Ιερώνυμος: “Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, είναι ανάγκη για εθελοντική προσφορά”

Έκκληση για αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών στις κρίσιμες ώρες που περνάει η χώρα απηύθυνε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, στο μήνυμά του για τα  Χριστούγεννα

“Σήμερα, ὅσο ποτέ στό πρόσφατο παρελθόν, εἶναι ἐπείγουσα ἀνάγκη νά συνεχίσουμε νά δείχνουμε γενναιοφροσύνη, ἀλληλεγγύη καί ἐθελοντική προσφορά”, αναφέρει μεταξύ άλλων στο μήνυμά του.

Διαβάστε όλο το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου για τα Χριστούγεννα

“Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε. «Ἰδών ὁ Κτίστης ὀλλύμενον, τόν ἄνθρωπον χερσίν, ὅν ἐποίησε, κλίνας οὐρανούς κατέρχεται»!

Ἀδελφοί μου καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Χριστός γεννᾶται, – χαρά στόν κόσμο» τραγουδᾶ τέτοιες μέρες, ἐδῶ καί αἰῶνες ὁ λαός μας, ἀκόμα καί σέ περιόδους θλιβερές καί δύσκολες στό διάβα τῆς Ἱστορίας.

«Χριστός γεννᾶται», καί λάμπει πάλι τό φῶς πού προσανατολίζει τά βήματά μας γιά νά συναντήσουμε τήν ἐλπίδα καί νά ἀποκτήσουν οἱ προσδοκίες μας ὑπόσταση, νόημα καί σκοπό.

«Χριστός γεννᾶται» σημαίνει πώς ἄμεσα καί ψηλαφητά γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος καί βαδίζει τόν δρόμο τῆς ταπεινώσεως καί τῆς θυσίας, γιά νά βρεῖ ὁ ἄνθρωπος τήν ἀφετηρία μίας νέας ζωῆς. Γιά νά βρεῖ ὁ καθένας τόν τρόπο, τό δικαίωμα καί τή δυνατότητα νά ἀλλάξει τόν ἑαυτό του καί τόν κόσμο γύρω του. Ὁ δρόμος πού ἀνοίγει μπροστά μας ὁ Χριστός εἶναι ὁδός σωτηρίας, ἐλπίδας καί θετικῆς προσδοκίας. Καί, συνάμα, πρόσκληση ἐνεργοποιήσεως τῶν συνειδήσεων γιά νά γίνουν ἡ ζωή μας, ὁ κόσμος καί τό αὔριο καλύτερα καί φωτεινότερα.

Ἡ πατρίδα μας βιώνει κρίσιμες καί ὀδυνηρές στιγμές ἀγωνίας καί ἀβεβαιότητας γιά τόν ἐπιούσιο τοῦ λαοῦ της καί γιά τό αὔριο. Οἱ ὧρες πού ζοῦμε εἶναι ὧρες δοκιμασίας τῆς πίστης, τῶν χριστιανικῶν μας ἀξιῶν καί αἰσθημάτων, ἀλλά καί τῆς μέχρι τώρα βιοτῆς μας.

Καλούμαστε ὅλοι, ὁ καθένας μέ τίς γνώσεις, τίς ἱκανότητες καί τά χαρίσματά του, νά συμβάλουμε στή σωτηρία τοῦ τόπου μας καί νά σταθοῦμε στό πλευρό τοῦ δοκιμαζόμενου συνανθρώπου μας στή γειτονιά, στόν τόπο ἐργασίας του ἤ στόν δρόμο. Καί πρώτιστα καλούμαστε νά στηρίξουμε ἐκεῖνον πού δέν ἔχει ἐργασία καί στέγη. Ἐκεῖνον πού χρειάζεται ζεστασιά καί φαγητό. Σήμερα, ὅσο ποτέ στό πρόσφατο παρελθόν, εἶναι ἐπείγουσα ἀνάγκη νά συνεχίσουμε νά δείχνουμε γενναιοφροσύνη, ἀλληλεγγύη καί ἐθελοντική προσφορά. Ἤδη, μέ τίς φιλότιμες προσπάθειες ὅλων μας, ἡ ἀλληλεγγύη καί ἡ ἀλληλοϋποστήριξη παίρνουν σάρκα καί ὀστά μέ ἐντυπωσιακά ἀποτελέσματα, ἀναβιώνοντας τό πρωτοχριστιανικό βίωμα τῆς κοινωνίας τῆς ἀγάπης. Εἶναι καιρός νά ξαναανακαλύψουμε τήν Ἐκκλησία ὡς κοινωνία προσώπων πού ζοῦν μέ τήν ἀγάπη ὡς τρόπο ζωῆς.

«Χριστός γεννᾶται» ἀνάμεσά μας. Σέ ἕναν κόσμο πού μοιάζει νά καταρρέει καί ἀναζητᾶ ἕνα φῶς, ὅπως τοῦ ἀστέρα τῆς Βηθλεέμ, γιά νά τοῦ δείξει πῶς νά κάμει νέα ἀρχή καί πρός τά ποῦ νά πορευτεῖ. Ὁ λαός μας γνωρίζει νά ἐπιβιώνει σέ δύσκολους καιρούς καί ἔχει τήν ἱκανότητα νά ἀξιοποιεῖ τίς δυνατότητές του καί τόν πλοῦτο πού κρύβουν ἡ εὐλογημένη μας γῆ καί θάλασσα. Γνωρίζει νά συνθέτει καί νά γονιμοποιεῖ ἀποτελεσματικά τόν κόπο τῶν ἐργαζομένων, τή σοφία τῶν λογίων καί τή γνώση τῶν ἀνωτάτων ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων καί ἐρευνητικῶν κέντρων μέ τρόπο ἐναρμόνιο καί καρποφόρο. Ἀρκεῖ νά ὑποστηριχτεῖ στόν ἀγώνα του καί νά ἔχει ὅραμα καί ἐλπίδα.

Καί αὐτό τό γνωρίζει καλά ἡ Ἐκκλησία μας. Γι αὐτό στήριξε καί θά στηρίζει πνευματικά καί ἔμπρακτα τήν προσπάθεια τοῦ λαοῦ μας γιά μιά νέα ἀρχή καί θά σταθεῖ ἀρωγός ὅπου μπορεῖ νά ἐνισχύσει τόν λαό μας. Εἶναι καιρός νά ἀρθοῦν τά ἐμπόδια, ὥστε αὐτή ἡ λίγη περιουσία πού ἀπέμεινε στήν Ἐκκλησία νά τῆς ἐπιτραπεῖ νά τήν ἀξιοποιήσει πρός ὄφελος τοῦ λαοῦ μας. Καί ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά ἐργαστεῖ στήν ἑλληνική γῆ, συμβάλλοντας στή διατροφική ἐπάρκεια τῆς χώρας καί στήν ἀνάπτυξη σύγχρονων ἐξαγώγιμων προϊόντων καλλιέργειας καί βοσκῆς, ἄς γνωρίζει ὅτι, ὅση λίγη γῆ ἀνήκει ἀκόμα στήν Ἐκκλησία, θά εἶναι στή διάθεσή του.

«Χριστός γεννᾶται» καί τό νόημα τῶν Χριστουγέννων μᾶς δίνει τό δικαίωμα νά παρακαλέσουμε τό Ἑλληνικό κράτος νά σκύψει πάνω ἀπό τούς συνανθρώπους μας καί σέ αὐτές τίς δύσκολες ὧρες πού διέρχεται ὁ τόπος νά ἀφήσουμε πίσω πολιτικές ἐπιλογές πού στηρίζουν τούς λίγους σέ βάρος τῶν πολλῶν. Μᾶς δίνει, ἐπίσης, τό δικαίωμα νά καλέσουμε ὅσους διαθέτουν πλοῦτο νά τόν θέσουν στήν ὑπηρεσία τῶν συνανθρώπων μας. Χρειάζεται ἐπειγόντως νά δείξουμε ὅλοι ἀλληλεγγύη, ἀνθρωπιά, ἀγάπη καί εὐαισθησία καί εἶναι ζωτικῆς σημασίας νά στηριχθοῦν μέ κάθε τρόπο ἡ περίθαλψη, ἡ μόρφωση καί ἡ ἐπιβίωση τῶν Ἑλλήνων.

Τό λοιπόν, «δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός» καί ἄς γίνουν τά φετινά Χριστούγεννα ἀφετηρία μίας νέας ἀρχῆς καί μίας πορείας ἀνοδικῆς γιά τόν τόπο μας καί γιά τόν καθένα προσωπικά. Ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι «μέθ’ ἡμῶν ὁ Θεός» καί παλαιότερα καί τώρα καί πάντοτε.

Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα”.

Πατριάρχης Βαρθολομαίος: “Αγάπη και ειρήνη σε όλον τον κόσμο”

Αγάπη και ειρήνη σε όλον τον κόσμο ευχήθηκε ο οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο μήνυμα του προς τους πιστούς.

Ολόκληρο το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη:

” Χριστός γεννᾶται˙ δοξάσατε. Χριστός ἐπί γῆς˙ ὑψώθητε.”

Ἄς πανηγυρίσωμεν χαρμοσύνως τήν ἄφατον Θεοῦ συγκατάβασιν. Οἱ Ἄγγελοι προηγοῦνται ψάλλοντες “δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία”.

Ἐπί τῆς γῆς ὅμως βλέπομεν καί βιοῦμεν πολέμους καί ἀπειλάς πολέμων. Καί ὅμως δέν ἀναιρεῖται ἐκ τούτου ἡ χαρμόσυνος ἀ γ γ ε λ ί α. Ἡ ε ἰ ρ ή ν η, πράγματι ἦλθεν ἐπί τῆς γῆς διά τῆς καταλλαγῆς, ἐν τῷ προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά, ἀτυχῶς, δέν κατηλλάγημεν, παρά τό ἅγιον θέλημά Του, οἱ ἄνθρωποι μεταξύ μας. Διακείμεθα ἐχθρικῶς πρός ἀλλήλους. Διακρινόμεθα διά φανατισμούς ὡς πρός τάς θρησκευτικάς καί πολιτικάς μας πεποιθήσεις, διά πλεονεξίαν ὡς πρός τήν ἀπόκτησιν τῶν ἀγαθῶν, διά ἐπεκτατισμόν ὡς πρός τήν ἄσκησιν τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας. Καί οὕτω συγκρουόμεθα πρός τούς συνανθρώπους μας.

Ὁ πεφωτισμένος αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, διά τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων, τοῦ ἐκδοθέντος ἐν ἔτει 313 μετά Χριστόν, ἐθέσπισε τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν τῆς χριστιανικῆς πίστεως, παραλλήλως καί τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν πάσης ἄλλης θρησκείας. Δυστυχῶς, μετά τήν πάροδον, ἔκτοτε, χιλίων ἑπτακοσίων ἀκριβῶς ἐτῶν, ἐξακολουθοῦν ἀσκούμενοι κατά τόπους θρησκευτικοί διωγμοί κατά χριστιανῶν ἤ ἄλλων χριστιανικῶν μειονοτήτων.

Παραλλήλως, οἱ οἰκονομικοί ἀνταγωνισμοί ἐντείνονται παγκοσμίως καί ἡ ἐπιδίωξις τοῦ προσκαίρου κέρδους προωθεῖται ὡς κεφαλαιώδης σκοπός. Αἱ θλιβεραί συνέπειαι τῆς ὑπερσυγκεντρώσεως τοῦ πλούτου εἰς χεῖρας ὀλίγων καί τῆς οἰκονομικῆς ἐξαθλιώσεως μεγάλων ἀνθρωπίνων μαζῶν παραβλέπονται. Ἡ δυσαναλογία αὕτη, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται παγκοσμίως ὡς ο ἰ κ ο ν ο μ ι κ ή κ ρ ί σ ι ς, εἶναι κατ᾿ οὐσίαν ἀπότοκος τῆς ἠ θ ι κ ῆ ς κ ρ ί σ ε ω ς. Εἰς τήν ἠθικήν ταύτην κρίσιν, ἀτυχῶς ἡ ἀνθρωπότης δέν δίδει τήν πρέπουσαν σημασίαν. Πρός δικαιολόγησιν τῆς στάσεώς της ἐπικαλεῖται τήν ἐλευθερίαν τῶν συναλλαγῶν. Ἡ ἐλευθερία ὅμως τῶν συναλλαγῶν δέν ἐπιτρέπει τό ἔγκλημα. Καί ἐγκληματική συμπεριφορά δέν εἶναι μόνονΧριστός γεννᾶται˙ δοξάσατε. Χριστός ἐπί γῆς˙ ὑψώθητε.”

Ἄς πανηγυρίσωμεν χαρμοσύνως τήν ἄφατον Θεοῦ συγκατάβασιν. Οἱ Ἄγγελοι προηγοῦνται ψάλλοντες “δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία”.

Ἐπί τῆς γῆς ὅμως βλέπομεν καί βιοῦμεν πολέμους καί ἀπειλάς πολέμων. Καί ὅμως δέν ἀναιρεῖται ἐκ τούτου ἡ χαρμόσυνος ἀ γ γ ε λ ί α. Ἡ ε ἰ ρ ή ν η, πράγματι ἦλθεν ἐπί τῆς γῆς διά τῆς καταλλαγῆς, ἐν τῷ προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά, ἀτυχῶς, δέν κατηλλάγημεν, παρά τό ἅγιον θέλημά Του, οἱ ἄνθρωποι μεταξύ μας. Διακείμεθα ἐχθρικῶς πρός ἀλλήλους. Διακρινόμεθα διά φανατισμούς ὡς πρός τάς θρησκευτικάς καί πολιτικάς μας πεποιθήσεις, διά πλεονεξίαν ὡς πρός τήν ἀπόκτησιν τῶν ἀγαθῶν, διά ἐπεκτατισμόν ὡς πρός τήν ἄσκησιν τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας. Καί οὕτω συγκρουόμεθα πρός τούς συνανθρώπους μας.

Ὁ πεφωτισμένος αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, διά τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων, τοῦ ἐκδοθέντος ἐν ἔτει 313 μετά Χριστόν, ἐθέσπισε τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν τῆς χριστιανικῆς πίστεως, παραλλήλως καί τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν πάσης ἄλλης θρησκείας. Δυστυχῶς, μετά τήν πάροδον, ἔκτοτε, χιλίων ἑπτακοσίων ἀκριβῶς ἐτῶν, ἐξακολουθοῦν ἀσκούμενοι κατά τόπους θρησκευτικοί διωγμοί κατά χριστιανῶν ἤ ἄλλων χριστιανικῶν μειονοτήτων.

Παραλλήλως, οἱ οἰκονομικοί ἀνταγωνισμοί ἐντείνονται παγκοσμίως καί ἡ ἐπιδίωξις τοῦ προσκαίρου κέρδους προωθεῖται ὡς κεφαλαιώδης σκοπός. Αἱ θλιβεραί συνέπειαι τῆς ὑπερσυγκεντρώσεως τοῦ πλούτου εἰς χεῖρας ὀλίγων καί τῆς οἰκονομικῆς ἐξαθλιώσεως μεγάλων ἀνθρωπίνων μαζῶν παραβλέπονται. Ἡ δυσαναλογία αὕτη, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται παγκοσμίως ὡς ο ἰ κ ο ν ο μ ι κ ή κ ρ ί σ ι ς, εἶναι κατ᾿ οὐσίαν ἀπότοκος τῆς ἠ θ ι κ ῆ ς κ ρ ί σ ε ω ς. Εἰς τήν ἠθικήν ταύτην κρίσιν, ἀτυχῶς ἡ ἀνθρωπότης δέν δίδει τήν πρέπουσαν σημασίαν. Πρός δικαιολόγησιν τῆς στάσεώς της ἐπικαλεῖται τήν ἐλευθερίαν τῶν συναλλαγῶν. Ἡ ἐλευθερία ὅμως τῶν συναλλαγῶν δέν ἐπιτρέπει τό ἔγκλημα. Καί ἐγκληματική συμπεριφορά δέν εἶναι μόνον ἡ περιγραφομένη εἰς τούς ποινικούς κώδικας. Εἶναι καί ἐκείνη ἡ ὁποία, ἄν καί δέν προβλέπεται ὑπό τῶν ἐπιταγῶν τῶν ποινικῶν νόμων, ὑφαρπάζει τόν πλοῦτον τῶν ἄλλων διά καταλλήλων μεθοδεύσεων. Ἐφ᾿ ὅσον ὁ νόμος δέν ἐπιβάλλεται, αἱ ἀντιδράσεις τῶν θιγομένων πολιτῶν ἐκδηλοῦνται πολλάκις ἀνεξελέγκτως καί προκαλοῦν διασάλευσιν τῆς κοινωνι-κῆς εἰρήνης.

