νόσο COVID-19, στους ανθρώπους. Με βάση τις περιορισμένες διαθέσιμες μέχρι σήμερα πληροφορίες, ο κίνδυνος εξάπλωσης του COVID-19 από ζώα σε ανθρώπους θεωρείται πολύ χαμηλός.
- Απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να καταλάβουμε εάν και πώς διαφορετικά ζώα θα μπορούσαν να επηρεαστούν από την COVID-19.
- Μαθαίνουμε ακόμα για αυτόν τον ιό, αλλά φαίνεται ότι μπορεί να εξαπλωθεί από ανθρώπους σε ζώα σε ορισμένες περιπτώσεις”.
Ο κ. Γκέλης συμπληρώνει ότι ενώ τα ζώα δεν ευθύνονται για τη μετάδοση του ιού, εμπλέκονται στη «δημιουργία» ιών όπως ο SARS-CoV-2, με αποκλειστική ευθύνη του ίδιου του ανθρώπου. “Ο άνθρωπος προκειμένου να καλύψει τις τεράστιες (και αφύσικα διογκωμένες) ανάγκες του, κυρίως σε διατροφή και ενέργεια έχει ισοπεδώσει εκτάσεις ίσα με το μέγεθος της Αφρικής. Η καταστροφή των οικοτόπων (που συμβαίνει κυρίως μέσω της αποψίλωσης των δασών) αναγκάζει τα ζώα να μετακινηθούν από το περιβάλλον τους ψάχνοντας τροφή και καταφύγιο, αυξάνοντας την πιθανότητα να έρθουν σε επαναλαμβανόμενη στενή επαφή με ανθρώπινους πληθυσμούς που έχουν επεκταθεί στο δικό τους φυσικό περιβάλλον. Αυτή η επαναλαμβανόμενη, «αφύσικη» στενή επαφή είναι που επιτρέπει σε ορισμένους μικροοργανισμούς να «περάσουν» στον άνθρωπο και να προκαλέσουν επιδημίες. Πολλές τέτοιες επιδημίες (όπως π.χ. του ιού Ebola) έχουν ξεκινήσει επειδή νυχτερίδες ή πουλιά αναγκάστηκαν να μετακινηθούν μαζικά. Παράλληλα, ορισμένα από αυτά τα ζώα που τρώμε μεταφέρονται μέσω του παράνομου εμπορίου άγριας πανίδας. Εκεί βρίσκονται σε διπλανά κλουβιά με άγρια είδη που πολύ σπάνια θα συναντούσαν στη φύση με αποτέλεσμα να έρχονται σε επαφή μικρόβια και ιοί που κανονικά δεν θα έρχονταν σε ποτέ σε επαφή μεταξύ τους και να «μεταφέρονται» κυρίως μέσω μεταλλάξεων από το ένα είδος στο άλλο. Αυτή φαίνεται ότι ήταν η διαδικασία που «γέννησε» τον κορονοϊό που προκάλεσε την πρώτη επιδημία SARS τα έτη 2002-03 και ενδεχομένως και τον νέο κορονοϊό που προκαλεί την πανδημία που ζούμε σήμερα”.
“Σε ένα άρθρο του 2007 γράφτηκε επί λέξει: «Η παρουσία μιας μεγάλης δεξαμενής ιών τύπου SARS-CoV σε νυχτερίδες, μαζί με την κουλτούρα της κατανάλωσης εξωτικών θηλαστικών στη Νότια Κίνα, είναι μια ωρολογιακή βόμβα. Η πιθανότητα επανεμφάνισης του SARS και άλλων νέων ιών από ζώα ή εργαστήρια και ως εκ τούτου η ανάγκη για ετοιμότητα δεν πρέπει να αγνοηθεί». Δυστυχώς αυτή η ωρολογιακή βόμβα “έσκασε” και μας καλεί να επαναπροσδιορίσουμε ριζικά τη σχέση μας με τη ζώα και τη φύση”, καταλήγει ο κ. Γκέλης.
Τα κατοικίδια στο lockdown
Και στο πρώτο και στο δεύτερο lockdown τα κατοικίδια δεν αγνοήθηκαν. Ακόμα και στην απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 9 υπήρξε μέριμνα ώστε τα δεσποζόμενα ζώα να μπορούν να βγαίνουν και να κάνουν τη βόλτα τους. Πώς μπορείς άλλωστε να αφήσεις έναν σκύλο επι 12 ώρες μέσα στο σπίτι χωρίς να βγει έξω από αυτό για τις ανάγκες του; Κι όπως ήταν αναμενόμενο η “ελευθερία” των σκυλιών προκάλεσε χείμαρρο σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με προτάσεις για ενοικίαση προς 5 ή 10 ευρώ το μισάωρο, με φωτογραφίες σκύλων να λένε “κουράστηκα, δεν θέλω άλλη βόλτα” κοκ.
Μέσα σε αυτό το χιουμοριστικό κλίμα, το σοβαρό ερώτημα που προκύπτει είναι αν υπήρξε αυξημένη ζήτηση για υιοθεσίες ζώων κατά τη διάρκεια της καραντίνας έτσι ώστε να αποτελέσουν αφορμή για έξοδο από το σπίτι, αλλά και αν υπάρχει φόβος εγκατάλειψής τους με τη λήξη της καραντίνας.
“Από την αρχή της δεύτερης καραντίνας στις 7 Νοεμβρίου καταγράφηκε αύξηση των εισαγωγών στις τροφές και τα αξεσουάρ για σκύλους και γάτες συντροφιάς, κατά 12% σε σχέση με πέρυσι”, γνωστοποίησε πρόσφατα ο οικονομικός επόπτης του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά και μέλος του Δ.Σ της ΕΣΕΕ, Νίκος Μανεσιώτης.
“Δεν ξέρω αν το χρησιμοποίησαν ως δικαιολογία για να βγουν αλλά σίγουρα αυξήθηκαν οι προτάσεις για γρήγορες υιοθεσίες και χωρίς τις νόμιμες διαδικασίες (σ.σ. ιστοσελίδες που δεν ανήκουν σε φιλοζωικές οργανώσεις) . Αυτό είναι κάτι όμως που δεν μας αφορά” αναφέρει στο News 24/7 η Εύη Καλαϊτζίδου από τη Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Οργάνωση «Νοιάζομαι».
Ακόμα όμως κι αν αυξήθηκαν οι υιοθεσίες με αυτή τη δικαιολογία, ο κίνδυνος να εγκαταλειφθεί το ζώο μετά τη λήξη του lockdown είναι ελάχιστος. Κι οι λόγος είναι απλός: το κατοικίδιο φέρει τσιπ όπως προβλέπει ο νόμος. Αρα, όταν κάποιος το εγκαταλείψει, μέσα σε λίγες ώρες θα έχει βρεθεί.
“Υπάρχει μια διαδικασία για την υιοθεσία ζώου, διαρκεί μόνο λίγες ημέρες και είναι αυτή που ορίζει ο νόμος ώστε να ελαχιστοποιηθεί η περίπτωση της εγκατάλειψης όπως και της κακοποίησης” εξηγεί η κ. Καλαϊτζίδου και συμπληρώνει:
“Η διαδικασία περιλαμβάνει τη γνωριμία του ενδιαφερόμενου με το κατοικίδιο που θέλει να υιοθετήσει, να πάνε μια βόλτα μαζί. Στη συνέχεια ο ενδιαφερόμενος απαντάει σε ένα ερωτηματολόγιο και γίνεται ένας έλεγχος στο σπίτι για να δούμε πού πρόκειται να μείνει το ζώο. Ακολουθεί η πράξη υιοθεσίας και μέσω της ηλεκτρονικής σήμανσης (chip) δηλώνονται τα στοιχεία του νέου κηδεμόνα στην βάση δεδομένων”.
Κακοποίηση ζώων, αυτή η μάστιγα
Τι κι αν το έτος 2020 ήταν μία από τις πιο δύσκολες, πρωτόγνωρες και θλιβερές χρονιές, με την πανδημία του κορονοϊού να βρίσκεται παντού και να συντροφεύει όλες τις αποφάσεις και τις καταστάσεις των πολιτών, δυστυχώς δεν απουσίαζαν τα περιστατικά κακοποίησης ζώων.
Δύσκολο να ξεχάσει κανείς το αποτρόπαιο θέαμα του κρεμασμένου από κλαδί δέντρου νεκρού σκύλου σε χωριό στην Αρκαδία. Την αναίτια και βάναυση επίθεση με σουγιά και μεταλλικό δοκάρι που δέχτηκε ο τετράποδος Έκτορας από καθηγητή στη Νίκαια μπροστά στα μάτια δεκάδων περαστικών, ακόμα και τις φρικιαστικές εικόνες από τις μαζικές θανατώσεις ζώων με χρήση φόλας στην περιοχή των Διαβατών πριν από λίγους μήνες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, στο εννεάμηνο του 2020 οι καταγγελίες για παραβάσεις της νομοθεσίας προστασίας ζώων ξεπέρασαν τις 3.500 χιλιάδες σε όλη τη χώρα. Συνελήφθησαν 347 άτομα, σχηματίστηκαν 1.174 δικογραφίες, και επιβλήθηκαν 1.191 πρόστιμα.
Ένα από αυτά τα περιστατικά κακοποίησης ήταν κι εκείνο του Ρέινο. Του σκύλου που ευνούχισε 55χρονος στην Κρήτη επειδή … δεν ήταν ήρεμος. Τον Ρέινο έσωσε ο Κώστας Τερεζάκης.
Όπως λέει ο κτηνίατρος στο News24/7 ο Ρέινο “είναι καλά σωματικά και ψυχολογικά και η ιστορία του αποτέλεσε αφορμή, με τη δημοσιότητα που έλαβε, για την ευαισθητοποίηση του κόσμου και την αποφυγή παρόμοιων περιστατικών με τη δημιουργία ενός αρνητικού προτύπου (αυτού του ανθρώπου που βασανίζει και κακοποιεί)”.
“Στη δουλειά μας αντικρίζουμε πολλές σκληρές εικόνες” αναφέρει ο κ., Τερεζάκης και περιγράφει: “Ένα περιστατικό που μου έρχεται στο μυαλό αφορά ένα ζευγάρι με ένα παιδάκι που έφεραν στο κτηνιατρείο σκύλο σε πολύ κακή κατάσταση, με πληγές στο δέρμα και συραγγώδεις στοές, στις οποίες υπήρχαν 100αδες σκουλήκια (προνύμφες μυγών) και όταν τους είπα τι πρέπει να γίνει για να θεραπευτεί το άτυχο σκυλί, με ρώτησαν εάν γινεται να αναβάλουμε τη θεραπεία για 2 ημέρες επειδή είχαν κανονίσει να πάνε κάπου το βράδυ. Εννοείται προχωρήσαμε άμεσα στην αποκατάσταση της υγείας του”.
Συμπληρώνει πως “τα περιστατικά κακοποίησης που συναντάμε στο κτηνιατρείο πολύ πιο συχνά είναι ακούσια (παραμελημένα ζώα, ζώα με ελλιπή προληπτική ιατρική μέριμνα ή ακόμα και ζώα που πρέπει να φτάσουν σε πολύ κακή κατάσταση πριν ο ιδιοκτήτης τους ή κάποιος τρίτος αναζητήσουν ιατρική βοήθεια). Τον τελευταίο καιρό το μοναδικό περιστατικό εκούσιας κακοποίησης ήταν το γνωστό περιστατικό με τον Ρέινο, ενώ άλλα περιστατικά που έχουμε ακούσει δεν επιβίωσαν ώστε να φτάσουν σε εμάς”.
“Ο όρος “κακοποίηση” είναι μία “μεγάλη ομπρέλα” και περιλαμβάνει δύο υποκατηγορίες: την ενεργητική και την παθητική κακοποίηση. Ενεργητική είναι οποιαδήποτε ανθρώπινη κακοποιητική συμπεριφορά προς τα ζώα που γίνεται με ενέργεια ή με κάποιο άλλο μέσο, όπως δηλητήριο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο μπορεί να προκαλέσει βλάβη ή και θάνατο στο ζώο.
Παθητική κακοποίηση είναι όταν παραμελεί κανείς το ζώο, δηλαδή όταν δεν τηρεί τους όρους ευζωίας”, εξηγεί ο Ευάγγελος Δρίβας, Αστυνομικός, κλινικός ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής αλλά και δημιουργός της σελίδας Report Animal Abuse Greece.
Η αυστηροποίηση του νόμου περί κακοποίησης
Ένα σημαντικό βήμα για την προστασία των δικαιωμάτων των ζώων έγινε τον περασμένο Νοέμβριο με τη μετατροπή του αδικήματος της θανάτωσης ή του βασανισμού ζώου σε κακούργημα με ποινή κάθειρξης μέχρι 10 έτη.
Συγκεκριμένα η τροπολογία του νόμου περιλαμβάνει τα εξής:
α. Ποινή κάθειρξης έως δέκα (10) έτη κατ’ ανώτατο όριο, σε όποιον φονεύει ή βασανίζει ζώα καθώς και με χρηματική ποινή μέχρι πεντακόσιες (500) ημερήσιες μονάδες, το ύψος των οποίων ορίζεται από πενήντα (50) έως εκατό (100) ευρώ έκαστη.
β. Επανακαθορίζεται η χρηματική ποινή, που επιβάλλεται στους παραβάτες των διατάξεων σχετικά με τη μεταχείριση ζώων και ζώων συντροφιάς (εγκατάλειψη, εισαγωγή, εμπορία, αναπαραγωγή ακρωτηριασμένων σκύλων και συμμετοχή ακρωτηριασμένων ζώων σε εκθέσεις, κακοποίηση, βάναυση μεταχείριση, ευθανασία κ.λπ.). Η εν λόγω χρηματική ποινή ορίζεται μέχρι τριακόσιες εξήντα (360) ημερήσιες μονάδες, το ύψος των οποίων ορίζεται από δέκα (10) ως πενήντα (50) ευρώ κάθε μία, αντί από 5.000 έως 15.000 ευρώ που ισχύει σήμερα, πέραν της ποινής φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους που ήδη προβλέπεται.
γ. Ρυθμίζονται εκ νέου θέματα σχετικά με την αφαίρεση οριστικά των ζώων από τους παραβάτες της σχετικής για την προστασία αυτών νομοθεσίας και προβλέπεται ότι, προσωρινή αφαίρεση του ζώου πραγματοποιείται μόνο εφόσον o ύποπτος ή ο κατηγορούμενος για τη μη διασφάλιση συνθηκών ευζωίας ή την κακοποίηση του κατοικιδίου του δηλώσει ότι, αναλαμβάνει το κόστος αποκατάστασης της υγείας του ζώου, την κτηνιατρική φροντίδα και τη διαβίωση αυτού. Σε περίπτωση μη καταβολής των απαιτούμενων κατά τα ανωτέρω ποσών, η προσωρινή αφαίρεση του ζώου μετατρέπεται σε οριστική.
δ. Επανακαθορίζεται ο τρόπος διάθεσης των εσόδων των δήμων από τα προβλεπόμενα πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες της κείμενης νομοθεσίας περί ζώων συντροφιάς ενώ περιλαμβάνεται και η χρηματοδότηση δημοτικών κτηνιατρείων ως τρόπος διάθεσης των εσόδων.
Μετά την αυστηροποίηση της νομοθεσίας η πρώτη σύλληψη δεν άργησε να γίνει. Στις 22 Νοεμβρίου μεσήλικας από χωριό της Κρήτης, συνελήφθη και αντιμετωπίζει κακουργηματική δίωξη, μετά από καταγγελία εις βάρος του για περιστατικό θανάτωσης ζώου και συγκεκριμένα ενός σκύλου. Το περιστατικό κατήγγειλε γυναίκα, που όπως ανέφερε ο εν λόγω άνδρας πυροβόλησε και σκότωσε το τετράποδο.
“Όπως όλοι οι νόμοι χρήζει βελτίωσης, αλλά η αρχή έγινε. Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντος. Στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από νόμους, πάσχουμε από την εφαρμογή τους. Κανένας νόμος όμως δεν μπορεί να βοηθήσει αν δεν αντιληφθούμε ότι έχουμε ανθρώπινο χρέος να καταγγέλλουμε την κακοποίηση και να μην κλείνουμε τα μάτια στον βασανισμό μιας ζωής, είτε ανθρώπου είτε ζώου”, υποστηρίζει η κα Καλαϊτζίδου.
Η αστυνομία είναι υποχρεωμένη να διερευνήσει οποιαδήποτε καταγγελία περι κακοποίησης ζώου.
Όπως αναφέρει στο News24/7 η Εκπροσώπου Τύπου ΕΛ.ΑΣ. Αστυνόμος Β΄Ιωάννα Ροτζιώκου, «o σεβασμός απέναντι στα ζώα είναι δείγμα πολιτισμού. Για αυτό το λόγο, η Ελληνική Αστυνομία παροτρύνει και ενθαρρύνει τους πολίτες να ενημερώνουν τις τοπικές Αστυνομικές Υπηρεσίες σε περίπτωση που αντιλαμβάνονται φαινόμενα κακοποίησης ζώων. Πρόκειται για ένα αδίκημα που διώκεται αυτεπάγγελτα, αυτό σημαίνει ότι δεν απαιτείται η υποβολή μήνυσης ή έγκλησης εκ μέρους του παθόντα. Ενώ από τη στιγμή που γίνεται η καταγγελία οι αστυνομικές αρχές την εξετάζουν άμεσα και με προσοχή και σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στη νομοθεσία»
H κα Ρoτζιώκου είναι σαφής: «Για το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας το ζήτημα της προστασίας των ζώων συντροφιάς αποτελεί σημαντική προτεραιότητα. Στο πλαίσιο αυτό, έχουν εκδοθεί κατευθυντήριες οδηγίες από την αρμόδια Διεύθυνση του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας και συγκεκριμένα από τη Διεύθυνση Γενικής Αστυνόμευσης/Α.Ε.Α., προς τις αστυνομικές υπηρεσίες της χώρας που χειρίζονται τέτοιου είδους υποθέσεις. Οι οδηγίες αφορούν αφενός τον τρόπο χειρισμού αυτών των υποθέσεων και αφετέρου τις υποχρεώσεις του αστυνομικού προσωπικού που απορρέουν από την υφιστάμενη νομοθεσία».
“Αν δεν καταγγείλουμε κάποιο βίαιο περιστατικό στο οποίο υπήρξαμε μάρτυρες, είτε αφορά κάποιο ζώο, είτε κάποιο παιδί, είτε κάποιον άνθρωπο γενικότερα, συμβάλλουμε στο να γίνεται ανεκτή και να μένει στην αφάνεια η βία. Διαιωνίζουμε τη βία όταν αποφεύγουμε να την καταγγείλουμε”, σημειώνει ο κ. Δρίβας.
Τα στοιχεία πάντως δείχνουν πως όσο περνάνε τα χρόνια, ο αριθμός των καταγγελιών αυξάνεται. “Σήμερα υπάρχει τριπλάσια καταγραφή στα στατιστικά στοιχεία των καταγγελιών για κακοποίηση ζώων. Για παράδειγμα να φανταστείτε ότι το 2014 είχαμε 809 καταγγελίες συνολικά για το έτος, ενώ ολόκληρο το έτος 2019 είχαμε σχεδόν 4.000”, συμπληρώνει.
Ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση ζώων
“Η κακοποίηση ζώων σχετίζεται άμεσα με την ενδοοικογενειακή και διαπροσωπική βία”, υποστηρίζει ο ίδιος και τονίζει ότι στο ιστορικό βίαιων εγκληματιών – σε παγκόσμιο επίπεδο -που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα όπως ανθρωποκτονία, σεξουαλική κακοποίηση, βιασμό και άλλα τέτοια σοβαρά αδικήματα, έχει βρεθεί ότι είχαν κακοποιήσει ζώα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει ο κ. Δρίβας: Τα ⅖ όσων έχουν καταδικαστεί για, βιασμό, σεξουαλική κακοποίηση, ανθρωποκτονία ή παιδική κακοποίηση είχαν επίσης κακοποιήσει και άλλους ανθρώπους στο παρελθόν αλλά και ως παιδιά είχαν κακοποιήσει ζώο.
Ακόμη στο 50-70% των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, βρέθηκε ότι ο σύζυγός τους κακοποιούσε όχι μόνο τις ίδιες, αλλά και το κατοικίδιο. Τέλος, στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας που περιλαμβάνουν και παιδική κακοποίηση, βρέθηκε ότι το 60-88% των περιπτώσεων τα παιδιά αυτά που κακοποιούνταν, κακοποιούσαν και το κατοικίδιό τους.
“Βλέπουμε δηλαδή ότι το να είσαι μάρτυρας ως παιδί σε μία οικογένεια όπου υπάρχει σωματική βία αυξάνει αρκτά τον κίνδυνο για να ασκήσει και το ίδιο το παιδί βία προς το κατοικίδιο, εφόσον υπάρχει. Κατά κάποιον τρόπο δηλαδή, η βία είναι ένα αντικείμενο μάθησης. Η βία φέρνει βία στις περισσότερες περιπτώσεις”, καταλήγει.
“Αν δεν καταγγείλουμε κάποιο βίαιο περιστατικό στο οποίο υπήρξαμε μάρτυρες, είτε αφορά κάποιο ζώο, είτε κάποιο παιδί, είτε κάποιον άνθρωπο γενικότερα, συμβάλλουμε στο να γίνεται ανεκτή και να μένει στην αφάνεια η βία. Δεν κάνουμε τίποτα δηλαδή, αλλά αντιθέτως το διαιωνίζουμε” τονίζει ο κ.Δρίβας.
Άλλωστε, όπως είχε πει ο Μαχάτμα Γκάντι “το μεγαλείο και η ηθική πρόοδος ενός έθνους μπορούν να κριθούν από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα”.
Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr