Μαρκουλάκης για Ινδαρέ: Η κραυγή του στην ταράτσα απαιτεί μιαν απάντηση

Με ανάρτηση στο facebook, ο ηθοποιός και υποψήφιος σε μη εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, πήρε θέση και σχολίασε το περιστατικό με τον ξυλοδαρμό και τη σύλληψη του Δημήτρη Ινδαρέ και των δυο γιων του στο Κουκάκι.

Σημειώνεται ότι την Τετάρτη τα ξημερώματα ο Δημήτρης Ινδαρές και οι δύο γιοι του ξυλοκοπήθηκαν άγρια στην ταράτσα της οδού Ματρόζου, δίπλα από την παρακείμενη κατάληψη που εκκενωνόταν και στην συνέχεια προσήχθησαν στη ΓΑΔΑ, επειδή αρνήθηκαν την είσοδο της Αστυνομίας στο σπίτι τους χωρίς ένταλμα. Τα ΜΑΤ μάλιστα τοποθέτησαν κουκούλα στο κεφάλι του άνδρα, χωρίς να υπάρχει κανένας προφανής λόγος.

Η αστυνομική βία με την οποία βρέθηκε αντιμέτωπος ο σκηνοθέτης και η οικογένειά του ξεσήκωσε κύμα συμπαράστασης από τον κόσμο των Γραμμάτων και των Τεχνών. Με κάθε μέσο πλήθος ανθρώπων στάθηκε στο πλευρό του Δημήτρη Ινδαρέ.

Στην ανάρτησή του, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αναφέρθηκε στο περιστατικό και εξέφρασε την αμέριστη συμπαράστασή του.

Ολόκληρη η ανάρτηση του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη

“Αυτή είναι η Ελλάδα, ένας διαρκής εμφύλιος” φώναζε δεμένος ο Δημήτρης Ινδαρές, στην ταράτσα του σπιτιού του. Η φράση του αυτή πραγματικά με συγκλόνισε. Όμως:

Το ερώτημα δεν είναι ο Δημήτρης Ινδαρές και τι σόι άνθρωπος είναι (είναι ένας ευγενικός, πράος, υπέροχος άνθρωπος, ένας γλύκας – αλλά εδώ αυτό είναι άνευ σημασίας)

Το ερώτημα δεν είναι αν του συμπαραστεκόμαστε ή όχι (προφανώς ναι, συμπαραστεκόμαστε πάντα σε όσους αναγνωρίζουμε ως Δικούς μας και μένουμε συνήθως απαθείς στους Άλλους – επίσης εδώ είναι άνευ σημασίας)

Το ερώτημα δεν είναι αν είμαστε υπέρ ή κατά των καταλήψεων, υπέρ ή κατά των εκκενώσεών τους, υπέρ ή κατά της έννομης τάξης, υπέρ ή κατά της κυβέρνησης (οι απόψεις μας, τα αισθήματά μας, η ιδεολογία μας, οι ενστικτώδεις αγκυλώσεις μας, αυτά κι αν είναι εδώ άνευ σημασίας)

Το ερώτημα είναι μόνο ένα: αν παραβιάστηκαν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

(Λέγονται θεμελιώδη γιατί η δημοκρατία (πρέπει να) τα προσφέρει σε όλους αδιακρίτως – και στον Ινδαρέ και στους εργαζόμενους της Μαρφίν, και στον Ζακ και στον Γρηγορόπουλο και στον Κορκονέα, και σ’ εκείνο το αγόρι από το Αφγανιστάν που διαμελίστηκε από βόμβα σε κάδο απορριμάτων δέκα χρόνια πριν – μου φαίνεται πως τώρα πια μόνο εγώ το θυμάμαι.)

Τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι α λα καρτ – και το κράτος οφείλει να είναι εγγυητής και προστάτης τους.

Εφόσον παραβιάστηκαν, αυτό πρέπει να φανερωθεί, όχι εδώ, θεσμικά. Και οι παραβάτες να υποστούν τις συνέπειες.

Η κραυγή του Ινδαρέ στην ταράτσα απαιτεί μιαν απάντηση. Για να πάρουμε την απάντηση, πρέπει να μάθουμε να θέτουμε σωστά την ερώτηση.

Κείμενο στήριξης στον Δ. Ινδαρές από τον χώρο των Γραμμάτων και των Τεχνών

Δεκάδες καλλιτέχνες, άνθρωποι από το χώρο των τεχνών, δημοσιογράφοι, συγγραφείς, αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες, υπέγραψαν κείμενο στήριξης στον σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ.

Μέχρι στιγμής έχουν υπογράψει πάνω από 100, μεταξύ άλλων και οι: Σταμάτης Κραουνάκης, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Ελενα Ακρίτα, Λένα Πλάτωνος, ενώ η λίστα συνεχώς ανανεώνεται.

“Όσοι γνωρίζουμε τον Δημήτρη Ινδαρέ, δεν μπορούμε παρά είτε να “γελάσουμε” ειρωνικά είτε να εξοργιστούμε με τα δημοσιεύματα, τα “ρεπορτάζ” και τις ανακοινώσεις της ΕΛΑΣ και του πολιτικού προϊσταμένου της, κ. Χρυσοχοϊδη, που φέρουν τον πιο φιλήσυχο και ευγενικό άνθρωπο να προσπαθεί να πάρει το όπλο του αστυνομικού. Ούτε στην πιο “κακή” ταινία δε θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο” σημειώνουν στο κείμενο.

Όλο το κείμενο

Όλοι εμείς που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, διαβάσαμε σοκαρισμένοι την είδηση ότι, τα ξημερώματα της 18ης Δεκεμβρίου, τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο σπίτι του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και της οικογένειάς του, απλώς και μόνον επειδή το σπίτι του συνορεύει με μια κατάληψη.

Χωρίς ένταλμα έρευνας, οι αστυνομικοί ανέβηκαν στην ταράτσα, έδειραν και συνέλαβαν τον Δημήτρη και τα δύο παιδιά του.

Οι τρεις προσήχθησαν στη ΓΑΔΑ με χειροπέδες, χτυπημένοι, και κρατήθηκαν χωρίς να έχουν επικοινωνία με τον δικηγόρο τους μέχρι αργά το βράδυ. Πρόκειται για σωρεία παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου που δεν συνάδουν με τη λειτουργία του Κράτους Δικαίου.

Είναι ένα ακόμα περιστατικό αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, από τα πολλά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα.

Όσοι γνωρίζουμε τον Δημήτρη Ινδαρέ, δεν μπορούμε παρά είτε να «γελάσουμε» ειρωνικά είτε να εξοργιστούμε με τα δημοσιεύματα, τα «ρεπορτάζ» και τις ανακοινώσεις της ΕΛΑΣ και του πολιτικού προϊσταμένου της, κ. Χρυσοχοϊδη, που φέρουν τον πιο φιλήσυχο και ευγενικό άνθρωπο να προσπαθεί να πάρει το όπλο του αστυνομικού.

Ούτε στην πιο «κακή» ταινία δε θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.

Σε όσους προσπαθούν να σπιλώσουν την υπόληψη του Δημήτρη Ινδαρέ και της οικογένειάς του για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, σε όσους επιχειρούν να τους ενοχοποιήσουν με έωλες και ψευδείς αποδείξεις, δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στην οικογένεια Ινδαρέ. Δεν θα τους αφήσουμε μόνους.