Παρακολουθοῦντες, λοιπόν, ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, τά “σημεῖα τῶν καιρῶν”, κατά τά ὁποῖα “ἀκούονται” πανταχόθεν καί βιοῦνται “πόλεμοι καί ἀκαταστασίαι” καί ἐγείρεται ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους καί λιμοί καί λοιμοί, φόβητρά τε καί σημεῖα ἀπ᾿ οὐρανοῦ μεγάλα παρουσιάζονται (πρβλ. Λουκ. κα΄, 10-12), βιοῦντες δέ ἐμπραγμάτως τό Βασιλειανόν, ὅτι “τῆς ἀγάπης ἐξαίρετα δύο ταῦτα· τό λυπεῖσθαι μέν καί ἀγωνιᾶν ἐφ᾿ οἷς βλάπτεται ὁ ἀγαπώμενος, χαίρειν δέ καί ἀγωνίζεσθαι ὑπέρ τῆς ὠφελείας αὐτοῦ·…ὁ δέ μή οὕτω συνδιατιθέμενος φανερός ἐστι μή ἀγαπῶν τόν ἀδελφόν” (Μ. Βασιλείου, Ὅροι κατ᾿ ἐπιτομήν, P.G. 31, 1200Α), κηρύττομεν ἀπό τῆς Ἱερᾶς ταύτης Καθέδρας τοῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας τό ἐπί θύραις νέον Ἔτος ὡς ἡ περιγραφομένη εἰς τούς ποινικούς κώδικας. Εἶναι καί ἐκείνη ἡ ὁποία, ἄν καί δέν προβλέπεται ὑπό τῶν ἐπιταγῶν τῶν ποινικῶν νόμων, ὑφαρπάζει τόν πλοῦτον τῶν ἄλλων διά καταλλήλων μεθοδεύσεων. Ἐφ᾿ ὅσον ὁ νόμος δέν ἐπιβάλλεται, αἱ ἀντιδράσεις τῶν θιγομένων πολιτῶν ἐκδηλοῦνται πολλάκις ἀνεξελέγκτως καί προκαλοῦν διασάλευσιν τῆς κοινωνι-κῆς εἰρήνης.

Παρακολουθοῦντες, λοιπόν, ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, τά “σημεῖα τῶν καιρῶν”, κατά τά ὁποῖα “ἀκούονται” πανταχόθεν καί βιοῦνται “πόλεμοι καί ἀκαταστασίαι” καί ἐγείρεται ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους καί λιμοί καί λοιμοί, φόβητρά τε καί σημεῖα ἀπ᾿ οὐρανοῦ μεγάλα παρουσιάζονται (πρβλ. Λουκ. κα΄, 10-12), βιοῦντες δέ ἐμπραγμάτως τό Βασιλειανόν, ὅτι “τῆς ἀγάπης ἐξαίρετα δύο ταῦτα· τό λυπεῖσθαι μέν καί ἀγωνιᾶν ἐφ᾿ οἷς βλάπτεται ὁ ἀγαπώμενος, χαίρειν δέ καί ἀγωνίζεσθαι ὑπέρ τῆς ὠφελείας αὐτοῦ·…ὁ δέ μή οὕτω συνδιατιθέμενος φανερός ἐστι μή ἀγαπῶν τόν ἀδελφόν” (Μ. Βασιλείου, Ὅροι κατ᾿ ἐπιτομήν, P.G. 31, 1200Α), κηρύττομεν ἀπό τῆς Ἱερᾶς ταύτης Καθέδρας τοῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας τό ἐπί θύραις νέον Ἔτος ὡς

Ἔ τ ο ς Π α ν α ν θ ρ ω π ί ν η ς Ἀ λ λ η- λ ε γ γ ύ η ς.

Ἐλπίζομεν ὅτι οὕτω θά εὐαισθητοποιήσωμεν ἀρκετάς καρδίας τῶν μελῶν τῆς ἀνθρωπότητος ἐπί τοῦ προβλήματος τῆς μεγάλης καί ἐκτεταμένης πτωχείας καί ἐπί τῆς ἀνάγκης λήψεως μέτρων, πρός ἀνακούφισιν τῶν πεινώντων καί δυστυχούντων.

Ζητοῦμεν, ὡς πνευματικός ἐκκλησιαστικός ἡγέτης, τήν σύμπραξιν ὅλων τῶν καλῆς θελήσεως προσώπων καί Κυβερνήσεων διά τήν πραγματοποίησιν ἐπί τῆς γῆς τῆς τοῦ Κυρίου ε ἰ ρ ή ν η ς. Τῆς εἰρήνης, τήν ὁποίαν ἐπηγγέλθησαν οἱ Ἄγγελοι καί ἔφερε τό βρέφος Ἰησοῦς. Ἐπιθυμοῦντες τήν ἀληθῆ εἰρήνην ταύτην, τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν, ὀφείλομεν νά τήν ἐπιδιώκωμεν ἐμπράκτως, μή ἀδιαφοροῦντες διά τάς ἀδυναμίας, πνευματικάς καί ὑλικάς, τοῦ συνανθρώπου, ὑπέρ τοῦ ὁποίου Χριστός κατῆλθεν εἰς τόν κόσμον.

Ἡ ἀγάπη καί ἡ εἰρήνη εἶναι γνωρίσματα τῶν Μαθητῶν καί Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου καί παντός Χριστιανοῦ. Ὅθεν, προτρεπόμεθα ἑαυτούς καί ἀλλήλους, ὅπως κατά τό ῎Ε τ ο ς τοῦτο τῆς Π α ν α ν θ ρ ω π ί ν η ς Ἀ λ λ η λ ε γ γ ύ η ς καταβάλλωμεν ὡς ἄτομα καί ὡς λαοί, συνειδητάς προσπαθείας διά τήν ἄμβλυνσιν τῶν ἀπανθρώπων συνεπειῶν τῶν μεγάλων ἀνισοτήτων καί διά τήν ἀναγνώρισιν ὑπό πάντων τοῦ δικαιώματος τῶν ἀσθενεστέρων πρός ἀπόλαυσιν τῶν ἀπαραιτήτων διά τήν ζωήν τοῦ ἀνθρώπου ἀγαθῶν.

Τοιουτοτρόπως θά ἴδωμεν πραγματοποιουμένην ἐν τῷ μέτρῳ τοῦ ἀνθρωπίνως ἐφικτοῦ καί ἐπί τῆς γῆς τήν εἰρήνην.

Προσκυνοῦντες μεθ᾿ ἁπάσης τῆς αἰσθητῆς καί τῆς νοητῆς κτίσεως τήν ἐκ Παρθένου ἐπί γῆς ἐνδημίαν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί κλίνοντες γόνυ ἐνώπιον τοῦ Βρέφους ᾽Ιησοῦς, τοῦ φωτισμοῦ καί σωτῆρος μας, τοῦ ὑπερασπιστοῦ τῆς ζωῆς μας, διερωτώμεθα ἀληθῶς μετά τοῦ Ψαλμῳδοῦ τίνα φοβηθησόμεθα ἤ ἀπό τίνος δειλιάσωμεν (πρβλ. Ψαλμ. 26) οἱ χριστιανοί, ἐφ᾿ ὅσον “ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ” (πρβλ. Λουκ. β΄ 11), “ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων καί βασιλεύς τῆς δόξης” (πρβλ. Ψαλμ. 23);

Εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ἐκτενῶς καί ὁλοκαρδίως ὅπως τό ἀνατέλλον ἔτος 2013 καταστῇ διά πάντας ἔτος πανανθρωπίνης ἀλληλεγγύης, ἐλευθερίας, καταλλαγῆς, εὐδοκίας, εἰρήνης καί εὐφροσύνης καί ὅπως ὁ ἐν Σπηλαίῳ τεχθείς προαιώνιος Λόγος τοῦ Πατρός, ὁ ἑνώσας τούς ἀγγέλους καί τούς ἀνθρώπους ἐν ἑνί τάγματι καί ποιήσας εἰρήνην ἐπί τῆς γῆς, χαρίζῃ εἰς πάντας ὑπομονήν, ἐλπίδα καί δύναμιν καί εὐλογῇ τόν κόσμον διά τῶν θείων δωρεῶν τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ. Ἀμήν.

Φανάριον, Χριστούγεννα ,βιβ´

+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν”