Κορονοϊός: Τι απαντά η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία για τον “κίνδυνο” από τη χρήση μάσκας

Η αύξηση των κρουσμάτων στη χώρα μας τις τελευταίες βδομάδες έφερε νέα μέτρα κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού, μεταξύ των οποίων και η υποχρεωτική χρήση μάσκας σε πολλαπλές περιπτώσεις.

Συγκεκριμένα, πλέον, η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική σε κλειστούς δημόσιους χώρους, (εμπορικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, χώρους γραφείων, χώρους λατρείας) ενώ συστήνεται έντονα και η χρήση της σε ανοικτούς χώρους, όταν δεν είναι εφικτό να τηρηθούν οι απαραίτητες αποστάσεις.

Ωστόσο, αρκετοί είναι εκείνοι που αμφισβητούν την προστασία της μάσκας και που υποστηρίζουν πως η χρήση της προκαλεί περαιτέρω προβλήματα, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις πολιτών που ισχυρίζονται πως σε ανθρώπους με αναπνευστικά προβλήματα η μάσκα επιβαρύνει την υγεία τους.

Με επίσημη ανακοίνωσή της η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία τοποθετείται επί του θέματος και διαψεύδει τους ισχυρισμούς, αναφέροντας:

“Το τελευταίο χρονικό διάστημα το ΔΣ της ΕΠΕ έγινε αποδέκτης ερωτημάτων από τα μέλη του σχετικά με την χρήση μάσκας από τους ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά νοσήματα.

Το ΔΣ της ΕΠΕ μετά από διαβούλευση θεωρεί ότι:

Η αποφυγή της χρήσης μάσκας με τη γενική έννοια ”αναπνευστικοί ασθενείς” δεν έχει καμιά εφαρμογή. Ειδικά για τους ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά νοσήματα η χρήση μάσκας σε κλειστούς χώρους είναι ιδιαίτερα σημαντική μια και θεωρούνται άτομα υψηλού κινδύνου για σοβαρή νόσηση.

Η χρήση μάσκας μπορεί εν τούτοις να επιφέρει σχετική αναπνευστική δυσφορία σε άτομα με χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια (που λαμβάνουν οξυγονοθεραπεία) ή με σοβαρές σπιρομετρικές διαταραχές. Ενδεικτικά, στους ασθενείς με τιμές FEV1<40% ή και FVC<40% (σε περιπτώσεις διάχυτων διάμεσων πνευμονοπαθειών), θα πρέπει να γίνεται εκτίμηση από τον θεράποντα πνευμονολόγο.

Η εκτίμηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει οξυμετρία, προ και μετά από τη χρήση της μάσκας, αναλυτική επίδειξη της ορθής εφαρμογής και δοκιμή διαφορετικών τύπων μασκών για πιο άνετη χρήση (π.χ.αποφυγή υφασμάτινων και χρήση μασκών με βαλβίδα εκπνοής).

Στις περιπτώσεις όπου η εφαρμογή οποιουδήποτε τύπου μάσκας δεν είναι εφικτή, θα πρέπει στον ασθενή να επεξηγούνται οι κίνδυνοι για την υγεία του και να του γίνονται συστάσεις για την αποφυγή άσκοπων μετακινήσεων, ειδικά σε συνθήκες αυξημένου κινδύνου (συγχρωτισμός). Οι ασθενείς αυτοί, πιθανώς έχουν ούτως ή άλλως περιορισμένη κινητικότητα και άρα δεν εκτίθενται συχνά και χρονικά παρατεταμένα σε συνθήκες όπου η μάσκα είναι επιβεβλημένη”.