Λύκος εγκλωβίστηκε σε κάγκελα σπιτιού – Ιατρική φροντίδα από τον Αρκτούρο

Αίσιο τέλος φαίνεται πως θα έχει η περιπέτεια του λύκου, ο οποίος εγκλωβίστηκε σήμερα τραυματισμένος στα κάγκελα ενός σπιτιού, στο χωριό Καστανάς Θεσσαλονίκης. Ο λύκος απολαμβάνει ήδη την ιατρική φροντίδα στα έμπειρα χέρια των μελών του «Αρκτούρου» και σύντομα, μόλις γιατρευτεί, θα αφεθεί ελεύθερος.

Για το περιστατικό είχε σημάνει συναγερμός στις αρμόδιες υπηρεσίες, καθώς εκτός από το δασαρχείο και την πυροσβεστική, ειδοποιήθηκε και η περιβαλλοντική οργάνωση «Αρκτούρος» η οποία εκτός από την αρκούδα, εξειδικεύεται και στην προστασία του λύκου, διαθέτοντας μάλιστα σχετικό καταφύγιο.

Όπως ανέφερε στο GRTimes.gr, ο Πάνος Στεφάνου, εκπρόσωπος επικοινωνίας του «Αρκτούρου», ο λύκος έχει μεταφερθεί στο κτηνιατρείο της οργάνωσης στον Αετό Φλώρινας.

«Αρχικά του παρασχέθηκαν επί τόπου οι πρώτες βοήθειες. Έχει χάσει αρκετό αίμα αλλά φαίνεται ότι θα μπορέσει να τα καταφέρει. Θα του γίνουν κάποια ράμματα για να κλείσει η πληγή και θα μείνει στη συνέχεια εκεί για κάποιο διάστημα, έτσι ώστε να αναρρώσει και να πάρει και κάποια αντιβίωση πριν τελικά αφεθεί ελεύθερος» επισήμανε ο κ. Στεφάνου.

Εξοικειωμένοι οι λύκοι με τον άνθρωπο

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά, που λύκοι περιφέρονται κοντά ή μέσα σε χωριά, καθώς κατά καιρούς γίνονται γνωστές σχετικές αναφορές. Για συνηθισμένη γενικά δραστηριότητα έκανε λόγο ο κ. Στεφάνου, επισημαίνοντας πως δεν υπάρχει κάποια αξιοσημείωτη αύξηση σε αυτά τα περιστατικά, τα οποία αποδίδει στην εξοικείωση των λύκων με την ανθρώπινη δραστηριότητα. «Ούτως ή άλλως, οι λύκοι είναι ζώα που μπορούν να περάσουν μέσα από κατοικημένες περιοχές, κυρίως στη διάρκεια της νύχτας ή τις πρώτες πρωινές ώρες όταν δεν κινούνται πολλοί άνθρωποι και αυτό φυσικά συμβαίνει γιατί αναζητούν υπολείμματα τροφών, είτε σε σκουπίδια, είτε σε αυλές κτλ» τονίζει ο εκπρόσωπος του «Αρκτούρου».

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο λύκος στον Καστανά, ίσως προσπάθησε να περάσει από την περίφραξη για να φύγει, είτε μπορεί να εντόπισε κάτι με το οποίο θα μπορούσε να τραφεί και στη συνέχεια ίσως κυνηγήθηκε από τα σκυλιά και εγκλωβίστηκε στα κάγκελα.

Όχι στο φόβο

Θα πρέπει όμως να φοβάται ο άνθρωπος τον λύκο; Ο Πάνος Στεφάνου είναι κατηγορηματικός: «Φόβος δεν πρέπει να υπάρχει. Σίγουρα θα πρέπει να μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για κάποιο άγριο ζώο. Αλλά φόβο δεν πρέπει να αισθανόμαστε, γιατί παρότι είναι άγριο ζώο, ο μύθος και η παράδοση τον παρουσιάζει ως πολύ πιο άγριο και τρομακτικό από ότι στην πραγματικότητα είναι. Δεν επιτίθενται σε ανθρώπους δεν είμαστε μέρος της τροφικής του αλυσίδας ή της δίαιτας του, οπότε δεν κυνηγάει ανθρώπους για να τους σκοτώσει και να τραφεί. Άρα σίγουρα θα έλεγα όχι στον φόβο» καταλήγει.

Προστατευόμενο είδος ο Λύκος

Ο λύκος, είναι προστατευόμενο είδος και όπως μας ενημερώνει ο «Αρκτούρος» ο «κακός λύκος» χρειάζεται πολύ περισσότερη προστασία από ότι εμείς.

«Κάποτε ήταν το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στον πλανήτη, καλύπτοντας σχεδόν όλο το βόρειο ημισφαίριο. Σήμερα, εξαιτίας της συστηματικής του εξόντωσης συναντάται σε μικρούς πληθυσμούς στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στις σκανδιναβικές χώρες και στα ανατολικά της Ευρώπης. Πρόσφατα επανεμφανίστηκε στην Γαλλία, στην Ελβετία και στην Γερμανία.

Στην Ελλάδα η εξάπλωσή του εκτείνεται σε όλο σχεδόν το ηπειρωτικό ανάγλυφο της χώρας, βόρεια της Βοιωτίας. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 700 άτομα σε πολλές μικρές και απομονωμένες μεταξύ τους ομάδες, με εντονότερη παρουσία σε σημεία όπου υπάρχει νομαδική κτηνοτροφία ή όπου υφίστανται ακόμη μεγάλα ορεινά συγκροτήματα χωρίς έντονη ανθρώπινη παρουσία.

Οι απειλές

Η ελάττωση της φυσικής λείας του (ελάφι, ζαρκάδι, αγριογούρουνο) από ανθρωπογενείς παράγοντες, τον στρέφει προς τα κτηνοτροφικά ζώα και σε συνδυασμό με τη σταδιακή χαλάρωση πρόληψης των ζημιών από το κράτος, επιτείνουν τη σύγκρουση του με τον άνθρωπο. Οι μαγγάνες και τα δηλητηριασμένα δολώματα συνεχίζουν να αποτελούν ευρύτατα διαδεδομένες πρακτικές θανάτωσης λύκων αν και ο νόμος, ήδη από το 1991, απαγορεύει αυστηρά τη χρήση τους. Η επέκταση της ανθρώπινης δραστηριότητας ακόμα και στις δυσπρόσιτες, απομακρυσμένες περιοχές, τα μεγάλα τεχνικά έργα, η διάνοιξη ανεξέλεγκτου δικτύου δασικών δρόμων, η επέκταση των βοσκοτόπων κι η μείωση των δασικών εκτάσεων, οδηγούν σταδιακά στην υποβάθμιση των βιοτόπων και θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του.