Κίνηση στους δρόμους: Το “αντίδοτο” στο μποτιλιάρισμα χάθηκε στις ανεπαρκείς συγκοινωνίες

Η κίνηση στους δρόμους της Αθήνας αλλά και του Πειραιά δεν αποτελεί και καμία φοβερή “είδηση”, αφού υπάρχουν κάποιες ώρες μέσα στην ημέρα, οι λεγόμενες “ώρες αιχμής” που οι κεντρικές οδικές αρτηρίες του λεκανοπεδίου θυμίζουν περισσότερο ένα απέραντο πάρκινγκ, παρά δρόμο, βάζοντας έτσι σε δοκιμασία τα νεύρα των οδηγών που δεν χάνουν την ευκαιρία βεβαίως να αφήσουν στην άκρη τους καλούς τρόπους και να “στολίσουν” ο ένας τον άλλον με κοσμητικά επίθετα και χειρονομίες, ενώ ο ήχος της κόρνας δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, αφού ακούγεται τόσες φορές που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιος του κορνάρει και για ποιο λόγο. Αν δε υπάρξει μέρα με απεργία στα ΜΜΜ, το να φτάσει κανείς έγκαιρα στον προορισμό του μάλλον μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός.

Γιατί όμως αυτό το χάος; Υπάρχει λύση; Πριν επικοινωνήσουμε με τον Κωνσταντίνο Κεπαπτσόγλου, που ως πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, έχει εμπεριστατωμένη άποψη για το θέμα, η απάντηση που ερχόταν στο μυαλό μας ήταν “ας φτιάξουμε περισσότερους και μεγαλύτερους δρόμους“. Μια απάντηση απλή αλλά και ταυτόχρονα τόσο λανθασμένη όπως απεδείχθη μετά τη συνομιλία μας με τον κ.Κεπαπτσόγλου.

“Η οικονομική κατάσταση της χώρας που φαίνεται αν όχι να βελτιώνεται τουλάχιστον να σταθεροποιείται σε ένα σημείο ενθαρρύνει και θα ενθαρρύνει όλο και περισσότερους οδηγούς να χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους, αφού μπορούν να αντέξουν το κόστος χρήσης του” σημειώνει, δίνοντας μια απάντηση γιατί ολοένα και περισσότερα αυτοκίνητα κυκλοφορούν στους δρόμους. Βέβαια, βασική προϋπόθεση ώστε να ισχύσει ο παραπάνω συλλογισμός και στο μέλλον είναι να μην υπάρξει καμία “έκπληξη” στις τιμές των καυσίμων κάτι που δεν περνά -στο μεγαλύτερό του βαθμό- από την ελληνική Πολιτεία αλλά από τις διεθνείς τιμές. Εννοείται πως για πολλούς από εμάς το ΙΧ επιλέγεται και για προσωπικούς λόγους άνεσης και ιδιωτικότητας θυσιάζοντας εν γνώση πολύτιμο χρόνο της έτσι κι αλλιώς πιεσμένης καθημερινότητας στην άσφαλτο.

Περισσότερους δρόμους δεν μπορούμε να έχουμε

Προσπαθώντας να αποσπάσουμε την απλή απάντηση που έχουμε στο μυαλό μας εξ αρχής ρωτάμε τον κ.Κεπαπτσόγλου για τις υποδομές, παίρνοντας την απάντηση που δεν περιμέναμε να ακούσουμε. “Περισσότερους δρόμους δεν πρέπει να έχουμε σε καμία περίπτωση. Οι υποδομές που έχουμε είναι αρκετές και χωροταξικά πέραν από μικρές στοχευμένες παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε ώστε να λύσουμε τοπικά κάποια ζητήματα, δεν έχουμε πολλά περιθώρια. Η Αθήνα δεν φτιάχτηκε για τόσα αυτοκίνητα, αυτό είναι δεδομένο” μας λέει. Επιμένοντας λίγο προσθέτει “εμείς οι συγκοινωνιολόγοι λέμε το εξής: “όσους δρόμους και να φτιάξουμε θα γεμίσουν. Άρα, όσες λωρίδες και να κάνουμε τον Κηφισό, θα γεμίσει. Δεν υπάρχει νόημα για αύξηση των υποδομών. Η λύση κρύβεται στην αλλαγή της νοοτροπίας μας και κυρίως στην στήριξη των αστικών συγκοινωνιών”.

Οι αστικές συγκοινωνίες δεν καλύπτουν τις ανάγκες

“Από τον συνολικό στόλο των λεωφορείων που υπάρχουν στην Αθήνα, λόγω των ελλείψεων σε οδηγούς και ανταλλακτικά στους δρόμους κυκλοφορούν τα μισά (από τα 2000 λεωφορεία κυκλοφορούν περίπου τα 1000), γεγονός που κάνει τις αστικές συγκοινωνίες να μην μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ούτε κατ’ ελάχιστο. Υπάρχει εν εξελίξει διαδικασία αγοράς νέων λεωφορείων αλλά η διαδικασία είναι χρονοβόρα μιας και πρόκειται για διεθνή διαγωνισμό” μας εξηγεί εντοπίζοντας ξεκάθαρα τη λύση στη στήριξη των αστικών συγκοινωνιών.

Και αν το σκεφτούμε καλύτερα τελικά η λύση να είναι πράγματι αυτή. Ας αναρωτηθούμε πόσο “ελκυστικός” τρόπος μετακίνησης είναι τα λεωφορεία όταν πρέπει κανείς να περιμένει πάνω από μισή ώρα σε μια στάση με κρύο, βροχή ή καύσωνα για να επιβιβαστεί τελικά σε ένα παλιό όχημα που είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα βρει να καθίσει και μάλιστα να ζητείται και για αυτό 1,40 ευρώ (τιμή ενιαίου εισιτηρίου για όλα τα μέσα διάρκειας 90 λεπτών, Οκτώβριος 2018, Πηγή: oasa.gr) ; Πώς θα αφήσουμε με αυτές τις συνθήκες τα αυτοκίνητα;

Πεζοδρόμηση αλλά με μέτρο

Κλείνοντας δεν θα μπορούσαμε να μην ζητήσουμε τη γνώμη του για το μεγαλεπήβολο σχέδιο πεζοδρόμησης του ιστορικού κέντρου της Αθήνας που επανέρχεται κατά καιρούς στο δημόσιο λόγο. “Η πεζοδρόμηση θα ήταν ευχής έργον αλλά με μέτρο. Δεν είμαι υπέρ μια φαραωνικής πεζοδρόμησης διότι αυτό θα ερήμωνε το βράδυ το κέντρο και αυτό είναι κάτι που σίγουρα δεν το θέλουμε” απαντά επισημαίνοντας μας ακόμη πως ναι μεν η Αθήνα έχει κυκλοφοριακό πρόβλημα αλλά δεν αποτελεί αυτό παράδοξο σε μια μεγαλούπολη. “Αντίστοιχα προβλήματα έχουν όλες οι μεγάλες πόλεις και στην Ευρώπη. Οι διαφορά μας είναι ότι εκεί τηρούνται οι κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Κανείς εκεί στην αντίστοιχη Αχαρνών δεν θα θελήσει να ξεφορτώσει εμπόρευμα στις 11 το πρωί κλείνοντας μια λωρίδα κυκλοφορίας επειδή έτσι τον βολεύει” καταλήγει.