Μανώλης Γλέζος, ο τελευταίος παρτιζάνος

«Αγαπητοί φίλοι, στις παραμονές των εκτελέσεων, στις παραμονές από κάθε μάχη μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε και λέγαμε “εάν εσύ ζεις μην με ξεχάσεις”, “εάν εσένα δεν σε βρει το βόλι όταν συναντάς ανθρώπους στο δρόμο, θα λες καλημέρα και από εμένα, και όταν πίνεις κρασί θα πίνεις κρασί και από εμένα, και όταν ακούς τον παφλασμό των κυμάτων θα τον ακούς και για μένα, και όταν ακούς τον άνεμο να περνάει μέσα από τα φύλλα, όταν ακούς το θρόισμα των φύλλων, θα το ακούς και για μένα, και όταν χορεύεις θα χορεύεις και για μένα”.
“Μπορώ να ξεχάσω; Τo δυσκολότερο πράγμα για μένα είναι ότι ζω και οι άνθρωποι που πολέμησα μαζί τους, οι άνθρωποι που αντιμετωπίσαμε μαζί τον θάνατο, οι φίλοι μου, δεν ζουν σήμερα. Μπορώ να τους ξεχάσω; Είναι δυνατόν να ξεχάσω αυτό τον κόσμο; Δεν είναι δυνατό. Και γι΄αυτό έχω αυτή την πολυπραγμοσύνη, γιατί εκτελώ εντολές ή προσπαθώ να εκτελέσω τις εντολές τους.
Και επειδή αυτή η σύναξη δεν είναι ένα απλό ακροατήριο, αλλά εσείς συμμετέχετε ως ενεργοί πολίτες στο πολιτικό γίγνεσθαι, ο καθένας στο τομέα του αναλαμβάνει να κάνει πράξη τα όνειρα αυτών των ανθρώπων. Και αν πεθάνω, θα σας κυνηγάει η ύπαρξη μου για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε. Μην νομίζετε ότι θα γλυτώσετε από εμένα ποτέ».

Μανώλης Γλέζος

Ο Μανώλης Γλέζος αποτελεί μια από τις μεγάλες απώλειες της ανασκόπηση του 2020. Αγωνιστής της Αριστεράς, ήρωας της Εθνικής Αντίστασης, δημοσιογράφος και συγγραφέας, έφυγε από τη ζωή στις 30 Μαρτίου του 2020 στα 97 του χρόνια.

Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων σε όλη του τη ζωή, αντιμαχόμενος κάθε δικτατορία, κάθε απολυταρχική μορφή εξουσίας.

Οι περισσότεροι τον ξέρουν ως «πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης», όπως τον είχε αποκαλέσει ο Ντε Γκολ, για την παράτολμη ενέργειά του να αποκαθηλώσει μαζί με τον Λάκη Σάντα τη σβάστικα από την Ακρόπολη στις 30/5/1941.

Κατάφερε να μνημονεύεται ως μία σεβάσμια προσωπικότητα επειδή παρέμεινε δραστήριος, δυναμικός και αληθινός μέχρι το τέλος της ζωής του.

Η ζωή του

Γεννήθηκε στην Απείρανθο της Νάξου το 1922, όπου και πέρασε τα περισσότερα μαθητικά του χρόνια. Στα μέσα της δεκαετίας του ’30 η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα και το 1940 εισήχθη στην ΑΣΟΕΕ.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, είχε δράση μέσω της ΟΚΝΕ, του ΕΑΜ Νέων και της ΕΠΟΝ, κάτι που οδήγησε στη φυλάκιση και στον βασανισμό του. Τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941 καταγράφηκε το περιστατικό που τον συνόδευσε σε όλη τη ζωή του.

Τότε, μαζί με τον Απόστολο Σάντα, σκαρφάλωσαν στην Ακρόπολη και κατέβασαν τη ναζιστική σημαία που ανέμιζε εκεί. Μετά την απελευθέρωση ο Μανώλης Γλέζος δραστηριοποιήθηκε πολιτικά μέσω του ΚΚΕ και της ΕΔΑ, ενώ εργάστηκε σε διευθυντικές θέσεις στις εφημερίδες της Αριστεράς «Ριζοσπάστης» και «Αυγή».

Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης, ενώ αργότερα υπήρξε διευθυντής και της εφημερίδας Αυγής. Ωστόσο, γρήγορα συνελήφθη για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, φτάνοντας μάλιστα να καταδικαστεί σε θάνατο τρεις φορές. Μία από τους Γερμανούς ερήμην του για την γενναία πράξη του στην Ακρόπολη και άλλες δύο από το ελληνικό κράτος του εμφυλίου και εντεύθεν.

Ο συνολικός χρόνος παραμονής του στις φυλακές ήταν 11 έτη και 5 μήνες, ενώ 4 έτη και 6 μήνες συμπλήρωσε στην εξορία, την ίδια ώρα που σημειώθηκαν 9 απόπειρες δολοφονίας εναντίον του.

Οι συνεχείς δικαστικές του περιπέτειες μέχρι την οριστική του απαλλαγή με τη γενική αμνηστία του 1971 προκάλεσαν συχνά την αντίδραση της Ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης.

Η πολιτική σταδιοδρομία

Ο Γλέζος ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική. Υπήρξε βουλευτής και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) και αργότερα Βουλευτής και ευρωβουλευτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), Βουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ) και του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ).

Από το 2014 έως το 2015 διετέλεσε Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ερχόμενος, μάλιστα, πρώτος σε ψήφους στη χώρα στις Ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014. Ήταν επίσης επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΛΑ.Ε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015.

Βραβεύτηκε το 1962 από την ΕΣΣΔ με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Λένιν.

Ένας πραγματικός αγωνιστής

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν ένας γενναίος άνθρωπος, ένα σύμβολο της αντίστασης κατά του ναζισμού, ένας ασυμβίβαστος υπερασπιστής της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ένας αγνός πατριώτης με όλη τη σημασία της λέξης, δυναμικός και ευαίσθητος πολίτης μέχρι το τέλος της πολυκύμαντης διαδρομής του.

Για τους παλαιότερους είναι ο ήρωας της Εθνικής Αντίστασης. Είναι ο τολμηρός νέος που μαζί με το Λάκη Σάντα κατέβασαν τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη.

Για τους νεότερους είναι ο αγωνιστής της Αριστεράς, που προσπάθησε να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Τουλάχιστον προσπάθησε και με το παραπάνω.

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr