Κάζο μέσα στο καλοκαίρι. Τελειώνει το νερό στη Μύκονο

Του Κώστα Καίσαρη

Τελειώνει το νερό στη Μύκονο! Δεν είναι αστείο. Δεν είναι φάρσα. Δεν είναι Πρωταπριλιά. Είναι πραγματικότητα! Τα αποθέματα νερού, σ’ έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς του πλανήτη, φτάνουν δε φτάνουν για τις επόμενες δύο, άντε τρεις εβδομάδες! Τον Αύγουστο, όταν η τουριστική περίοδος θα έχει φτάσει στο πικ, είναι πολύ πιθανό αυτός που πληρώνει δύο και τρεις χιλιάδες ευρώ τη διανυκτέρευση να μην έχει τη δυνατότητα να κάνει ντουζ, γιατί δεν θα υπάρχει νερό! Δεν μιλάμε βέβαια για πόσιμο νερό, γιατί πόσιμο νερό στη Μύκονο, είναι μόνο το εμφιαλωμένο. Όπως επίσης μόνο εμφιαλωμένο νερό χρησιμοποιείται για τη μαγειρική και τα παγάκια.

Το πρόβλημα με το νερό στη Μύκονο, είναι γνωστό από τον χειμώνα. Όταν δηλαδή λόγω της ανομβρίας, ήταν εμφανές, ότι το νερό στα δύο φράγματα (ένα στο Μαράθι προς τον Πάνορμο κι ένα στην Άνω Μερά) δεν θα επαρκούσε τους καλοκαιρινούς μήνες. Το θέμα ήταν γνωστό στην κεντρική διοίκηση από τον Φεβρουάριο. Είχε εγκριθεί μάλιστα η διάθεση σχετικών κονδυλίων. Η μία λύση είναι μέσω των αφαλατώσεων και η δεύτερη με μεταφορά νερού από την Αττική με τα ειδικά διαμορφωμένα καραβάκια.

Από τις τρεις αφαλατώσεις όμως που υπάρχουν στο νησί, οι δύο ακόμα επισκευάζονται. Δουλεύει μόνο η μία. Αν φυσάει όμως, από 2.500 κυβικά που είναι η μέγιστη ισχύ, κατεβαίνει στα 600! Σε περίπτωση, που ο βοριάς φτάνει τα 9 μποφόρ οι αντλίες τραβάνε μαζί με το νερό άμμο και φύκια με αποτέλεσμα να μπλοκάρουν. Αν όμως λειτουργούν οι αφαλατώσεις στο μάξιμουμ, δεν αντέχουν οι σωληνώσεις για να διοχετευθεί το νερό! Για τη δεύτερη λύση με μεταφορά νερού, οι πληροφορίες αναφέρουν, ότι δεν έχει διενεργηθεί ακόμα ο σχετικός διαγωνισμός. Ακόμα όμως κι αν έρθει το νερό με τα “καραβάκια”, υπάρχει ζήτημα, για το αν αντέχουν οι σωληνώσεις για να μεταφερθεί στις δεξαμενές!

Με το νερό στο φράγμα στο Μαράθι να τελειώνει και τη σύνδεση με το φράγμα της Άνω Μεράς, να μην έχει ολοκληρωθεί, ο χρόνος έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα, με σημείο μηδέν το τέλος του Ιουλίου. Μιλάμε για ένα νησί με 7.000 μόνιμους κατοίκους, που το καλοκαίρι αν συνυπολογισθούν και οι κρουαζιέρες, φτάνει τις 80.000! Ένα νησί, που ακόμη και τον Σεπτέμβριο είναι φουλ σε πληρότητα.

Η κατανάλωση στο νερό είναι τεράστια, και οι επιχειρηματίες αλλά και ο απλός κόσμος τρέμουν στο ενδεχόμενο, από τον επόμενο μήνα, η κατανάλωση να γίνεται “με δελτίο” και η διανομή με βυτία σε όσους διαθέτουν δεξαμενές! Να γίνεται περιορισμός της χρήσης, με διακοπές στην παροχή υδροδότησης, όπως στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Κάθε σχόλιο είναι περιττό και η όποια αναφορά για “διεθνή ξεφτίλα” προ των πυλών, αυτονόητη. Ακόμα και σε τριτοκοσμικές χώρες, τέτοια ζητήματα λύνονται μόλις προκύψουν.